Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fajny thriller. Na pewno można było poczuć napięcie, który towarzyszy nam od pierwszych stron. Tak było do samego końca powieści. Nawet iż akcja pomału się rozkręcała, co było na początku denerwowujące. Poza tym autorka zaskoczyła mnie antagonistą jak i samym zakończeniem. Co do samego zakończenia, to nie jestem nim zbytnio usatysfakcjonowana.
Całość polecam, bo książka okazała się dobrą pozycją, ale do przeczytania na raz

Fajny thriller. Na pewno można było poczuć napięcie, który towarzyszy nam od pierwszych stron. Tak było do samego końca powieści. Nawet iż akcja pomału się rozkręcała, co było na początku denerwowujące. Poza tym autorka zaskoczyła mnie antagonistą jak i samym zakończeniem. Co do samego zakończenia, to nie jestem nim zbytnio usatysfakcjonowana.
Całość polecam, bo książka...

Liczyłam na świetny thriller, ale taki nie dostałam. Książka miała potencjał, który nie został dobrze wykorzystany. Moim zdaniem szkoda czasu na książkę.

Liczyłam na świetny thriller, ale taki nie dostałam. Książka miała potencjał, który nie został dobrze wykorzystany. Moim zdaniem szkoda czasu na książkę.

🖤 Jak tylko w mojej miejscowej bibliotece pojawiła się książka ,,Rzeźbiarz łez” to postawiłam ten tytuł wypożyczyć, gdyż dużo dobrego słyszałam o tej książce. Mimo wszystko przeraziła mnie ilość pond sześćset stron, bo bardzo rzadko sięgam po takie grube książki.

Z początku ciężko mi było się wkręcić w fabułę i styl pisania autorki. Trochę to też wina narracji, która była prowadzona w pierwszej osobie przez główną bohaterkę i czasami niektóre fragmenty w trzeciej osobie przez głównego bohatera. Nie wiem czemu myślałam, że książka będzie miała nieco dark romance, gdyż nie ma nic wspólnego z tym gatunkiem. Na pewno to jest książka young adult z slow burn i hate love, która przeznaczona jest dla czytelników +16. W niej mieliśmy poruszone takie trudne tematy jak pragnienie akceptacji, przebywanie w sierocińcu, molestowanie, nadużycie władzy czy choroba psychiczna. Trudne dzieciństwo bohaterów było pełne bólu i cierpienia, które pozostawiło po sobie wiele blizn. Nica i Rigel to skrajne przeciwieństwa, których łączy wspólny bagaż przeszłości związany życiem w sierocińcu. Ona jest słodka i niewinną dziewczyną, która pragnie być szczęśliwa, a on buntownik żyjący w mrocznym cieniu. Ich relacja rozwijała się bardzo powoli. Była wyjątkowo skomplikowana i czasem dla mnie niezrozumiała.

Nica stopniowo odkrywała prawdziwą naturę Rigela i co się naprawdę kryło w jego zachowaniu, a szczególnie w stosunku do niej. To ona niewątpliwie bardziej o niego walczyła niż on o nią. Na szczęście potem miał nieco rozumu w głowie. Niestety nie będzie nalezał do moich ulubionych bohaterów.
Jak dla mnie na nie korzyść tej książki wpłynęło zbyt duża ilość niepotrzebnego dramatu w życiu młodych bohaterów. Ponadto były niepotrzebne powtarzające się opisy i fragmenty, które stały się wypełniaczem książki. To spowodowało, to ze powieść się ciągła i przez to taka ilość stron. Do końca także nie została wyjaśniona relacja przyjaciółek Nicy, które polubiłam w tej książce. Fajnie za to zostali przestawieni Milliganowie, a zwłaszcza Anna. Była ona cudowną i troskliwą kobietą, która chciała wynagrodzić sporo krzywd, które doznali Nica i Rigel.

🖤„Rzeźbiarz łez” to książka, która ma zalety i wady. Moim zdaniem to bardziej odpowiednia książka dla młodszych odbiorców. Ja już chyba nie nadaję się na takie lektury i dlatego mam problem, jak ostatecznie ją ocenić. A czy żałuję, że ją przeczytałam i wypożyczyłam to nie.

