Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od dłuższego czasu zamierzałem przeczytać "To, co zostało" i wreszcie nadarzyła się ku temu okazja. Nie spodziewałem się jednak, że moje pierwsze spotkanie z twórczością Jodi Picoult będzie tak wstrząsające i wzruszające zarazem.

"To, co zostało" to wielowymiarowa powieść ukazująca jedną z najczarniejszych kart historii ludzkości - Holocaust, czyli ludobójstwo Żydów dokonane w trakcie II wojny światowej, którego symbolem jest utworzony przez Niemców obóz Auschwitz. Książkę czytało się błyskawicznie, choć nie była to lektura łatwa - nie ze względu na styl czy język, którymi posługiwała się autorka (te bowiem były bez zarzutu), lecz ze względu na jej treść. Ukazane zgodnie z prawdą historyczną wydarzenia, nie przerysowane i ubarwione, zostały przedstawione zarówno z perspektywy kata, jak i z perspektywy ofiary. Prowadzona oczami różnych bohaterów narracja pozwalała niejednokrotnie dostrzec złożoność różnych problemów i wyborów przed jakimi staje człowiek, a także zobaczyć, że świat nie jest czarno-biały.

"To, co zostało" to dojrzała i zmuszająca do refleksji książka z bardzo zaskakującym zakończeniem. To książka, w której autorka pyta nie tylko o granicę wybaczenia i moralności, ale także o człowieczeństwo. Polecam!

Od dłuższego czasu zamierzałem przeczytać "To, co zostało" i wreszcie nadarzyła się ku temu okazja. Nie spodziewałem się jednak, że moje pierwsze spotkanie z twórczością Jodi Picoult będzie tak wstrząsające i wzruszające zarazem.

"To, co zostało" to wielowymiarowa powieść ukazująca jedną z najczarniejszych kart historii ludzkości - Holocaust, czyli ludobójstwo Żydów...

Książka „Prawiek i inne czasy” była moim pierwszym czytelniczym spotkaniem z twórczością Olgi Tokarczuk. Wcześniej , jeszcze przed przyznaniem pisarce literackiej Nagrody Nobla, wiele razy słyszałem o autorce, choć jak dotąd nie miałem okazji, aby zapoznać się z jej dziełami. Wyróżnienie Tokarczuk przez Szwedzką Akademię przyspieszyło jednak to, co i tak było nieuniknione – sięgnięcie w końcu po jedną z pozycji z dorobku noblistki.

O czym jest książka? Najogólniej rzecz ujmując „Prawiek i inne czasy” to opowieść o przemijaniu i zmienności świata ukazana na przykładzie kilku pokoleń rodziny. Książka przypominała mi trochę pod tym względem „Sto lat samotności” Gabriela Garcii Marqueza, dzieło, które również traktuje o przemijaniu i samotności człowieka ukazanego na przykładzie kilku pokoleń rodziny, tyle że w tym wypadku w innym czasie i w innej przestrzeni.

Ukazanie owej różnorodności ludzi udało się pisarce osiągnąć dzięki poświęceniu każdego z krótkich rozdziałów konkretnym postaciom i opisywaniu poszczególnych zdarzeń przy ich udziale. Miałem wrażenie, że przez to możemy lepiej poznać i zrozumieć poszczególnych bohaterów, że dzięki temu zabiegowi są nam oni bliżsi, że łatwiej nam się z nimi utożsamić.

Pierwsze spotkanie z twórczością Olgi Tokarczuk uznaje za udane, choć przyznaję, że nie wszystkie rozważania pisarki i jej nawiązania do mitów i tradycji były dla mnie zrozumiałe. Doceniam jednak pracę, którą autorka włożyła w tę powieść i myślę, że w niedługim czasie znowu sięgnę po jedną z książek jej autorstwa.

Książka „Prawiek i inne czasy” była moim pierwszym czytelniczym spotkaniem z twórczością Olgi Tokarczuk. Wcześniej , jeszcze przed przyznaniem pisarce literackiej Nagrody Nobla, wiele razy słyszałem o autorce, choć jak dotąd nie miałem okazji, aby zapoznać się z jej dziełami. Wyróżnienie Tokarczuk przez Szwedzką Akademię przyspieszyło jednak to, co i tak było nieuniknione –...

Bardzo lubię od czasu do czasu przeczytać książkę Johna Grishama, choć muszę przyznać, że nie każde z moich dotychczasowych czytelniczych spotkań z autorem budziło zachwyt. Mimo to byłem bardzo ciekawy jak będzie następnym razem, szczególnie, że wybór padł na "Firmę" - jedną z najbardziej znanych książek autora, do czego z pewnością przyczyniła się ekranizacja z samym Tomem Cruisem w roli głównej.

"Firma" to naprawdę godna polecenia lektura. Grisham genialnie wykreował bohaterów i dobrze przedstawił świat świetnie rozwijającej się tytułowej firmy prawniczej, w której dzięki ciężkiej pracy stosunkowo szybko można dorobić się milionów - nie zawsze jednak legalnie. O tym "szczególe" nie wie Mitchell McDeere, młody, ambitny i niezamożny absolwent Harvardu, który - skuszony obietnicą wysokich zarobków, a także profitów związanych z podpisaniem umowy - zostaje nowym pracownikiem firmy. Wkrótce sytuacja ulega zmianie, a Mitch będzie musiał dokonać pewnego wyboru, od którego - bez względu na decyzję, którą podejmie - będzie zależeć jego przyszłość.

Autor wnikliwie przedstawił wszystkie motywacje bohatera, a także sam świat firmy wraz ze wszystkimi jego blaskami i cieniami. Książka jest naprawdę intrygująca, pod koniec wręcz zaskakująca, i trudno było mi się od niej oderwać.

Grisham w "Firmie" to Grisham, którego zdecydowanie lubię. Polecam!

Bardzo lubię od czasu do czasu przeczytać książkę Johna Grishama, choć muszę przyznać, że nie każde z moich dotychczasowych czytelniczych spotkań z autorem budziło zachwyt. Mimo to byłem bardzo ciekawy jak będzie następnym razem, szczególnie, że wybór padł na "Firmę" - jedną z najbardziej znanych książek autora, do czego z pewnością przyczyniła się ekranizacja z samym Tomem...