Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nawet najlepszym pisarzom zdarza się napisać słabą książkę. King nawet jak pisze o prostych sprawach, to najczęściej wypada to dobrze. Jego gawędziarski styl pisania to zapewnia. Tym razem wypadło niezbyt rewelacyjnie. Mnie od razu skojarzył się z jago książką „Chudszy” napisaną przez Kinga 40 lat temu. Powielenie tematu nie pomogło. Ocena nie do końca obiektywna.
Plusy:
- opowiadanie o tym, żeby w życiu starć się być życzliwym dla innych ludzi;
- poruszenie tematu nietolerancji społeczeństwa odmienną orientację seksualną;
- ważna jest przyjaźń, zaufanie i szacunek dla drugiego człowieka;
- trzeba dążyć do łamania stereotypów, łamania barier które nas ograniczają;
- każdy może zmienić się na lepsze, trzeba po prostu tylko chcieć;
- zakończenie, którego się nie spodziewałem.
Minusy:
- pomimo teoretycznej utraty dużej wagi bieganie wymaga treningu, nie da się z dnia na dzień zostać mistrzem, liczy się ogólna wydolność organizmu;
- drażnią elementy propagandy marksistowskiej, które King coraz częściej serwuje;
- miał być horror, a była powieść obyczajowa z wątkiem fantastycznym.
Ogółem książka dobra, ale liczyłem na więcej.

Nawet najlepszym pisarzom zdarza się napisać słabą książkę. King nawet jak pisze o prostych sprawach, to najczęściej wypada to dobrze. Jego gawędziarski styl pisania to zapewnia. Tym razem wypadło niezbyt rewelacyjnie. Mnie od razu skojarzył się z jago książką „Chudszy” napisaną przez Kinga 40 lat temu. Powielenie tematu nie pomogło. Ocena nie do końca obiektywna.
Plusy:
-...

Bardzo byłem ciekawy jak rozwinie się historia Holly Gibney bez jej mentora Billa Hodgesa. Wyszło naprawdę dobrze. Można byłoby czepiać się szczegółów, ale opiniując książki mojego ulubionego Kinga nie zawsze jestem obiektywny.
Plusy:
- lubię książki Kinga, gdzie główne role grają kobiety z charakterem;
- ciekawy pomysł na fabułę, kto stoi za uprowadzeniami młodych ludzi;
- pomysłowy sposób na zwabianie ofiar i ich porywanie;
- niby wszystko jest jasne, ale ciekawi zakończenie całej historii;
- pokazanie jak chore mogą być umysły ludzi pragnących długowieczności;
- ludzie starsi nie zawsze są bezbronni i sympatyczni, potrafią być bezwzględni;
- oryginalnie wykreowane postacie zarówno Holly jak i staruszków;
- styl pisania, sposób narracji i prowadzenia akcji bardzo mi odpowiadały;
- lubię opisywanie wydarzeń ze strony Holly jak i sprawców porwań;
- kilka scen było naprawdę krwawych i brutalnych jak w horrorze;
- początek zaintrygował, środek słabszy, ale zakończenie pomysłowe.
Minusy:
- lekko nudziły fragmenty związane z próbami poetyckimi Barbary;
- męczyły ciągłe wstawki na temat covid i krytykowanie Trumpa.
Ogółem książka bardzo dobra.

Bardzo byłem ciekawy jak rozwinie się historia Holly Gibney bez jej mentora Billa Hodgesa. Wyszło naprawdę dobrze. Można byłoby czepiać się szczegółów, ale opiniując książki mojego ulubionego Kinga nie zawsze jestem obiektywny.
Plusy:
- lubię książki Kinga, gdzie główne role grają kobiety z charakterem;
- ciekawy pomysł na fabułę, kto stoi za uprowadzeniami młodych ludzi;
-...

Ostatnimi czasy nie miałem szczęścia do porządnych horrorów. Te które przeczytałem okazywały się dobre, jednak nie robiły na mnie większego wrażenia. Postanowiłem sięgnąć po sprawdzonego w tym gatunku mistrza Kinga.
Plusy:
- każdy w życiu ma swoje marzenia, dąży do tego aby się spełniły;
- człowiek jest gotowy zapłacić wiele i zrobić wszystko aby jego najskrytsze pragnienia miały szansę na realizację;
- jednak ślepa chciwość i żądza posiadania są wręcz niszczycielskie;
- niesamowita kreacja portretów psychologicznych dużego grona ludzi;
- pokazanie, jak umiejętność manipulowania człowiekiem ma potężną moc;
- konflikty rodzą się i narastają z każdą mijającą godziną;
- jeden niewinny „żart” może jak pojedynczy kamyk wywołać lawinę zdarzeń;
- zbyt atrakcyjne oferty w stylu prawie za darmo zawsze kryją jakiś haczyk;
- już dawno nie widziałem u Kinga nawet w horrorach takiej ilości przemocy i krwi;
- marzenia trzeba realizować stopniowo, nawet jak zmusza nas to do wysiłku;
- epilog i kolejny pomysł na sklepik gdzie „wysłuchane są modlitwy”.
Minusy:
- ocena byłaby wyższa, gdyby nie zakończenie które nie przypadło mi do gustu.
Ogółem książka bardzo dobra.