🖤 Jak tylko w mojej miejscowej bibliotece pojawiła się książka ,,Rzeźbiarz łez” to postawiłam ten tytuł wypożyczyć, gdyż dużo dobrego słyszałam o tej książce. Mimo wszystko przeraziła mnie ilość pond sześćset stron, bo bardzo rzadko sięgam po takie grube książki.

Z początku ciężko mi było się wkręcić w fabułę i styl pisania autorki. Trochę to też wina narracji, która była...

Korzystając z możliwości, że książka pojawiła się w mojej miejscowej bibliotece, to postanowiłam ją wypożyczyć i przeczytać. Książka zbierała dużo dobrych opinii, co mnie wcale nie zdziwiło po przeczytaniu. Jak na młodzieżowkę, to dobra i nawet smutna historia. Spędziłam z nią przyjemny czas, mimo trudnego początku, gdzie musiałam się przyzwyczaić do naracji w 3-osobie i kilku nudnych momentów. Według mnie udany debiut młodej autorki. Na pewno z ciekawości, aby poznać dalsze losy bohaterów, to wypożyczę następne części.

Korzystając z możliwości, że książka pojawiła się w mojej miejscowej bibliotece, to postanowiłam ją wypożyczyć i przeczytać. Książka zbierała dużo dobrych opinii, co mnie wcale nie zdziwiło po przeczytaniu. Jak na młodzieżowkę, to dobra i nawet smutna historia. Spędziłam z nią przyjemny czas, mimo trudnego początku, gdzie musiałam się przyzwyczaić do naracji w 3-osobie i...

🖤 Książkę "Obserwatorka" wypożyczyłam z biblioteki, bo skusił mnie opis. Wcześniej przeczytałam trzy książki napisane przez Alicję i tylko na razie jedna mi się podobała. Myślałam, że z tym tytułem będzie podobnie. Jednak się tak nie stało. A liczyłam na dobry thriller. Bardzo męczyłam się podczas czytania tej lektury, że nawet przewracałam strony. Nie podobała mi się nagła relacja Izy z Arkiem, którzy szybko wylądowali w łóżku. Ich związek moim zdaniem był sztuczny i nie czułam między nimi chemii. Nie polubiłam żadnych z postaci, także drugoplanowych. Nie za bardzo podobał mi się wpleciony wątek ekshibicjonizmu. Były za to momenty, że autorka wywodziła za nos czytelnika i także te z napięciem, ale tak wiało nudą. Miałam swoje podejrzenia do pewnej osoby i na końcu się okazało, że się myliłam. Właściwie pod koniec książki autorka zaskoczyła i moim zdaniem było to mało niespójne z całą historią książki. Ale dziwne zachowanie Izy mogło sugerować, że było inaczej niż my myśleliśmy.

🖤 Mimo ze czuje się rozczarowana, to dam szansę autorce. Planuje wypożyczyć "Stażystkę, bo podobno to jedna z najlepszych książek" Alicji. Muszę się przekonać samemu.
A wy czytaliście "Obserwatorkę" ? Jeśli tak, to jakie wrażenia?

🖤 Książkę "Obserwatorka" wypożyczyłam z biblioteki, bo skusił mnie opis. Wcześniej przeczytałam trzy książki napisane przez Alicję i tylko na razie jedna mi się podobała. Myślałam, że z tym tytułem będzie podobnie. Jednak się tak nie stało. A liczyłam na dobry thriller. Bardzo męczyłam się podczas czytania tej lektury, że nawet przewracałam strony. Nie podobała mi się nagła...

🌚 Po książkę sięgnęłam z polecenia i cieszę się, że to zrobiłam. To było moje pierwsze spotkanie z twórczością pisarki i to bardzo udane. Książka okazała się zaskakująco dobra i trzymała w napięciu do samego końca i tak było z każdą stroną książki, że aż bałam się zakończenia. Fabuła jest opisana z punktu widzenia Niny i Laury. Przeplatają się w niej różne dramatyczne i smutne momenty w życiu sióstr, które wpłynęły na obecne ich losy. Bardzo mi było żal, czego doświadczyła w swoim życiu Laura. Historia ta również pokazuje, na jakie niebezpieczeństwo gotowa jest matka chorego dziecka. Również, że nawet osoba z naszego otoczenia, potrafi dla pewnych korzyści wyrządzić nam krzywdę. A jeśli chodzi o zakończenie książki, to było bardzo zaskakujące.
🌚 Polecam przeczytać wszystkim, którzy chcą dostać świetny thriller psychologiczny. A ja planuję nadrobić pozostałe książki autorki, bo po tej lekturze przekonałam się, że bardzo dobrze pisze.

