Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Spodziewałam się czegoś innego. Dobra,subtelna, niejednoznaczna groza.

Spodziewałam się czegoś innego. Dobra,subtelna, niejednoznaczna groza.

Uwielbiam opowiadania pana Kinga. Całkiem pokaźny zbiorek, chociaż nie najlepszy. Bardzo współczesny.

Uwielbiam opowiadania pana Kinga. Całkiem pokaźny zbiorek, chociaż nie najlepszy. Bardzo współczesny.

Bardzo dobry King. Niepewność tego co jest po drugiej stronie zawsze do mnie przemawiała, więc i tym zrobiło to na mnie wrażenie. Na końcu trochę plot twist trochę na siłę, ale muszę przyznać, że byłam mało czujna i dałam się nabrać.

Bardzo dobry King. Niepewność tego co jest po drugiej stronie zawsze do mnie przemawiała, więc i tym zrobiło to na mnie wrażenie. Na końcu trochę plot twist trochę na siłę, ale muszę przyznać, że byłam mało czujna i dałam się nabrać.

Nie mogłam się powstrzymać - musiałam wypożyczyć jakiś horror na Hall...na Dziady. Początek lektury spędziłam przy rogaliku orzechowym i kawusi - mile wspominam.
Tak samo jak spotkanie z książkową wersją horroru, który zrobił na mnie wrażenie, gdy byłam dzieckiem. Bardzo ciekawa, przemyślana fabuła - tym ciekawsze im bardziej się nad nią zastanawiamy. Szkoda, że książka nie doczekała się kolejnych części...

Nie mogłam się powstrzymać - musiałam wypożyczyć jakiś horror na Hall...na Dziady. Początek lektury spędziłam przy rogaliku orzechowym i kawusi - mile wspominam.
Tak samo jak spotkanie z książkową wersją horroru, który zrobił na mnie wrażenie, gdy byłam dzieckiem. Bardzo ciekawa, przemyślana fabuła - tym ciekawsze im bardziej się nad nią zastanawiamy. Szkoda, że książka nie...

Biorąc pod uwagę miejsce rozgrywania się tej powieści, liczyłam na dużo, dużo więcej. Opis sugerował, że będziemy mieć więcej doczynienia z demonicznym doktorem i zagłębimy się w jego chory umysł, lecz zamiast psychologii postawiono na tanie straszenie. Zmarnowany potencjał.

Biorąc pod uwagę miejsce rozgrywania się tej powieści, liczyłam na dużo, dużo więcej. Opis sugerował, że będziemy mieć więcej doczynienia z demonicznym doktorem i zagłębimy się w jego chory umysł, lecz zamiast psychologii postawiono na tanie straszenie. Zmarnowany potencjał.

Za całość powinna być 6-tka ale opowiadanie "Naładowany" było całkiem-całkiem, a "Deszcz" naprawdę mnie urzekł, mimo swojej dziwności.

Za całość powinna być 6-tka ale opowiadanie "Naładowany" było całkiem-całkiem, a "Deszcz" naprawdę mnie urzekł, mimo swojej dziwności.

Bez wątpienia jeden z najlepszych horrorów jakie czytałam. Dawno nic mnie tak nie przestraszyło. Niby jest subtelnie, bez krwi i flaków, a jednak w tym tkwi największa siła grozy (sam pomysł, że opętana dziewczynka możne śpiewać pieśni kościelne chłopięcym głosem...). Dreszcze aż biegną po kręgosłupie, a wyjścia do łazienki przez jakiś czas na pewno nie były takie same jak dawniej. I ta ulga, gdy wreszcie oddałam ją do biblioteki...

Bez wątpienia jeden z najlepszych horrorów jakie czytałam. Dawno nic mnie tak nie przestraszyło. Niby jest subtelnie, bez krwi i flaków, a jednak w tym tkwi największa siła grozy (sam pomysł, że opętana dziewczynka możne śpiewać pieśni kościelne chłopięcym głosem...). Dreszcze aż biegną po kręgosłupie, a wyjścia do łazienki przez jakiś czas na pewno nie były takie same jak...

