Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Masz coś na sumieniu? 😈

"Sześć powodów by umrzeć", to thriller, który trzyma w napięciu do ostatniej strony. Czytając nie miałam pojęcia czego spodziewać się dalej i to jest coś, co lubię.

Marta Zaborowska stworzyła doskonały portret bohaterów, z których to każdy ma coś na sumieniu, ale skrzętnie to ukrywa. Ba, często nie przyznaje się nawet przed samym sobą do swoich mankamentów.

"Nie stać nas na szczerość i każde z nas ma swój własny powód."

Miriam Macharow znika w dzień czwartej rocznicy ślubu. Rozpływa się bez śladu. Żadnego tropu. Po kilku miesiącach jej mąż Konrad jest pewnych, że znalezione, podpalone zwłoki to właśnie jego zaginiona żona. Jednak siostra Miriam Adela, nie rozpoznaje jej podczas sekcji, co potwierdzają również badania.

Skrywane telefony, tajemnicza gra i zażyłe stosunki Konrada i Adeli. Czy najbliżsi Miriam znali ją wystarczająco dobrze? I ile jest się w stanie poświęcić dla ukochanej osoby?

Historia opisana z perspektywy każdego z bohaterów dodatkowo mieszała tropy. Rozbudowana fabuła, która angażuje czytelnika i sprawia, że trzeba się na niej skupić. Wciąga! Mój analityczny umysł bawił się doskonale!

Masz coś na sumieniu? 😈

"Sześć powodów by umrzeć", to thriller, który trzyma w napięciu do ostatniej strony. Czytając nie miałam pojęcia czego spodziewać się dalej i to jest coś, co lubię.

Marta Zaborowska stworzyła doskonały portret bohaterów, z których to każdy ma coś na sum...

Rozwiń

Zwiń

Wiesz z czym się je praca negocjatora policyjnego?

Zazwyczaj negocjatorzy rzucają się w oczy, w amerykańskich filmach. Reportaż Radomira Wita z emerytowanym już negocjatorem Krzysztofem Balcerem, to kawał rzetelnego reportażu. Nie są to flaki z olejem, które nudzą czytelnika, ale samo reporterskie mięso.

Zawód negocjatora, to odpowiedzialny kawałek chleba i na pewno nie jest to funkcja dla każdego. Autor przybliża kwestię, że wielu policjantów powzięło sobie zostanie negocjatorem, ale po odpowiednich przeszkoleniach i pierwszej akcji rezygnowali. Uznając, że się zwyczajnie do tego nie nadają. Często emocje i psychika nie pozwalają na poradzenie sobie z sytuacją.

Niezbędnym jest też wsparcie rodziny. Rodzinne uroczystości nie mają znaczenia. Jest akcja, trzeba jechać.

Próby samobójcze, porwania czy strzelaniny takie sytuacje nie są obce negocjatorom. Niekiedy docierają na miejsce, kiedy np. strzelec zdążył już zabić kilka osób.

Mottem osób pracujących w tym zawodzie jest ratowanie drugiego człowieka bez względu na to kim jest i jakie poniosą konsekwencje.

Książka bardzo ciekawie napisana i dostarczająca wielu emocji. Bez zbędnych ozdobników.

Wiesz z czym się je praca negocjatora policyjnego?

Zazwyczaj negocjatorzy rzucają się w oczy, w amerykańskich filmach. Reportaż Radomira Wita z emerytowanym już negocjatorem Krzysztofem Balcerem, to kawał rzetelnego reportażu. Nie są to flaki z olejem, które nudzą czytelnika, ale samo rep...

Rozwiń

Zwiń

Na terenie Czerwonej Jamy w Karkonoszach zostaje znalezione poturbowane ciało młodej kobiety, a na nim wypalone znamię. Znak rozpoznawczy mordercy. W powietrzu unosi się pozostałość cierpienia i krzywdy, jaka została jej wyrządzona. Jednak na jednej ofierze się nie skończy.