Ostatnimi czasy nie miałem szczęścia do porządnych horrorów. Te które przeczytałem okazywały się dobre, jednak nie robiły na mnie większego wrażenia. Postanowiłem sięgnąć po sprawdzonego w tym gatunku mistrza Kinga.
Plusy:
- każdy w życiu ma swoje marzenia, dąży do tego aby się spełniły;
- człowiek jest gotowy zapłacić wiele i zrobić wszystko aby jego najskrytsze...

Ostatnimi czasy nie mam szczęścia do horrorów. Simmons, Masterton, a teraz King nie zachwycili przeczytanymi przeze mnie książkami. Mam problem z oceną tej książki i mieszane odczucia. Miejscami zachwyca, miejscami nudzi.
Plusy:
- ciekawy pomysł na widzenie otaczających ludzi aur, zarówno dobrych jak i złych;
- jeszcze bardziej podobała mi się koncepcja poziomów egzystencji;
- czy nasze życie nie jest tylko halucynacją lub urojeniem;
- nieważne po której stronie się stoi, wszelki fanatyzm zawsze jest zagrożeniem;
- bardzo dobrze wykreowane postacie Ralpha i sąsiadki Lois;
- w podeszłym wieku też można kochać, mieć oparcie w bliskiej osobie;
- pokazanie jak ludzie starsi są niedostrzegani i omijani przez młodszych;
- wiele refleksji na temat śmierci, życia w podeszłym wieku, radzenia sobie po stracie ukochanej osoby, przemijaniem;
- człowiek zawsze będzie się zastanawiał co czeka go „po drugiej stronie”;
- kilka intrygujących nawiązań do „To” i cyklu „Mroczna Wieża”.
Minusy:
- zbyt przydługa, miejscami wręcz niemrawa jak na horror;
- szczególnie pierwsza część wywoływała u mnie poczucie (bez)senności;
- brakowało mi pełnego wsiąknięcia w książkę, może byłem za mało skupiony.
Ogółem książka dobra.

Ostatnimi czasy nie mam szczęścia do horrorów. Simmons, Masterton, a teraz King nie zachwycili przeczytanymi przeze mnie książkami. Mam problem z oceną tej książki i mieszane odczucia. Miejscami zachwyca, miejscami nudzi.
Plusy:
- ciekawy pomysł na widzenie otaczających ludzi aur, zarówno dobrych jak i złych;
- jeszcze bardziej podobała mi się koncepcja poziomów...

Pomimo przeczytania ponad 40 książek Kinga jeszcze sporo mi zostało. Staram się stopniowo odrabiać zaległości. Ciekawa mieszanka obyczajówki, thrillera i grozy.
Plusy:
- poruszenie ważnego tematu jakim jest znęcania się nad słabszymi;
- pokazanie jak bezduszni, bezwzględni i okrutni potrafią być ludzie;
- maltretowanym i poniewieranym osobom ciężko jest się wyrwać z więzów sadysty;
- bardzo dobrze wykreowane postacie Rosie i jej kata męża Normana;
- dogłębne przedstawienie pokręconego rozumowania psychopaty;
- agresja, nietolerancja wobec inności, pogarda dla innych ludzi;
- kobieca psychika i mentalność na pewno różnią się od męskiej;
- oryginalny wątek paranormalny, sam pomysł na obraz Rose Madder dobry, dla jednych będzie to zaleta, dla innych wada;
- przerażała mnie realność opisów, manipulowanie uczuciami, czułem wręcz pogardę dla Normana;
- w życiu trzeba walczyć, zawsze jest nadzieja na wyjście z patowej sytuacji;
- czasami wystarczy mały impuls (kropla krwi), aby wywołać lawinę.
Minusy:
- miejscami za bardzo się dłużyła, niektóre opisy zbędne;
- jak dla mnie zakończenie zbyt fantastyczne i bajkowe.
Ogółem książka dobra.

Pomimo przeczytania ponad 40 książek Kinga jeszcze sporo mi zostało. Staram się stopniowo odrabiać zaległości. Ciekawa mieszanka obyczajówki, thrillera i grozy.
Plusy:
- poruszenie ważnego tematu jakim jest znęcania się nad słabszymi;
- pokazanie jak bezduszni, bezwzględni i okrutni potrafią być ludzie;
- maltretowanym i poniewieranym osobom ciężko jest się wyrwać z więzów...