Całkiem przyzwoity zbiór opowiadań Kinga (trafiają się lepsze i gorsze) z wybitnym i oszałamiającym arcydziełem - opowiadaniem "Jauting". Na długo wbiło mnie w fotel i przewierciło mózg.
Warte uwagi są również takie opowiadania jak "Bunt Kaina", "Małpa", "Tratwa", makabryczna "Szkoła Przetrwania", lovecraftowska "Babcia" czy "Człowiek który nie podawał ręki" - z klimatem jak u Poe.
Warto wspomnieć o dwóch opowiadaniach, w których King nie straszy, ale wspaniale mówi o życiu (i śmierci): bardzo wzruszający "Edytor tekstu" i nostalgiczna "Cieśnina".
Może nie najlepszy zbiór, ale trzyma pewien poziom.

Całkiem przyzwoity zbiór opowiadań Kinga (trafiają się lepsze i gorsze) z wybitnym i oszałamiającym arcydziełem - opowiadaniem "Jauting". Na długo wbiło mnie w fotel i przewierciło mózg.
Warte uwagi są również takie opowiadania jak "Bunt Kaina", "Małpa", "Tratwa", makabryczna "Szkoła Przetrwania", lovecraftowska "Babcia" czy "Człowiek który nie podawał ręki" - z klimatem...

Jak na zbiór fikcyjnych opowiadań, za słabo napisany, jak na prawdę, za bardzo naciągany. W przeciwieństwie do drugiej książki z serii, tutaj Warrenowie nawet nie uczestniczą bezpośrednio w wydarzeniach (poza drobnymi wyjątkami), co już dla mnie jest w ogóle bez sensu. Zamieszczone na końcu zdjęcia również niczego nie dowodzą. Trochę mnie postraszyło, bo jestem bojaźliwa, ale liczyłam na coś lepszego. Przykro mi, że ocena tak niska.

Jak na zbiór fikcyjnych opowiadań, za słabo napisany, jak na prawdę, za bardzo naciągany. W przeciwieństwie do drugiej książki z serii, tutaj Warrenowie nawet nie uczestniczą bezpośrednio w wydarzeniach (poza drobnymi wyjątkami), co już dla mnie jest w ogóle bez sensu. Zamieszczone na końcu zdjęcia również niczego nie dowodzą. Trochę mnie postraszyło, bo jestem bojaźliwa,...

Dla tych wszystkich idiotów, którzy uważają, że człowiek może być tylko dobry lub tylko zły. Przeczytajcie.

Dla tych wszystkich idiotów, którzy uważają, że człowiek może być tylko dobry lub tylko zły. Przeczytajcie.

Czym jest człowiek? Tylko zwierzęciem, niestety.

Czym jest człowiek? Tylko zwierzęciem, niestety.

Telefon pana Harrigana - trzyma w napięciu, bardzo dobry dreszczowiec.
Życie Chucka - mój zdecydowany faworyt -10/10. Ze względu na to opowiadanie podwyższam o jeden ocenę całego tomu (i dodaję ukochane). Było tam wszystko, czego kurde, oczekuję po opowiadaniu.
Jest krew... - jakoś nie przepadam za kryminałami Kinga...
Szczur - bardzo podoba mi się fakt, że nie wiadomo czy pewne rzeczy są ze sobą powiązane, czy są tylko zbiegami okoliczności.

Telefon pana Harrigana - trzyma w napięciu, bardzo dobry dreszczowiec.
Życie Chucka - mój zdecydowany faworyt -10/10. Ze względu na to opowiadanie podwyższam o jeden ocenę całego tomu (i dodaję ukochane). Było tam wszystko, czego kurde, oczekuję po opowiadaniu.
Jest krew... - jakoś nie przepadam za kryminałami Kinga...
Szczur - bardzo podoba mi się fakt, że nie wiadomo...

Niesamowity klimat, wspaniale wykreowana postać Jacka(inteligent-alkoholik) i napiętej sytuacji, której nie wywołują tym razem zjawiska nadprzyrodzone ale patologia w rodzinie. Niestety, czegoś mi jednak zabrakło...

