Szkieletowa załoga

Opowieści w tym tomie są lepsze i gorsze, ale zdecydowana większość jest bardzo dobra, interesująca i pokazująca jak nieograniczona jest wyobraźnia autora grozy. Za samą "Mgłę" dałbym nawet dyszkę, uwielbiam to opowiadanie

Opowieści w tym tomie są lepsze i gorsze, ale zdecydowana większość jest bardzo dobra, interesująca i pokazująca jak nieograniczona jest wyobraźnia autora grozy. Za samą "Mgłę" dałbym nawet dyszkę, uwielbiam to opowiadanie

Pokaż mimo to

"Szkieletowa załoga" jest kolejnym zbiorem opowiadań w twórczości autora książek z gatunku horror. Kilka z nich zostało przeniesione na ekran w formie filmu lub serialu. Książka ta zawiera bardzo dużą ilość opowiadań. Każde z tych opowiadań jest o innej tematyce. Dla mnie najlepszymi opowiadaniami które zapadną mi w pamięć były : mgłą i edytor tekstu. Autor w opowiadaniu "Mgła" pisze o grupie ludzi którzy zostają uwięzieni w supermarkecie gdy na zewnątrz pojawia się śmiercionośna mgła z której wyłaniają się potwory. Tekst pt. "Edytor tekstu" jest o osobie która dostaje edytor tekstu dzięki któremu główny bohater może usunąć bądź dodać coś do swojego życia. Książka pt. "Szkieletowa załoga" jest dobrym zbiorem opowiadań Stepena Kinga. Z przyjemnością mogę ją polecić każdej osobie która lubi teksty tego o to autora. Na pewno każdy z was znajdzie w tym zbiorze coś dla siebie.

"Szkieletowa załoga" jest kolejnym zbiorem opowiadań w twórczości autora książek z gatunku horror. Kilka z nich zostało przeniesione na ekran w formie filmu lub serialu. Książka ta zawiera bardzo dużą ilość opowiadań. Każde z tych opowiadań jest o innej tematyce. Dla mnie najlepszymi opowiadaniami które zapadną mi w pamięć były : mgłą i edytor tekstu. Autor w opowiadaniu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie jestem fanką powieści Kinga, ale uważam, że opowiadania wychodzą mu nad wyraz dobrze (wstępy też pisze fenomenalne ;)). Książka bardzo niejednolita, opowiadania są różnorodne i dlatego myślę, że każdy znajdzie tu coś dla siebie. Historie zawarte w tym zbiorze są lepsze i gorsze, do moich faworytów zaliczam: mgłę, małpę, skrót pani todd i tratwę. "Szkieletową załogę" polecam wszystkim, nawet dla osób, które jak ja nie przepadają za twórczością autora.

Nie jestem fanką powieści Kinga, ale uważam, że opowiadania wychodzą mu nad wyraz dobrze (wstępy też pisze fenomenalne ;)). Książka bardzo niejednolita, opowiadania są różnorodne i dlatego myślę, że każdy znajdzie tu coś dla siebie. Historie zawarte w tym zbiorze są lepsze i gorsze, do moich faworytów zaliczam: mgłę, małpę, skrót pani todd i tratwę. "Szkieletową...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ostatnie opowiadanie popsuło mi odbiór całej książki, myślę że gdyby zamieszczono je gdzieś w środku lub pominięto dałbym gwiazdkę więcej całości.

Ostatnie opowiadanie popsuło mi odbiór całej książki, myślę że gdyby zamieszczono je gdzieś w środku lub pominięto dałbym gwiazdkę więcej całości.

Pokaż mimo to

Bardzo średni zbiór opowiadań Kinga. Większość wypadła w moim odczuciu przeciętnie a jak już znalazło się jakieś świetne opowiadanie to równoważyło je jakieś nudne, nieudane, wyjałowione z klimatu i zmarnowane jeśli chodzi o pomysł.

