Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zdecydowanie nie porwała mnie ta historia. Na początku czytało mi się ją całkiem nieźle, ale szybko zaczęła mi się dłużyć, bardzo długo ją męczyłam. Stwierdzam, że to najgorsza książka tej autorki spośród tych, które przeczytałam, a przeczytałam większość. Intryga nie jest fascynująca, zaskakująca, nie czułam napięcia. Ta książka nie pozostanie we mnie na dłużej.

Zdecydowanie nie porwała mnie ta historia. Na początku czytało mi się ją całkiem nieźle, ale szybko zaczęła mi się dłużyć, bardzo długo ją męczyłam. Stwierdzam, że to najgorsza książka tej autorki spośród tych, które przeczytałam, a przeczytałam większość. Intryga nie jest fascynująca, zaskakująca, nie czułam napięcia. Ta książka nie pozostanie we mnie na dłużej.

Dwie gwiazdki odejmuję za przekleństwa, niektóre postacie tak z tym przesadzały, że aż było to niesmaczne i odpychające. Przeszkadzało mi to w odbiorze.
Podobają mi się za to oryginalne wątki oraz oczywiście splot wydarzeń wywołujących szok w czytelniku. Marcel Moss jak zwykle nie zawodzi!

Dwie gwiazdki odejmuję za przekleństwa, niektóre postacie tak z tym przesadzały, że aż było to niesmaczne i odpychające. Przeszkadzało mi to w odbiorze.
Podobają mi się za to oryginalne wątki oraz oczywiście splot wydarzeń wywołujących szok w czytelniku. Marcel Moss jak zwykle nie zawodzi!

No no - to było naprawdę mocne. Cenię książki, w której postacie nie są jedynie na papierze, ale wzbudzają emocje, także negatywne. Nietrudno poczuć obrzydzenie do niektórych postaci, przejąć się losem innych i intensywnie zastanawiać się nad rozwiązaniem zagadki. Moim zdaniem - naprawdę dobra książka!

No no - to było naprawdę mocne. Cenię książki, w której postacie nie są jedynie na papierze, ale wzbudzają emocje, także negatywne. Nietrudno poczuć obrzydzenie do niektórych postaci, przejąć się losem innych i intensywnie zastanawiać się nad rozwiązaniem zagadki. Moim zdaniem - naprawdę dobra książka!

Na siódemeczkę zasłużyła, dobrze mi się czytało tę książkę. Mimo, że fabuła toczyła się właściwie cały czas wokół jednej sprawy, to nie czułam nudy, zwłaszcza że autorka co raz serwuje nam dodatkowe fakty i informacje. Dzięki nim zmieniamy też co chwilę perspektywę i przypuszczenia na temat tego, co faktycznie się stało. Zakończenie trochę przewidywalne, ale nie popsuło mi to odbioru. Końcowa scena bardzo spójna, przerażająca, widzę tę historię na ekranach kin ;)

Na siódemeczkę zasłużyła, dobrze mi się czytało tę książkę. Mimo, że fabuła toczyła się właściwie cały czas wokół jednej sprawy, to nie czułam nudy, zwłaszcza że autorka co raz serwuje nam dodatkowe fakty i informacje. Dzięki nim zmieniamy też co chwilę perspektywę i przypuszczenia na temat tego, co faktycznie się stało. Zakończenie trochę przewidywalne, ale nie popsuło mi...

Wow! To była naprawdę dobra książka! Można byłoby zrobić z niej film i byłby to świetny thriller. Nie wiem, skąd Pani Alicja Sinicka ma pomysły, ale wychodzi jej genialnie! Przeczytałam jak dotąd prawie wszystkie jej thrillery i każdy z nich zrobił na mnie wrażenie - większe lub mniejsze. Jutro zaczynam "Uśpioną"!

