Agonia

Rzetelnie zebrany materiał, okrywający wszelkie słabości systemowej służby zdrowia. Książka godna polecenia.

Rzetelnie zebrany materiał, okrywający wszelkie słabości systemowej służby zdrowia. Książka godna polecenia.

Pokaż mimo to

Duża dawka ciekawej wiedzy, która rzuca nieco inne spojrzenie na pracę ratowników medycznych. Pasja pasją, ale ogrom odpowiedzialności jest niewyobrażalny. Ta praca to nie tylko wspomniana pasja, to nie tylko chęć niesienia pomocy. To też chęć oddania sporej cząstki swoje życia dla życia innych.

Duża dawka ciekawej wiedzy, która rzuca nieco inne spojrzenie na pracę ratowników medycznych. Pasja pasją, ale ogrom odpowiedzialności jest niewyobrażalny. Ta praca to nie tylko wspomniana pasja, to nie tylko chęć niesienia pomocy. To też chęć oddania sporej cząstki swoje życia dla życia innych.

Pokaż mimo to

Trafiłam na książkę przez przypadek, ponieważ niezbyt lubię opisywanie co się dzieje w szpitalach, bojąc się, że natrafię na opis czegoś, co przyprawia mnie o mdłości, to tutaj przyjemnie (jeśli można tak napisać) czytało. Zaskoczyło, a nawet zszokowało mnie co się dzieje w środowisku medycznym w Polsce. Kilka dni potem to trawiłam i opowiadałam innym z niedowierzaniem, co się dzieje tam w środku.

Trafiłam na książkę przez przypadek, ponieważ niezbyt lubię opisywanie co się dzieje w szpitalach, bojąc się, że natrafię na opis czegoś, co przyprawia mnie o mdłości, to tutaj przyjemnie (jeśli można tak napisać) czytało. Zaskoczyło, a nawet zszokowało mnie co się dzieje w środowisku medycznym w Polsce. Kilka dni potem to trawiłam i opowiadałam innym z niedowierzaniem, co...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Lekarze kompromitujący się we własnych wypowiedziach.
czy osoba która otrzymała wykształcenie na koszt polskiego społeczeństwa nie powinno wyjeżdżasz za granicę?
To dylemat osoby z wyższym wykształceniem... Anglicy nie mieli w tej kwestii wątpliwości zakazując emigracji swoim.
Beczenie o trudach polskiego lekarza. Przykładów całe multum.
Z mojego doświadczenia:
1. Umawiam się na wizytę do usunięcia zęba siódemki.
Przychodzę, siadam na fotelu, o czym dentysta informuje że ona nie przeprowadza takich zabiegów. Na wizytę zostałem umówiony celowo na dodatek żądają ode mnie danych osobowych i zapłaty za konsultację.
To bardzo powszechna praktyka, pytają jak głupki którego zęba chce pan usunąć i umawiają pomimo wiedzy że dentysta lub dentystka nie jest chirurgiem.

2. Wchodzę na umówioną wizytę ja by przystąpić do zabiegu muszę podpisać dokument zwalniający dentystę z odpowiedzialności wykonywanego zabiegu.

Jak zawsze problem z wydaniem paragonu i głupie miny bo zarabiają za mało.


Jaki odsetek osób w przedziale wiekowym do 50 lat korzysta z usług lekarzy i szpitali kropka to stosunkowo nic w porównaniu do pobieranych opłat.
Z jednej strony pełni empatii z drugiej dumni z wiedzy zdobytej w oparciu o nazistowskie eksperymenty i nie tylko. Pełni pogardy dla ludzkiego życia a z drugiej strony ratujący je wykonując przeszczepy serca aby podtrzymać je kilka lat dłużej.
– "...kurwa, jak już to pani kurwa" istotnie czy wykształcona osoba wypowiada się w taki sposób?
Wykształceni ludzie po studiach którzy tyle to przeszli w życiu Bo pracowali przy zbiorze truskawkach w Holandii i sadzeniu porów.
Pracują po 400 godzin w miesiącu. Śpi w gabinecie w oczekiwaniu na alarm albo do następnego obchodu. Jak myśleć w ten sposób to ja robię 490 h w miesiącu i nie muszę okradać innych utrzymując was.
Naucz się czegoś więcej niż wiercenia w zębach i i przeprowadzania zabiegów w oparciu o nazistowskie eksperymenty i wytyczne.
Ta książka to dno obnażająca prawdziwy poziom przeciętnego lekarza.
Inteligencja nie idzie w parze z wierceniem w zębie ani składaniem kości lub wycinanie wnętrzności wycinanie wnętrzności.
Są też pozycje na nieważną korzyść przedstawiające was w całkiem innym świetle niż powiedzieliście to sobie w tej książce.