Do Polski powraca profilerka Carmen Rodrigez, która podąża za mordercą, ale także mierzy się z własnymi demonami zostawiając za sobą bolesną przeszłość, aby ruszyć do przodu i zacząć od nowa.

Porywający i mroczny kryminał, który porywa od pierwszych stron i budzi niepokój. Miejsca, które upatrzyła sobie autorka na składanie trupów wywołują ciarki na ciele. Sama lubię podążać górskimi ścieżkami, jaskiniami i zakątkami, i nie wyobrażam sobie natknąć się na takie znalezisko… Autorka w tej książce przeszła samą siebie, gdyż czytając byłam w tej jaskini, czułam ten zapach i współodczuwałam ból ofiar.

Kupujcie i czytajcie, a się nie zawiedziecie! :)

Na terenie Czerwonej Jamy w Karkonoszach zostaje znalezione poturbowane ciało młodej kobiety, a na nim wypalone znamię. Znak rozpoznawczy mordercy. W powietrzu unosi się pozostałość cierpienia i krzywdy, jaka została jej wyrządzona. Jednak na jednej ofierze się nie skończy.

Do Polski powr...

Rozwiń

Zwiń

Zacznę od poważnego pytania: kto uwielbia jedzonko? :D Dla mnie zdecydowanie jedzonko to żyćko <3

A dlaczego taki temat? Przeczytałam ostatnio książkę „Złota łyżeczka” Jessa Maxwella. Sześcioro cukierników przyjeżdża do rezydencji Grafton, gdzie wezmą udział w nagrywkach do programu kulinarnego. Show Bake Week jest dzieckiem Betsy Martin, która jest gospodynią programu, ale także właścicielką rezydencji. Nagrodą w programie jest tytułowa Złota Łyżka.

Konkurencja jest duża, złośliwości między uczestnikami w postaci podmiany cukru na sól w granicach rozsądku. Jednak kiedy zostaną odnalezione zwłoki, granica dobrego smaku zostaje przekroczona. Czy mordercą jest któryś z uczestników?

Mocnym elementem i dla mnie kluczowym jest poprowadzenie narracji z perspektywy każdego z bohaterów. Każdy uczestnik jest inny, a to wprowadza różnorodność do powieści. Z każdym kolejnym rozdziałem czytelnik może poznać motywacje do uczestnictwa w programie, a to buduje po pierwsze napięcie, a po drugie dobry portret psychologiczny postaci.

Nie muszę wspominać o dodatkowym walorze, jakim jest przygotowywanie konkursowych dań. Opisy sprawiały, że ślinka mi ciekła i zdecydowanie mogłabym być jurorem w takim programie :D

Duszna i klaustrofobiczna atmosfera sprawia, że chce się sięgnąć po więcej!

Zacznę od poważnego pytania: kto uwielbia jedzonko? :D Dla mnie zdecydowanie jedzonko to żyćko <3

A dlaczego taki temat? Przeczytałam ostatnio książkę „Złota łyżeczka” Jessa Maxwella. Sześcioro cukierników przyjeżdża do rezydencji Grafton, gdzie wezmą udział w nagrywkach do programu ku...

Rozwiń

Zwiń

Odwieczny dylemat góry czy morze? A może góry nad wodą?

Nic mnie tak nie resetuje, jak wycieczka po górach. Głowa odpoczywa i myślę o niczym, mimo wysiłku fizycznego.

Bohaterowie "Białego pyłu. Piekło na K2" toczyli nieziemską walkę z własnym ciałem, ale także umysłem. Na kartkach książki poznajemy historię trzynastu śmiałków, którzy mają zamiar zdobyć K2 zimą. Ich organizmy toczyły ogromną walkę z siłami natury i chorobą wysokościową. Sama jej niestety doświadczyłam i nie jest to nic przyjemnego, a dla mnie okazało się nie do przeskoczenia.

Opowieść o pokonywaniu słabości, relacjach międzyludzkich w tak małym i specyficznym gronie, w którym osiągnięcie celu jest najważniejsze. Czy bohaterom opłaciło się działanie za wszelką cenę?

