Książka trzyma poziom poprzednich części z "Kwartetu weselnego", ale chyba przez zachowania bohaterów przypadła mi do gustu odrobinkę mniej.

Laurel od zawsze była twardzielką, bo jej życie nie było łatwe. Długi ojca sprawiły, że rodzina McBean musiała uważać, na co wydaje pieniądze, więc Laurel pracowała właściwie od czasu liceum. Kiedy jednak skończyła najlepszą szkołę cukierniczą i stała się jedną ze wspólniczek w firmie "Przysięgi", jej życie i status odmieniły się. W Delaneyu kochała się od dzieciństwa, ale on właściwie zawsze traktował ją jak "kolejną" siostrzyczkę. Czy Laurel ma szansę zwrócić na siebie uwagę Dela i udowodnić, że nie jest już małą dziewczynką, a kobietą zakochaną w nim do szaleństwa?

Sama książka ma nastrój podobny do poprzednich części i muszę przyznać, że to przy niej poczułam, że w jakiś sposób przywiązałam się już do Kwartetu i historii i tych dziewczynach. W pewnym sensie fajne jest zanurzyć się na chwilę w świat tak bardzo różniący się od mojego. W powieściach torty Laurel mają najlepszy na świecie smak i absolutnie zawsze się udają, kwiaty Emmy zachwycają każda pannę młodą, zdjęcia Mac są absolutnie niepowtarzalne, a nad tym wszystkim czuwa Parker, która nigdy nie wydaje być się zmęczona pracą 24 godziny na dobę, siedem dni w tygodniu.

Po przeczytaniu już kilku części odrobinkę drażniły mnie i leciutko nudziły długie opisy przygotowań ślubów, ale cóż, te śluby są ważne, ponieważ to one i praca dziewczyn scalają wszystkie historie. Miałam już okazję organizować swój ślub i wesele (aczkolwiek na pewno różniło się ono od tych amerykańskich, przedstawionych w książkach ;)) i wiem, ile to pracy dla panny młodej, ale teraz też wiem, ile poświęcenia wymaga to od drugiej strony - organizatorów, szczególnie sali weselnej, która musi obskoczyć kilka imprez w weekend.

To, co mnie trochę drażniło, to nastawienie bohaterów i ich charaktery. W poprzednich częściach Laurel wydawała mi się pewna siebie, twarda, rozrywkowa, jednak tutaj została przedstawiona jako osoba z ogromnymi ambicjami i kompleksami, zamknięta w sobie (w końcu nie przyznała się przed przyjaciółkami do swoich uczuć przez większość życia),próbująca udowodnić innym swoją wartość. Dziewczyna "bez pieniędzy" - choć po poprzednich częściach w życiu bym tego nie powiedziała, ponieważ "Przysięgi" funkcjonują jak ta lala przez cały rok, więc to "bez pieniędzy" było raczej tylko w głowie Laurel i przez to wychodziła właśnie na zakompleksioną, oziębłą, wycofaną i nieco sfrustrowaną.

Delaney nigdy nie miał problemów z pewnością siebie, ale okazał dość sporą hipokryzję, biorąc pod uwagę jak w poprzedniej części wkurzył się na Emmę i Jacka. Denerwowała mnie też ta jego wszechstronna opieka nad czwórką dziewczyn. Okej, po śmierci Brownów to właśnie na Dela spadła największa odpowiedzialność i stał się jakby "głową rodziny", ale no na litość, gdy rodzice jego i Parker zginęli, Parker i jej przyjaciółki miały około 21-22 lata, z tego co zrozumiałam z książki. Oczywiście wciąż były dość młode, ale już dorosłe, tym bardziej dorosłe są te kilka lat później, podczas dziania się akcji w książce, a Del traktuje je wciąż jak małe dziewczynki, którym można zrobić krzywdę najmniejszym ruchem. Taka przesadna nadopiekuńczość, biorąc pod uwagę, jak Parker i spółka świetnie radzą sobie w życiu.