Lekarze kompromitujący się we własnych wypowiedziach.
czy osoba która otrzymała wykształcenie na koszt polskiego społeczeństwa nie powinno wyjeżdżasz za granicę?
To dylemat osoby z wyższym wykształceniem... Anglicy nie mieli w tej kwestii wątpliwości zakazując emigracji swoim.
Beczenie o trudach polskiego lekarza. Przykładów całe multum.
Z mojego doświadczenia:
1. Umawiam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po "Gadzie" sięgnęłam po "Agonię" Pawła Kapusty i znowu lektura z mocnym uderzeniem. Autor wybrał temat, które porusza sprawy z obszaru dotyczącego ludzi na co dzień. Być może nie każdego i nie w równej mierze, ale z pewnością częściej albo rzadziej, wcześniej lub później zetkniemy się z nim, odczujemy na własnej skórze. Paweł Kapusta wziął na warsztat obszar, który z zaszłości, albo z nomenklatury nazywamy służbą zdrowia, a który już dawno ze służbą nie ma nic wspólnego, zresztą jak wiele innych podobnie określonych zawodów. Pokazał ten obszar szeroko, z różnych stron, podmiotów, problemów. Mamy zatem lekarzy z różnych odcinków "służby", mamy różnych pacjentów, nawet tych najtrudniejszych dla systemu, mamy prawników medycznych, urzędników NFZ, lekarzy pracujących dla osadzonych w więzieniach. Autor pokazał te najbardziej jaskrawe problemy, całego chorego systemu. Przeplatał opowieści, ukazywał anomalia, tragizmy, porażki, znieczulicę urzędniczą, niebezpieczeństwo zawodu, niewdzięczność, wypalenie, żal. Oczywiście Paweł Kapusta ukazał wycinek z całości, być może najbardziej skrajny, ale też czuły i rozpaczliwy

Zaczął od ratowników medycznych, którzy pracują w ogromnym stresie, ponad siły i głównie z wielkiej pasji, bo ich pensja jest nieadekwatna do wkładanego wysiłku fizycznego i psychicznego. Pokazał jak wygląda ich praca na przykładzie kilku ratowników, ile mają godzin pracy w miesiącu, ile wezwań w ciągu dyżuru i jak żyją. Ich opowieści są smutne, straszne, wzbudzają podziw i zdumienie. Za swoją ciężką psychicznie i fizycznie pracę otrzymują najniższą krajową, więc muszą jeszcze gdzieś dorabiać.

Napisał o NFZ, w którym chodzi chyba przede wszystkim, aby zatrzymać jak najwięcej pieniędzy spływających od ubezpieczonych, w swojej Kasie. Żeby pieniądze podatnika wracały do niego w jak najbardziej ograniczonym zakresie, jak najbardziej ograniczonym "pakiecie". Każdy pacjent to dla nich numer, który wpada w wielką machinę, bezduszną rzecz jasna, do której trudno się dostać, bo zastawiana gęsto i mocno regałami z segregatorami wypełnionymi procedurami na każdą okazję. To instytucja broniąca pieniędzy, które do niej wpływają. Ta machina odpowiada za całe rzesze dramatów ludzkich, zwłaszcza jeśli ma do czynienia z chorobami nietypowymi, rzadkimi, zakwalifikowanymi niezgodnie ze schorzeniem. NFZ (często specjalnie, aby nie wydawać środków), robi wszystko, aby chorych odsunąć od nowoczesnych rozwiązań medycznych, aby finansować taniość, a nie jakość, aby pomagać jednym kosztem drugim, bez konsekwencji, dając jednym zabierając drugim przerywając tym samym kurację, która trzyma przy życiu, a tym samym często skracając to życie. Niechętnie finansuje zabiegi zagraniczne, mocno rozdziela działania na umowę od komercyjnych zabiegów. Nie pomaga, to nie jest rola NFZ, nie ratuje to nie jej rola, nie pomaga lekarzom, nie pomaga pacjentom, to po cóż jest?

