Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Hania, kobieta, żona, matka. Swoją pracę i karierę poświeciła dla zajmowania się rodziną i domem, wielu by powiedziało życie jak z bajki, ale czy na pewno? Mąż despota, nerwus, patrzący na to, żeby było tak jak on chce, przecież mu się należy pracuje na rodzinę. Zaniedbana żona pod względem uczuciowym i erotycznym, jedno zdarzenie, które to wszystko odmienia. Kurs na motocykl i mężczyzna, który staje się jej bliższy niż mąż.
Ta książka to debiut autorki, z tego co przeczytałam na ostatniej stronie książki to nie koniec tej historii. Małżeństwo jakich wiele w naszym otoczeniu, niby wszystko dobrze, piękny dom, dobry samochód, zadbani oni tylko uczucia brak. Tutaj dochodzi do zdrady, czegoś co w społeczeństwie bardzo łatwo się ocenia, szybko wyciąga wnioski i wskazuje winnego, czyli coś czego nie lubię, ile to historii gdzie mąż cudowny, wspaniały w towarzystwie, bił żonę w domowym zaciszu, czy kobieta cudowna, miła przy innych, w domu zamienia się w czepliwą kontrolerkę.
Książka jest bardzo krótka, trochę mi właśnie brakowało rozbudowania wątków liczę, że w kolejnych książkach dostanę więcej. W tej historii podobało mi się spojrzenie nie tylko na uczucia Hani ale i na to co czuje mężczyzna którego poznała, ten trzeci w związku. Nie brakuje też scen erotycznych, opisanych dobitnie, bez przysłowiowej bułki przez bibułkę, co nie każdemu może się spodobać, ja fanką erotyków nie jestem, nie czytam ich wcale więc te wątki czytałam pobieżnie. Książka nie jest erotykiem a powieścią obyczajową z erotycznymi elementami.
Polecam zapoznać się z tym debiutem, autorce życzę dalszych sukcesów i kolejnych dobrych książek.

Hania, kobieta, żona, matka. Swoją pracę i karierę poświeciła dla zajmowania się rodziną i domem, wielu by powiedziało życie jak z bajki, ale czy na pewno? Mąż despota, nerwus, patrzący na to, żeby było tak jak on chce, przecież mu się należy pracuje na rodzinę. Zaniedbana żona pod względe...

Rozwiń

Zwiń

Kim jest profiter? Nigdy się nad tym nie zastanawiałam, pierwsza myśli, tworzy portrety pamięciowe, oj jak bardzo się myliłam. Człowiek zajmujący się tą pracą stara się wniknąć w psychikę mordercy, badać z jakiego środowiska pochodzi, określić jego przedział wiekowy, gdyby nie to, że chodzi o seryjnych morderców, można by stwierdzić fascynująca praca.
Robert K. Ressel profiter FBI stara się wejść w umysł przestępcy, analizuje makabryczne zbrodnie i robi wszystko, żeby można było te bestie umieścić za kratami. Wchodzi też do więzień i rozmawia z takimi seryjniakami jak Ted Bundy czy Edmund Keper. Robert był doradcą w trakcie pracy nas "Milczeniem owiec". Potrafi bezbłędnie określić cechy mordercy wie kiedy jest to osoba z okolicy, a kiedy ktoś, kto krąży i zabija swoje ofiary.
Książka zaczyna się bardzo mocno i krwiście, gdybym czytała fikcję literacką inaczej bym to widziała, jednak opisy zbrodni, które wydarzyły się naprawdę to już zupełnie co innego. Bezwzględni mordercy, którzy zabiją z zimną krwią, bez cienia skruchy, po złapaniu nawet się tym szczycą, coś strasznego.
Razem z autorem możemy wejść z umysł przestępcy, wiedzieć co nim kierowało, jakie zdarzenia pchnęły go do zabijania i w żadnym z tych przypadków, nie są to korzyści materialne. Dowiedziałam się też, że seryjnymi mordercami stają się mężczyźni, kobieta zabija tylko raz, przy jednym zdarzeniu.
W tej książce brakuje mi tylko jednego, przeżyć autora, jak sobie radzi z tym trudnym zawodem, z kolejną zbrodnią bo każda z nich, opisanych w tej książce jest bestialska.
Polecam

Kim jest profiter? Nigdy się nad tym nie zastanawiałam, pierwsza myśli, tworzy portrety pamięciowe, oj jak bardzo się myliłam. Człowiek zajmujący się tą pracą stara się wniknąć w psychikę mordercy, badać z jakiego środowiska pochodzi, określić jego przedział wiekowy, gdyby nie to, że chodz...