Reszta bohaterów została zarysowana całkiem sprawnie, pani Roberts stworzyła barwne postacie o różnych charakterach, wszystkie "słodkie i seksowne" ;) I och, jak ja kibicuję Parker i Malcolmowi!

Czytało mi się tę książkę z przyjemnością, choć zakończenie już tradycyjnie chyba trochę przerysowane. Czeka na mnie już ostatni tom serii, który zaczęłam czytać, o mojej w sumie ulubienicy, Parker, i trochę mi szkoda, że ten koniec już się zbliża, bo choć z początku podeszłam do książek z pewną delikatną nutką niechęci (sądziłam, że będą bardzo infantylne) to jednak okazało się, że "Kwartet weselny" to bardzo fajna seria, przy której można się zrelaksować i nawet trochę pośmiać. To takie idealne książki na dłuuugie, zimne, jesienne i zimowe wieczory, kiedy za rogiem czeka zimowa chandra, a na stoliku ciepła herbatka.

Książka trzyma poziom poprzednich części z "Kwartetu weselnego", ale chyba przez zachowania bohaterów przypadła mi do gustu odrobinkę mniej.

Laurel od zawsze była twardzielką, bo jej życie nie było łatwe. Długi ojca sprawiły, że rodzina McBean musiała uważać, na co wydaje pieniądze, więc Laurel pracowała właściwie od czasu liceum. Kiedy jednak skończyła najlepszą szkołę...

Czemu to jest zupełnie inne niż zapamiętałam? Okazuje się, że wcale nie jest ani tak wciągające, ani tak zabawne. Te gwiazdki to tylko za klimat bo uwielbiałam te fragmenty, kiedy Laurel piekła, albo kiedy było więcej weselnych sytuacji. No i sentyment, to było dobre, ale kiedy miałam 15 lat i wypieki na twarzy.

Czemu to jest zupełnie inne niż zapamiętałam? Okazuje się, że wcale nie jest ani tak wciągające, ani tak zabawne. Te gwiazdki to tylko za klimat bo uwielbiałam te fragmenty, kiedy Laurel piekła, albo kiedy było więcej weselnych sytuacji. No i sentyment, to było dobre, ale kiedy miałam 15 lat i wypieki na twarzy.

Fascynuje mnie, jaki trzeba mieć talent i wyobraźnię, aby o tym samym napisać na 100 różnych sposobów. I prawie wszystkie są trafione.

Fascynuje mnie, jaki trzeba mieć talent i wyobraźnię, aby o tym samym napisać na 100 różnych sposobów. I prawie wszystkie są trafione.

Dobra. Słodka jak lukier na weselnych tortach. Nawet dosłownie. Miło się czyta choć wiadomo czego się spodziewać. Del idealny. Laurel pracowita. Oboje piękni i zakochani. I to by było na tyle. Taka na chwilę oddechu, aby przenieść się w inny świat. Jak ktoś lubi śluby i szampana to nawet. Puls, że nie trzeba znać pozostałych tomów.

Dobra. Słodka jak lukier na weselnych tortach. Nawet dosłownie. Miło się czyta choć wiadomo czego się spodziewać. Del idealny. Laurel pracowita. Oboje piękni i zakochani. I to by było na tyle. Taka na chwilę oddechu, aby przenieść się w inny świat. Jak ktoś lubi śluby i szampana to nawet. Puls, że nie trzeba znać pozostałych tomów.

Cały cykl czyta się z przyjemnością. Klasyczny romans traktujący także o przyjaźni czy wzajemnych zażyłościach.Została mi jeszcze para. A że książka wspaniale wpisuje się w odstresowanie od problemów dnia codziennego tym szybciej po nią sięgnę. Typowe babskie czytadło.