Odsłonił kotarę do SOR, w którym kręci się jak w diabelskim młynie, w którym pracownicy nie wiedzą w co ręce włożyć, skoro podsyła, zwozi i przyprowadza się każdego: znalezionego na ulicy, z nagłym bólem gdziekolwiek w ciele, nie przyjętego na nocnej pomocy lekarskiej, symulującego więźnia, itd. Nie ma wstępnej selekcji przed przywiezieniem na SOR, każdym trzeba się zająć, dla niektórych, tych naprawdę nagłych nie starczy czasu. Ci ludzie zarabiają na swoich dyżurach nawet i około dwudziestu tysięcy, ale chętnie zamieniliby się na spokojniejszy i bezpieczniejszy odcinek.

Opisał niezwykle wrażliwy element z medycznego obszaru: transplantologię. To tak zawiła materia, że tylko entuzjastom, ambitnym i niezwykle wrażliwym chce się tam pracować i rzeczywiście pomagać ratować oczekujących ludzi. Szkoda, że jest ich tak niewielu.

Mamy też opis dyżuru na oddziale dziecięcym szpitala w Warszawie, gdzie praca wre całą dobę, gdzie nie ma chwili na odsapnięcie, decyzje trzeba podejmować szybko, a nie ma gdzie położyć kolejnego pacjenta. Jeden lekarz na nocnym dyżurze ma naprawdę ciężko, ale to rezydent więc można w niego orać - mało zarobi to niech się narobi i zasłuży na tytuł specjalisty.

Mamy też opowieść pewnego lekarza dentysty, który z powołania, przekonania leczy ludziom zęby na NFZ. Pokazuje jakie zasady ustala ta instytucja, jakich nakazuje dokonywać wyborów, i jak każe za wykraczanie poza umowę. Dentysta, który chce pomóc pacjentowi zgodnie ze swoją najnowocześniejszą wiedzą nie może, bo NFZ nie opłaca nowocześniejszych rozwiązań w stomatologii (i nie tylko tam) tylko takie, które wprowadzono na początku istnienia tej instytucji. Lekarz nie stosujący się do wytycznych, dostaje karę pieniężną. W tym przypadku około stu pięćdziesięciu tysięcy złotych...

Opisał przypadki pacjentów, którym nikt nie chce pomóc. Oto kobieta, która nagle zaczęła tracić władze w nogach, a kolejne operacje zamiast pomóc pogarszały sprawę, bo nikt nie wpadł na to aby zlecić pogłębione badania. Pacjentka wpadła w takie sidła systemu, że trudno to pojąć, na zachodzie robią takie operacje, a w Polsce jest inwalidką walczącą o swoją godność. Oto chłopiec, u którego zdiagnozowano chorobę, która zamieniała go w niepełnosprawnego, uzależnionego totalnie od opiekunów. Kiedy po staraniach rodziców dostał lek hamujący rozwój choroby, powróciła nadzieja, ale niestety NFZ zabrał leczenie bez żadnych wyjaśnień, pozostawił ból opieki i patrzenie na spadanie ich syna w objęcia śmierci. Oto matka i córka udręczone chorobą tej młodszej. U córki zdiagnozowano zaburzenia psychiczne, które nie są chorobą, ale objawiają się strasznie, wiążą się z uciekaniem z domu, dzwonieniem na policję i oskarżaniem matki o ataki, o napaści na matkę, uciekanie ze szkoły, notoryczne skargi na córkę od wszystkich wokół. Ale córki nikt nie chce wziąć, zaś matce nikt nie chce pomóc, a problem narasta. Córka przez to, że nie ma odpowiedniej kwalifikacji nie może zostać przyjęta do ośrodka dla niepełnosprawnych umysłowo, matka już dzisiaj nie daje sobie z nią rady, ale przynajmniej wszystkie interwencje kończą się zatrzymaniem i przewiezieniem do domu. Niestety zaraz będzie dorosła i za swoje czyny będzie zamykana w więzieniu, bo nikt już nie będzie litował się nad dzieckiem, ale tam nie powinna trafić. Matka jest zdruzgotana, nie wie jak sobie poradzić..

