Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niestety spadek formy w porównaniu z poprzednią częścią. W tej książce nic się nie dzieje oprócz jazdy samochodem, robieniem zakupów i jedzeniem.

Niestety spadek formy w porównaniu z poprzednią częścią. W tej książce nic się nie dzieje oprócz jazdy samochodem, robieniem zakupów i jedzeniem.

Najlepsza książka z trylogii. Smutne zakończenie ale podoba mi się takie zamknięcie całej historii.

Najlepsza książka z trylogii. Smutne zakończenie ale podoba mi się takie zamknięcie całej historii.

Ostatnio, co sięgnę po polski kryminał spotykam się z tym samym wzorcem głównego bohatera: chodzący swoimi ścieżkami niesubordynowany policjant, który za nic ma przepisy i zasady.
Jedna scena bardzo obniżyła ocenę książki. Po co w ogóle była scena zatrzymania Larysy przez drogówkę i wlepiania jej mandatu za przekroczenie prędkości? Bohaterka uciekła w trakcie kontroli i nie miało to żadnych dalszych konsekwencji dla fabuły. Czytaj dalej książkę czekałam tylko, aż zgarnie ją policja, a tu nic.

Ostatnio, co sięgnę po polski kryminał spotykam się z tym samym wzorcem głównego bohatera: chodzący swoimi ścieżkami niesubordynowany policjant, który za nic ma przepisy i zasady.
Jedna scena bardzo obniżyła ocenę książki. Po co w ogóle była scena zatrzymania Larysy przez drogówkę i wlepiania jej mandatu za przekroczenie prędkości? Bohaterka uciekła w trakcie kontroli i nie...

Nie spodziewałam się TEGO. Mocna, zaskakująca i na swój sposób zabawna.
Zachęcam aby nie czytać opisu. Nic nie wiedziałam o fabule książki - to było niesamowite uczucie kiedy nie spodziewając się niczego, siedzisz, czytasz i dostajesz łopatą(fabułą) w głowę.
Polecam.

Nie spodziewałam się TEGO. Mocna, zaskakująca i na swój sposób zabawna.
Zachęcam aby nie czytać opisu. Nic nie wiedziałam o fabule książki - to było niesamowite uczucie kiedy nie spodziewając się niczego, siedzisz, czytasz i dostajesz łopatą(fabułą) w głowę.
Polecam.

Mam duży niedosyt końcówką książki. Odniosłam wrażenie, ze autorka miała deadline i napisała ostatni rozdział na 5 minut przed wysłaniem tekstu do wydawnictwa.

Mam duży niedosyt końcówką książki. Odniosłam wrażenie, ze autorka miała deadline i napisała ostatni rozdział na 5 minut przed wysłaniem tekstu do wydawnictwa.

Cudowna książka o słodko gorzkich historiach miłości dojrzałych ludzi. Nie byłam przygotowana na to, że tak bardzo się wzruszę. Brawa dla autorki za bardzo dobry styl.

Cudowna książka o słodko gorzkich historiach miłości dojrzałych ludzi. Nie byłam przygotowana na to, że tak bardzo się wzruszę. Brawa dla autorki za bardzo dobry styl.

Jestem bardzo rozczarowana, książka o wszystkim i o niczym. Może 10 lat temu książka robiła wrażenie ale w obecnych czasach lepiej przez 5 godzin pooglądać na youtubie filmy z Indii.

Jestem bardzo rozczarowana, książka o wszystkim i o niczym. Może 10 lat temu książka robiła wrażenie ale w obecnych czasach lepiej przez 5 godzin pooglądać na youtubie filmy z Indii.

Rasizm i pogarda autora dla ludzi o niebiałym kolorze skóry i zachodnim pochodzeniu obniżyło przyjemność z czytania książki.

Rasizm i pogarda autora dla ludzi o niebiałym kolorze skóry i zachodnim pochodzeniu obniżyło przyjemność z czytania książki.

Jest to moja druga książka tej autorki. Buduje w swoich powieściach świetny klimat. Może to być niepopularna opinia ale podoba mi się jak bardzo niesympatyczne i zapatrzone w siebie są jej główne bohaterki ("Ta druga").

Jest to moja druga książka tej autorki. Buduje w swoich powieściach świetny klimat. Może to być niepopularna opinia ale podoba mi się jak bardzo niesympatyczne i zapatrzone w siebie są jej główne bohaterki ("Ta druga").

Mam bardzo duży niedosyt po lekturze. Po każdej historii miałam wrażenie, że jest to tylko skrót/migawka reportażu na dany temat. I jeszcze ten mylący tytuł książki. Spodziewałam się reportaży o kobietach, a otrzymałam chaotyczny zbiór niepowiązanych w żaden sposób ze sobą historii.

Mam bardzo duży niedosyt po lekturze. Po każdej historii miałam wrażenie, że jest to tylko skrót/migawka reportażu na dany temat. I jeszcze ten mylący tytuł książki. Spodziewałam się reportaży o kobietach, a otrzymałam chaotyczny zbiór niepowiązanych w żaden sposób ze sobą historii.

Najgorsze co może spotkać człowieka, to urodzić się kobietą.

Niby człowiek wie, co grozi kobietom podczas konfliktów zbrojnych - historie Niemek pod koniec IIWŚ czy Bośniaczek w latach 90 nie były mi obce - ale skala, ogrom, wszechobecność problemu opisanego w książce poraża.
Moim zdaniem pozycja obowiązkowa.