Skupię się zatem na tym co mnie się spodobało najbardziej w tym zbiorze. Przede wszystkim „Mgła”, „Człowiek, który nie podawał ręki” i „Szkoła przetrwania”. Zwłaszcza to pierwsze i aż żałuję, że King poprzestał jedynie na opowiadaniu a nie rozwinął tego w powieść. Ponadto ciekawie mi się czytało takie opowiadania jak „Małpa”, „Tratwa”, „Edytor tekstu”, „Świat plaży”, „Ciężarówka wuja Toma”, „Ballada o celnym strzale” oraz „Babcia”. Ogromnie spodobał mi się ich niepokojący i złowieszczy klimat pełen grozy.

Na temat pozostałych opowiadań się nie wypowiadam. Zdarzyło się kilka średniaków, które miały potencjał ale uważam, że zmarnowany. No i zdarzyło się kilka mielizn, które mnie śmiertelnie wynudziły.

Ogólnie może być. Ale bez fajerwerków tym razem.

Bardzo średni zbiór opowiadań Kinga. Większość wypadła w moim odczuciu przeciętnie a jak już znalazło się jakieś świetne opowiadanie to równoważyło je jakieś nudne, nieudane, wyjałowione z klimatu i zmarnowane jeśli chodzi o pomysł.

Skupię się zatem na tym co mnie się spodobało najbardziej w tym zbiorze. Przede wszystkim „Mgła”, „Człowiek, który nie podawał ręki” i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niektóre opowiadania: Jaunting, Szkoła przetrwania, Skrót Pani Todd, Weselna chałtura, wybitne. Inne trochę gorsze, Całość na pewno warta przeczytania.

Niektóre opowiadania: Jaunting, Szkoła przetrwania, Skrót Pani Todd, Weselna chałtura, wybitne. Inne trochę gorsze, Całość na pewno warta przeczytania.

Pokaż mimo to

Jedno z lepszych zbiorów opowiadań. Najbardziej mi się spodobała ''Małpa" i "Babcia".

Jedno z lepszych zbiorów opowiadań. Najbardziej mi się spodobała ''Małpa" i "Babcia".

Pokaż mimo to

Najlepsza antologia grozy jaką czytałam.

Najlepsza antologia grozy jaką czytałam.

Pokaż mimo to

Nie jestem fanem opowiadań ani innych krótkich form, więc w większości i te z tomu "Szkieletowa załoga" mnie nie zachwyciły. Może nawet na ogół znudziły. Ale jest wśród nich "Mgła", prawdziwa perła i za nią daję te 10 gwiadek.

„Mgłę” przez wiele lat znałem tylko z ekranizacji, tak się jakoś głupio złożyło. W końcu jednak znalazłem czas, żeby nadrobić zaległości.
Formalnie opowiadanie, objętością „Mgła” zbliża się do pełnoprawnej powieści – cóż, nie od dziś wiadomo, że King lubi czasem wpaść w słowotok. Ale to dobrze, że Autor nie zmarnował intersującego tematu, ujmując go w nazbyt krótkiej formule. Prawie nie ma się do czego przyczepić. Klasyczny Kingowski schemat, niemal bez dopadających niekiedy Kinga słabości – ponadnaturalne zagrożenie, które najgorsze demony budzi w ludziach. Stopniowe narastanie atmosfery grozy. Brak litości dla bohaterów. Krwiste postaci. Świetne tło psychologiczne. Wartkie pióro. Brak politycznych wycieczek. Po prostu King w najwyższej formie. Chociaż z drugiej strony – trzeba przyznać, że pomijając zakończenie, film jest lepszy, bo ominął jedną rafę, na którą (jednak, niestety) wpadła powieść. W filmie jest po prostu znacznie mniej postaci (po klika książkowych poskładano w pojedyncze), co bardzo wyszło opowieści na korzyść, bo znacznie łatwiej poszczególnych bohaterów ogarnąć, a i losy wszystkich jakoś znaczących domknięto, o co w powieści King nie w każdym przypadku zadbał.

Nie jestem fanem opowiadań ani innych krótkich form, więc w większości i te z tomu "Szkieletowa załoga" mnie nie zachwyciły. Może nawet na ogół znudziły. Ale jest wśród nich "Mgła", prawdziwa perła i za nią daję te 10 gwiadek.