Rozwiń

Zwiń

Szczygielski, znacie twórczość autora?
Ja miałam okazję zapoznać się po raz pierwszy, a to wszystko przez Bartka @bliskiespotkania tego który powiększa moją listę książek do przeczytania.
Adam mieszka w Anglii, ma poukładane życie, żonę, dobrze mu się żyje. Niespodziewana wiadomość o samobójstwie Grześka, przyjaciela sprzed lat burzy jego spokój. Adam zostaje spadkobiercą mężczyzny, wraca do Polski kierując się względami materialnymi, od razu chciałby sprzedać mieszkanie ale okazuje się, że Grzegorz żyje, leży w szpitalu po próbie samobójczej. Tym czasem w mieście giną młode dziewczyny, podejrzenie pada na Adama, czy naprawdę jest sprawcą czy ktoś go wrabia? Odpowiedź pomoże mu znaleźć policjantka Celina, działająca na granicy prawa.
Powieść zaczyna się mocno, Adam dostaje list od samego przyjaciela, że ten popełnia samobójstwo i zostawia mu swój spadek. Mężczyzna myśli bardziej o spadku niż koledze. Niechętnie wraca wspomnieniami do lat dzieciństwa, tak jakby chciał odciąć się od przeszłości, w rodzinnej miejscowości spotyka kolegów sprzed lat i wspomnienia siłą rzeczy wracają.
Przyznam, że ta historia mnie zaskoczyła, nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy. Główny bohater był dla mnie egoistycznym, materialistą i nie specjalnie się z nim polubiłam, u mnie na uznanie zasługuje postać Celiny, charyzma, siła, bunt, odwaga to cechy kobiety. Sama intryga uknuta w sposób perfekcyjny, do samego końca nie spodziewałam się takiego zakończenia. Na uwagę i pochylenie się zasługuje prolog od autora, zakręciła mi się łza.
Polecam, sięgnijcie po autora.💜

Szczygielski, znacie twórczość autora?
Ja miałam okazję zapoznać się po raz pierwszy, a to wszystko przez Bartka @bliskiespotkania tego który powiększa moją listę książek do przeczytania.
Adam mieszka w Anglii, ma poukładane życie, żonę, dobrze mu się żyje. Niespodziewana wiadomość o sam...

Rozwiń

Zwiń

Czasy PRL-u, byłam wtedy dzieckiem więc niewiele pamiętam, jednak lubię czytać o tych czasach, odwiedzać muzea w tym klimacie, szczególnie polecam muzeum śląskie w Katowicach.
Basia i Marylka, pielęgniarki, przyjaciółki mieszkające w Katowicach. Basia ma męża milicjanta, piękne mieszkanie, często wychodzi do kina, kawiarni, czuje się nowoczesną kobietą. Marylka ma męża górnika działającego i popierającego Solidarność, jest typową Ślązaczką w pierwszej kolejności dbająca o rodzinę, na drugim miejscu stawia siebie. Gdy wybucha strajk w kopalni Wujek, a mężowie obu kobiet staja po przeciwnych stronach barykady, one też stają przed poważnymi dylematami.
Sabina Waszut przenosi czytelnika do Katowic w latach 80, chwile przed wybuchem strajku w kopalni „Wujek”. Poznajemy bohaterów o różnych poglądach na sytuację w kraju, największy problem ma Basia, nawet jakby chciała opowiedzieć się po stronie Solidarności, to wszyscy widza w niej żonę milicjanta, tego który bije i inwigiluje ludzi, wspiera rządzącą władzę. Nie jest to dla niej łatwa sytuacja, często czuje się wykluczona i odtrącona od towarzystwa, tym bardziej, że w ludziach zaczyna narastać bunt, a jej mąż te bunty tłumi.
Dzięki autorce mogłam być w świecie, który znam tylko z opowieści mamy, jedzenie na kartki, brak produktów w sklepach, kolejki, jednak odnoszę wrażenie, że ludzie w tamtych czasach jakby byli sobie bardziej bliscy, życzliwsi. Książka po którą powinna sięgnąć młodzież, która myślę, że nie wiele wie o tamtych czasach, a przecież nie są one aż tak odległe i jest to historia dzięki której możemy teraz żyć w wolnym kraju.
Powieść napisana prostym i przyjemnym dla czytelnika językiem, bohaterowie bardzo charakterystyczni, każdy z nich miał w sobie to coś, co przyciąga czytelnika. Jest to historia z typu tych nieodkładanych, całym sercem ją polecam, warto po nią sięgnąć. Liczę, że Pani Sabina przedstawi dalsze losy bohaterów i ich życie po przewrocie w Polsce.