Pierwszy w dorobku, a kolejny przeczytany przeze mnie zbiór 20 opowiadań mistrza Kinga. Czasami wydaje mi się, że im książki King są starsze, tym bardziej do mnie przemawiają. O tym czy są warte przeczytania niech świadczy fakt, że ponad połowę z nich zekranizowano lub wykorzystano w filmach. Tym razem wyjątkowo nie oceniam całości, tylko poszczególne opowiadania bez uzasadniania opinii. Lubię zbiory opowiadań, bo można je czytać jako przerywnik pomiędzy innymi książkami.
Ocena 10: „Czasami wracają”; „Gzyms”; „Quitters, Inc.”;
Ocena 9: „Pole walki”; „Wiem, czego ci potrzeba”; „Dzieci kukurydzy”;
Ocena 8: „Cmentarna szychta”; „Ostatni szczebel w drabinie”;
Ocena 7: „Dola Jerusalem” (później rozwinięte w Miasteczko Salem, kojarzy mi się z prozą Lovecrafta); „Jestem bramą”; „Czarny Lud”; „Truskawkowa wiosna”; „Ktoś na drodze” (nawiązanie do Doli Jerusalem); „Kobieta na sali”;
Ocena 6: „Nocny przypływ” (zajawka do Bastionu); „Magiel”; „Szara materia”; „Człowiek, który kochał kwiaty”;
Ocena 5: „Ciężarówki” (takie duże Christine); „Kosiarz trawy”.
Średnia 7,4.
Ogółem zbiór opowiadań warty przeczytania.

Pierwszy w dorobku, a kolejny przeczytany przeze mnie zbiór 20 opowiadań mistrza Kinga. Czasami wydaje mi się, że im książki King są starsze, tym bardziej do mnie przemawiają. O tym czy są warte przeczytania niech świadczy fakt, że ponad połowę z nich zekranizowano lub wykorzystano w filmach. Tym razem wyjątkowo nie oceniam całości, tylko poszczególne opowiadania bez...

Lubię wracać do starego dobrego Kinga. Czasami najnowsze pozycje autora nie zachwycają. Książkę przeczytałem lata temu, ale w związku z tym, że nie mam jej na LC postanowiłem przeczytać ponownie. Na pozytywny odbiór na pewno wpływa świetny film: reżyser Frank Darabont i odtwórca głównej roli Tom Hanks. Nie zmienia to jednak wrażeń jakie po sobie pozostawiła. Jedna z najlepszych książek Kinga.
Plusy:
- rewelacyjny pomysł na fabułę, próba zrozumienia rzeczy wykraczających poza nasze możliwości akceptacji, uwierzenia w to co dzieje się na naszych oczach;
- świetnie wykreowani bohaterowie z Paulem Edgecombe na czele;
- niesamowite zdolności Johna Coffeya i jego bezradność w życiu;
- człowiek Olbrzym o czułym sercu i wręcz boskiej mocy;
- książka która bawi, ale zarazem powoduje, że łezka kręci się w oku;
- rzadko mi się zdarza, że muszę odłożyć książkę na chwilę ze wzruszenia;
- pokazanie problematyczności kary śmierci w wymiarze sprawiedliwości;
- Zielona Mila, Stara Iskrówa, więzienie, skazani na śmieć i oczywiście Mysz;
- emocje sięgają zenitu, a później to po prostu kosmos.
Minusy:
- ja nie widzę, bo jestem albo ślepy, albo zauroczony.
Ogółem książka rewelacyjna.

Lubię wracać do starego dobrego Kinga. Czasami najnowsze pozycje autora nie zachwycają. Książkę przeczytałem lata temu, ale w związku z tym, że nie mam jej na LC postanowiłem przeczytać ponownie. Na pozytywny odbiór na pewno wpływa świetny film: reżyser Frank Darabont i odtwórca głównej roli Tom Hanks. Nie zmienia to jednak wrażeń jakie po sobie pozostawiła. Jedna z...

Czy podoba mi się fantastyka w wykonaniu Kinga. Może to nie jest cykl „Mroczna Wieża”, ale powodu do narzekania nie mam. Dla mnie jak „Oczy smoka” tylko bardziej wciągająca.
Plusy:
- ciekawa baśń fantasy z mrocznymi elementami horroru;
- oryginalnie wykreowany alternatywny świat Empis;
- niekończąca się odwieczna walka dobra ze złem;
- co znaczy być bohaterem, czynić dobro, nie dopuszczać do szerzenia się zła;
- nawiązanie do mitologii Cthulhu wykreowanej przez Lovecrafta i pradawnego zła;
- sposób budowania atmosfery, który bardzo mi odpowiada;
- gawędziarski styl pisania, który u Kinga sprawdza się znakomicie;
- dobrze wykreowana postać młodego bohatera Charliego Reada;
- pokazanie wielkiej przyjaźni człowieka i psa Radara, jak wiele zrobimy dla ukochanego przyjaciela;
- w życiu ważne są oddanie, poświęcenie, odpowiedzialność, dotrzymywanie słowa;
- i żyli długo i szczęśliwie, bo to przecież baśń.
Minusy:
- za mało szczegółów o prawach rządzących magiczną krainą Empis;
- środkowa część mało dynamiczna, powinna być odchudzona.
Ogółem książka bardzo dobra.

