Christine

9/10 ⭐
~~~
Jestem rozczarowana samą sobą, że tak późno zabrałam się za te książkę. Nie wiem jak to się stało ale jeśli ktoś zwleka z tym tytułem od mistrza grozy, to apeluje o jak najszybsze nadrobienie tej książki. Gdy już miałam te kilka minut w ciągu dnia na czytanie to ciężko było mi odkładać ją na półkę, bo Christine ściągala mnie swoimi światłami wprost w sam środek tej powieści. Uciekałam myślami, do samochodu, który żył własnym życiem i nie zostawiał niczego dobrego w swoim wlascielu. Pozbawiała Arniego przyjaciół, izolowała od rodziny a tym bardziej od potencjalnej kandydatki na stabilny związek. Kochał Christine. Christine kochała jego. To jego największe przekleństwo a zarazem obsesja i milosc. Akcja z początku była bardzo mozolna, nie było jej dużo, wątek toczył się powoli ale gdy już dodał gazu.. Rozpędził się i uderzył w sedno tej historii. Zakończenie mnie zasmuciło ale usatysfakcjonowało, bo takie sprawy nie mogły obejsc się bez dalszych konsekwencji. Jeśli szukacie genialnego motywu samochodowego, który weźmie Was na emocjonującą przejażdżkę pełna niebezpieczeństw i niepewności - idźcie zamawiać "Christine". Nie czytałam wcześniej czegoś tak klimatycznego o takiej tematyce. Po prostu świetne. Nie muszę chyba więcej dodawać, musicie sami się przekonać jak to jest zmierzyć się z widmem, które nie da się tak łatwo zniszczyć i wymazac z kart istnienia. Autor sprawnie przedstawia profile psychologiczne naszych bohaterów i porusza życiowe rozterki, które dryfują po umyslach, głównie młodych ludzi. Na dodatek postać przyjaciela Arniego.. Dla mnie była fascynująca i inspirująca. Walczył do samego końca. ☕
~
IG: @szept.slow 🌸

9/10 ⭐
~~~
Jestem rozczarowana samą sobą, że tak późno zabrałam się za te książkę. Nie wiem jak to się stało ale jeśli ktoś zwleka z tym tytułem od mistrza grozy, to apeluje o jak najszybsze nadrobienie tej książki. Gdy już miałam te kilka minut w ciągu dnia na czytanie to ciężko było mi odkładać ją na półkę, bo Christine ściągala mnie swoimi światłami wprost w sam środek...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zapraszam wszystkich miłośników motoryzacji do przejażdżki tą wspaniałą gablotą. Nazywa się Christine.
Tak? O co pan pyta? O cenę? Chce pan ją kupić? Myślę, że się dogadamy. Proszę wejść do środka i poczekać na mnie. Mam jedną małą rzecz do załatwienia. Nie potrwa to długo. Naprawdę.
Ty mały zasrańcu. Gdzie z tym rowerem. No gdzie. Nie jeździ się tak blisko samochodów.
krrrrrrrrrrrrk…
No i patrzcie. Zasraniec zrobił rysę na lakierze.
Christine! Rozjedź go, a przy okazji porozjeżdżaj innych zasrańców. Potem wracaj, bo musimy zabrać twojego nowego właściciela na przejażdżkę, której nawet nie zapomni, leżąc w grobie. A teraz ruszaj. Na zasrańców!!!!

Zapraszam wszystkich miłośników motoryzacji do przejażdżki tą wspaniałą gablotą. Nazywa się Christine.
Tak? O co pan pyta? O cenę? Chce pan ją kupić? Myślę, że się dogadamy. Proszę wejść do środka i poczekać na mnie. Mam jedną małą rzecz do załatwienia. Nie potrwa to długo. Naprawdę.
Ty mały zasrańcu. Gdzie z tym rowerem. No gdzie. Nie jeździ się tak blisko...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jest to horror, którego głównym bohaterem jest.. samochód. Plymouth fury z 1958 roku, który nazywa się Christine. Pewnego dnia kupuje ją Arnie Cunningham, niepewny siebie, pryszczaty nastolatek, którego wszyscy poniżają. Zakochuje się w Christine od pierwszego wejrzenia, mimo że wygląda jak złom. Postanawia ją odnowić, przy okazji przechodząc sam ogromną przemianę.. Christine postanawia zemścić się na wszystkich, którzy kiedykolwiek Arniemu zrobili krzywdę i nie poprzestanie, dopóki nie dopadnie wszystkich.