Wśród himalaistów jest dziennikarz, który relacjonuje cały przebieg wyprawy. Swoją pokorą i pracowitością dostaje "pozwolenie" od kierownika grupy na atak szczytowy. Czy podoła mimo wątpliwości reszty ekipy?

Dla mnie rosnące z każdym metrem wysokości napięcie sprawiało, że chciałam więcej. Rozumiałam bohaterów, bo to samo czuję w górach, kiedy nie mam już siły, ale ciężko odpuścić. Książka do samego końca trzyma poziom i utrzymuje uwagę.

Odwieczny dylemat góry czy morze? A może góry nad wodą?

Nic mnie tak nie resetuje, jak wycieczka po górach. Głowa odpoczywa i myślę o niczym, mimo wysiłku fizycznego.

Bohaterowie "Białego pyłu. Piekło na K2" toczyli nieziemską walkę z własnym ciałem, ale także umysłem. Na kar...

Rozwiń

Zwiń

Rusałka żałobnik, taki ślad pozostawia po sobie brutalny morderca, który zaczyna grasować po Warszawie. Swoich zbrodni dokonuje stosując średniowiecznych metod tortur. Czy chciał być wyjątkowy? Zapewne. Dodatkowo zostawia ciała na placach zabaw…

Adam Kruger oraz prokurator Alicja Ostrowska za wszelką cenę starają się dopaść mordercę. Ten duet na pewno nie jest parą nudnych stróżów prawa, którzy chcą rozwikłać zagadkę. Ostra to kobieta z krwi i kości, doświadczona przez los i życie, które jej nie szczędziło, nie da sobie w kaszę dmuchać. Nie straszne jej konsekwencje tego, co może się wydarzyć. Kruger, czyli Lis w przeszłości twardziel, również po przejściach w przeszłości.

Autorka od pierwszych stron robi czytelnika w balona. Całość fabuły jest bardzo dobrze przemyślana i misternie utkana. Nie ukrywam, że te średniowieczne metody tortur jeszcze bardziej ciekawią i trzymają w niepewności do samego końca.
Na kartkach powieści można spotkać ludzkie szaleństwo przyprawione do tego okrucieństwem działania. Nawet nie chcę myśleć, że coś takiego mogłoby mieć faktycznie miejsce. Wrr. Bardzo dobry kryminał i czekam na więcej 😊.

Rusałka żałobnik, taki ślad pozostawia po sobie brutalny morderca, który zaczyna grasować po Warszawie. Swoich zbrodni dokonuje stosując średniowiecznych metod tortur. Czy chciał być wyjątkowy? Zapewne. Dodatkowo zostawia ciała na placach zabaw…

Adam Kruger oraz prokurator Alicja Ostrowsk...

Rozwiń

Zwiń

Wolisz mocny kryminał, sensację? Czy może bardziej rozbudowane tło obyczajowe z dosadnym elementem thrillera?

Cofamy się do moich ulubionych lat 90. A dokładnie do 1999 r., kiedy to Ewa Ostaszewska wychodzi na spotkanie z przyjaciółką, a rano jest już martwa. Sprawca mimo długiego śledztwa nie zostaje odnaleziony.

Po dwudziestu czterech latach ojciec zmarłej nie może zaznać spokoju i wynajmuje najlepszego detektywa w Polsce, Aleksandra Zamojskiego.

Czy prawdą okaże się brutalna? Czy po tylu latach uda się odnaleźć sprawcę?

Kinga Wójcik bardzo przebiegle bawi się z czytelnikiem w kotka i myszkę. Ba, nie raz dałam się wprowadzić w maliny i do samego końca błądziłam. Jednak kolejne, wychodzące na jaw tajemnice mogą ostro namieszać.

Bardzo dobry kryminał z wieloma podejrzanymi, ale też co chwilę rodzącymi się nowymi pytaniami i wątpliwościami. Akcja jest naprawdę rozwojowa i dynamiczna przez co nie sposób się nudzić.

To co bardzo lubię w "Trzcinowisku" to klimat małego miasteczka, gdzie teoretycznie wszyscy się znają i dużo o sobie wiedzą, a jednak każdy może być podejrzanym.

