Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Liczyłam na to, że Kiera pokaże nam, co działo się z Maxonem podczas drugiego tomu. Chciałam poznać jego uczucia i spojrzenie na to wszystko, bo było to interesujące i nie dawało mi spokoju. Myślałam, że wreszcie poznam to, co tam się działo z innej perspektywy, ale zamiast tego zobaczyłem, jak to wszystko się zaczęło oczyma Maxona. Nie było to zbyt interesujące, raczej przewidywalne i nie było niczym nowym, a szkoda...

Przeczytanie tej książki absolutnie nic we mnie nie zmieniło. Muszę przyznać, że Kiera mocno mnie rozczarowała :/

Liczyłam na to, że Kiera pokaże nam, co działo się z Maxonem podczas drugiego tomu. Chciałam poznać jego uczucia i spojrzenie na to wszystko, bo było to interesujące i nie dawało mi spokoju. Myślałam, że wreszcie poznam to, co tam się działo z innej perspektywy, ale zamiast tego zobaczyłem, jak to wszystko się zaczęło oczyma Maxona. Nie było to zbyt interesujące, raczej...

Coś w tej książce jest, że po prostu nie można się oderwać.

Coś w tej książce jest, że po prostu nie można się oderwać.

Historia może nie jest oryginalna. Królowa Tearlingu to kolejkna zwyczajna, typowa fantastyka, której pełno. Nie mamy tu nic nowego, ale jest jedna rzecz, która odróżnia książkę Eriki od innych książek tego typu. Ta jest jedną z najlepiej napisanych książek. Nie karmi czytelnika, nie drażni, nie przesadza... Szkoda tylko, że fabuła jest tak mało oryginalna :/

Historia może nie jest oryginalna. Królowa Tearlingu to kolejkna zwyczajna, typowa fantastyka, której pełno. Nie mamy tu nic nowego, ale jest jedna rzecz, która odróżnia książkę Eriki od innych książek tego typu. Ta jest jedną z najlepiej napisanych książek. Nie karmi czytelnika, nie drażni, nie przesadza... Szkoda tylko, że fabuła jest tak mało oryginalna :/