Agonia

Książka do której wracam myślami kiedy na ulicy widzę przejeżdżającą karetkę. Po przeczytaniu tej książki na wiele sytuacji patrzę inaczej. Autor ma niesamowitą umiejętność rozmawiania z ludźmi, potrafi zajrzeć do ich wnętrza i wydobyć najgłębiej skrywane emocje. Z każdej historii bije szczerość i autentyczność.

Książka do której wracam myślami kiedy na ulicy widzę przejeżdżającą karetkę. Po przeczytaniu tej książki na wiele sytuacji patrzę inaczej. Autor ma niesamowitą umiejętność rozmawiania z ludźmi, potrafi zajrzeć do ich wnętrza i wydobyć najgłębiej skrywane emocje. Z każdej historii bije szczerość i autentyczność.

Pokaż mimo to

Zbiór reportaży Pawła Kapusty, pod tytułem: „Agonia”, to bardzo dobry, choć poruszający, szczery do bólu poruszający "obraz" naszej służby zdrowia.
Wysłuchałam w formie audiobooka z doskonałym głosem czytającego: Jacka Lenartowicza.
Sama mam ostatnio dużo do czynienia ze służbą zdrowia, ZUS-em.
Niestety, to niezbyt chlubne doświadczenia, zwłaszcza, z tym ostatnim!
Często chodzę na rehabilitacje, muszę robić dużo badań.
Choroba postępuje, zatem nie czekam na te z NFZ, tylko robię prywatnie.
Nie daj Bóg chorować w naszym kraju, czekać na terminy, zabiegi i "żebrać" o to, co nam się konstytucyjnie, po ludzku- należy!!!
Tracimy pieniądze i bardzo cenny czas!
Wracając do reportaży, to autor skupił się na opinii i wypowiedziach: lekarzy i pacjentów.
Bezradni wobec wytycznych norm, które niejednokrotnie są: absurdalne, odstręczające, rażące!
Mocno oddziałują przede wszystkim na ludzkie zdrowie, a nawet życie!
Słuchając tych opowieści z dwu stron: lekarza i pacjenta, jestem zasmucona.
I jedni i drudzy mają swoje racje i bolączki, wydaje się, nie do udźwignięcia.
Wina leży w przepisach, ustawach, źle skonstruowanych i nieludzko niesprawiedliwych!
Przecież wie to każdy, że nad zdrowie nie mamy nic cenniejszego!
Medycyna mocno idzie do przodu, jeśli chodzi o metody i technikę leczenia, ale brakuje empatii.
Smutek, ból, rozdrażnienie, oburzenie, pewnie nie tylko mnie towarzyszyły po wysłuchaniu tego zbioru reportaży.
Ja, pewnie nie doczekam normalnej, należnej opieki, ale może kiedyś ktoś się zmiarkuje i zdarzy się cud uzdrowienia naszej polskiej służby zdrowia!
Polecam;)

Zbiór reportaży Pawła Kapusty, pod tytułem: „Agonia”, to bardzo dobry, choć poruszający, szczery do bólu poruszający "obraz" naszej służby zdrowia.
Wysłuchałam w formie audiobooka z doskonałym głosem czytającego: Jacka Lenartowicza.
Sama mam ostatnio dużo do czynienia ze służbą zdrowia, ZUS-em.
Niestety, to niezbyt chlubne doświadczenia, zwłaszcza, z tym o...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przerażająca książka od której nie można się oderwać,

Przerażająca książka od której nie można się oderwać,

Pokaż mimo to

"Trudno kogoś ratować, gdy życie rozlewa się po podłodze i kapie z piątego na czwarte piętro"

tak zaczynia się "Agonia"

autorstwa Pawła Kapusty

wydawnictwo: WIELKA LITERA


Książka opowiada o życiu pielęgniarek, ratowników medycznych, rezydentów, funkcjonariuszy służby więziennej i pacjentów. Mówi o tym, że system jest zły i należy go zmienić. Ten reportaż pokazuje prawdę o polskiej służbie zdrowia. W tej recenzji użyje wielu cytatów z książki...dlaczego? Po prostu żadne słowa nie opisują tego co się dzieje.


"-Jakie słowo najlepiej oddaje pracę w pogotowiu?