Czy podoba mi się fantastyka w wykonaniu Kinga. Może to nie jest cykl „Mroczna Wieża”, ale powodu do narzekania nie mam. Dla mnie jak „Oczy smoka” tylko bardziej wciągająca.
Plusy:
- ciekawa baśń fantasy z mrocznymi elementami horroru;
- oryginalnie wykreowany alternatywny świat Empis;
- niekończąca się odwieczna walka dobra ze złem;
- co znaczy być bohaterem, czynić dobro,...

King rzadko mnie rozczarowuje. Tym razem nie trafił w mój gust. Chciałoby się powiedzieć „ale to już było”. Jak dla mnie słaba namiastka „Mrocznej wieży” czy „Bastionu”. Kolejna wędrówka młodego bohatera w celu ocalenia świata.
Plusy:
- ciekawy pomysł na świat równoległy, podróż przez nieznane Terytoria;
- pokazanie, że świat pełen jest zakłamania, zła, wykorzystywania ludzi przez ludzi;
- ale świat to również rzeczy dobre, odwaga, poświęcenie, przyjaźń, honor;
- dobrze wykreowana postać Jacka Wędrowniczka, może nawet za idealnie jak na 12-letniego chłopca;
- oryginalni bohaterowie Osmond, Morgan, Richard oraz niesamowity Wilk;
- z jednej strony świat realny, z drugiej ten magiczny pełen potworów,
- czy w ośrodkach karnych jest naprawdę tak okropnie;
- druga połowa książki bardziej dynamiczna i wciągająca.
Minusy:
- bardzo nierówny poziom, są momenty ciekawe, ale i fragmenty nudne;
- jak dla mnie niektóre opisy ciągnęły się w nieskończoność, zapychacz stron;
- atak dwóch małoletnich chłopców na garnizon wojskowy, strzelanie z uzi, rzucanie granatami rozbawił mnie z niedowierzania do łez (kto ich wyszkolił - Rambo);
- połączenie sił pisarskich Kinga i Strauba wypadło słabo.
Ogółem książka przeciętna, liczyłem na więcej.

King rzadko mnie rozczarowuje. Tym razem nie trafił w mój gust. Chciałoby się powiedzieć „ale to już było”. Jak dla mnie słaba namiastka „Mrocznej wieży” czy „Bastionu”. Kolejna wędrówka młodego bohatera w celu ocalenia świata.
Plusy:
- ciekawy pomysł na świat równoległy, podróż przez nieznane Terytoria;
- pokazanie, że świat pełen jest zakłamania, zła, wykorzystywania...

Mały jubileusz. 1 000 opinia zamieszczona na LC. Trwało to kilkanaście lat. Jest powód do świętowania. Dobrze, że opinia dotyczy mojego ulubionego pisarza. Klasyka w twórczości Kinga. Kto lubi jego styl nie będzie zawiedziony.
Plusy:
- co może straszyć w horrorach, chyba już wszystko wymyślono, jednak ważne jest odpowiednie przedstawienie historii;
- co się stanie jak pasja zmieni się w obsesję, opętanie plymouthem ’58;
- do czego może doprowadzić toksyczny związek Arniego i Christine;
- brutale i sadyści jak Buddy Repperton zawsze się pojawiają w życiu;
- dogłębne obserwacje socjologiczne i psychologiczne społeczeństwa;
- stopniowe budowanie napięcia, aż do finałowej rozgrywki;
- narracja, styl pisania, prowadzenie wątków bardzo mi odpowiadały;
- zachwyca klimat książki, strach, szaleństwo, a wręcz narastająca furia;
- pierwsze młodzieńcze zauroczenia, miłości, fascynacje, zawody uczuciowe;
- czasami trzeba dać młodym „wolną rękę” (mówię to ja prawie dziadek);
- dobro nie zawsze zwycięża, nie każda historia kończy się happy endem.
Minusy:
- nie lubię postrzegania ludzi przez ich wygląd, nie każdy gruby, okularnik, pryszczaty, chuderlawy, rudy (jak ja) od razu musi być wyrzucony poza margines społeczny.
Ogółem książka bardzo dobra.

Mały jubileusz. 1 000 opinia zamieszczona na LC. Trwało to kilkanaście lat. Jest powód do świętowania. Dobrze, że opinia dotyczy mojego ulubionego pisarza. Klasyka w twórczości Kinga. Kto lubi jego styl nie będzie zawiedziony.
Plusy:
- co może straszyć w horrorach, chyba już wszystko wymyślono, jednak ważne jest odpowiednie przedstawienie historii;
- co się stanie jak pasja...