Uwielbiam, kiedy King robi głównym antagonistą horroru rzecz, o której nigdy nie pomyślelibyśmy, że może się nim stać. Tutaj jest nim samochód, którego czyny sprawiają, że włos się jeży na głowie. Książka jest pisana jako wspomnienia najlepszego przyjaciela Arniego, ale mamy tutaj też wplecione historie kilku najbliższych osób Arniego, którzy mieli do czynienia z Christine, a także opisy tego, jak wyglądały wyrządzone przez nią zbrodnie.

Na pewno nie jest to najlepsza książka Kinga, ale najgorsza też nie. Dłużył mi się trochę początek, ponieważ akcja rozwijała się dość powoli, jednak cieszę się, że czytałam dalej, bo mniej więcej od połowy książki akcja ruszyła, a książka nabrała mrocznego i niepokojącego klimatu, czyli właśnie tego, czego oczekiwałam po tej lekturze. Zakończenie również mi się podobało. Nie zakończyło się zbyt cukierkowo, co bardzo lubię książkach. Jakkolwiek motyw żyjącego samochodu jest z kosmosu, to jest to napisane w taki sposób, że gdyby naprawdę coś takiego się wydarzyło, to właśnie tak by to wyglądało.

Jako fanka książek autora, bardzo Wam polecam. Może nie na pierwsze spotkanie z autorem, ale na któreś z kolei z pewnością! ;)

https://niezwykle-slowa.blogspot.com/2020/05/203-christine.html

Jest to horror, którego głównym bohaterem jest.. samochód. Plymouth fury z 1958 roku, który nazywa się Christine. Pewnego dnia kupuje ją Arnie Cunningham, niepewny siebie, pryszczaty nastolatek, którego wszyscy poniżają. Zakochuje się w Christine od pierwszego wejrzenia, mimo że wygląda jak złom. Postanawia ją odnowić, przy okazji przechodząc sam ogromną przemianę.....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Stephen King nie raz udowadniał, jak świat z dnia na dzień potrafi legnąć w gruzach. Jak wszystko to co znamy jest kruche i nietrwałe. Tym razem król zabiera nas na przejażdżkę, której nigdy nie będzie dane nam zapomnieć. Zło kolejny raz wychodzi na żer. Nie zadowoli się jedynie ochłapami. Ono chce krwi, duszy i cierpienia. Jest zazdrosne i bezlitosne. Odważycie się wsiąść do Christne? Tylko bądźcie ostrożni, miejcie oczy i zmysły szeroko otwarte.

𝐏𝐥𝐲𝐦𝐨𝐮𝐭𝐡 𝐟𝐮𝐫𝐲
Stephen King wie, jak bawić miłośników swojej twórczości. Piekielny wóz? Dziwne zbiegi okoliczności? Miasteczko, w którym nikt nie może czuć się bezpiecznie? Miłość i nienawiść przeplatana żądzą zemsty? Oto przepis na świetną zabawę i niesamowitą przygodę.
"Christine" to nie tylko opowieść o morderczym samochodzie, ale także metafora dorastania. Arnie i Dennis znali się od dzieciaka i nie wyobrażali życia bez swojej przyjaźni. Los jednak weryfikuje wiele. Drogi ludzi wraz z upływem czasu rozchodzą się. Decyzje, które każdy podejmuje wypływają nie tylko na przyszłość decydującego, ale także na wszystkich wokół. Rodzina, nawet najsilniejsza może rozpaść się z dnia na dzień. Arnie gubi się w Christine. Metaforze zła czyhającego na dorastających młodych ludzi. Jedni potrafią się mu oprzeć i dalej żyją według własnych wartości, a inni ulegają podszeptom uzależnień i ekscytującego życia. Niestety ruszona machina zła jest nie do zatrzymania. King wprawnie definiuje także odczucia dorastającej młodzieży. Kochają szalenie, namiętnie, nienawidzą całym sobą i szalenie dążą do szczęścia szukając własnego ja. Ważna jest także akceptacja społeczna, którą za wszelką cenę starają się zdobyć. King kolejny raz udowodnił, jak świetnym jest obserwatorem. Wprawnie analizuje społeczeństwo, genialnie rozbudowuje profile psychologiczne bohaterów i robi to, co każdy fan horroru uwielbia- buduje niepowtarzalny klimat.

