Opinie użytkownika
Druga książka Žižka w koronawirusowej tematyce, tym razem o wiele bardziej udana. Parę miesięcy minęło, Žižek zdążył zebrać myśli. Filozof odciął się nieco od optymizmu wyrażanego w części pierwszej. Kapitalizm nie upadł, można nawet powiedzieć, że się umocnił. Najbogatsi wzbogacili się jeszcze bardziej, biedni potracili pracę. Žižek bada populizm, ruchy i protesty...
więcej Pokaż mimo toKsiążka Žižka wydana chwilę po rozpoczęciu ogólnoświatowej pandemii. Z tego też powodu można mu wybaczyć nijaki wydźwięk tej książki. Rozdziały są wybitnie krótkie, nie rozwijają nawet poruszanego tematu. Wezwanie Žižka do komunizmu z ludzką twarzą rozumianego jako solidarność ponadpaństwowa w praktyce się nie wydarzyła. Jak też wiemy, kapitalizm wbrew nadziejom filozofa...
więcej Pokaż mimo to
Książka sprowadza dyskusję o aborcji do rynsztoku. Prawdopodobnie była finansowana przez amerykańskie stronnictwa prolife.
Autor sięga po takie zagrywki manipulacyjne, że głowa mała. Dodaje ilość aborcji do liczby narodzin i stwierdza, że gdyby nie te pierwsze, to byłoby więcej dzieci; aborcję oskarża o spadek liczbę adopcji (jakby to było złe, że mniej dzieci nie ma...
Opowiadanie bardzo udane i ciekawe. Dostojewski przede wszystkim krytykuje społeczeństwo kapitalistyczne, gdzie pieniądz jest wszystkim. Jest to cecha jego twórczości przejawiająca się w większości dzieł.
Z punktu autobiograficznego to sposób rozliczenia się ze swoim nałogiem, z którego udało mu się wyjść dzięki Annie. Możemy być jej wdzięczni, bo dzięki niej Dostojewski...
Oceniam tutaj tylko Notatki.
Mocna pozycja i punkt przełomowy w twórczości Dostojewskiego; zwrot w kierunku przeklętych problemów. Człowiek z podziemia sprzeciwia się utopijności pomysłu Czernyszewskiego postulując bezsensowną wolność człowieczą. Ostatecznie pokazuje też upadek wyalienowanego indywidualisty-anarchisty w duchu Stirnera.
Powieść nie jest wybitna literacko...
Jedna z najważniejszych książek w europejskiej kulturze. Dostojewski połączył Biblię z zepsutą rzeczywistością Rosji. O tak wyświechtanym temacie jak moralność ludzka Dostojewski potrafił napisać w sposób nowy, niekoniecznie muszący odwoływać się do Boga.
Pozycja obowiązkowa.
Biesy to klasyka literatury światowej. Nawet nie wiem jaką opinię wydać o tej książce, bo cokolwiek bym napisał, to będzie za mało. Fabuła i bohaterowie to jedno; polemika filozoficzna na temat Człowiekoboga, socjalizmu, anarchizmu i przemijającej epoki liberałów lat 40. to drugie. Kreacja Kiriłłowa to coś pięknego.
Pozycja obowiązkowa.
Druga część komedii Arystofanesa jest już komedią schyłkową, po której nastąpi komedia nowa. Ta komedia charakterów w moim odczuciu nie jest w połowie tak zabawna, jak fantazyjne pomysły Arystofanesa. Zawarty w tym tomie Chmurokukułczyn, Lizystrata i jej strajk, krewniak Eurypidesa udający kobietę czy Dionizos i Ksantiasz w Hadesie to podwaliny europejskiej kultury. Poznać...
więcej Pokaż mimo to
Pierwsze komedie Arystofanesa zawarte w tym tomie są mi bliższe. Są one po prostu ciekawsze, ale z perspektywy czasu, bardziej też zapomniane. Stało się to dlatego, bo Arystofanes nawiązywał w nich do rzeczy aktualnych. Bez wiedzy o nich komedie często nie będą mieć sensu. Tłumaczka daje jednak w pełni zadowalający kontekst w krótkich wprowadzeniach i przypisach.
Pokój...
Książka z gatunku literatury obozowo-wojennej, która jest jednak czymś więcej niż opisem przeżyć ocalałej.
Teresa Ferenc była świadkiem debellacji wsi Sochy na Zamojszczyźnie i wymordowania swojej rodziny. Powstałą przez to traumę odziedziczyła jej córka, Anna Janko.
Mała zagłada to świadectwo wystawione zamordowanym mieszkańcom Soch i tym, którzy przetrwali. Na głębszym...