Opisuje też sytuację służby zdrowia w więzieniu i specjalnym zakładzie dla niebezpiecznych i umysłowo niepełnosprawnych więźniów w Gostyninie. W to trudno uwierzyć, to trzeba przeczytać.

Autor nie szczędzi czytelnikowi opisów towarzyszących codziennej, brudnej robocie lekarzy, niewdzięcznej i ciężkiej fizycznie. Opisuje dosłownie, nie zamalowuje trawy na zielono, nie owija w bawełnę, dlatego ta książka jest przepełniona życiem, tym bolesnym, brudnym, cielesnym, bliskim. Autor uchylił tylko mamy rąbek tego systemu, a i tak było to mocne uderzenie.

Po "Gadzie" sięgnęłam po "Agonię" Pawła Kapusty i znowu lektura z mocnym uderzeniem. Autor wybrał temat, które porusza sprawy z obszaru dotyczącego ludzi na co dzień. Być może nie każdego i nie w równej mierze, ale z pewnością częściej albo rzadziej, wcześniej lub później zetkniemy się z nim, odczujemy na własnej skórze. Paweł Kapusta wziął na warsztat obszar, który z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dobrym językiem napisana. Lepiej się czytało w porównaniu z Niewyjasnione okolicznosci i Bedzie bolało.
Pokazuje realia polskie, polską służbę zdrowie, instytucje powiązane pacjentów domagających się swoich praw.

Dobrym językiem napisana. Lepiej się czytało w porównaniu z Niewyjasnione okolicznosci i Bedzie bolało.
Pokazuje realia polskie, polską służbę zdrowie, instytucje powiązane pacjentów domagających się swoich praw.

Pokaż mimo to

Zbiór felietonów zawierających historie związane z system ochrony zdrowia. Powinny otworzyć oczy na to jak trudno być pacjentem, ale i lekarzem, pielęgniarką czy ratownikiem.

Zbiór felietonów zawierających historie związane z system ochrony zdrowia. Powinny otworzyć oczy na to jak trudno być pacjentem, ale i lekarzem, pielęgniarką czy ratownikiem.

Pokaż mimo to

Wzrusza i zachwyca, choć w trakcie czytania zastanawiasz się czy nie surrealistyczna.

Wzrusza i zachwyca, choć w trakcie czytania zastanawiasz się czy nie surrealistyczna.

Pokaż mimo to

Realistyczna i trzymająca w napięciu. W trakcie czytania włos jeży się na głowie a irytacja i poczucie niesprawiedliwości nie pozwalają na szybkie zaśnięcie po odłożeniu książki, ale....
Nie potrafię zrozumieć dlaczego autor wiele razy piętnuje "bogactwo". Odnosi się do ludzi którzy wybrali w życiu lepiej, przez co zarobili więcej, z pogardą. Umacnia w ten sposób kult "Polaka biedaka" co dla mnie znacznie obniża wartość książki.

Realistyczna i trzymająca w napięciu. W trakcie czytania włos jeży się na głowie a irytacja i poczucie niesprawiedliwości nie pozwalają na szybkie zaśnięcie po odłożeniu książki, ale....
Nie potrafię zrozumieć dlaczego autor wiele razy piętnuje "bogactwo". Odnosi się do ludzi którzy wybrali w życiu lepiej, przez co zarobili więcej, z pogardą. Umacnia w ten sposób kult...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Rewelacja! Sposób pisania jest fenomenalny! Jest to pierwsza książka Pana Pawła, którą przeczytałam i szukam kolejnej. Wszystko jest na swoim miejscu. Polecam wszystkim, którzy interesują się światem "służby zdrowia" i nie do końca wiedzą jak to wszystko wygląda, albo uważają, że nie jest tak źle jak się wydaje. POLECAM!

Rewelacja! Sposób pisania jest fenomenalny! Jest to pierwsza książka Pana Pawła, którą przeczytałam i szukam kolejnej. Wszystko jest na swoim miejscu. Polecam wszystkim, którzy interesują się światem "służby zdrowia" i nie do końca wiedzą jak to wszystko wygląda, albo uważają, że nie jest tak źle jak się wydaje. POLECAM!

Pokaż mimo to