Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autor zabiera nas w podróż razem z bohaterami / ofiarami głodu, które snując swoje opowieści i odpowiadając na jego nie zawsze wygodne pytania ukazują, jak wygląda ich życie, tudzież walka o przetrwanie swoje i własnych dzieci. Swoim rozmówcom zadaje pytanie, które prowokuje ciekawe wypowiedzi: „A gdyby pewnego dnia zjawił się czarownik i powiedziałby ci, że możesz dostać od niego to, co chcesz, o co byś poprosił/a?” Caparrós spotyka się również z przedstawicielami organizacji pozarządowych próbujących poprawić sytuację głodujących; Lekarzami bez granic, którzy opowiadają o trudach pracy, a także o tubylcach; Przedsiębiorcami, którzy wykorzystują lokalną ludność. Stara się dojść do sedna problemu głodu w danym regionie.

Pełna opinia na Bezimienna Kultura:
https://bezimiennakultura.wordpress.com/2020/05/19/caparros-glod/

Autor zabiera nas w podróż razem z bohaterami / ofiarami głodu, które snując swoje opowieści i odpowiadając na jego nie zawsze wygodne pytania ukazują, jak wygląda ich życie, tudzież walka o przetrwanie swoje i własnych dzieci. Swoim rozmówcom zadaje pytanie, które prowokuje ciekawe wypowiedzi: „A gdyby pewnego dnia zjawił się czarownik i powiedziałby ci, że możesz dostać...

Dosyć ciężko mi powiedzieć czemu ta książka tak mi się podoba... Ta historyczna powieść opowiada historię grupy francuzów - mieszkańców, partyzantów - w trakcie II Wojny Światowej. Opowiada o miłości, przyjaźni, odwadze i walce o wolność, miejsce do życia i miłość. Nawet jeśli nie przepadasz za powieściami historycznymi polecam Ci ją przeczytać.

Dosyć ciężko mi powiedzieć czemu ta książka tak mi się podoba... Ta historyczna powieść opowiada historię grupy francuzów - mieszkańców, partyzantów - w trakcie II Wojny Światowej. Opowiada o miłości, przyjaźni, odwadze i walce o wolność, miejsce do życia i miłość. Nawet jeśli nie przepadasz za powieściami historycznymi polecam Ci ją przeczytać.

W krainie „Wielkiej Samotności”

Wydana w 2018 roku powieść, która zachwyciła cały Instagram co do głowy, w tym mnie. „Wielką samotność” napisała Krisin Hannah, autorka „Słowika” ogłoszonego najlepszą powieścią historyczną roku 2016 w rankingu użytkowników Lubimy Czytać. „Wielka samotność” została nominowana w tej samej kategorii, zajmując wysoką pozycję.

Już właściwie od pierwszych stron polubiłem główną bohaterkę, Leni – samotną, trzynastoletnią rudą dziewczynkę, niewątpliwie ładną. Cały jej świat to wieczne kłótnie rodziców, trzaskająca bieda, częste przeprowadzki oraz dziesiątki książek i fotografii. Dziewczyna nie miała przyjaciół, dopóki nie poznała Matthew i [uwaga spoiler] na przyjaźni się nie skończyło. W poszukiwaniu szczęścia i spokojnego życia, rodzina Leni wyjechała ze Seattle aż do krainy “wielkiej samotności” - na Alaskę.

“Czarne niebo bez gwiazd i sypiący gęsto śnieg. Głęboka, niezmącona czerń, pełna szeleszczących drzew i przyczajonych drapieżników.”

Powieść ta jest o walce… o siebie, o przetrwanie, o przyszłość. Ważną rolę gra tutaj miłość, która niejednokrotnie obracała się przeciwko bohaterom, niemalże nie doprowadzając do tragedii. Wspomniana miłość daje jednak nadzieję, tak niezbędną podczas długich zimowych alaskańskich nocy. W zimie dzień trwa tam kilka godzin, a zmrok zapada w mgnieniu oka, a człowiek walczy z naturą i sobą samym.

“Dla Leni upływ każdej sekundy światła wraz z zapadaniem nocy miał dźwięk uderzenia tłuczkiem w kość.”

Krótko mówiąc: piękna i emocjonalna. Pióro autorki jest niezwykle obrazowe, ale też proste i klimatyczne. Bardzo łatwo wyobrazić sobie, to o czym autorka pisze i zaprzyjaźnić się z bohaterami.

W krainie „Wielkiej Samotności”

Wydana w 2018 roku powieść, która zachwyciła cały Instagram co do głowy, w tym mnie. „Wielką samotność” napisała Krisin Hannah, autorka „Słowika” ogłoszonego najlepszą powieścią historyczną roku 2016 w rankingu użytkowników Lubimy Czytać. „Wielka samotność” została nominowana w tej samej kategorii, zajmując wysoką pozycję.

Już właściwie od...