Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wszystkie opowieści o Sherlocku Holmesie są wspaniałe. Zawsze czytałam księgę wyrywkowo, teraz jednak zabrałam się i przeczytałam ją od początku do końca. Sherlock Holmes to jeden z najciekawszych i najbardziej znanych postaci detektywów. Całkowicie zasłużenie. Zachęcam każdego do przeczytania.

Wszystkie opowieści o Sherlocku Holmesie są wspaniałe. Zawsze czytałam księgę wyrywkowo, teraz jednak zabrałam się i przeczytałam ją od początku do końca. Sherlock Holmes to jeden z najciekawszych i najbardziej znanych postaci detektywów. Całkowicie zasłużenie. Zachęcam każdego do przeczytania.

Książka nie spodoba się każdemu. Niektórzy mogą narzekać na przydługie opisy i całkowity brak akcji. Dla mnie opisy były tak plastyczne, że miałam ochotę sięgnąć po pędzel i zacząć malować. Pokazać, co przedstawia grana muzyka. Było to swoiste przedstawienie muzyki jako obrazu. Pięknego, ale często też niedostępnego dla każdego człowieka.
Każdy z nas rozumie muzykę na swój sposób. Każdy więc może wyobrażać sobie, co innego. Właśnie dlatego tak dobrą postacią był Kazama Jin. Pokazał, że jeden utwór może być przedstawiony na wiele sposobów, Wszystko zależy od stopnia wrażliwości artysty.

Książka nie spodoba się każdemu. Niektórzy mogą narzekać na przydługie opisy i całkowity brak akcji. Dla mnie opisy były tak plastyczne, że miałam ochotę sięgnąć po pędzel i zacząć malować. Pokazać, co przedstawia grana muzyka. Było to swoiste przedstawienie muzyki jako obrazu. Pięknego, ale często też niedostępnego dla każdego człowieka.
Każdy z nas rozumie muzykę na swój...

Muszę przyznać, że nigdy nie przepadałam za książkami Stephena Kinga. Mroczna Wieża to miła odmiana. Uwielbiam Rolanda, choć jego cechy charakteru zmieniają się z każdą części. Mam wrażenie, że odkrywamy go po troszeczku. Nie mogę także ukryć, że obszerne tomy potrafię wciągnąć w kilka dni. Czekam na dojście ka-tet do Mrocznej Wieży.

Muszę przyznać, że nigdy nie przepadałam za książkami Stephena Kinga. Mroczna Wieża to miła odmiana. Uwielbiam Rolanda, choć jego cechy charakteru zmieniają się z każdą części. Mam wrażenie, że odkrywamy go po troszeczku. Nie mogę także ukryć, że obszerne tomy potrafię wciągnąć w kilka dni. Czekam na dojście ka-tet do Mrocznej Wieży.

Muszę przyznać, że „Modyfikowany węgiel" połknęłam. „Upadłe anioły podobały mi się trochę mniej. Może wolałabym poznać samą genezę wojny i jak Takeshi tam się znalazł. Ogólnie troszkę mi czegoś zabrakło, ale książka była mimo wszystko dobra.

Muszę przyznać, że „Modyfikowany węgiel" połknęłam. „Upadłe anioły podobały mi się trochę mniej. Może wolałabym poznać samą genezę wojny i jak Takeshi tam się znalazł. Ogólnie troszkę mi czegoś zabrakło, ale książka była mimo wszystko dobra.

Kolejna powieść Jamesa Rollinsa dająca do myślenia, a także pełna przygód. Coś dla fanów nauki, przygody i kryminału w jednym. Polecam

Kolejna powieść Jamesa Rollinsa dająca do myślenia, a także pełna przygód. Coś dla fanów nauki, przygody i kryminału w jednym. Polecam

Harper Lee mogę wybaczyć zabicie Jema, ale ta książka rozdarła mi serce. Atticusa stawiałam jako taki ideał, którego powinni naśladować wszyscy ojcowie. Harper Lee jednak sprowadziła go do roli normalnego człowieka. Człowieka, który popełnia wiele błędów i niestety takich, które trudno wybaczyć. Może jestem idealistką jak Skaut, ale nie mogę przyjąć do wiadomości, że Atticus, który bronił osobę czarnoskórą od niesprawiedliwości teraz zapomniał o swoich dawnych zasadach.