Kto lubi gawędziarski styl pisania Kinga ten nie będzie zawiedziony. Chociaż ja po przeczytaniu miałem mieszane uczucia. Czyżby zbyt wygórowane wymagania. Czemu zaliczono książkę do horroru, przecież to thriller z elementami fantastyki.
Plusy:
- ciekawy pomysł na fabułę, wykorzystanie telepatii i telekinezy w eksperymentach;
- pokazanie jak wielkie i niezbadane są jeszcze możliwości ludzkiego mózgu;
- poruszenie wielu aspektów moralnych;
- czy można poświęcić życie jednego człowieka lub kilku ludzi w celu ratowania może nawet milionów;
- okrucieństwo i zło zawsze były, są i będą w ludziach;
- stopniowe budowanie napięcia, oczekiwania na kataklizm;
- mali bohaterowie na czele z Luke do których od razu czujemy sympatię;
- lubię czytać książki które zmuszają mnie do przemyśleń i rozważań;
- zakończenie z happy endem, ale takie trochę zbyt spokojne i statyczne.
Minusy:
- porównanie praktyk w instytucie do hitlerowskich obozów koncentracyjnych to jednak nie ta skala okrucieństwa i barbarzyństwa;
- za wiele politycznych przytyków, drażnią mnie marksistowskie wtrącenia.
Ogółem książka dobra, ale od Kinga wymagam więcej.

Kto lubi gawędziarski styl pisania Kinga ten nie będzie zawiedziony. Chociaż ja po przeczytaniu miałem mieszane uczucia. Czyżby zbyt wygórowane wymagania. Czemu zaliczono książkę do horroru, przecież to thriller z elementami fantastyki.
Plusy:
- ciekawy pomysł na fabułę, wykorzystanie telepatii i telekinezy w eksperymentach;
- pokazanie jak wielkie i niezbadane są jeszcze...

Muszę szczerze powiedzieć, że sięgając po tą „książeczkę” nie miałem zbyt wygórowanych wymagań. Ale jak już zacząłem czytać to przeczytałem, sam nie wiem kiedy. Chciałbym mieć takie pudełko. Oj wtedy to by się działo.
Mimo wszystko wolę Kinga w trochę dłuższych formach.
Plusy:
- pomysł na fabułę, nic zaskakującego, a jednak zaintrygowała;
- pokazanie jak wielka odpowiedzialność ciąży na ludziach „mających władzę w rękach”, mogących zmieniać losy świata, pokazuje to trwająca właśnie wojna;
- gdy można zrobić dosłownie wszystko, pokusa jest olbrzymia;
- gdy można wpływać na własny los, to pokusa jest nie do powstrzymania;
- zmusza do refleksji, zastanowienia się nad życiem, które szybko przemija;
- postać Gwendy, z jej słabymi i mocnymi stronami, każdy ma jakieś słabości;
- „szczypta” magii dodatkowo dodaje smaczku;
- zakończenie (trochę nijakie) nie wiem czy na plus.
Minusy:
- jak na współpracę dwóch pisarzy to objętość książki niepokaźna;
- w związku z tym brak było dłuższych emocji, koncentracji na wrażeniach.
- cena plus satysfakcja z przeczytania są zdecydowanie na minus.
Ogółem książka dobra.

Muszę szczerze powiedzieć, że sięgając po tą „książeczkę” nie miałem zbyt wygórowanych wymagań. Ale jak już zacząłem czytać to przeczytałem, sam nie wiem kiedy. Chciałbym mieć takie pudełko. Oj wtedy to by się działo.
Mimo wszystko wolę Kinga w trochę dłuższych formach.
Plusy:
- pomysł na fabułę, nic zaskakującego, a jednak zaintrygowała;
- pokazanie jak wielka...

Przeczytałem wiele książek Kinga. Jestem tak gdzieś w połowie jego twórczości. Jak do tej pory rzadko po przeczytaniu jego książek czułem zawód (Rage, Komórka). Tym razem też się nie zawiodłem, chociaż do pełni szczęścia trochę brakowało.
Plusy:
- po raz kolejny u Kinga spotykamy dziewczynkę o nietypowych zdolnościach;
- rewelacyjnie przedstawiony świat widziany oczami ośmioletnie dziewczynki;
- jak tak młoda osoba może zrozumieć, że oprócz dobra na świecie jest tak wiele zła;
- jak wiele zła mogą zgotować dorośli dzieciom;
- pokazanie czym mogą zakończyć się eksperymenty na osobowości;
- przedstawienie fabuły z perspektywy kilku osób;
- ile można poświęcić dla ratowania najbliższych i świata;
- styl pisania i prowadzenia narracji bardzo mi odpowiadał;
- uzmysłowienie nam jakim żywiołem jest ogień;
- jakie umysł człowieka ma możliwości skoro wykorzystujemy go w kilku czy kilkunastu procentach.
Minusy:
- jak długo można uciekać i unikać wpadki, czy agencje rządowe są aż tak głupie;
- jeśli nie jesteś obywatelem USA, to reprezentujesz podrzędny gatunek;
- jak dla mnie zbyt banalne zakończenie.
Ogółem książka dobra.

