Jesteśmy społecznością, która kocha książki

“Wybryki papryki” to ciekawe rymowanki okraszone pięknymi i zabawnymi ilustracjami z warzywami.

Kto z nas za dziecka nie czytał tekstu “Na straganie w dzień targowy…”. Perypetie rozmownych warzyw autorstwa Jana Brzechwy z pewnością pozostały w głowach wielu z nas. Anna Ficner-Ogonowska (pisarka znana z tworzenia literatury obyczajowej z wątkami romansowymi) poszła jednak o krok dalej i postanowiła stworzyć swój zestaw rymowanek opowiadających najmłodszym o różnych rodzajach warzyw i ziół.

Książki dla dzieci nie muszą być nudne, a Wybryki papryki są na to najlepszym przykładem. Te około trzydzieści wierszyków zawiera bowiem nie tylko pełen wachlarz istotnych informacji (np. że czarna rzepa wzmacnia odporność, imbir i kurkuma pochodzą ze wschodu, a mięta pomaga na problemy żołądkowe), lecz również całą masę zabawnych scenek. Sama nie wpadłabym nigdy na to, że rzodkiewka albo szczypiorek pragną spędzić życie z twarogiem, lśniący bakłażan mógłby pochodzić ze szlachty, a pomidory to totalne zgrywusy i śmieszki. Czytając te krótkie wierszyki nie tylko więc dzielimy się z dziećmi podstawową wiedzą o warzywach oraz poszerzamy ich zakres słownictwa, lecz również śmiejemy wraz z nimi z komicznych zachowań tych uroczych postaci.

Fantastycznie w tej książce wypada także strona graficzna. Sara Szewczyk odpowiedzialna za rysunki dosłownie ożywiła bohaterów i bohaterki tej książki. Dzięki ilustratorce poznajemy warzywa, które mają oczka, usta, rączki i nóżki. Łupinki, które dla dorosłych są odpadkiem dla cebuli i kukurydzy stały się ubraniami, a natki u marchewki i pietruszki włosami. Mi jako osobie dorosłej z wielką przyjemnością oglądało się te ilustracje, a moja córka była wręcz nimi zafascynowana.

Gorąco polecam Wybryki papryki, ponieważ jest to książka łącząca w sobie edukację i rozrywkę. Te urocze warzywka z pewnością przypadną do gustu każdemu dziecku, nawet niejadkowi!

“Wybryki papryki” to ciekawe rymowanki okraszone pięknymi i zabawnymi ilustracjami z warzywami.

Kto z nas za dziecka nie czytał tekstu “Na straganie w dzień targowy…”. Perypetie rozmownych warzyw autorstwa Jana Brzechwy z pewnością pozostały w głowach wielu z nas. Anna Ficner-Ogonowska (pisarka znana z tworzenia literatury obyczajowej z wątkami romansowymi) poszła jednak...

Jest to świetna antologia. Opowiadania mniej lub bardziej krążą wokół świąt, jednak każde jest bardzo dobrym kawałkiem fantastyki. Dobrze się to czytało i pod kątem fabularnym i językowym. Gociek wyśmienicie dobrał teksty, więc otrzymaliśmy pełną różnorodność. Polecam!

Jest to świetna antologia. Opowiadania mniej lub bardziej krążą wokół świąt, jednak każde jest bardzo dobrym kawałkiem fantastyki. Dobrze się to czytało i pod kątem fabularnym i językowym. Gociek wyśmienicie dobrał teksty, więc otrzymaliśmy pełną różnorodność. Polecam!

Ona bardzo czułe medium. On jedyny świecki egzorcysta, którego zaakceptował Watykan. Razem tworzyli wyjątkowe małżeństwo zajmujące się równie wyjątkowymi sprawami. Ed i Lorraine Warren para odpowiedzialna za dziesiątki paranormalnych spraw edukująca innych w temacie zjawisk nadprzyrodzonych. Dla nich były to historie prawdziwe, a jak będzie dla Was?
Nie ukrywam, że od zawsze kręci mnie temat paranormalnych wydarzeń, a małżeństwa Warrenów, od momentu, gdy do kin weszła Obecność (The Conjuring). Przeczytałam kilka notek biograficznych oraz opisów spraw, które prowadzili. Nastawiłam się, że zapowiedziana przez Replikę książka będzie historią, którą przede wszystkim opowiedzą oni, na zasadzie relacji z miejsca i jak sobie z danym zjawiskiem poradzili. Dostałam jednak coś innego.

“Nawiedzenia. Historie prawdziwe” są książką, którą czyta się bardzo szybko, gdyż przypomina bardziej Gęsią Skórkę niż czytanie drastycznych horrorów. Połowa tej pozycji to opowieści dotyczące cmentarza Union, a połowa przypadki z innych miejsc. Wszystkie dotyczą jednak duchów, nawiedzeń i (jak to ładnie napisali na okładce) demonicznych prześladowań. Nie mam większych uwag w stosunku do tej książki, ale nie powiem również bym była nią zachwycona. Moim problemem z nią jest fakt, że tak jak już napisałam nastawiłam się zwyczajnie na coś odmiennego. Brakowało mi powołań się na źródła, daty, większej liczby zdjęć (jest kilka kartek z nimi w środku) i ogólnie chyba stylu dla bardziej dorosłego czytelnika (napisana jest bardzo nieskomplikowanym językiem). Możliwe również, że mam zbyt wysoki poziom tolerancji na tego typu historie, jednak większość z opisanych brzmiała dla mnie jak coś, co można opowiedzieć przy ognisku na obozie. I chociaż co jakiś czas Ed albo Lorraine komentują opisane zjawiska to nie są to ich historie i przeżycia.

Za mało mi tych Warrenów w tej książce, więc nie powiem, żebym planowała do niej wrócić. Była miłą, lekką i niezwykle mało wymagającą odskocznią w ciągu dnia, ale nic poza tym. W mojej ocenie 6/10, bo nie żałuję jednak, że ją przeczytałam (a i takie książki miewałam w swoim życiu).

Ona bardzo czułe medium. On jedyny świecki egzorcysta, którego zaakceptował Watykan. Razem tworzyli wyjątkowe małżeństwo zajmujące się równie wyjątkowymi sprawami. Ed i Lorraine Warren para odpowiedzialna za dziesiątki paranormalnych spraw edukująca innych w temacie zjawisk nadprzyrodzonych. Dla nich były to historie prawdziwe, a jak będzie dla Was?
Nie ukrywam, że od...