-Upokorzenie." s.13


"Podczas konsylium jeden z lekarzy palną: "Jest pani rozemocjonowana!". Spuściłam tylko głowę i powiedziałam "Od kilku lat starałam się wyleczyć. Przyszłam tu o kulach, a wy chcecie, żebym wyjechała na wózku i już z niego nie wstała. Czy to tak dziwne, że jestem rozemocjonowana?" s.89


Ostatni już fragment po którym popłynęły mi łzy.


"Choroba Macka wiele nas nauczyła. Zrobiła z nas po prostu lepszych ludzi. Przewartościowaliśmy pewne kwestie. Ale wiemy też, że na państwo nie ma co liczyć . Każdy odsyła tylko kolejne listy, przekazuje papiery, a dziecko umiera ci w tym czasie na rękach. W Polsce wyczerpaliśmy nasze możliwości, ale wciąż walczymy o prawdę. Syna nie ma już z nami, ale tkwi w nas krzywda, której doświadczył." s.46


Myślę, że nie trzeba więcej dodawać. Polska po prostu nie dała możliwości leczenia tego dziecka. I tu pojawia się pytanie. Czy polska służba zdrowia dobrze funkcjonuje? Oczywiście że nie, tu trzeba zmienić system.


Paweł Kapusta śledzi skandaliczne absurdy i procedury, które utrudniają życie zarówno pacjentom jak i lekarzom. Absurdy często stanowią zagrożenia dla ludzkiego życia. Lekarze popadają we frustracje, albo po prostu wyjeżdżają z Polski.


Wypłata za ponad 80 interwencji w miesiącu to 2240 zł. Rachunek za ludzkie życie w Polsce to 14 złotych netto za godzinę.

"Trudno kogoś ratować, gdy życie rozlewa się po podłodze i kapie z piątego na czwarte piętro"

tak zaczynia się "Agonia"

autorstwa Pawła Kapusty

wydawnictwo: WIELKA LITERA


Książka opowiada o życiu pielęgniarek, ratowników medycznych, rezydentów, funkcjonariuszy służby więziennej i pacjentów. Mówi o tym, że system jest zły i należy go zmi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

https://wdomowejbiblioteczce.blogspot.com/2019/11/pawe-kapusta-agonia.html

Ciężko. Naprawdę ciężko czyta się książki przepełnione takim bólem, strachem, zmęczeniem, niesprawiedliwością i cierpieniem. A jeszcze gorzej, gdy ma się świadomość, że to nie jest fikcja literacka, a autor nie puścił wodzów fantazji i świat, w którym dzieje się tak źle to czysta utopia, surrealistyczny wymysł. Bo oto Polska właśnie i nasz "cudowny" system opieki zdrowotnej.


Reportaż Pawła Kapusty bardzo przypominał mi książki z serii "Mali bogowie", również będące zapiskami dotyczącymi polskiej służby zdrowia, które czytałam tego roku. To lektura przejmująca i skłaniająca do wielu refleksji, a przede wszystkim zaś pozwalająca zrozumieć, że wszyscy - i pacjenci, i pracownicy sektora medycznego - jesteśmy jedynie zakładnikami systemu. W przypadku "Agonii" autor nie zamknął się jednak stricte na rozmowy z lekarzami, pielęgniarkami, ratownikami medycznymi czy pacjentami. Rozdział przedostatni poświęcił funkcjonariuszom służby więziennej i generalnie temu, jak w zakładach karnych wygląda ratowanie ludzkiego życia lub... przeciwdziałanie symulanctwu (podobno więźniowie nagminnie pozorują choroby, próbują wyłudzać rozmaite lekarstwa). Natomiast w ostatnim rozdziale opowiedział o Gostyninie, który w założeniu miał pełnić rolę ośrodka terapeutycznego, gdzie już po odbyciu kary przebywaliby skazani za najcięższe przestępstwa - tzw. "bestie", niebezpieczni dla społeczeństwa. Gostynin stał się jednak "miejscem jak z chorego snu", z którego próżno szukać z niego wyjścia...

