Poetka amerykańska, utożsamiana z grupą poetycką L=A=N=G=U=A=G=E. Urodzona w Vallejo w Kalifornii, dorastała w San Diego. Bakalaureat uzyskała na University of California w Berkeley, a magisterium w San Francisco State University. Wydała dotąd osiem tomów poezji, publikowała też swe utwory w antologiach. Choć kojarzona z grupą L=A=N=G=U=A=G=E, dla której charakterystyczne jest matematyczne traktowanie języka i przypisywanie mu cech gry, zachowuje w swych utworach wiele liryzmu. Pisze o problemach codziennego życia w oparciu o własne doświadczenia. Wykłada na uniwersytecie w San Diego. W 2010 dostała Pulitzer Prize za tom Versed z 2009.
W 2018 ukazał się pierwszy wybór jej wierszy w języku polskim Ciemna materia, w tłumaczeniu Kacpra Bartczaka.
Ojej… co tu się wydarzyło… Poezja Rae Armantrout nie jest łatwa i nie ewokuje w prosty sposób, nie jest to też liryka konfesyjna; ale jest to poezja na miarę naszych czasów, jest w niej technologiczny szum i przebłyski radości, abstrakcja pojęć i czułość dotykalnych przedmiotów. Dowiedzieć się tego można, czytając Rae Armantrout w oryginale. Wystawiam niską ocenę, bo uważam, że tłumaczenie nie oddaje sprawiedliwości tej poezji, bardzo szkoda zmarnowanego potencjału, coś tu po prostu nie działa, jak powinno.