Przeczytałem wiele książek Kinga. Jestem tak gdzieś w połowie jego twórczości. Jak do tej pory rzadko po przeczytaniu jego książek czułem zawód (Rage, Komórka). Tym razem też się nie zawiodłem, chociaż do pełni szczęścia trochę brakowało.
Plusy:
- po raz kolejny u Kinga spotykamy dziewczynkę o nietypowych zdolnościach;
- rewelacyjnie przedstawiony świat widziany oczami...

Długo przymierzałem się do tej książki Kinga. Głownie ze względu na mocno rozbieżne opinie na jej temat. Musiałem i ja w końcu wyrazić swoje zdanie.
„Bo jeśli człowiekowi brakuje celu w życiu, to nawet z pękającym w szwach kontem bankowym jest nikim”.
Plusy:
- pomysł na fabułę, miasto odcięte od świata pod specyficznym kloszem;
- czy możliwe jest wyjaśnienie tego nadprzyrodzonego zjawiska;
- ludzie zawsze będą dążyli do władzy i panowania nad innymi;
- jakie najgorsze i najohydniejsze instynkty wychodzą z człowieka pod wpływem zagrożenia;
- pokazanie, że bezkarność pokazuje prawdziwą naturę człowieka;
- przedstawienie relacji międzyludzkich, ich motywacji, zachowań;
- uzmysłowienie nam co to jest psychologia tłumu, jak trudno nad tym zapanować;
- dobrze wykreowani bohaterowie, duży kontrast postaci, tych dobrych i tych skrajnie złych;
- lubię te małomiasteczkowe klimaty, opisy codziennego życia, problemów;
Minusy:
- rozczarowało zakończenie, myślę, że Kinga stać było na coś mniej sztampowego;
- jak by odrzucić ciągle narzucane marksistowskie ideologie byłoby jeszcze lepiej.
Ogółem książka dobra.

Długo przymierzałem się do tej książki Kinga. Głownie ze względu na mocno rozbieżne opinie na jej temat. Musiałem i ja w końcu wyrazić swoje zdanie.
„Bo jeśli człowiekowi brakuje celu w życiu, to nawet z pękającym w szwach kontem bankowym jest nikim”.
Plusy:
- pomysł na fabułę, miasto odcięte od świata pod specyficznym kloszem;
- czy możliwe jest wyjaśnienie tego...

Są pisarze po których książki sięga się w ciemno wiedząc, że ryzyko trafienia na słabszą pozycję jest niewielkie. Na Kingu rzadko się zawodzę. Kontynuacja „Lśnienia” może nie rewelacyjna, ale warta przeczytania.
Plusy:
- przedstawienie dalszych losów Danny’ego po przeżyciach w hotelu Panorama;
- oryginalny pomysł na karmienie się cierpieniem „jaśniejących” dzieci, dzięki czemu starcy mogą odzyskiwać siły witalne;
- świetnie wykreowani głowni bohaterowie Dan Torrance, Abra Stone;
- więcej dowiadujemy się o darze Jasności, jego funkcjonowaniu;
- pokazanie losu ludzi starszych, odrzuconych, niepotrzebnych;
- ile w ich samotności kryje się rozpaczy, strachu, bólu i cierpienia;
- ciekawie wymyślone pseudonimy członków Prawdziwego Węzła;
- ukazanie stadium upadku alkoholika, jego walka z demonami przeszłości i próba odbicia się od dna;
- jak zwykle specyficzny, niepowtarzalny klimat, który tak lubię u Kinga;
- dynamiczne finałowe sceny, może nawet za szybkie i za łatwe.
Minusy:
- niektóre pomysły i rozwiązania „lekko” naciągane;
- thriller z elementami fantastyki tak, do horroru jednak trochę brakuje.
Ogółem książka dobra.

Są pisarze po których książki sięga się w ciemno wiedząc, że ryzyko trafienia na słabszą pozycję jest niewielkie. Na Kingu rzadko się zawodzę. Kontynuacja „Lśnienia” może nie rewelacyjna, ale warta przeczytania.
Plusy:
- przedstawienie dalszych losów Danny’ego po przeżyciach w hotelu Panorama;
- oryginalny pomysł na karmienie się cierpieniem „jaśniejących” dzieci, dzięki...