Wow! To była naprawdę dobra książka! Można byłoby zrobić z niej film i byłby to świetny thriller. Nie wiem, skąd Pani Alicja Sinicka ma pomysły, ale wychodzi jej genialnie! Przeczytałam jak dotąd prawie wszystkie jej thrillery i każdy z nich zrobił na mnie wrażenie - większe lub mniejsze. Jutro zaczynam "Uśpioną"!

Bardzo długo ją męczyłam. Moim zdaniem akcja wlecze się strasznie, jest właściwie jeden wątek, który przez większość książki stoi w miejscu. Ostatnie 100 stron nieco przyśpieszają tempo i skończyłam je w dwa dni. Nie można odmówić książce tego, że porusza ważny społecznie temat i jest on nawet ciekawie przedstawiony, jednak na pewno nie nazwałabym tego thrillerem. Mogłaby być o 100 stron krószta.

Bardzo długo ją męczyłam. Moim zdaniem akcja wlecze się strasznie, jest właściwie jeden wątek, który przez większość książki stoi w miejscu. Ostatnie 100 stron nieco przyśpieszają tempo i skończyłam je w dwa dni. Nie można odmówić książce tego, że porusza ważny społecznie temat i jest on nawet ciekawie przedstawiony, jednak na pewno nie nazwałabym tego thrillerem. Mogłaby...

Skończyłam czytać tę książkę tuż po Nowym Roku. Towarzyszyła mi podczas świąt i wprawiła mnie w niesamowity nastrój. Bardzo dobrze mi się ją czytało, faktycznie sprawia, że robi się cieplej na serduszku. Jest trochę wzruszeń, jest sporo humoru. Może za mało miłości, która była obiecywana na okładce, ale nie każda książka z takim wątkiem musi być taka sama więc w ogólnym rozrachunku polecam tę książkę. Jest super :)

Skończyłam czytać tę książkę tuż po Nowym Roku. Towarzyszyła mi podczas świąt i wprawiła mnie w niesamowity nastrój. Bardzo dobrze mi się ją czytało, faktycznie sprawia, że robi się cieplej na serduszku. Jest trochę wzruszeń, jest sporo humoru. Może za mało miłości, która była obiecywana na okładce, ale nie każda książka z takim wątkiem musi być taka sama więc w ogólnym...

Nie wiem, jakoś bez rewelacji, bardzo długo ją czytałam, nie porwała mnie, zakończenie też bez większego przytupu. Chyba na tej części zakończę serię.

Nie wiem, jakoś bez rewelacji, bardzo długo ją czytałam, nie porwała mnie, zakończenie też bez większego przytupu. Chyba na tej części zakończę serię.

Ta książka była naprawdę bardzo udana, nie mam wobec niej wiele do zarzucenia. Autorce kolejny raz udało się stworzyć bohaterów, z którymi się zżywamy oraz historię, która nas interesuje i której finał chcemy poznać. Akcja pędzi do przodu, wiele się dzieje, książka nie jest nudna. Motywy bohaterów są dobrze wyjaśnione, moim zdaniem bardzo dobra pozycja.

Ta książka była naprawdę bardzo udana, nie mam wobec niej wiele do zarzucenia. Autorce kolejny raz udało się stworzyć bohaterów, z którymi się zżywamy oraz historię, która nas interesuje i której finał chcemy poznać. Akcja pędzi do przodu, wiele się dzieje, książka nie jest nudna. Motywy bohaterów są dobrze wyjaśnione, moim zdaniem bardzo dobra pozycja.

Kompletnie, ale to kompletnie nic mnie w tej książce nie porwało. Słyszałam, że druga część jest lepsza, niestety nie skuszę się i na pewno nie sięgnę po kontynuację tej serii.

Kompletnie, ale to kompletnie nic mnie w tej książce nie porwało. Słyszałam, że druga część jest lepsza, niestety nie skuszę się i na pewno nie sięgnę po kontynuację tej serii.

Książka, w której żaden bohater raczej nie zdobywa dużej sympatii. Jedno niewielkie zaskoczenie fabularne pod koniec książki - to dość słaby bilans, moim zdaniem książka powinna być przynajmniej o te 100 stron krótsza.