Czasy PRL-u, byłam wtedy dzieckiem więc niewiele pamiętam, jednak lubię czytać o tych czasach, odwiedzać muzea w tym klimacie, szczególnie polecam muzeum śląskie w Katowicach.
Basia i Marylka, pielęgniarki, przyjaciółki mieszkające w Katowicach. Basia ma męża milicjanta, piękne mieszkanie...

Rozwiń

Zwiń

Dwa lata temu, będąc na Targach Książki w Poznaniu byłam na panelu dyskusyjnym Hanny Greń, niezwykle ciepła osoba, wtedy obiecałam sobie częściej sięgać po jej książki i na obietnicach się skończyło, na szczęście ta powieść przewinęła mi się na Legimi i stwierdziłam, że pora zacząć realizować dane sobie słowo.
Dwie siostry, rozdzielone w dzieciństwie spotykają się przypadkiem w środku miasta, Zyta się cieszy z tej sytuacji, Julita niekoniecznie, chociaż rodzi się w niej plan wykorzystania siostry do swoich celów, pod przykrywką troski wysyła ją do Szczyrku na wczasy.
W tym czasie dochodzi do samobójstwa młodego chłopaka, za chwilę zostaje znalezione ciało zamordowanego nastolatka, te sprawy nic nie łączy ale nos komisarz Izabeli Reglińskiej i podkomisarza Wiktora Duranowicza mówi co innego. Sprawy zaczynają się komplikować, kolejne niejasne samobójstwo, utrudnianie śledztwa, tu nic nie jest łatwe, tym bardziej, że ktoś nieustannie podkopuje kompetencje śledczych.
Kryminał z wątkami obyczajowymi to taki swoisty styl autorki, nie funduje czytelnikowi rozlewu krwi, akcja jest wyważona ale trzyma w napięciu i wciąga. Nie brakuje też wielowątkowości co sprawia, że ciężko jest rozwiązać sprawę i domyślić się kto jest zabójcą, Pani Hania nawet nie próbuje tego ułatwić bawiąc się wątkami co wychodzi tylko książce na plus. Ta historia wciąga bez reszty, ile razy chciałam ją odłożyć, a ciągle mówiłam sobie jeszcze tylko jeden rozdział i wchodziło następnych pięć.
Teraz po ciężkich, krwistych kryminałach wiem że odpowiednim przerywnikiem będą książki Hanny Greń.

Dwa lata temu, będąc na Targach Książki w Poznaniu byłam na panelu dyskusyjnym Hanny Greń, niezwykle ciepła osoba, wtedy obiecałam sobie częściej sięgać po jej książki i na obietnicach się skończyło, na szczęście ta powieść przewinęła mi się na Legimi i stwierdziłam, że pora zacząć realizo...

Rozwiń

Zwiń

Aldony Reich nie kojarzę z kryminałami, wiem, że jest cykl tego gatunku z Tomaszem Radwanem, nie sięgnęłam nigdy po niego, może dlatego lokuje autorkę w historiach obyczajowych.

Wigilia każdy przygotowuje się do kolacji, niestety nie wszyscy do niej zasiądą. Zielonogórska policja dostaje zgłoszenie morderstwa, w najczarniejszych snach nie przewidują, że to nie będzie pierwsze tego dnia, po którymś z kolei są przekonani, iż będzie ich dwanaście. Czy powstrzymają mordercę zanim znowu zabije? Jakim kluczem się kieruje skoro ofiary nie są w żaden sposób ze sobą związane?
W drugiej części książki autorka zdradza czym kieruje się morderca i jak z wydarzeniami z przeszłości związane są ofiary.

Dostałam książkę niesamowitą, fantastyczną, trzymającą w napięciu i wzbudzającą ciekawość. Nie zdarza mi się, że w książkach potrafię rozgrzeszyć mordercę, tutaj gdy tylko dowiedziałam się co nim kierowało, nie miałam z tym żadnego problemu. Wiem, że przemoc rodzi przemoc, zemsta nie jest dobra, jednak Jerry miał swoje powody. Dwanaście osób, gdyby któraś z nich zmieniła swoją decyzję, może udało by się zmienić bieg wydarzeń, uniknąć tej strasznej tragedii, której nie będę zdradzać, żeby nikomu nie odebrać przyjemności czytania.

Autorka miała niesamowicie dobry pomysł na te historię i poprowadziła ją rewelacyjnie, nie dając czytelnikowi ani chwili wytchnienia i takie książki uwielbiam najbardziej. Musze jeszcze zdradzić, że zakończenie zaskakuje i nie wpadłabym na nie nawet przez chwile.

Panią Aldonę miałam okazje spotkać na Festiwalu Książki w Opolu, niesamowicie ciepła i uśmiechnięta osoba, nie podejrzewałabym jej o napisanie tak morderczego kryminału.

