Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Płakałam przez pół książki. Wciąga, pozostawia po sobie pustkę. Mam nadzieję że zostanie z ekranizowana.

Płakałam przez pół książki. Wciąga, pozostawia po sobie pustkę. Mam nadzieję że zostanie z ekranizowana.

Nicholas Sparks kolejny raz zaskakuje nas nieprzewidywalną fabułą, chociaż niektórym może się wydawać że książki o miłości są robione na jedno kopyto to nie mogę się z tym zgodzić. Wzruszająca historia prawdziwej miłości od pierwszego wejrzenia.
Jest pare rzeczy, które mi osobiście się nie podobają jak na przykład to że bohaterowie nie zachowują się jak dojrzali ludzie, ale wciąż jak nastolatkowie, matka Amandy traktuję ją jakby miała naście lat...
Drobne szczególiki, które nie wpływają na ocenę tej książki.

Nicholas Sparks kolejny raz zaskakuje nas nieprzewidywalną fabułą, chociaż niektórym może się wydawać że książki o miłości są robione na jedno kopyto to nie mogę się z tym zgodzić. Wzruszająca historia prawdziwej miłości od pierwszego wejrzenia.
Jest pare rzeczy, które mi osobiście się nie podobają jak na przykład to że bohaterowie nie zachowują się jak dojrzali ludzie, ale...

Kolejna piękna książka... Bardzo mi się podobała, czytałam ją prawie przez miesiąc, a wszystko przez szkołę, tak to pewnie w tydzień bym ją skończyła. Liczy prawie 500 stron lecz tak szybko ją się czyta, że w ogóle tego nie czuć.
Z książki możemy wiele dowiedzieć o Niemczech w czasie I WŚ, o Hitlerze i życiu w tamtym okresie.
Jedyna rzecz która mi się nie podobała było to że Śmierć już dużo wcześniej mówi co się stanie, o tym że Rudy, papa i inni zginą.
Wiele można nauczyć się z tej książki chociażby tego, że życie bardzo, bardzo krótko trwa, ucieka nam. Nie zatrzymamy czasu, ale możemy go poświęcić na ważne rzeczy i te które sprawiają nam radość. Życie zbyt krótko trwa by się smucić czy chować urazy, bo nigdy nie wiadomo kiedy przyjdzie do nas śmierć.
Nigdy nie płaczę gdy czytam książki, robię to raczej na filmach, ale w ostatnim rozdziale nie dało się nie być smutnym i przygnębionym. Jedna z niewielu powieści które nie kończą się happy end'em.
Polecam ją wszystkim czytelnikom i tym dużym i tym mniejszym :)

Kolejna piękna książka... Bardzo mi się podobała, czytałam ją prawie przez miesiąc, a wszystko przez szkołę, tak to pewnie w tydzień bym ją skończyła. Liczy prawie 500 stron lecz tak szybko ją się czyta, że w ogóle tego nie czuć.
Z książki możemy wiele dowiedzieć o Niemczech w czasie I WŚ, o Hitlerze i życiu w tamtym okresie.
Jedyna rzecz która mi się nie podobała było to...

Podoba mi się język jakim posługuje się autor, fajnie się to czyta.
Historia trochę denna, ale można przeczytać. Wzrusza do łez

Podoba mi się język jakim posługuje się autor, fajnie się to czyta.
Historia trochę denna, ale można przeczytać. Wzrusza do łez

Z początku książka bardzo mi się nie podobała, ale po wgłębieniu się w treść zrozumiałam jej tematykę. Warta przeczytania tylko po to by KOLEJNY RAZ uświadomić sobie, że życie zbyt krótko trwa i może się skończyć każdego dnia.

Z początku książka bardzo mi się nie podobała, ale po wgłębieniu się w treść zrozumiałam jej tematykę. Warta przeczytania tylko po to by KOLEJNY RAZ uświadomić sobie, że życie zbyt krótko trwa i może się skończyć każdego dnia.

Kolejna piękna książka... Bardzo mi się podobała, czytałam ją prawie przez miesiąc, a wszystko przez szkołę, tak to pewnie w tydzień bym ją skończyła. Liczy prawie 500 stron lecz tak szybko ją się czyta, że w ogóle tego nie czuć.
Z książki możemy wiele dowiedzieć o Niemczech w czasie I WŚ, o Hitlerze i życiu w tamtym okresie.
Jedyna rzecz która mi się nie podobała było to że Śmierć już dużo wcześniej mówi co się stanie, o tym że Rudy, papa i inni zginą.
Wiele można nauczyć się z tej książki chociażby tego, że życie bardzo, bardzo krótko trwa, ucieka nam. Nie zatrzymamy czasu, ale możemy go poświęcić na ważne rzeczy i te które sprawiają nam radość. Życie zbyt krótko trwa by się smucić czy chować urazy, bo nigdy nie wiadomo kiedy przyjdzie do nas śmierć.
Nigdy nie płaczę gdy czytam książki, robię to raczej na filmach, ale w ostatnim rozdziale nie dało się nie być smutnym i przygnębionym. Jedna z niewielu powieści które nie kończą się happy end'em.
Polecam ją wszystkim czytelnikom i tym dużym i tym mniejszym :)

Kolejna piękna książka... Bardzo mi się podobała, czytałam ją prawie przez miesiąc, a wszystko przez szkołę, tak to pewnie w tydzień bym ją skończyła. Liczy prawie 500 stron lecz tak szybko ją się czyta, że w ogóle tego nie czuć.
Z książki możemy wiele dowiedzieć o Niemczech w czasie I WŚ, o Hitlerze i życiu w tamtym okresie.
Jedyna rzecz która mi się nie podobała było to...

Najlepsza książka jaką czytałam o przyjaźni i miłości dwojga ludzi chorych na raka. Po przeczytaniu tej książki zaczynamy zdawać sobie sprawę z tego, że życie to niesamowity dar, codziennie powinniśmy dziękować Bogu za to, że jesteśmy zdrowi, mamy dach nad głową, rodzinę...
Mimo, że Hazel miała raka spełniała swoje marzenia, za wszelką cenę do nich dążyła.
"Ból jest jak tkanina im silniejszy tym cenniejszy."
"Gorszą rzeczą od umierania na raka w wieku 16 lat jest posiadanie dziecka, które na tego raka umiera."
"Będę dziś żył najlepiej jak potrafię."

Najlepsza książka jaką czytałam o przyjaźni i miłości dwojga ludzi chorych na raka. Po przeczytaniu tej książki zaczynamy zdawać sobie sprawę z tego, że życie to niesamowity dar, codziennie powinniśmy dziękować Bogu za to, że jesteśmy zdrowi, mamy dach nad głową, rodzinę...
Mimo, że Hazel miała raka spełniała swoje marzenia, za wszelką cenę do nich dążyła.
"Ból jest jak...