Książka, w której żaden bohater raczej nie zdobywa dużej sympatii. Jedno niewielkie zaskoczenie fabularne pod koniec książki - to dość słaby bilans, moim zdaniem książka powinna być przynajmniej o te 100 stron krótsza.

Bardzo przewidywalna, ale dobrze mi się czytało, nie nudziłam się. :)

Bardzo przewidywalna, ale dobrze mi się czytało, nie nudziłam się. :)

Łzy same wydostawały się z moich oczu podczas czytania. Cenię książki, które są niestandardowe, pokazują rzeczywistość w nieco inny sposób, łamią tabu. Cenię także rozbudowane portrety psychologiczne bohaterów, a tutaj niemal cała książka jest jednym wielkim opisem przeżyć wewnętrznych. Nie było tu za bardzo różnych dramatycznych wydarzeń, zbiegów okoliczności, punktów zwrotnych, ale nie na tym polega moc tej książki. Bardzo mnie dotknęła, polecam dla osób, które widzą więcej.

Łzy same wydostawały się z moich oczu podczas czytania. Cenię książki, które są niestandardowe, pokazują rzeczywistość w nieco inny sposób, łamią tabu. Cenię także rozbudowane portrety psychologiczne bohaterów, a tutaj niemal cała książka jest jednym wielkim opisem przeżyć wewnętrznych. Nie było tu za bardzo różnych dramatycznych wydarzeń, zbiegów okoliczności, punktów...

No nie.. Niestety nie porwała mnie. "Co kryją jej oczy" tej autorki wprost zmiotło mnie z planszy, dlatego w przypadku "I niech zginę" spodziewałam się podobnego poziomu. Może moja ocena wynika właśnie ze zbyt wysokich oczekiwań. Z pewnością szybko zapomnę o tej książce. Na pewno są tutaj elementy, które budują człowieka i pozwalają mu doświadczyć czegoś nowego, zmienić spojrzenie na różne sprawy, ale to wrażenie nie wybija się na pierwszy plan. Będę musiała szybko przeczytać jeszcze jakąś książkę w tym roku, aby nie zakończyć roku tak przeciętną pozycją i to jeszcze o tak jednoznacznym tytule. :P I tak ten rok był dość słaby!

No nie.. Niestety nie porwała mnie. "Co kryją jej oczy" tej autorki wprost zmiotło mnie z planszy, dlatego w przypadku "I niech zginę" spodziewałam się podobnego poziomu. Może moja ocena wynika właśnie ze zbyt wysokich oczekiwań. Z pewnością szybko zapomnę o tej książce. Na pewno są tutaj elementy, które budują człowieka i pozwalają mu doświadczyć czegoś nowego, zmienić...

W międzyczasie udało mi się odgadnąć, jak i dlaczego zakończy się ta książka, ale nie przeszkodziło mi to w odbiorze. Odbieram thrillery psychologicznie bardzo emocjonalnie, ponieważ często próbuję zrozumieć motywy poszczególnych bohaterów i cieszę się, że i tym razem autorzy mi to umożliwili. Podoba mi się fakt, że akcja toczy się dwutorowo, więc mamy szansę poznać okoliczności toczącego się śledztwa, a także dowiedzieć się więcej o wcześniejszych wydarzeniach. Super, że można było dowiedzieć się więcej o pracy detektywów, kryminologów i poznać sporo szczegółów na ten temat. Taka literatura zawsze jest budująca. Mnie jest bardzo żal głównej bohaterki, ponieważ potrafię zrozumieć jej postępowanie i rozżalenie, które czuła.

W międzyczasie udało mi się odgadnąć, jak i dlaczego zakończy się ta książka, ale nie przeszkodziło mi to w odbiorze. Odbieram thrillery psychologicznie bardzo emocjonalnie, ponieważ często próbuję zrozumieć motywy poszczególnych bohaterów i cieszę się, że i tym razem autorzy mi to umożliwili. Podoba mi się fakt, że akcja toczy się dwutorowo, więc mamy szansę poznać...