Polecam ❤️

Aldony Reich nie kojarzę z kryminałami, wiem, że jest cykl tego gatunku z Tomaszem Radwanem, nie sięgnęłam nigdy po niego, może dlatego lokuje autorkę w historiach obyczajowych.

Wigilia każdy przygotowuje się do kolacji, niestety nie wszyscy do niej zasiądą. Zielonogórska policja dostaje ...

Rozwiń

Zwiń

Lubię takie lekkie książki, są dobrym przerywnikiem pomiędzy krwawymi kryminałami, niczego od nich nie oczekuję, po prostu czytam. Lektura nie wymagająca, lekka, łatwa i przyjemna.

Tosia dziewczyna naiwna, pojawia się tam gdzie są kłopoty, szczególnie w tych miejscach gdzie czai się zbrodnia. Mając u swego boku wiernego i oddanego przyjaciela Lucka, który widzi w Tosi coś więcej niż tylko przyjaźń i tak postanawia wpaść w ramiona Igora, faceta zapatrzonego w siebie. Dziewczyna pomaga wujkowi Igora zajmować się domem i szalonym psem, przy okazji zostaje świadkiem próby pozbycia się profesora, po tym wydarzeniu będzie wszędzie tam gdzie zamaskowany napastnik. Sprawą napadów zajmie się niejaki komisarz Marchewka, zobaczcie jak sobie poradzi.

Książka nie wywołała u mnie salw śmiechu, jednak dobrze się przy niej bawiłam, przyznaję, że główna bohaterka mnie trochę irytowała, na początku podobała mi się jej słodka naiwność, niestety tylko do czasu. Na szczęście świetnie wszystko nadrabiał Lucek, jego poczucie humoru było takie w moim stylu. Mimo tego, że przez całą historię przewija się zbrodnia, nie jest to komedia kryminalna a lekka obyczajówka z humorystycznymi dodatkami.

Bardzo przyjemna książka, pisana lekkim językiem, dobra na gorszy dzień.
Polecam, przyjemnie spędzony czas.

Lubię takie lekkie książki, są dobrym przerywnikiem pomiędzy krwawymi kryminałami, niczego od nich nie oczekuję, po prostu czytam. Lektura nie wymagająca, lekka, łatwa i przyjemna.

Tosia dziewczyna naiwna, pojawia się tam gdzie są kłopoty, szczególnie w tych miejscach gdzie czai się zbrod...

Rozwiń

Zwiń

Luta kobieta która była na misjach wojskowych, widziała wiele, pracowała na platformach wiertniczych pracując tak samo ciężko jak mężczyźni. Po porwaniu córki i szczęśliwym jej odzyskaniu postanawia osiąść w jednym miejscu i zaczyna pracę w Wojsku Polskim. Niestety w Turcji umiera jej ukochany dziadek, Luta wraz z dziećmi jedzie na pogrzeb, tam zacznie się koszmar po którym kobieta nie będzie miała nic do stracenia i też nie cofnie się przed niczym.

Jeśli chodzi o kobiety często ulega się stereotypom, postacią Luty, autor łamie je wszystkie, ta kobieta swoją odwagą, siłą i determinacją potrafiłaby zawstydzić nie jednego mężczyznę. Wiem, postać fikcyjna, jednak Przemysław Piotrowski już w pierwszej części sugerował czytelnikowi wzorowanie się na prawdziwej osobie, w tej części też podkreśla, że są w wojsku takie kobiety.

Historia może się wydawać nieprawdopodobną, ale czy w świecie narkotykowych karteli, mafii nie dzieją się takie rzeczy? Na uwagę zasługuje też tutaj postać Szatana, było mi przykro, że tak się stoczył, jednak jak i w pierwszej części miałam wrażenie, że bez Luty nie ma Szatana i odwrotnie, duet doskonały, chociaż tak różny.

Mnie ta książka porwała, jedyne czego mogę się przyczepić to zakończenia, skonstruowane tak, że nic nie wiem i nie domyślam się co dalej @przemyslawpiotrowski i ja mam teraz czekać na kolejny tom z jakąś minimalną dozą cierpliwości.? Nie ma szans. Dobrze, że już niedługo pojawi się Brudny, będzie mi łatwiej czekać.

Luta kobieta która była na misjach wojskowych, widziała wiele, pracowała na platformach wiertniczych pracując tak samo ciężko jak mężczyźni. Po porwaniu córki i szczęśliwym jej odzyskaniu postanawia osiąść w jednym miejscu i zaczyna pracę w Wojsku Polskim. Niestety w Turcji umiera jej ukoc...

Rozwiń

Zwiń