Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miła i prosta powieść o zagubionej kobiecie, która stara się odnaleźć w nowym świecie, do którego została wciśnięta z powodu wojny. Powieść jest kontynuacją opowiadania zamieszczonego w zbiorze "Fantastycznie nieobliczalni", ale nie uważam, że trzeba to opowiadanie znać, by połapać się w historii. Sama historia prezentuje się dość prosto. Główna bohaterka jest widzącą (potrafi przepowiadać przyszłość, wpadając w transy),która w wyniku pewnych działań traci pamięć. Razem z Przewodnikiem (osoba wyszkolona w medycynie i prowadzeniu transów) i dwójką żołnierzy jadą do miasta, w którym ma dojść do rewolucji i szukają w nim buntowników. Prosta historia bez specjalnych zagadek ani niczego. Dość dobrze trzyma w napięciu. Bohaterowie są poprowadzeni całkiem ciekawie. Główna para, czyli widząca Vera i przewodnik Ren dostają bardzo dużo czasu. Ich przeszłość nie jest wyjaśniona, co czyni ich tajemniczymi i zostawia miejsce na nowe powieści. Ich charaktery są jasne i ciekawe. Vera dodatkowo w ma dobrze opisane problemy psychologiczne, wiążące się z koszmarami, transami i utratą pamięci. Postaci poboczne również prezentują się całkiem dobrze. Żaden bohater nie dostaje swojego backstory, co w niczym nie przeszkadza, żeby połapać się, kim są dla całej historii. Nie ma tu postaci zbędnej, ani zbyt podobnej do innej. Każdy ma do odegrania swoją rolę, którą jasno kreuje dla niego autorka. Tak jak pozostałe powieści zapowiedziane zbiorem "Fantastycznie nieobliczalni", głównym założeniem powieści jest zaprezentowanie nowego świata. Autorka robi to bardzo ładnie. Specjalnie używam tego określenia, bo na uwagę zasługują w szczególny sposób niesamowicie plastyczne opisy, nie tylko bohaterów, ale także budynków, bogatych w najdrobniejsze detale architektoniczne, fresków, witraży, widoków z okna. Autorka z łatwością wprowadza czytelników do swojego magicznego świata, gdzie magią jest pieśń, harmonia. Jest to zaprezentowane bardzo dobrze i ciekawie. Jest to dobra, lekka powieść, idealna na dłuższe jesienne popołudnie, lub dwa. Polecam i liczę na kolejne części.