𝐏𝐨𝐝𝐬𝐮𝐦𝐨𝐰𝐚𝐧𝐢𝐞
"Christine" to kolejna książka króla horroru, która zapada w pamięć. Akcja faluje - gna na przód, aby za chwilę wić się niby opary z rury wydechowej. Książka hipnotyzuje i wciąga, dając czytelnikowi zapowiedź świetnej zabawy. King wprawnie ożywia auto i z kiczowatego motywu robi coś niesamowitego, mrocznego. Klimat akcji jest duszny i zaciska się niby dłonie wokół kierownicy. I chociaż momentami gadulstwo Kinga daje się we znaki, to cała historia wciąga. "Christine" jest także książką ponadczasową i uniwersalną pod względem metaforycznym. Każdy, kto zdecyduje się na wyprawę plymouth'em wróci odmieniony.

Stephen King nie raz udowadniał, jak świat z dnia na dzień potrafi legnąć w gruzach. Jak wszystko to co znamy jest kruche i nietrwałe. Tym razem król zabiera nas na przejażdżkę, której nigdy nie będzie dane nam zapomnieć. Zło kolejny raz wychodzi na żer. Nie zadowoli się jedynie ochłapami. Ono chce krwi, duszy i cierpienia. Jest zazdrosne i bezlitosne. Odważycie się wsiąść...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nawet nie wiecie, jak dziwnie było usiąść za kierownicą po przeczytaniu tej książki. A co, jeśli...
(...jeśli nie będziesz sprawdzać mi oleju, kiedyś przestanę pracować i padnę. Zatrę się ze zgrzytem metalu. A wtedy będę musiała sama jakoś się sobą zająć... wiesz, co mam na myśli, tak? Weź nie wstawaj dzisiaj w nocy z łózka, co? Będzie dobrze, wierz mi... kochasz mnie, prawda? Bo mnie kochasz, nie? Wiem to, bo masz mnie kochać. Mnie nie da się nie kochać... mnie się nie opłaca nie kochać! Nie mógłbyś sobie na to pozwolić, nie, nie...)
...jeśli... Nie. To przecież niemożliwe, prawda?

Dla pewności jednak wleję lepsze paliwko.
I myjnia... o tak... myjnia...
Ale najpierw posłuchajmy radia.
Lubisz rock'n'rolla?

Nawet nie wiecie, jak dziwnie było usiąść za kierownicą po przeczytaniu tej książki. A co, jeśli...
(...jeśli nie będziesz sprawdzać mi oleju, kiedyś przestanę pracować i padnę. Zatrę się ze zgrzytem metalu. A wtedy będę musiała sama jakoś się sobą zająć... wiesz, co mam na myśli, tak? Weź nie wstawaj dzisiaj w nocy z łózka, co? Będzie dobrze, wierz mi... kochasz mnie,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bestia na czterech kółkach


