Profesor socjologii na uniwersytecie w Princeton. Autor czterech książek. Za Eksmitowanych uhonorowany Nagrodą Pulitzera w 2017 roku i kilkunastoma najważniejszymi nagrodami za wybitne osiągnięcia w dziedzinie literatury faktu. Jest głównym badaczem w grupie The Eviction Lab zajmującej się eksmisjami. Jego badania skupiają się na kwestiach ubóstwa, życia w mieście, niepewności mieszkaniowej, polityki publicznej, nierówności rasowych i etnografii. Otrzymał stypendium „Geniuszów” Fundacji MacArthura i stale współpracuje z „New York Times Magazine”. W 2016 roku znalazł się na liście Politico 50 jako jedna z pięćdziesięciu osób mających największy wpływ na debatą polityczną w USA.
Laureat kilkunastu najważniejszych nagród za wybitne osiągnięcia w literaturze faktu
The New York Times Book Review • The Boston Globe • The Washington Post • NPR • Entertainment Weekly • The New Yorker • Bloomberg • Esquire • Buzzfeed • Fortune • San Francisco Chronicle Amazon • Barnes and Noble Review • Apple • Library Journal.
Jedna z ulubionych książek Prezydenta Baracka Obamy.https://scholar.harvard.edu/mdesmond
Przytłaczająca.
Nie wiem czy przez niesprawiedliwość systemu.
Czy przez niesprawiedliwość świata.
Czy przez nieporadność ludzi.
Ale mnie ta książka zmęczyła.
Nie da się ukryć, że autor wykonał fantastyczną, reporterską robotę.
Wsiąknął w temat i zrobił, co mógł by pozostać bezstronnym.
Sądzę, że w pełni wykorzystał potencjał.
Nie jego wina, że amerykański system i amerykańskie podejście ludzi w kwestii "posiadania" jest zgoła inne niż (powiedzmy) europejskie.
I to mnie mocno raziło oraz zastanawiało. A przy okazji przytłaczało.
A zatem o ile temat jest prze-ciekawy, a robota wykonana wzorowo to książka "Eksmitowani" nie należy do moich ulubionych.
Bardzo dobra książka, bardzo ważna, zasługująca na 8, może nawet 9. Problem który z nią mam, jest czysto czytelniczy – mam wrażenie że część z historiami poszczególnych osób jest trochę za długa i za bardzo poszatkowana. Z czasem to nużyło. Mój entuzjazm do poznawania tematu rozbudził się ponownie dopiero na końcu, gdy autor zaczął pisać o metodach badawczych i statystykach, które wyrywają czytelnika z obsrwacji pojedynczych historii do szerokiego spojrzenia na skomplikowany problem, zbudowany z naczyń połączonych.