Bardzo lubię książki tej autorki. Pomysły na fabułę nie są przypadkowe, tylko faktycznie są historiami, nad którymi warto się zastanowić, gdyż prezentują ciekawe motywy bohaterów i można dowiedzieć się z tych historii czegoś nowego. Książkę czyta się błyskawicznie, słownictwo bardzo mi się podoba, gdyż w niezwykły sposób podkreśla emocje, przez co możemy dobrze zrozumieć tych bohaterów oraz polubić ich. Pani Louise Jensen ma niezwykły talent do obdarzania swoich bohaterów osobowością, dzięki czemu nie są to tylko postacie na papierze, ale bohaterowie z krwi i kości, których los nie jest nam obojętny i zastanawiamy się, jak dalej mogłyby potoczyć się ich losy. Intryga jest, ciekawa fabuła również, podkreślenie emocji, motywów i przeszłości bohaterów również. Dawno nie czytałam lepszego dramatu psychologicznego/thrillera.

Bardzo lubię książki tej autorki. Pomysły na fabułę nie są przypadkowe, tylko faktycznie są historiami, nad którymi warto się zastanowić, gdyż prezentują ciekawe motywy bohaterów i można dowiedzieć się z tych historii czegoś nowego. Książkę czyta się błyskawicznie, słownictwo bardzo mi się podoba, gdyż w niezwykły sposób podkreśla emocje, przez co możemy dobrze zrozumieć...

Niektóre poglądy zaprezentowane przez bohaterów są dość odważne, zwłaszcza że książka powstała wiele lat temu. "Portret Doriana Graya" niesie ze sobą ważne przesłanie, bohaterowie są napisani w ten sposób, iż mamy wrażenie, że to osoby z krwi i kości i faktycznie jest chemia pomiędzy nimi. Teraz jestem zaciekawiona ekranizacją tej książki, koniecznie muszę sięgnąć do filmu.

Niektóre poglądy zaprezentowane przez bohaterów są dość odważne, zwłaszcza że książka powstała wiele lat temu. "Portret Doriana Graya" niesie ze sobą ważne przesłanie, bohaterowie są napisani w ten sposób, iż mamy wrażenie, że to osoby z krwi i kości i faktycznie jest chemia pomiędzy nimi. Teraz jestem zaciekawiona ekranizacją tej książki, koniecznie muszę sięgnąć do...

Mam mieszane uczucia związane z tą książką. Z pewnością plusem było to, że książkę czytało się naprawdę szybko, akcja rozkręciła się dość wcześnie, dzięki czemu lektura była naprawdę ciekawa. Podobały mi się postacie, zwłaszcza Gracjan, który był faktycznie dobrze napisany, miał konkretny charakter i świetne poczucie humoru.
Nie podobała mi się za to końcówka, trochę to pokręcone, jakoś nie kupiłam takiego rozwiązania. Mały plusik, że było dość zaskakujące. Nie podoba mi się też dosłownie samo zakończenie książki, czyli ostatnie zdania, gdyż mam wrażenie, że wątek pozostał niedokończony.

Mam mieszane uczucia związane z tą książką. Z pewnością plusem było to, że książkę czytało się naprawdę szybko, akcja rozkręciła się dość wcześnie, dzięki czemu lektura była naprawdę ciekawa. Podobały mi się postacie, zwłaszcza Gracjan, który był faktycznie dobrze napisany, miał konkretny charakter i świetne poczucie humoru.
Nie podobała mi się za to końcówka, trochę to...

