prof. Mikołaj Melanowicz - polski japonista. Absolwent UW (japonistyka) i Uniwersytetu Waseda w Tokio (japonistyka).
Specjalista z zakresu orientalistyki, japonistyki, literatury i kultury japońskiej oraz literaturoznawstwa.
Profesor na Uniwersytecie Warszawskim i Jagiellońskim. Tłumacz wielu utworów współczesnej literatury japońskiej, m.in. noblistów Yasunariego Kawabaty i Kenzaburo Oe.
Autor trzytomowej "Literatury japońskiej".
W 1997 r. otrzymał Order Świętego Skarbu – najwyższe japońskie odznaczenie przyznawane cudzoziemcom.
W Polsce odznaczony Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Wybrane książki: "Język japoński. 日本語" (cz. 1 i 2, z Ryszardem Muratem, Karate-do Tsunami Renmei, 1990),"Literatura japońska" (tom I-III, PWN, 1994-1996),"Formy w literaturze japońskiej" (Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2003),"Japońskie narracje. Studia o pisarzach współczesnych" (Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2004),"Historia literatury japońskiej" (PWN, 2011).http://nauka-polska.pl/#/profile/scientist?id=8551&_k=84bkud
No cóż... opracowanie na pewno solidne, ale dość ciężko było przez nie przebrnąć. Nie jest to lektura łatwa, jednak dla japonistów - obowiązkowa. Daje bardzo dobry obraz literatury japońskiej wszystkich epok. Ciekawe są też cytaty (w przypadku poezji - także po japońsku, co pomaga wyczuć i zobaczyć rytm i układ sylab). Chociaż pewnie sama nie sięgnęłabym z własnej woli po tę pozycję (ale od czego jest zachęta w postaci egzaminu?),to po przeczytaniu jej muszę przyznać, że wniosła ona bardzo dużo, jeśli chodzi o znajomość japońskich trendów w literaturze na przestrzeni wieków.
Bardzo dobra pozycja z zakresu literatury japońskiej, chyba jedna z obszerniejszych książek na temat prozy japońskiej w Polsce. Autor przedstawił pisarzy głównych okresów, nurtów oraz zwięźle scharakteryzował każdy z okresów w literaturze. Jedyne do czego można się przyczepić to jednak zbytnia ogólnikowość, miejscami brak wnikliwej charakterystyki nurtu oraz wyjaśnienia przyczyny co i dlaczego doprowadziło do jego powstania.