„Mgłę” przez wiele lat znałem tylko z ekranizacji, tak się jakoś głupio złożyło. W końcu jednak znalazłem czas, żeby nadrobić zaległości....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zbiór zawiera 22 opowiadania, z czego 5 jest dobrych, 3 mogą być, reszta słaba.

Na początek opisuję dobre:

Mgła - zaliczam do opowiadań dobrych. Niezły pomysł, duszny klimat, uwięzieni ludzie... Coś co lubi King i co lubię ja. Co prawda czar troszkę pryska, gdy 'zło' nabiera konkretnych kształtów, ale nie jest to wielki problem. Problem jest inny. To opowiadanie zasługuje na znacznie więcej znaków, jest niedokończone, urwane. Nie pojmuję Kinga. To nie pierwsze opowiadanie zasługujące na dłuższą formę (patrz np. Dzieci Kukurydzy), gdzie autor kończy je, porzuca w środku historii. Szkoda. W ogóle zalecam przeczytać ten tekst na końcu - kolejne są krótkie i czytelnik jest zagubiony, ciągle tkwi jeszcze w świecie głównego opowiadania.

Małpa - małpa, zabawka podobna do tej z filmu poltergeist (brrr, cóż to za paskudztwo jest! Nic dziwnego, że King wybrał tę 'zabawkę' na rekwizyt grozy), ma przerażający dar. No i chodzi o to, by się jej pozbyć raz, a dobrze, bo niestety lubi wracać... Przyznam jednak, że pomysł bohatera na pozbycie się małpy miał beznadziejny. Nikt, o zdrowych zmysłach, by takiego nie wybrał.

Jaunting - okazało się, że to opowiadanie sci-fi, więc motywacja do czytania oklapła. Niesłusznie. Świetna historia, świetnie się kończy, aż miałem dreszcze na końcu! Tekst jest o teleportacji i o pewnym zagrożeniu, które może ze sobą nieść... brrrr.

Tratwa - typowa młodzież lat 70 czy 80 stwierdza, że warto by popłynąć na tratwę na jeziorze i tak pożegnać lato. Niestety, coś jest w wodzie... Zapowiadało się bardzo smakowicie - uwięzieni na tratwie, w samej bieliźnie (akcja dzieje się w październiku), muszą się przecież wydostać, by nie zamarznąć. Co zrobią? Cóż, aż tak smakowicie nie było, a temperatura nie była widocznie tak niska jak się spodziewałem. Pomysł mimo wszystko fajny.

Babcia - chłopak zostaje na kilka godzin sam w domu z ledwo żywą babcią. Babci tej jednak, daleko do kochanej babuleńki... szykujcie się na gęsty klimat, napięcie i grozę.

Opowiadania średnie:

Skrót Pani Todd - pewna babka uwielbia jeździć samochodem i wynajdywać coraz to krótsze trasy z punktu A do punktu B. Nawet niezłe, ale czegoś zabrakło.

Edytor tekstu - co się stanie jeśli to, co piszemy na maszynie, będzie miało odzwierciedlenie w rzeczywistości? Ciekawy temat, choć końcówka rozczarowuje, taka nijaka.

Człowiek, który nie podawał ręki - no właśnie. Czemu tego nie robił? Nie porwało, wyjaśnienie też, ale nie było tak źle.


Co do słabych. Niespecjalnie chce mi się już każde z nich opisywać. Albo kończą się tak szybko jak się zaczęły, są scenkami, a nie opowiadaniami (zjawi się tygrys, bunt Kaina), albo są po prostu nudne.

Zbiór zawiera 22 opowiadania, z czego 5 jest dobrych, 3 mogą być, reszta słaba.

Na początek opisuję dobre:

Mgła - zaliczam do opowiadań dobrych. Niezły pomysł, duszny klimat, uwięzieni ludzie... Coś co lubi King i co lubię ja. Co prawda czar troszkę pryska, gdy 'zło' nabiera konkretnych kształtów, ale nie jest to wielki problem. Problem jest inny. To opowiadanie zasługuje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to