Harper Lee mogę wybaczyć zabicie Jema, ale ta książka rozdarła mi serce. Atticusa stawiałam jako taki ideał, którego powinni naśladować wszyscy ojcowie. Harper Lee jednak sprowadziła go do roli normalnego człowieka. Człowieka, który popełnia wiele błędów i niestety takich, które trudno wybaczyć. Może jestem idealistką jak Skaut, ale nie mogę przyjąć do wiadomości, że...

Czemu ja wcześniej tej książki nie czytałam? Niestety, w polskiej szkole mało jest takich perełek. Polecam każdemu. Książka odpowiednia właściwie dla czytelnika w każdym wieku. Porusza tak wiele tematów i problemów oraz pokazuje, że dzieci bardzo dużo zauważają.

Czemu ja wcześniej tej książki nie czytałam? Niestety, w polskiej szkole mało jest takich perełek. Polecam każdemu. Książka odpowiednia właściwie dla czytelnika w każdym wieku. Porusza tak wiele tematów i problemów oraz pokazuje, że dzieci bardzo dużo zauważają.

Niestety, zdecydowanie najgorsza część przygód o wiedźminie. Mam wrażenie, że napisana trochę na siłę.

Niestety, zdecydowanie najgorsza część przygód o wiedźminie. Mam wrażenie, że napisana trochę na siłę.

Pierwsza z książek „Śladami Stasia i Nel" była dla mnie bardzo ciekawa. Wędrówka w miejsca dawnej lubianej przeze mnie powieści wciągnęła i zachwyciła. Niestety nie dane mi było cieszyć się przez dłuższy czas. Byłam szczerze zmartwiona tym, że redaktor nie kontynuował tej wyprawy, a w zamian ruszył do Abisynii. Tutaj już dla mnie było o wiele mniej ciekawie i szczerze mówiąc czytałam tylko, że doczytać książkę do końca.

Pierwsza z książek „Śladami Stasia i Nel" była dla mnie bardzo ciekawa. Wędrówka w miejsca dawnej lubianej przeze mnie powieści wciągnęła i zachwyciła. Niestety nie dane mi było cieszyć się przez dłuższy czas. Byłam szczerze zmartwiona tym, że redaktor nie kontynuował tej wyprawy, a w zamian ruszył do Abisynii. Tutaj już dla mnie było o wiele mniej ciekawie i szczerze...

Koniec historii Cirilli moim zdaniem nie porywa. Nie wiem, czemu jest tak wysoko oceniony. Jedynym plusem jest połączenie Ciri i Geralta pod koniec serii.

Koniec historii Cirilli moim zdaniem nie porywa. Nie wiem, czemu jest tak wysoko oceniony. Jedynym plusem jest połączenie Ciri i Geralta pod koniec serii.

Za każdym razem, jak patrzę na okładkę powieści, mam ochotę się zaśmiać. Z początku właśnie ona odstraszała mnie od przeczytania, ale przemogłam się i zaczęłam czytać. Książka na szczęście nie traktuje wampirów w sposób kiczowaty. Są niebezpieczne i do gruntu złe. Marzą o wielkości nie zważając na konsekwencje i wszystko podporządkowują pragnieniu.

Za każdym razem, jak patrzę na okładkę powieści, mam ochotę się zaśmiać. Z początku właśnie ona odstraszała mnie od przeczytania, ale przemogłam się i zaczęłam czytać. Książka na szczęście nie traktuje wampirów w sposób kiczowaty. Są niebezpieczne i do gruntu złe. Marzą o wielkości nie zważając na konsekwencje i wszystko podporządkowują pragnieniu.

Niestety, dla mnie jest to chyba najgorsza część sagi. Ciri jest nadal dla mnie postacią, która irytuje i drażni. Zabrakło mi również Wiedźmina w Wiedźminie.

Niestety, dla mnie jest to chyba najgorsza część sagi. Ciri jest nadal dla mnie postacią, która irytuje i drażni. Zabrakło mi również Wiedźmina w Wiedźminie.

Uwielbiam „Oświadczyny" Czechowa i myślałam, że z „Wiśniowym sadem" i opowiadaniami tego autora również się zaprzyjaźnię. W całej książce może podobało mi się tylko jedno. Jestem bardzo zawiedziona.

Uwielbiam „Oświadczyny" Czechowa i myślałam, że z „Wiśniowym sadem" i opowiadaniami tego autora również się zaprzyjaźnię. W całej książce może podobało mi się tylko jedno. Jestem bardzo zawiedziona.

