Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na "Krew Olimpu" czekałam cały rok. Miała ona być zwieńczeniem serii "Olimpijscy herosi". Niestety nie okazała się ona tym, czego się spodziewałam. Znając Ricka Riordana ostatnia książka powinna być najlepsza, by cała seria była dobrze pamiętana. Muszę stwierdzić, że była najgorsza. Przede wszystkim za mało było wątków z Hazel i Frankiem - zostali oni prawie całkowicie pominięci. Brakowało mi tu narracji kogos, z tej czwórki - Percy'ego, Hazel, Annabeth bądź Franka. Akcja książki trzymała w napięciu dopiero w tym momencie, kiedy herosi znajdowali się na Akropolu. Do tego miałam odczucie, że zakończenie książki było pisane "na szybko". Dobrze jest zostawić na koniec odrobinę tajemnicy, ale tutaj było jej zbyt wiele. Przydałby się epilog o Thalii i Hylli, Reynie, Nico, Apollinie oraz dalszych losach herosów, a zwłaszcza Leona - jego spotkania z przyjaciółmi. Nasuwa się też wiele pytań - w jaki sposób trafił on z powrotem na Ogygię, skoro pojedynczy heros może trafić tam tylko raz? Dlaczego wszyscy tak drżeli przed przebudzeniem Gai skoro Piper bez trudu mogła uspić ją z powrotem jednym jedynym słowem? Dlaczego do zgładzenia Gai była potrzebna siódemka herosów skoro do całkowitego jej rozproszenia przyczynili się bezprosrednio tylko Leo i Piper? Mała też była dla mnie rola Annabeth. Każdy z herosów posiadał różne magiczne umiejętnosci - oprócz córki Ateny. Miała ona być głową wyprawy, a w rzeczywistosci podejmowała niewiele decyzji, a jej udział był zagłuszany szczególnie przez Piper. W dodatku - te magiczne umiejętnosci (np. magia Hazel) odróżniające Siódemkę od innych półbogów sprawiły, że coraz trudniej było mi wyobraźić sobie, że herosi mogą istnieć naprawdę ;) Nie podobało mi się też zrobienie z Percy'ego, że tak powiem - głupka.
Jest dużo minusów, ale są też plusy:
Książka zawiera wątki, które mi się podobały, na przykład walka gigantów i herosów ramię w ramię ze swoimi rodzicami. Jestem zadowolona, że niektóre rozdziały były pisane z punktu widzenia Reyny i Nica. Przygody bohaterów były ciekawe i jak zwykle pomysłowe. W dalszym ciągu urzeka mnie połączenie mitu i współczesnosci.
Rok temu bym tego nie powiedziała, ale cieszę się, że Rick Riordan nie zamierza pisać następnych książek o herosach. Nie chciałabym sobie popsuć zdania o poszczególnych postaciach.
Niemniej jednak "Krew Olimpu" powinno się przeczytać, chociażby po to, aby poznać zakończenie przygód sławnych herosów. :)

Na "Krew Olimpu" czekałam cały rok. Miała ona być zwieńczeniem serii "Olimpijscy herosi". Niestety nie okazała się ona tym, czego się spodziewałam. Znając Ricka Riordana ostatnia książka powinna być najlepsza, by cała seria była dobrze pamiętana. Muszę stwierdzić, że była najgorsza. Przede wszystkim za mało było wątków z Hazel i Frankiem - zostali oni prawie całkowicie...

Kolejna książka zawierająca przygody Percy'ego Jacksona. Pierwsze opowiadanie, podobnie jak innych, którzy czytali tą książkę, trochę mnie nudziło. Natomiast ostatnie było bardzo ciekawe, przeczytałam jednym tchem. Wywiady z bohaterami jednak trochę mnie zawiodły. Według mnie były przede wszystkim za krótkie, a poza tym z chęcią przeczytałabym pytania zadane jeszcze innym bohaterom, takim jak Tyson,
Chejron, Silena, czy Beckendorf. Ale te małe niedociągnięcia nie zmieniły drastycznie mojej opinii o "Archiwum Herosów". Z pewnością mogę polecić tą książkę wszystkim fanom Percy'ego Jacksona. :)

Kolejna książka zawierająca przygody Percy'ego Jacksona. Pierwsze opowiadanie, podobnie jak innych, którzy czytali tą książkę, trochę mnie nudziło. Natomiast ostatnie było bardzo ciekawe, przeczytałam jednym tchem. Wywiady z bohaterami jednak trochę mnie zawiodły. Według mnie były przede wszystkim za krótkie, a poza tym z chęcią przeczytałabym pytania zadane jeszcze innym...

Muszę przyznać, że z trudem przebrnęłam przez 2 część Jutra, ale opłacało się. Jutro 3 zdecydowanie jest lepszą książką od poprzednich. Jest bardzo wciągająca - nie mogłam się oderwać! Przez cały czas coś się dzieje, akcja praktycznie nie ustaje. Oprócz tego, książka posiada też bardzo ważną cechę: z łatwością możemy poczuć się jak jej bohaterowie i przeżywać wszystko razem z nimi.
Koniec bardzo mnie zaskoczył i jednocześnie zasmucił, ale nie mogę się doczekać, kiedy sięgnę po następną część!

Muszę przyznać, że z trudem przebrnęłam przez 2 część Jutra, ale opłacało się. Jutro 3 zdecydowanie jest lepszą książką od poprzednich. Jest bardzo wciągająca - nie mogłam się oderwać! Przez cały czas coś się dzieje, akcja praktycznie nie ustaje. Oprócz tego, książka posiada też bardzo ważną cechę: z łatwością możemy poczuć się jak jej bohaterowie i przeżywać wszystko razem...

Myślę, że jest to jedna z tych książek, do których na pewno będę wracać.

Myślę, że jest to jedna z tych książek, do których na pewno będę wracać.

Jest dosyć wciągająca aczkolwiek nie w moim stylu. Uderzająco podobna do Zmierzchu, przynajmniej na początku. Nie mam zamiaru sięgać po kolejną część i myślę, że na razie tak pozostanie.

Jest dosyć wciągająca aczkolwiek nie w moim stylu. Uderzająco podobna do Zmierzchu, przynajmniej na początku. Nie mam zamiaru sięgać po kolejną część i myślę, że na razie tak pozostanie.

Tej książki nie czyta się łatwo, więc nie każdy wytrwa. Ale jeżeli już się ją dokończy to na pewno się nie żałuje. Według mnie jej głównym przesłaniem jest to, że trzeba zwracać uwagę na drobne rzeczy i cieszyć się nimi.
Polecam tym, którzy lubią zastanawiać się nad światem i sensem życia.

Tej książki nie czyta się łatwo, więc nie każdy wytrwa. Ale jeżeli już się ją dokończy to na pewno się nie żałuje. Według mnie jej głównym przesłaniem jest to, że trzeba zwracać uwagę na drobne rzeczy i cieszyć się nimi.
Polecam tym, którzy lubią zastanawiać się nad światem i sensem życia.

Zawiera wiele pięknych cytatów :)

Zawiera wiele pięknych cytatów :)

Zdecydowanie lepsza od I tomu.

Zdecydowanie lepsza od I tomu.