Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Znakomita książka! Jacobs pisze z ogromnym poczuciem humoru, a treść książki jest przyjemnie harmonijnym połączeniem encyklopedycznych ciekawostek, anegdot związanych z próbą wykorzystania tychże ciekawostek w codziennych konwersacjach czy działaniach oraz refleksji na temat nauki, wiedzy, inteligencji, a także szerzej, życia i ludzkości. Nie wiem, czy istnieje polskie wydanie, ale ja nie znalazłam, zresztą wtedy trudno byłoby zachować alfabetyczną kolejność.

Znakomita książka! Jacobs pisze z ogromnym poczuciem humoru, a treść książki jest przyjemnie harmonijnym połączeniem encyklopedycznych ciekawostek, anegdot związanych z próbą wykorzystania tychże ciekawostek w codziennych konwersacjach czy działaniach oraz refleksji na temat nauki, wiedzy, inteligencji, a także szerzej, życia i ludzkości. Nie wiem, czy istnieje polskie...

Przyjemna, optymistyczna.

Przyjemna, optymistyczna.

Cudowna książka, urzekająca i klimatyczna, i bardzo wciągająca, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że dopiero co oglądałam film. Generalnie można dojść do wniosku, że (a) sztuka ma moc, (b) życie jest okrutne, (c) miłość niemożliwa.
Bardzo dobrze skonstruowane, przekonujące i kontrastujące postaci głównych bohaterów. A w momentach największego napięcia, no cóż, naprawdę je czułam, nawet w większym stopniu niż podczas oglądania filmu.

Cudowna książka, urzekająca i klimatyczna, i bardzo wciągająca, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że dopiero co oglądałam film. Generalnie można dojść do wniosku, że (a) sztuka ma moc, (b) życie jest okrutne, (c) miłość niemożliwa.
Bardzo dobrze skonstruowane, przekonujące i kontrastujące postaci głównych bohaterów. A w momentach największego napięcia, no cóż, naprawdę je czułam,...

Ponad rok zajęło mi przebrnięcie przez najwspanialszą powieść wszech czasów w oryginale. Było w tym coś magicznego - przez większość czasu dawkowałam książkę ostrożnie, po kilka stron dziennie i zachwycałam się konstrukcją każdego zdania. I mimo że historię znam doskonale od dawna, nie mogłam na końcu powstrzymać tego samego uczucia, które towarzyszyło mi przy pierwszym zetknięciu ze Śródziemiem: poczucia, że coś się kończy, jakbym traciła przyjaciół.

Ponad rok zajęło mi przebrnięcie przez najwspanialszą powieść wszech czasów w oryginale. Było w tym coś magicznego - przez większość czasu dawkowałam książkę ostrożnie, po kilka stron dziennie i zachwycałam się konstrukcją każdego zdania. I mimo że historię znam doskonale od dawna, nie mogłam na końcu powstrzymać tego samego uczucia, które towarzyszyło mi przy pierwszym...

Czytałam to w oryginale, co wydłużyło cały proces dziesięciokrotnie. Ale warto było, mam wrażenie, że całkiem inne odczucia, niż przy czytaniu tłumaczenia, i to nie tylko w przypadku tej jednej książki, ale ogólnie.

Czytałam to w oryginale, co wydłużyło cały proces dziesięciokrotnie. Ale warto było, mam wrażenie, że całkiem inne odczucia, niż przy czytaniu tłumaczenia, i to nie tylko w przypadku tej jednej książki, ale ogólnie.

Wszystko zapowiadało się wyśmienicie: styl, trochę przewrotny i z abstrakcyjnymi porównaniami, konstrukcja powieści, która intryguje i zachęca, postacie, które mają charaktery i są dość dobrze przedstawione (choć to prawda, Amy irytowała mnie od samego początku, ale nie mogę czuć sympatii do kogoś, kto ze trzy razy na okładce jest określony jako niezwykły i wyjątkowy. Przecież to powinno chodzić o to, żeby samemu do tego dojść), emocje, kontrasty, tajemnica, realistyczne przedstawienie relacji w małżeństwie i stopniowe wtajemniczanie czytelnika w sytuację. Nie mogę zaprzeczyć, że książka wciągnęła mnie dość mocno i mimo że spodziewałam się trochę, jak to naprawdę wszystko wygląda, w żadnym momencie nie chciałam wyrzucić powieści przez okno.
Aż do ostatnich rozdziałów.
No błagam, jak można tak zepsuć końcówkę.
Nic więcej nie powiem.
Więc to nie jest tak, że daję książce 6, bo jest przeciętna, tylko to jest takie 6 typu: zapowiadało się wspaniale, ale finał totalnie mnie rozczarował.

Wszystko zapowiadało się wyśmienicie: styl, trochę przewrotny i z abstrakcyjnymi porównaniami, konstrukcja powieści, która intryguje i zachęca, postacie, które mają charaktery i są dość dobrze przedstawione (choć to prawda, Amy irytowała mnie od samego początku, ale nie mogę czuć sympatii do kogoś, kto ze trzy razy na okładce jest określony jako niezwykły i wyjątkowy....