Leon „Billy” Zawodowiec.
Po przeczytaniu książki czuję pełną satysfakcję, jeśli opinie moich znajomych są zbieżne z moimi odczuciami. A tutaj w opiniach pełna karuzela, od zachwytów po totalną porażkę. I co ja mam napisać. To dobrze, że każdy ma swoje zdanie i potrafi umotywować zalety i wady tej książki.
Plusy:
- nie jest książka rewelacyjna jak „Bastion” czy „Lśnienie”, ale całkiem niezła, najważniejsze, że czytając ciężko ją odłożyć;
- pomysł na fabułę może i oklepany, ale wykonanie oryginalne;
- próba sił w innym gatunku niż horror, czy fantastyka, nie wypadła bardzo okazale, ale całkiem przystępnie;
- dobrze zrealizowana koncepcja na książkę w książce;
- ciągle bardzo mi odpowiada gawędziarski styl pisania Kinga;
- dobrze wykreowani główni bohaterowie z tytułowym na czele i Alice;
- w życiu zawsze mamy wybór, to od nas zależy w którym kierunku pójdziemy;
- wplecenie wątków powiązanych z „Lśnieniem”;
- śpiewanie piosenki o pikniku misiów jako rada na problemy z oddychaniem;
- bardzo dynamiczne ostatnie rozdziały;
- znakomite, chociaż bezkompromisowe zakończenie.
Minusy:
- ostatnimi czasy irytują mnie w literaturze wszelkiego typu zbędne dygresje polityczne.
Ogółem książka bardzo dobra.

Leon „Billy” Zawodowiec.
Po przeczytaniu książki czuję pełną satysfakcję, jeśli opinie moich znajomych są zbieżne z moimi odczuciami. A tutaj w opiniach pełna karuzela, od zachwytów po totalną porażkę. I co ja mam napisać. To dobrze, że każdy ma swoje zdanie i potrafi umotywować zalety i wady tej książki.
Plusy:
- nie jest książka rewelacyjna jak „Bastion” czy „Lśnienie”,...

Gdybym przeczytał tę książkę przed 2019 rokiem pewnie oceniłbym ją o gwiazdkę lub dwie mniej, ale po pandemii Covid mam na nią całkiem inne spojrzenie.
Bastion można od pierwszych stron albo pokochać, albo znienawidzić. Ja osobiście uwielbiam takie wizje postapo.
Dla mnie po prostu świetna, to znaczy – K S I Ę Ż Y C.
Plusy:
- intrygujące i zastanawiające, czy jak autor pisząc tę książkę przewidywał, że kiedyś na świecie naprawdę wybuchnie pandemia;
- fabuła ponadczasowa, wciągająca na maksa;
- apokaliptyczna wizja świata postapo i odwieczna walka Dobra się Złem;
- niesamowita rywalizacja Matki Abigail i Wędrowca o ściągnięcie ludzi do siebie;
- gawędziarski styl pisania Kinga, klimat powieści, które bardzo mi odpowiadają;
- niesamowita mieszanka bohaterów i ich dogłębne studium osobowości;
- ci co ocaleli z zagłady, to przekrój społeczeństwa, od głuchych, samotnych, opóźnionych umysłowo, bohaterów, do zwyczajnych bandytów i rzezimieszków;
- pokazanie trudów ciężkich wyborów, podejmowanych decyzji;
- ludzie nawet po tragedii się nie zmieniają, człowiek człowiekowi wilkiem;
- są też jednak ludzie którzy ciągle marzą o miłości, szacunku dla drugiego, poświęceniu i bohaterstwie;
- straszne, jak ludzie umierali w samotności, bez bliskości rodziny, bez ostatniej posługi.
Malutki minus - może zbyt mało epickie zakończenie.
Ogółem książka rewelacyjna.

Gdybym przeczytał tę książkę przed 2019 rokiem pewnie oceniłbym ją o gwiazdkę lub dwie mniej, ale po pandemii Covid mam na nią całkiem inne spojrzenie.
Bastion można od pierwszych stron albo pokochać, albo znienawidzić. Ja osobiście uwielbiam takie wizje postapo.
Dla mnie po prostu świetna, to znaczy – K S I Ę Ż Y C.
Plusy:
- intrygujące i zastanawiające, czy jak autor...

Po okresie wahania postanowiłem sięgnąć po książkę Kinga inną od pozostałych. King w roli publicysty. Czy literatura z cyklu „Non Fiction” przypadła mi do gustu. Mam mieszane odczucia. Specyficzna książka dla fanów horroru.
Sam nie wiem czego się do końca spodziewałem i czy to dostałem.
Plusy:
- oryginalne przedstawienie horroru w filmie, literaturze, komiksie, radiu w latach 50-80 XX wieku;
- ciekawe opisy pomysłów na fabułę i bohaterów różnych pisarzy;
- szukanie odpowiedzi co nas pociąga w strachu, klimacie grozy, dlaczego mimo wszystko lubimy się bać;
- dużo powiązań z twórczością autora, może nawet za wiele;
- spora dawka anegdot z życia Kinga;
- pokazanie skąd u autora wzięła się chęć do pisania horrorów czy fantastyki;
- przedstawienie makabrycznych zdarzeń z pierwszych stron gazet i powiązanie ich z książkami Kinga.
Minusy:
- większość opisanych książek i filmów nie znam, nie zostały przetłumaczone lub po prostu jestem za młody;
- miejscami za długie i szczegółowe opisy książek, czy filmów, przez co nudne.
Ogółem książka dobra.

