Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Matko Noc z córką Gwiazdą, ja naprawdę jestem masochistką. Ale za każdym razem gdy sięgam po którąś z ...ekchem... "powieści" K. M. mam dziką nadzieję, że już nic mnie w żadnej nie zaskoczy, że może nawet trafię na coś uroczego, co stanie się takim guilty pleasure i nie podniesie mi ciśnienia. Albo chociaż ograniczy absurd do minimum.

Tylko, że nie. Nie ma szans. Pomijam już, że każda z tych książek to w sumie to samo, tylko że z innymi imionami, i kto inny może umrze/zajdzie w ciąże/znajdzie zapchlonego kota/odnajdzie spokój i radość w rozpadającej się chacie na wsi. Przerabialiśmy to już milion razy i nawet nie ma się czym ekscytować, gdyby tak poprowadzić historię bez udziwniania to może nawet by zasłużyła na te pięć gwiazdek.

Przyznaję się - nie skończyłam tej książki. Nie zamierzam jej kończyć. A tym, co przelało czarę goryczy jest balet. Tak się nieszczęśliwie składa, że ja balet kocham i to miłością wielką, i wieczną. I wiem jak wygląda układ Cukrowej Wróżki z "Dziadka do orzechów". I teraz uwaga, będzie wielkimi literami: KTOŚ KTO NIGDY WCZEŚNIEJ NIE UCZYŁ SIĘ BALETU, NIE NAUCZY SIĘ TEGO UKŁADU W MIESIĄC! Zwłaszcza ktoś, komu dopiero zoperowano nogę! No way. I nie. Nie przyjmuję argumentów "to tylko fikcja literacka, nie umiesz się bawić". To nie jest bajka. Akcja dzieje się w realnym, współczesnym świecie? To niech z tym światem ma coś wspólnego!

Matko Noc z córką Gwiazdą, ja naprawdę jestem masochistką. Ale za każdym razem gdy sięgam po którąś z ...ekchem... "powieści" K. M. mam dziką nadzieję, że już nic mnie w żadnej nie zaskoczy, że może nawet trafię na coś uroczego, co stanie się takim guilty pleasure i nie podniesie mi ciśnienia. Albo chociaż ograniczy absurd do minimum.

Tylko, że nie. Nie ma szans. Pomijam...

Nigdy więcej ani jednej książki Michalak, bo szkoda mojego zdrowia. Ta historia jest... Straszna. Ale nie dlatego, że historia w niej opowiedziana jest straszna i chwyta za serce, bo tego nie robi. Ale dlatego, że jest całkowicie wyprana z realizmu. Jedna postać nie różni się od drugiej, a trÓ dHramatyzm wycieka z każdej strony.
Nigdy, przenigdy, więcej.

Nigdy więcej ani jednej książki Michalak, bo szkoda mojego zdrowia. Ta historia jest... Straszna. Ale nie dlatego, że historia w niej opowiedziana jest straszna i chwyta za serce, bo tego nie robi. Ale dlatego, że jest całkowicie wyprana z realizmu. Jedna postać nie różni się od drugiej, a trÓ dHramatyzm wycieka z każdej strony.
Nigdy, przenigdy, więcej.