🌚 Po książkę sięgnęłam z polecenia i cieszę się, że to zrobiłam. To było moje pierwsze spotkanie z twórczością pisarki i to bardzo udane. Książka okazała się zaskakująco dobra i trzymała w napięciu do samego końca i tak było z każdą stroną książki, że aż bałam się zakończenia. Fabuła jest opisana z punktu widzenia Niny i Laury. Przeplatają się w niej różne dramatyczne i...

🖤 Gdyż wypożyczyłam książkę z biblioteki, zaintrygował mnie trochę opis. Nawet nie wiedziałam, że na postawie książki nakręcono film. Ciężko mi ocenić, bo nie jest to jakaś wybitna powieści, ale też nie jest zła. Były momenty, co mnie irytowały, ale również śmieszyły. Retrospekcja, mimo że są ważne dla fabuły, to były trochę nudne. Denerwowało mnie też to, że dopiero po spędzonej nocy z Dexem nagle Rachel oświeciło i zaczęła widzieć same wady u Darcy. Przedtem zachowanie przyjaciółki jej nie przeszkadzało. Wiem, że to, co zrobili Darcy, Dex z Rachel było okropne, ale ich wątek był romantyczny. Podobało mi się, jak ich relacja się rozwijała i wspólnie spędzone w ukryciu chwile. Tylko ciągłe niezdecydowanie co dalej, że ślubem Dexa mnie wkurzało. A zakończenie z jednej strony zaskakujące, a z drugiej liczyłam na coś innego.

🖤 Jeśli ktoś chce przeczytać lekką komedię romantyczną, to może sięgnąć właśnie po tą książkę. Na pewno znajdziecie ją w swoich bibliotekach.

🖤 Gdyż wypożyczyłam książkę z biblioteki, zaintrygował mnie trochę opis. Nawet nie wiedziałam, że na postawie książki nakręcono film. Ciężko mi ocenić, bo nie jest to jakaś wybitna powieści, ale też nie jest zła. Były momenty, co mnie irytowały, ale również śmieszyły. Retrospekcja, mimo że są ważne dla fabuły, to były trochę nudne. Denerwowało mnie też to, że dopiero po...

🖤 To już moje trzecie spotkanie z autorką i po raz kolejny średnio udane. W tej książce mamy dawkę kryminału i romansu. To pierwsze nawet mi się podobało, nawet jeśli w połowie książki domyśliłam się, kto stoi za morderstwami. Jeśli chodzi o romans, to mało go tutaj mamy między bohaterami. Bardziej autorka skupiła się na rozwijającej się relacji Damiana z Magdą i wspólną współpracą przy sprawie. Niestety nie mogłam się przekonać do obydwu tych postaci. A co do gorących scen miłosnych, to są, ale z udziałem Damiana i pewnej blondynki, pani psycholog Ani. Są także sceny dramatyczne i humorystyczne za sprawą pracowników tartaku. Kolejnym plusem jest, to, że fabuła dzieje się w Bieszczadach. Dzięki temu też mogłam poznać legendę tego miejsca, które zostało umieszczone w książce.

🖤 Książkę wypożyczyłam w bibliotece. Mogłam dwa tomy naraz, ale zdecydowałam się na wszelki wypadek tylko na część pierwszą. Na razie nie zamierzam czytać kolejnej części i ją wypożyczać. Jeśli "Pilot" autorstwa Emiliy mi się nie spodoba, to poddaję się całkowicie i nie będą sięgać po jej powieści.

🖤 To już moje trzecie spotkanie z autorką i po raz kolejny średnio udane. W tej książce mamy dawkę kryminału i romansu. To pierwsze nawet mi się podobało, nawet jeśli w połowie książki domyśliłam się, kto stoi za morderstwami. Jeśli chodzi o romans, to mało go tutaj mamy między bohaterami. Bardziej autorka skupiła się na rozwijającej się relacji Damiana z Magdą i wspólną...