Po okresie wahania postanowiłem sięgnąć po książkę Kinga inną od pozostałych. King w roli publicysty. Czy literatura z cyklu „Non Fiction” przypadła mi do gustu. Mam mieszane odczucia. Specyficzna książka dla fanów horroru.
Sam nie wiem czego się do końca spodziewałem i czy to dostałem.
Plusy:
- oryginalne przedstawienie horroru w filmie, literaturze, komiksie, radiu w...

Czym jeszcze może zaskoczyć King. Napisał już chyba o wszystkim. Jednak po raz kolejny jestem pozytywnie zaskoczony. Nieważne o czym pisze King, zawsze jest to logiczne, spójne, przesycone ludzkimi uczuciami.
Skojarzenia z filmem „Szósty zmysł” nasuwają się od razu.
Plusy:
- może nie oryginalny, ale bardzo dobrze zrealizowany pomysł na fabułę;
- świetny klimat powieści, horror to nie jest, ale dreszczyk emocji towarzyszy nam przez cały czas;
- budowanie napięcia, styl, prowadzenie fabuły w tym King jest Mistrzem;
- idealnie wyeksponowany i przedstawiony wątek paranormalny;
- pokazanie brutalności i bezwzględności naszego świata;
- świetnie wykreowany główny bohater Jamie;
- czy posiadany dar jest błogosławieństwem czy przekleństwem;
- jest to dar w dobrych rękach, w złych może tylko spowodować traumatyczne przeżycia i nietypowe sytuacje;
- zawsze znajdą się tacy, którzy będą chcieli wykorzystać nietypowe zdolności innych;
- dowcip, spora dawka humoru, miejscami tego czarnego;
- sentymentalne rozważania nad kruchością i przemijaniem naszego istnienia;
- może razić ilość wulgaryzmów, ale jakoś trzeba oddać pewne zachowania;
- zakończenie, które można odczytać wieloznacznie.
Minusy:
- zbyt krótko jak na powieść, raczej opowiadanie.
Ogółem książka bardzo dobra.

Czym jeszcze może zaskoczyć King. Napisał już chyba o wszystkim. Jednak po raz kolejny jestem pozytywnie zaskoczony. Nieważne o czym pisze King, zawsze jest to logiczne, spójne, przesycone ludzkimi uczuciami.
Skojarzenia z filmem „Szósty zmysł” nasuwają się od razu.
Plusy:
- może nie oryginalny, ale bardzo dobrze zrealizowany pomysł na fabułę;
- świetny klimat powieści,...

Cztery opowiadania mistrza Kinga. Chyba jednak na troszeczkę niższym poziomie niż „Cztery pory roku”, czy „Cztery po północy”.
Jednak w każdym opowiadaniu da się odczuć tę specyficzną u Kinga mroczną atmosferę, którą tak lubię. Dwa bardzo dobre, jedno dobre, jedno słabe.

Telefon pana Harrigana 8/10
Bardzo klimatyczne opowiadanie z lekkim zabarwieniem nadprzyrodzonym.
Przyjaźń dwóch różnych wiekowo ludzi, starca i chłopca, która przetrwała dłużej niż się spodziewali.

Życie Chucka 4/10
Czy każdy z nas posiada wiele osobowości.
Nie przemówiło do mnie to opowiadanie. Nie do końca zrozumiałem jego sens. Emocji mało, takie sobie, o niczym.

Jest krew są czołówki 9/10
Od początku mnie wciągnęło. Pomogła w tym bohaterka Holly Gibney, znana z bardzo dobrego cyklu Bill Hodges oraz „Ousider”. Jej konfrontacja z kolejnym ousiderem mnie zaintrygowała.
Czy istota może karmić się ludzką tragedią.
Czy istnieje taka brutalna, nadprzyrodzoną siła.
Mocne, mroczne, zapadające na dłużej w pamięć.

Szczur 7/10
Jakie sekrety skrywa przed nami znany pisarz. Czy pokona swoje słabości, niemoc twórczą i pokona przeciwności.
Początek za bardzo obyczajowy, ale im dalej tym lepiej.
Ogółem książka dobra.

Cztery opowiadania mistrza Kinga. Chyba jednak na troszeczkę niższym poziomie niż „Cztery pory roku”, czy „Cztery po północy”.
Jednak w każdym opowiadaniu da się odczuć tę specyficzną u Kinga mroczną atmosferę, którą tak lubię. Dwa bardzo dobre, jedno dobre, jedno słabe.

Telefon pana Harrigana 8/10
Bardzo klimatyczne opowiadanie z lekkim zabarwieniem...