Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Są w tej książce różne ciekawostki z życia szachistów wybitnych oraz tych niepierwszoplanowych. Są mniej lub bardziej udane, a czasem zabawnie nadęte metafory łączące szachy z życiem. Są też wzmianki historyczne. Wiele można autorowi wytknąć, ale w sumie po co? Jednego cytatu jednak mu nie oszczędzę (s. 34): Kiedy urodził się arcymistrz, w Stawiskach żyło około dwóch i pół tysiąca Żydów. Raz w tygodniu na zabłoconym rynku urządzano targ. Od rana słychać było stukot kopyt uderzających o wilgotne kocie łby i jęk okutych kół. Drabiniastymi wozami przyjeżdżali gospodarze z całej okolicy, a także ich żony i dzieci. Ulicami zbiegały się miejscowe męty. Prosiakom podrzynano gardła, psy skomlały, cuchnęło zgniłymi warzywami i końskim łajnem. Kataryniarz przemierzał tam i nazad zachodnią pierzeję. Ptaki w klatkach śpiewały. W jednej z bram stali żydowscy rzeźnicy. W kieszeniach mieli kamienie, noże i tasaki. Dzień targowy niemal zawsze kończył się atakami na Żydów, na ich domy, sklepy, synagogę. Nocą wybuchały pożary. Dzwony biły, koleinami ciągnięto sikawki, a rano kryte słomą drewniane chaty dopalały się w zimnym słońcu. Tak było mniej więcej od upadku powstania styczniowego. Papier przyjmie wszystko.