Cały cykl czyta się z przyjemnością. Klasyczny romans traktujący także o przyjaźni czy wzajemnych zażyłościach.Została mi jeszcze para. A że książka wspaniale wpisuje się w odstresowanie od problemów dnia codziennego tym szybciej po nią sięgnę. Typowe babskie czytadło.

Warto przeczytać wszystkie cztery tomy. To książki o przyjaźni i miłości.
Każda z bohaterek ma swoją pasję i potrafi doprowadzić ją do perfekcji. Razem mogą stworzyć najpiękniejszy czas w życiu każdej kobiety.
W III tomie mamy historię bogatego Dela Brown i Laurel dziewczyny, która stała się Królową Deserów. Laurel dzięki ciężkiej pracy i tylko dzięki sobie, będąc silną ambitną osobą, która nie boi się pracy robi coś niezwykłego.
Polecam

Warto przeczytać wszystkie cztery tomy. To książki o przyjaźni i miłości.
Każda z bohaterek ma swoją pasję i potrafi doprowadzić ją do perfekcji. Razem mogą stworzyć najpiękniejszy czas w życiu każdej kobiety.
W III tomie mamy historię bogatego Dela Brown i Laurel dziewczyny, która stała się Królową Deserów. Laurel dzięki ciężkiej pracy i tylko dzięki sobie, będąc silną...

„Smak chwili” to trzeci tom serii „Kwartet weselny”, która opowiada o perypetiach czterech przyjaciółek. Ich losy to głównie sprawy sercowe, ale również uczestniczymy w prowadzeniu przez nie biznesu ślubnego. „Kwartet weselny” do tej pory był udanym cyklem romansów. Czy „Smak chwili” to utrzyma?
Laurel McBane w „Przysięgach” odpowiada za torty ślubne i weselne wypieki. To ona ma zachwycić kubki smakowe gości oraz młodej pary. Na dodatek jej wypieki to uczta dla oczu. Każdy tort jest dopasowany do klimatu wesela i oczekiwań młodej pary. Laurel kocha piec. Jednak oprócz deserów kocha również Delaney’a Browna, który jest starszym bratem jej najlepszej przyjaciółki – Parker. Problemem nie jest jednak Parker tylko fakt, że znany prawnik Brown, który pochodzi z tych Brownów widzi w Laurel kogoś na kształt młodszej siostry. Na dodatek dziewczyna nie pochodzi z szanowanej rodziny. Jej rodzice są po rozwodzie. Na dodatek nie ukończyła ona żadnej prestiżowej uczelni czy świetnego kierunku. Uczęszczała do prestiżowej szkoły gastronomicznej, więc jest tylko kucharką/cukiernikiem. Czy Laurel i Del pokonają uprzedzenia ludzi i wzbiją się ponad plotki zawistnych osób?
Laurel jest uroczą blondynką, która kocha piec. Ciasta to cały jej świat. Z całej czwórki przyjaciółek jest najbardziej wyszczekana. Mówi to co myśli. W Delu kocha się od dziecka, ale kryła to w sobie, ponieważ uważała, że nie ma prawa marzyć o przystojnym bracie swojej przyjaciółki. Jednak pewnego dnia Del zbyt mocno troszczy się o kobietę, co powoduje wybuch jej złości, który kończy się pocałunkiem pary. Od tego momentu Brown zaczyna inaczej patrzeć na Laurel. Mężczyzna bije się z myślami, czy powinien spojrzeć na nią inaczej niż na młodszą siostrę. Jeszcze kilka tygodni temu sam był wściekły na swojego kumpla Jacka, że ten umawia się z Emmą. Del wpada na pomysł, aby spotykali się, ale bez uprawiania seksu. W ten sposób chce się przekonać czy on i Laurel mają o czym rozmawiać i czy wspólne spędzanie czasu nie będzie ich nudziło skoro znają się od tylu lat.
Muszę przyznać, że para Laurel i Del do tej pory najmniej przypadła mi do gustu. Z pierwszych dwóch tomów Laurel wydawała mi się bohaterką, którą najbardziej polubię przy bliższym poznaniu. Tak się jednak nie stało. W poprzednich częściach było postacią z charakterem. W tomie poświęconym jej perypetiom miłosnym wszystko, za co lubiłam ją w poprzednich tomach gdzieś uleciało. Laurel stała się nieznośna. Wyładowywała swoje frustracje na Delu. To, że jej ojciec uprawiał seks z praktycznie z każdą kobietą w mieście oraz że nie pochodziła z tak szanowanej rodziny było powodem jej frustracji. Cały czas była o coś zła lub coś jej nie pasowało. Del był wobec niej bardzo cierpliwy.
Nie zachwycił mnie ten tom. Brakowało mi w nim trochę większego optymizmu Laurel oraz jej sarkazmu, którego słynęła w poprzednich częściach, jeśli punkt zwrotny, który jest nieodłączną częścią każdego romansu – w „Posłaniu z róż” był słabo zarysowany tak w „Smaku chwili” nie było go wcale, a bez niego książka była nijaka i bardzo mi się ciągnęła.
Szkoda, że ten tom mnie rozczarował, bo miał naprawdę miał duże szanse na zostanie moim ulubionym ze względu na Laurel, ale ta postać została kompletnie zepsuta. Pozostaje mi tylko przeczytać ostatni tom i liczyć, że to on dostanie miano mojego ulubionego.