Najgorsze co może spotkać człowieka, to urodzić się kobietą.

Niby człowiek wie, co grozi kobietom podczas konfliktów zbrojnych - historie Niemek pod koniec IIWŚ czy Bośniaczek w latach 90 nie były mi obce - ale skala, ogrom, wszechobecność problemu opisanego w książce poraża.
Moim zdaniem pozycja obowiązkowa.

Dobre zakończenie trylogii.

Dobre zakończenie trylogii.

Jaki był cel wątku o samobójstwie? Kompletnie niepotrzebny, wprowadzony chyba tylko po to aby matka miała co robić, a książka miała więcej stron. Zakończenie na plus.

Jaki był cel wątku o samobójstwie? Kompletnie niepotrzebny, wprowadzony chyba tylko po to aby matka miała co robić, a książka miała więcej stron. Zakończenie na plus.

Trochę się rozczarowałam. Tak samo jak w przypadku "Słowika" temat i historia ciekawa, z potencjałem ale wykonanie infantylne, powierzchowne i mocno naciągane - czemu autorka dała upust w ostatnim akcie (historia z aresztem).
Nie jestem w 100% przekonana z myślą o jakim odbiorcy autorka pisała tę książkę. Zakłada się, że K.H. kieruje swoją twórczość do dorosłych, ale ja czytając "Wielką samotność" miałam wrażenie, że jest to książka dla młodzieży.

Trochę się rozczarowałam. Tak samo jak w przypadku "Słowika" temat i historia ciekawa, z potencjałem ale wykonanie infantylne, powierzchowne i mocno naciągane - czemu autorka dała upust w ostatnim akcie (historia z aresztem).
Nie jestem w 100% przekonana z myślą o jakim odbiorcy autorka pisała tę książkę. Zakłada się, że K.H. kieruje swoją twórczość do dorosłych, ale ja...

Ciężko jest wystawić ocenie tej książce. Historia jest poruszająca i ważna, należało ją opowiedzieć. Mam jednak ogromne zastrzeżenia do autora książki i tonu jakiego obrał opowiadając historię Heleny. Nie mogę oprzeć się wrażeniu, że autor ustami bohaterki próbuje na każdym kroku moralizować czytelnika, powodując że książka wydaje się być pretensjonalna.
Od około 10 lat możemy zaobserwować wysyp książek typu "X z Auschwitz", mam już tego dość. Niezaprzeczalnie najlepszą literaturę obozową stworzyły osoby, które obozy zagłady przeżyły i same opisały swoją historię. Książki autorów, którzy nie przeżyli nawet II wojny światowej, a piszą w pierwszej osobie, są w moim odczuciu sztuczne.
Zdecydowanie wolę wspomnienia byłych więźniów, są prawdziwe, nieprzekłamane, nie koloryzowane.
Oddanie głosu doktorowi Mengele na początku i końcu książki jest moim zdaniem policzkiem dla ofiar zagłady.

Ciężko jest wystawić ocenie tej książce. Historia jest poruszająca i ważna, należało ją opowiedzieć. Mam jednak ogromne zastrzeżenia do autora książki i tonu jakiego obrał opowiadając historię Heleny. Nie mogę oprzeć się wrażeniu, że autor ustami bohaterki próbuje na każdym kroku moralizować czytelnika, powodując że książka wydaje się być pretensjonalna.
Od około 10 lat...

Niepoważna, głupiutka książka. Dobrze, że miałam dostęp do audiobooka, w przeciwnym razie nie marnowałabym energii na doczytanie tego potworka.

Niepoważna, głupiutka książka. Dobrze, że miałam dostęp do audiobooka, w przeciwnym razie nie marnowałabym energii na doczytanie tego potworka.

Przyjemna, szybka lektura dla miłośników mocnych kryminałów.

Przyjemna, szybka lektura dla miłośników mocnych kryminałów.

Książka jest studium samotności. Jeśli interesuje Cię mitologia, filozofia znajdziesz dla siebie wiele smaczków.
Bardzo się cieszę, że nie porzuciłam czytania książki. Początek był dla mnie nużący (ciągłe opisy sal i posągów). Po 60 stronach akcja nabiera rozpędu i nie sposób się oderwać.

Książka jest studium samotności. Jeśli interesuje Cię mitologia, filozofia znajdziesz dla siebie wiele smaczków.
Bardzo się cieszę, że nie porzuciłam czytania książki. Początek był dla mnie nużący (ciągłe opisy sal i posągów). Po 60 stronach akcja nabiera rozpędu i nie sposób się oderwać.

Nie przypuszczałam, że w książce skierowanej do dojrzałego czytelnika będzie mi brakowało ilustracji. Co za stracona okazja, rysunki cudownie dopełniłyby opowiedzianą historię.
A tak musiałam korzystać z Google Images .

Nie przypuszczałam, że w książce skierowanej do dojrzałego czytelnika będzie mi brakowało ilustracji. Co za stracona okazja, rysunki cudownie dopełniłyby opowiedzianą historię.
A tak musiałam korzystać z Google Images .

Sharon Bolton jak zwykle w rewelacyjnej formie. Jeśli jesteście fanami autorki, nie zawiedziecie się. Fabuła książki nie pozwala ci się oderwać, a końcówka to jazda bez hamulców.

Sharon Bolton jak zwykle w rewelacyjnej formie. Jeśli jesteście fanami autorki, nie zawiedziecie się. Fabuła książki nie pozwala ci się oderwać, a końcówka to jazda bez hamulców.