Ta książka jest kompletna! Podoba mi się, że pewne tematy są poruszane w książce, ale dodatkowo dostajemy wiele faktów i statystyk, które uświadamiają skalę problemów. Mogę śmiało powiedzieć, że Marcel Moss znajduje się w czołówce moich ulubionych autorów i mam w swojej biblioteczce dosłownie wszystkie jego książki, a każdą kolejną kupuję właściwie w ciemno jeszcze w okresie przedpremiery. Nie da się czytać tych książek w trybie "dwa rozdziały przed snem", ponieważ po pierwsze fabuła zbyt mocno wciąga, a po drugie często są skoki fabularne, przez które można czasem się pogubić. Ja przeczytałam książkę przy dwóch podejściach. Była dobrym towarzystwem na dwa długie, jesienne wieczory.

Do ostatniej chwili myślałam, że zakończenie będzie otwarte, bo na skutek różnych wydarzeń trudno było mi sobie wyobrazić, że znajdzie się zgrabne rozwiązanie niektórych wątków, ale chyba nie doceniłam pana autora! To niesamowite, w jaki sposób udało się spiąć klamrą tę książkę i ukazać spójność wydarzeń, jednocześnie zrobić to w sposób wiarygodny i pasujący do charakteru bohaterów. Myślę, że ta książka powinna wywołać wiele dyskusji, ponieważ psychologia bohaterów, ich decyzje i wybory są sprawą fascynującą.

Poruszane problemy: Mobbing, gwałt, prostytucja, porwania, alkoholizm, syndrom sztokholmski, dyskryminacja, depresja, narkomania, obsesja, śmiertelna choroba - pewnie wszystkiego nie wymieniłam. Marcel Moss lubi poruszać w swoich książkach wiele tematów, wiele tematów tabu.

Ta książka jest kompletna! Podoba mi się, że pewne tematy są poruszane w książce, ale dodatkowo dostajemy wiele faktów i statystyk, które uświadamiają skalę problemów. Mogę śmiało powiedzieć, że Marcel Moss znajduje się w czołówce moich ulubionych autorów i mam w swojej biblioteczce dosłownie wszystkie jego książki, a każdą kolejną kupuję właściwie w ciemno jeszcze w...

To była naprawdę dobra książka! Z pewnością nie można odmówić autorce bogatego słownictwa, rzadko się zdarza, aby książki z tego gatunku były napisane taką sprawną składnią. Ciekawym połączeniem jest też zestawienie tajników świata biotechnologii z thrillerem, można było dowiedzieć się czegoś więcej, a autorka mogła wpleść do książki część swojego świata bo wiem, że jest absolwentką biotechnologii. Sama fabuła dość ciekawa, książka miała optymalną długość, bo załóżmy przy 400 stronach historia mogłaby już nużyć, gdyż często spotykamy się z tymi samymi schematami - przywidzenia, pogrążanie się w szaleństwie, odrzucanie męża i tak w kółko. Postać Natana była wykreowana cudownie - aż żal, że w prawdziwym świecie trudno o tak stabilnych, oddanych swojej ukochanej mężczyzn. Plot twist w książce był naprawdę imponujący, zakończenie mi się bardzo podobało, choć kończę tę książkę z nieco druzgocącym poczuciem niesprawiedliwości. Zemsta nie jest niczym dobrym, ale źle mi z tym, że motywy jednego z bohaterów były kompletnie niezrozumiałe i to on został obrany jako całkowicie czarny charakter. Spotykam się ze słowami, że łatwo jest przewidzieć, kto brał udział w intrydze. No a jak inaczej? Jeśli w książce mamy zaledwie kilka postaci? To chyba jasne, że będzie to ktoś z nich, ale motywy są nieco głębsze, a igranie ze świadomością czytelnika, który wierzy, że wie już wszystko o tej historii, było bardzo udanym zabiegiem. Ja polecam!

To była naprawdę dobra książka! Z pewnością nie można odmówić autorce bogatego słownictwa, rzadko się zdarza, aby książki z tego gatunku były napisane taką sprawną składnią. Ciekawym połączeniem jest też zestawienie tajników świata biotechnologii z thrillerem, można było dowiedzieć się czegoś więcej, a autorka mogła wpleść do książki część swojego świata bo wiem, że jest...