Zdecydowanie czekam na kolejną część serii 😍 i mocno polecam 🔥

Wolisz mocny kryminał, sensację? Czy może bardziej rozbudowane tło obyczajowe z dosadnym elementem thrillera?

Cofamy się do moich ulubionych lat 90. A dokładnie do 1999 r., kiedy to Ewa Ostaszewska wychodzi na spotkanie z przyjaciółką, a rano jest już martwa. Sprawca mimo długiego śledztw...

Rozwiń

Zwiń

Gdybyś mogł*, czy chciał*byś być bohater* książki?

Tajemnicze zniknięcie małej Matyldy wywołuje już od pierwszych stron powieści ciarki i niepokój. W książce dwutorowo odbywa się również druga historia. William Krigier pisze na zlecenie początki powieści. W końcu co jest najtrudniejsze w rozpoczęciu historii, jak nie sam jej początek? Zjawia się u niego Wera, która kupuje właśnie takie rozpoczęcie historii. Jednak dla niej to za mało, chce więcej i więcej. W dodatku nie chce opuścić domu Williama, osacza go.

Co łączy obie historie? I czy aby na pewno coś?

Książka to istny majstersztyk. Przeczytałam poprzednio "Terytorium" Pani Agnieszki i jestem pod wrażeniem dopracowania i precyzji.

Akcja w książce ma tak duszny klimat jak lato u William Krigera. Budzi ciekawość do tego stopnia, że nie miałam chęci odkładać jej zanim nie skończę czytać. Psychologiczny portret bohaterów pozwala rozłożyć na czynniki pierwsze każdą z postaci.

Ta historia po prostu miesza w głowie czytającego. To doskonały thriller psychologiczny i takich mi trzeba! Zakończenie, tego się nie spodziewałam. Wstrząsa i nie pozwoli szybko o sobie zapomnieć.

Za egzemplarz dziękuję @czwartastronakryminalu 🖤

Gdybyś mogł*, czy chciał*byś być bohater* książki?

Tajemnicze zniknięcie małej Matyldy wywołuje już od pierwszych stron powieści ciarki i niepokój. W książce dwutorowo odbywa się również druga historia. William Krigier pisze na zlecenie początki powieści. W końcu co jest najtrudniejsze w ...

Rozwiń

Zwiń

"Normalni psychopaci" Sylwestra Kowalskiego, to nie portret mordercy, to portret psychopaty z krwi i kości, który może znajdować się obok nas.

Kim może być psychopata? Czym się objawia? Ano może być ghosterem - bardzo często spotykane - człowiek, który daje ci emocje i znika bez słowa wyjaśnienia. A może to ktoś, kto cię bije albo wykorzystuje psychicznie, kiedy ty chcesz odejść zaczyna cię straszyć np. że się zabije.

Kłamcy, manipulatorzy, osoby, które mimo swojej winy obracają sytuację w taki sposób, że druga osoba ma być tą gorszą. Psychopaci są pewni siebie, często też udają zagubionych i bezbronnych, bezduszni. Brzmi znajomo? 😉

Każda z powyższych cech została naprawdę skrupulatnie opisana i nie sposób znaleźć takich cech w otoczeniu. Łatwo jednak ulec takim osobom, bo nie grzeszą inteligencją, czy atrakcyjnością. Dlatego też często pełnią wysokie stanowiska, ale czy zasłużenie? Taka osoba nie wie co to skrucha oraz poczucie winy.

Bardzo lekkie pióro i błyskotliwe spostrzeżenia autora pozwalają zbudować obraz psychopaty. Dla mnie, bardzo dobra książka i warta uwagi. Pozwoliła mi potwierdzić pewne spostrzeżenia 🔥

"Normalni psychopaci" Sylwestra Kowalskiego, to nie portret mordercy, to portret psychopaty z krwi i kości, który może znajdować się obok nas.

Kim może być psychopata? Czym się objawia? Ano może być ghosterem - bardzo często spotykane - człowiek, który daje ci emocje i znika bez...

Rozwiń

Zwiń