Emma jest zarozumiałą, kapryśną, manipulującą ludźmi pannicą. Jej zaletą jest jednak umiejętność przyznania się do błędu, a nie każdy umie to zrobić. Potrafi również docenić osoby wokół siebie, chociaż nie jest pozbawiona uprzedzeń. Widzi wady u innych, u siebie zdaje sobie z nich sprawę później. Ciężko było mi polubić postać o tylu wadach, ale plusem jest to, że właśnie taka była. Nie jest to bohaterka do końca idealna.

Emma jest zarozumiałą, kapryśną, manipulującą ludźmi pannicą. Jej zaletą jest jednak umiejętność przyznania się do błędu, a nie każdy umie to zrobić. Potrafi również docenić osoby wokół siebie, chociaż nie jest pozbawiona uprzedzeń. Widzi wady u innych, u siebie zdaje sobie z nich sprawę później. Ciężko było mi polubić postać o tylu wadach, ale plusem jest to, że właśnie...

Za Harlanem Cobenem zwykle nie przepadam, ale nie jestem źle nastawiona do autorów. Zawsze wychodzę z założenia, że znajdę u każdego autora coś, co zacznie mi się podobać. Tak właśnie stało się z tą książką. Zwykle kryminały Harlana nie wciągały mnie i czytałam je dłużej niż książki innych autorów. „Nie mów nikomu" jednak przyciągało i właściwie przeczytałam ją w kilka dni. Tak więc polecam.

Za Harlanem Cobenem zwykle nie przepadam, ale nie jestem źle nastawiona do autorów. Zawsze wychodzę z założenia, że znajdę u każdego autora coś, co zacznie mi się podobać. Tak właśnie stało się z tą książką. Zwykle kryminały Harlana nie wciągały mnie i czytałam je dłużej niż książki innych autorów. „Nie mów nikomu" jednak przyciągało i właściwie przeczytałam ją w kilka dni....

Ten tom już bardziej przypadł mi do gustu. Nietypowa kompania (w tym mój ulubiony Jaskier) wyruszyła w drogę, by uratować Ciri.

Ten tom już bardziej przypadł mi do gustu. Nietypowa kompania (w tym mój ulubiony Jaskier) wyruszyła w drogę, by uratować Ciri.

Ostatnia część tetralogii niestety mnie rozczarowała. Sporo dłużyzn i przeciągania. Ostatnie 50 stron już właściwie troszkę wymęczyłam.

Ostatnia część tetralogii niestety mnie rozczarowała. Sporo dłużyzn i przeciągania. Ostatnie 50 stron już właściwie troszkę wymęczyłam.

Kolejna książka z cyklu o Wiedźminie może nie zaskakuje, ale to bardzo dobra kontynuacja serii. Geralt coraz bardziej daje się lubić.

Kolejna książka z cyklu o Wiedźminie może nie zaskakuje, ale to bardzo dobra kontynuacja serii. Geralt coraz bardziej daje się lubić.

Nie wiem, czemu ta seria jest tak niedoceniona. Wielowątkowa i klimatyczna. Na pewno ją zapamiętam. To bardzo dobra kontynuacja pierwszej części. Gorąco polecam.

Nie wiem, czemu ta seria jest tak niedoceniona. Wielowątkowa i klimatyczna. Na pewno ją zapamiętam. To bardzo dobra kontynuacja pierwszej części. Gorąco polecam.

Jak mało dbamy o środowisko i dlaczego? Dlaczego ludzie żyjący w miejscach bardzo zanieczyszczonych przez przemysł chcą zniesienia ograniczeń wprowadzanych przez władzę? Dostałam odpowiedzi na pytania, ale nie zrozumiałam ich do końca. Nie rozumiem rodzaju myślenia, które zostało przedstawione w książce. Zwraca ona uwagę i stara się wytłumaczyć punkt widzenia ze strony zwykłego człowieka, dla którego wiara jest najważniejsza.

Jak mało dbamy o środowisko i dlaczego? Dlaczego ludzie żyjący w miejscach bardzo zanieczyszczonych przez przemysł chcą zniesienia ograniczeń wprowadzanych przez władzę? Dostałam odpowiedzi na pytania, ale nie zrozumiałam ich do końca. Nie rozumiem rodzaju myślenia, które zostało przedstawione w książce. Zwraca ona uwagę i stara się wytłumaczyć punkt widzenia ze strony...