Niesamowity klimat, wspaniale wykreowana postać Jacka(inteligent-alkoholik) i napiętej sytuacji, której nie wywołują tym razem zjawiska nadprzyrodzone ale patologia w rodzinie. Niestety, czegoś mi jednak zabrakło...

Najbardziej przerażało mnie w tej książce Kinga coś paskudnie realnego - szkolne przyjaźnie kiedyś się skończą. A to gorsze od piekielnego samochodu i ożywających trupów.

Najbardziej przerażało mnie w tej książce Kinga coś paskudnie realnego - szkolne przyjaźnie kiedyś się skończą. A to gorsze od piekielnego samochodu i ożywających trupów.

Bardzo dobre opowiadania.
"Rok 1922" nie zaskoczył mnie - znałam już wcześniej ekranizację.
"Wielki kierowca" - to było dość przerażające. Sama koncepcja, że matka pozwoliłaby synowi na coś takiego.... Brr...
"Dobry interes" - idealnie pokazuje ludzkie zachowania. Wielu z nas dobiłoby takiego targu.
"Dobre małżeństwo" - życie przez tyle lat z potowrem też musi być okropnym doświadczeniem.
Najlepsze jest jednak ostatnie zdanie posłowia - "Uważam, że ludzie w większości są zasadniczo dobrzy. Wiem, że ja jestem. To ciebie nie jestem do końca pewny".

Bardzo dobre opowiadania.
"Rok 1922" nie zaskoczył mnie - znałam już wcześniej ekranizację.
"Wielki kierowca" - to było dość przerażające. Sama koncepcja, że matka pozwoliłaby synowi na coś takiego.... Brr...
"Dobry interes" - idealnie pokazuje ludzkie zachowania. Wielu z nas dobiłoby takiego targu.
"Dobre małżeństwo" - życie przez tyle lat z potowrem też musi być okropnym...

Jedna ze słabszych książek Kinga jakie czytałam - mogę mu to wybaczyć, skoro to jedna z pierwszych. I nie chodzi tu wcale o wątki horrorowe - to było na poziomie. Brakowało mi tego specyficznego języka (jak widać jeszcze nie ukształtowanego) i głębokiego studium bohaterów.

Jedna ze słabszych książek Kinga jakie czytałam - mogę mu to wybaczyć, skoro to jedna z pierwszych. I nie chodzi tu wcale o wątki horrorowe - to było na poziomie. Brakowało mi tego specyficznego języka (jak widać jeszcze nie ukształtowanego) i głębokiego studium bohaterów.

Nie jest to może King którego lubię najbardziej, ale parę opowieści (zwłaszcza ta "lovecraftowska" lub ta o toalecie) zdecydowanie zapadają w pamięć i wywołują ciarki strachu.

Nie jest to może King którego lubię najbardziej, ale parę opowieści (zwłaszcza ta "lovecraftowska" lub ta o toalecie) zdecydowanie zapadają w pamięć i wywołują ciarki strachu.

Chyba najlepszy zbiór opowiadań Kinga. Zawiera takie klasyki jak "Dzieci kukurydzy", ale także mniej znane opowiadania, które utrudnią zaśniecie. Niech ludzie mówią co chcą,. kocham Cię Steven!

Chyba najlepszy zbiór opowiadań Kinga. Zawiera takie klasyki jak "Dzieci kukurydzy", ale także mniej znane opowiadania, które utrudnią zaśniecie. Niech ludzie mówią co chcą,. kocham Cię Steven!

Świetna książka! Ostatnio sięgam po prozę tego autora i jak na razie jestem oczarowana. Mam nadzieję, że nie zamieni się to w rozczarowanie. Losy dziewczynki kibicującej swojej drużynie, nawet w dziczy i na pustkowiu są naprawdę wzruszające! Poza tym podoba mi się styl Kinga.
P.S. Z jaką ulgą odetchnęłam na końcu...

Świetna książka! Ostatnio sięgam po prozę tego autora i jak na razie jestem oczarowana. Mam nadzieję, że nie zamieni się to w rozczarowanie. Losy dziewczynki kibicującej swojej drużynie, nawet w dziczy i na pustkowiu są naprawdę wzruszające! Poza tym podoba mi się styl Kinga.
P.S. Z jaką ulgą odetchnęłam na końcu...