Książka ważna, bo tytułowe badania nad seksem są tłem. Zabużko porusza temat tożsamości narodowej i jej stagnacji po upadku Związku Radzieckiego.
Oksana, bohaterka książki, jest wziętą poetką i prawdopodobnie porte-parole autorki. Uciekła z Ukrainy, ponieważ ludzie tam mieszkający pozostali mentalnie w czasach wojny. Boją się nowości, są zastraszeni władzą. Nie mają nawet...
Przykład rosyjskiego postmodernizmu, który nie pozwala czytelnikowi się znudzić.
Pielewin opowiada zasadniczo o rosyjskich latach 90. które upłynęły pod znakiem braku tożsamości narodowej i szalejącego kapitalizmu. Wawrilen, główny bohater, staje się specem od reklamy pnącym się po kapitalistycznej drabinie. To wszystko na tle porachunków mafijnych i substancji...
Książka traktująca o emigrantach i prozie ich życia. Bohaterką jest Irena, która wyemigrowała z Czechosłowacji do Francji w roku 69. Gdy jej mąż zmarł, związała się ze Szwedem Gustafem, który także opuścił swój kraj.
Znajomi i rodzina nie rozumieją, dlaczego bohaterowie nie chcą wracać. Nie próbują nawet zrozumieć, że Irena i Gustaf mają nowe ojczyzny i życia. Kundera...
Książka o współczesnej kobiecie, która walczy ze swoją cielesnością. Erika Kohut, niespełniona pianistka, żyje pod kloszem matki, która kontroluje każdy aspekt jej życia. Człowiek prędzej czy później musi się jednak sparzyć. Przez lata tłamszenia uczuć bohaterka zaczyna się fascynować skrajnymi rzeczami. Wszystko to za sprawą jej młodego ucznia Waltera.
Para łączy się w...
Lubiewo to książka, która ludzi konserwatywnych ma prawo oburzać. Nawet powinna. Nie da się inaczej pokazać świat, który takim ludziom na co dzień umyka.
Fabularyzowany reportaż pokazuje tragikomiczne życie homoseksualistów od czasów głębokiego PRLu do współczesności. Życie pełne zabawy, alkoholu i seksu, ale też i przemocy, samobójstw czy morderstw. Witkowski barwnie...
Książka z kategorii "polityczna dystopia". Twist jest taki, że prawdopodobna.
François, wykładowca akademicki, jest świadkiem islamskiego triumfu politycznego we współczesnej Francji. Obyło się bez większych walk. Bractwo Muzułmańskie wygrało demokratyczne wybory: przekonała Francuzów posiadaniem wielu żon i wyższymi zarobkami, które sponsorowały kraje arabskie....
Książka-mit. Orwell drugi raz zakreślił dystopię w taki sposób, że historia ta staje się ponadczasowa. Rok 1984 ma w sobie wszystko, czego oczekuje się od opowiadania w tym stylu: poczucie beznadziejności, bezradności i strachu. Czujemy ulgę wraz z bohaterem, że udało mu się gdzieś ukryć. Czujemy jego ból na przesłuchaniu. Czujemy miłość i zawód z jej powodu. Czujemy walkę...
więcej Pokaż mimo toWybitny reportaż mający wojnę w tle. Dla mnie najciekawszym wątkiem był brak tożsamości Rosjan po upadku ZSRR, co jest częstym motywem literatury rosyjskiej. Jak się okazało, dla wielu radzieckich dzieci kapitalizm okazał się zgrozą. I nie tylko dla nich. Lata 90. w Europie Wschodniej był czymś przerażającym dla wielu ludzi. Radzieckie wychowanie, wiara w człowieka, pewność...
więcej Pokaż mimo to
Książka zawiera ostatnie komedie Arystofanesa (z pominięciem Żab i Thesmoforiów) które zaczynały już odchodzić od staroattyckiego stylu.
Komedie ze zbioru należą do najsłabszych z zachowanych prac Arystofanesa. Jest to jednak opinia ze względu na strukturę. Fabularnie lektura jest ciekawa i zabawna.
Lizystratę opisałem już w innym miejscu. Sejm kobiet to swego rodzaju...
Lizystrata to praktycznie jedyna znana przez współczesność komedia Arystofanesa. Czemu zawdzięcza sobie rozpoznawalność?
Przewodzącą rolą kobiet. Z tego powodu Lizystrata była praktycznie zapomniana przez całe średniowiecze, renesans i oświecenie.
Zainteresowanie Lizystratą wybuchło na początku XX wieku (zob. ilość filmowych inscenizacji). Obecnie często używana jest...