„Ale życie rzadko daje nam możliwość wyboru między prawdą i fałszem, bez wszystkich odcieni szarości między nimi.”~ Nora Roberts, Smak chwili, Warszawa 2011, s. 184.

„Smak chwili” to trzeci tom serii „Kwartet weselny”, która opowiada o perypetiach czterech przyjaciółek. Ich losy to głównie sprawy sercowe, ale również uczestniczymy w prowadzeniu przez nie biznesu ślubnego. „Kwartet weselny” do tej pory był udanym cyklem romansów. Czy „Smak chwili” to utrzyma?
Laurel McBane w „Przysięgach” odpowiada za torty ślubne i weselne wypieki. To...

Czasami wydaje mi się że jestem nudna.. ale książka jest SUPER!!! Zresztą jak wszystkie Nory Roberts. A do tego jeszcze moja "ulubiona" para z tej serii :D czego można chcieć więcej? :P
POLECAM!

Czasami wydaje mi się że jestem nudna.. ale książka jest SUPER!!! Zresztą jak wszystkie Nory Roberts. A do tego jeszcze moja "ulubiona" para z tej serii :D czego można chcieć więcej? :P
POLECAM!

Laurel zawsze kochała piec. To była jej miłość, ale nie jedyna. Drugą zawsze był, jest i będzie Del. Brat Parker od zawsze w jej życiu, prawie jak jej brat. Znali się całe życie, kochali i wreszcie zdecydowali się na kolejny krok. Zdecydowali się na związek, na miłość pomimo plotek innych ludzi i różnic społecznych, dzięki aprobacie najbliższych przyjaciół i rodziny, na wyjeździe wakacyjnym postanowili już zawsze być razem. Nadzieja na miłość i przyjaźń to atuty trzeciego tomu kwartetu weselnego.

Laurel zawsze kochała piec. To była jej miłość, ale nie jedyna. Drugą zawsze był, jest i będzie Del. Brat Parker od zawsze w jej życiu, prawie jak jej brat. Znali się całe życie, kochali i wreszcie zdecydowali się na kolejny krok. Zdecydowali się na związek, na miłość pomimo plotek innych ludzi i różnic społecznych, dzięki aprobacie najbliższych przyjaciół i rodziny, na...

Tak samo ciekawa, jak inne części. I tutaj też nie zabrakło wesołych i smutnych momentów.

Tak samo ciekawa, jak inne części. I tutaj też nie zabrakło wesołych i smutnych momentów.