Plymouth fury rocznik 1958. Piękny. Idealny. Niebezpieczny. Zabójczy.
Z jakiegoś powodu tamtego dnia Arnie zakochał się w tym samochodzie i nic nie mogło go powstrzymać od jego kupna, nawet namowy najlepszego przyjaciela, który dostrzegał w nim wrak, z którego już nic nie da się zrobić.
Kupił. "Naprawił" i tym samym przywrócił Christine do życia. To wtedy zaczyna się historia śmiercionośnej bestii na kółkach, która nie spocznie dopóki nie dopadnie swojej ofiary.
"Christine" podobała mi się bardzo i uważam ją za jedną z lepszych powieści Kinga (chociaż wciąż mam skromny dobytek na swoim koncie jego twórczości). Akcja rozgrywa się właściwie od pierwszej strony i wciąga do swojego świata. Obrazy historii Arniego, Dennisa, Leigh oraz tytułowej Christine są niesamowicie wyraźne i często miałam wrażenie jakbym była obok bohaterów i przeżywała z nimi to wszystko. To samo tyczy się scen Christine, kiedy zabija wrogów Arniego - opisy były niesamowicie realne, za każdym razem czułam ten dreszczyk emocji, zwłaszcza kiedy Christine zdemolowana odradzała się na nowo i nie można było jej uciec.
Również wspaniale czuło się ten klimat z lat 70, przez co książka podobała mi się tylko bardziej.
Muszę przyznać, że King stworzył niesamowitą opowieść o wściekłym i zabójczym samochodzie, a historia była trochę przerażająca i nierealna. Mimo wszystko toczyło się tam też zupełnie normalne życie nastolatków oraz ich codzienne problemy.
Kolejnym plusem jest dla mnie zakończenie "Christine". Niby wszystko się już wyjaśniło, plymouth fury został doszczętnie zniszczony, a jednak po czterech latach jakby ta przeszłość nieśmiało powraca i kto wie być może Christine wcale nie odeszła na dobre i wróci po resztę.
Świetna książka, taka żywa, niezwykle wciągająca i mroczna. Pełna napięcia i adrenaliny. Łatwo zaprzyjaźnić lub znienawidzić bohaterów. Czyta się ją lekko, łatwo działa na wyobraźnię i co najważniejsze, można zatracić się w niej bezpowrotnie.

Bestia na czterech kółkach


Plymouth fury rocznik 1958. Piękny. Idealny. Niebezpieczny. Zabójczy.
Z jakiegoś powodu tamtego dnia Arnie zakochał się w tym samochodzie i nic nie mogło go powstrzymać od jego kupna, nawet namowy najlepszego przyjaciela, który dostrzegał w nim wrak, z którego już nic nie da się zrobić.
Kupił. "Naprawił" i tym samym przywrócił Christine do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Psychika ludzka nie jest aż tak mocna jak mozna się wydawać

Psychika ludzka nie jest aż tak mocna jak mozna się wydawać

Pokaż mimo to

Dobra, ale nie rewelacyjna. Kingowi udało się uniknąć dłużyzn. Mam jednak dwa problemy z książką: po pierwsze nie zaskakuje, nie spodobało mi się że od samego początku nikt nie lubi Christine i w tym tkwi problem powieść nie zaskakuje. Jednak największy problem uderzył mnie na samym końcu kiedy autor próbuje dramatyzować i odnawia Christine pomimo że nie może już jechać.

Dobra, ale nie rewelacyjna. Kingowi udało się uniknąć dłużyzn. Mam jednak dwa problemy z książką: po pierwsze nie zaskakuje, nie spodobało mi się że od samego początku nikt nie lubi Christine i w tym tkwi problem powieść nie zaskakuje. Jednak największy problem uderzył mnie na samym końcu kiedy autor próbuje dramatyzować i odnawia Christine pomimo że nie może już jechać.

Pokaż mimo to

Miłość bywa ślepa, z miłości gotowi jesteśmy robić straszne rzeczy ale czasami miłość zamienia się w zaborczość. Nie tylko u ludzi.

Miłość bywa ślepa, z miłości gotowi jesteśmy robić straszne rzeczy ale czasami miłość zamienia się w zaborczość. Nie tylko u ludzi.

Pokaż mimo to

Książka wciąga, wyjątkowo ciekawa. Zakończenie dość naiwne. Nikt by nie uwierzył Denisowi w to co widział i przeżył a rehabilitacje kończyłby w więzieniu nie szpitalu. I właściwie nie dowiedzieliśmy się co siedziało w Christine. Taśma montażowa nie wypuszcza opętanych samochodów to raz a dwa że jak na końcu się okazało pierwszy właściciel też nią nie kierował on był tylko pasażerem. Kiedyś oglądałem film o wilkołaku cały seans czekałem na tego wilkołaka, film się skończył wilkołaka nie było. Tak jest i tutaj. Mimo to książka warta przeczytania.

Książka wciąga, wyjątkowo ciekawa. Zakończenie dość naiwne. Nikt by nie uwierzył Denisowi w to co widział i przeżył a rehabilitacje kończyłby w więzieniu nie szpitalu. I właściwie nie dowiedzieliśmy się co siedziało w Christine. Taśma montażowa nie wypuszcza opętanych samochodów to raz a dwa że jak na końcu się okazało pierwszy właściciel też nią nie kierował on był tylko...

więcej

mniej

Pokaż mimo to