Z kart książki wyłania się przede wszystkim rozpaczliwa walka o prawa człowieka. O godność. O pomoc. O życie. Tak, jak "Mali bogowie" pozwoliły poszerzyć punkt widzenia i dostrzec pewne problemy, również "Agonia" utwierdziła mnie w przekonaniu, że system opieki zdrowia sam jest chory do szpiku kości. I wydaje się, że wręcz chory nieuleczalnie...

https://wdomowejbiblioteczce.blogspot.com/2019/11/pawe-kapusta-agonia.html

Ciężko. Naprawdę ciężko czyta się książki przepełnione takim bólem, strachem, zmęczeniem, niesprawiedliwością i cierpieniem. A jeszcze gorzej, gdy ma się świadomość, że to nie jest fikcja literacka, a autor nie puścił wodzów fantazji i świat, w którym dzieje się tak źle to czysta utopia, surreal...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Autor wykonał kawał znakomitej reporterskiej roboty. Zebranie w jednej książce realiów z różnych rewirów naszej służby zdrowia, o których dotąd słyszało/czytało się w odniesieniu do każdego osobno. Poruszające, a jednocześnie smutne, że opisane w "Agonii" sytuacje to nie fikcja literacka...

Autor wykonał kawał znakomitej reporterskiej roboty. Zebranie w jednej książce realiów z różnych rewirów naszej służby zdrowia, o których dotąd słyszało/czytało się w odniesieniu do każdego osobno. Poruszające, a jednocześnie smutne, że opisane w "Agonii" sytuacje to nie fikcja literacka...

Pokaż mimo to

Reportaże o sytuacji w służbie zdrowia, świetnie napisane. Jak wszystkie "branżowe opowieści budżetówki" trochę jednostronne. Najgorsze, że nie ma nadziei na zmianę. System zawodzi i nikomu z decydujących nie zależy na zmianie... Z doświadczenia wiem, że najbardziej doskwierają braki kadrowe na stanowiskach roboczych, co warunkuje przepracowanie i frustrację. Zapominamy jednak, że system tworzą ludzie i mogą go zmienić, brak jednak woli, z różnych przyczyn. Smutne to, ale prawdziwe. Polecam książkę!

Reportaże o sytuacji w służbie zdrowia, świetnie napisane. Jak wszystkie "branżowe opowieści budżetówki" trochę jednostronne. Najgorsze, że nie ma nadziei na zmianę. System zawodzi i nikomu z decydujących nie zależy na zmianie... Z doświadczenia wiem, że najbardziej doskwierają braki kadrowe na stanowiskach roboczych, co warunkuje przepracowanie i frustrację. Zapomina...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ciekawa pozycja dla osób chcących się zapoznać z tematem. Dla tych zaangażowanych czy w ochronę zdrowia, czy SW miejscami przedstawia kwestie w sposób przejaskrawiony i trochę naciągany, jednak bardzo ciekawie naświetla i wypunktowuje wady systemu

Ciekawa pozycja dla osób chcących się zapoznać z tematem. Dla tych zaangażowanych czy w ochronę zdrowia, czy SW miejscami przedstawia kwestie w sposób przejaskrawiony i trochę naciągany, jednak bardzo ciekawie naświetla i wypunktowuje wady systemu

Pokaż mimo to

Swietnie napisana i pzerazajaca...niestety to nie abstrakcja cay wymysl autora ale fakty..
Polecam

Swietnie napisana i pzerazajaca...niestety to nie abstrakcja cay wymysl autora ale fakty..
Polecam

Pokaż mimo to

Ta książka idealnie opisuje i przedstawia czytelnikowi świat ratownictwa medycznego i nie jest to świat z filmu Patryka Vegi, ale rzeczywistość w której żyjemy. Agonia ukazuje agonię naszego systemu zdrowia, a najbardziej obszaru, gdzie na codzień ratuje się życie za niewielkie wynagrodzenie i w kiepskich warunkach. To horror naszej codzienności i lepiej nigdy nie musieć korzystać z pomocy ratownictwa i być ratownikiem. Dla mnie jest to straszny obraz tego obszaru naszego życia, gdzie ktoś od kogo zależy ludzkie życie, dostaje tak niską nagrodę za swoje poświecenie. Na pewno mocna i trafiająca w punkt. Koniecznie do przeczytania

Ta książka idealnie opisuje i przedstawia czytelnikowi świat ratownictwa medycznego i nie jest to świat z filmu Patryka Vegi, ale rzeczywistość w której żyjemy. Agonia ukazuje agonię naszego systemu zdrowia, a najbardziej obszaru, gdzie na codzień ratuje się życie za niewielkie wynagrodzenie i w kiepskich warunkach. To horror naszej codzienności i lepiej nigdy nie musieć korzys...

więcej

mniej

Pokaż mimo to