Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest to moja pierwsza styczność z twórczością Koontz'a. Wypożyczyłem tę książkę zaintrygowany jej opisem. Niestety, mimo dość interesującego opisu (w moim mniemaniu) książka jest dosyć nierówna, końcówka jest przewidywalna oraz, tak jak inni czytelnicy zauważyli, dialogi głównego bohatera z jego synem potrafią być denerwujące. Średni dreszczowiec.

Jest to moja pierwsza styczność z twórczością Koontz'a. Wypożyczyłem tę książkę zaintrygowany jej opisem. Niestety, mimo dość interesującego opisu (w moim mniemaniu) książka jest dosyć nierówna, końcówka jest przewidywalna oraz, tak jak inni czytelnicy zauważyli, dialogi głównego bohatera z jego synem potrafią być denerwujące. Średni dreszczowiec.

Już nie mogę się doczekać chwili kiedy będę miał w rękach trzecią część "Materii Prima"!
Jeśli lubisz fantastykę z elementami historycznym, ten cykl jest dla Ciebie. Jeśli nie lubisz, to może się zmienić dzięki tym książkom. Polecam

Już nie mogę się doczekać chwili kiedy będę miał w rękach trzecią część "Materii Prima"!
Jeśli lubisz fantastykę z elementami historycznym, ten cykl jest dla Ciebie. Jeśli nie lubisz, to może się zmienić dzięki tym książkom. Polecam

Ta książka utwierdza mnie w fakcie, że pani Elżbieta to moja obecnie ulubiona polską pisarką. Szykuję się na kolejną część z cyklu. Polecam

Ta książka utwierdza mnie w fakcie, że pani Elżbieta to moja obecnie ulubiona polską pisarką. Szykuję się na kolejną część z cyklu. Polecam

No trochę czasu mi zeszło na "Metro 2035". Mogło być lepiej, ale nie ma tragedii :) (na całe szczęście). Z tej części można wysnuć, że człowiek nie masz szans z władzą, stare ideały oraz ideologie nie umierają, nie warto być wyjątkowym; nigdy nie zostaniesz zrozumiany tak jakbyś chciał. Tylko pytanie, czy należy to podczepić do ludzi jako ogółu czy do społeczeństwa rosyjskiego. Również należy zauważyć, że miłość w Uniwersum to albo zaspokojenie swoich żądz albo, jak w przypadku Artema i Anny, dzika, wybaczająca.
Nie ma co porównywać, warto przeczytać :)

No trochę czasu mi zeszło na "Metro 2035". Mogło być lepiej, ale nie ma tragedii :) (na całe szczęście). Z tej części można wysnuć, że człowiek nie masz szans z władzą, stare ideały oraz ideologie nie umierają, nie warto być wyjątkowym; nigdy nie zostaniesz zrozumiany tak jakbyś chciał. Tylko pytanie, czy należy to podczepić do ludzi jako ogółu czy do społeczeństwa...

Perypetie Olafa Rudnickiego przypadły mi do gustu. Przechrzta ma fantastyczny styl i smykałkę do tworzenia bardzo oryginalnych wątków. Jednak czasami akcja mogłaby być deczko wolniejsza. Mimo wszystko, świetna literatura. Kolejną część przeczytam na 100 procent :-)

Perypetie Olafa Rudnickiego przypadły mi do gustu. Przechrzta ma fantastyczny styl i smykałkę do tworzenia bardzo oryginalnych wątków. Jednak czasami akcja mogłaby być deczko wolniejsza. Mimo wszystko, świetna literatura. Kolejną część przeczytam na 100 procent :-)

"Metro 2034" różni się sporo od poprzedniej części i w ten sposób powstało wiele różnych opinii. Osobiście wolę 2033, ale 2034 też było niczego sobie. Żeby dobrze ocenić tę część należy zapomnieć o poprzedniej (tak wiem, jest to trudne no i przecież tytuł sugeruję, że będzie to wierna kontynuacja poprzedniego "Metra"). Mi to bardzo pomogło w ocenie: zamiast doszukiwać się wielki różnic między częściami spojrzałem na nią subiektywnie i obiektywnie na raz: jest to powieść post-apokaliptyczna z elementami literatury psychologicznej, dużym minusem tej części jest to, że czasami rzeczywiście była niełatwa do czytania i zdawała się być momentami nudnawa. Mimo wszystko uważam, że warto sięgnąć po tę pozycję i delektować się stylem pisania Glukhovskiego, stylem intrygującym i "inteligentnym".

"Metro 2034" różni się sporo od poprzedniej części i w ten sposób powstało wiele różnych opinii. Osobiście wolę 2033, ale 2034 też było niczego sobie. Żeby dobrze ocenić tę część należy zapomnieć o poprzedniej (tak wiem, jest to trudne no i przecież tytuł sugeruję, że będzie to wierna kontynuacja poprzedniego "Metra"). Mi to bardzo pomogło w ocenie: zamiast doszukiwać się...

Znalazłem tę książkę w domowej biblioteczce. Powiedziałem sobie: "dobrze, czas skosztować literatury klasycznej" i myśląc więcej zacząłem czytać te opowiadania. No to "Dwaj huzarzy" przeczytałem bardzo szybko i z przyjemnością. A potem przyszedł czas na "Szczęście rodzinne", które okazało się nie do przeczytania. W "Szczęściu rodzinnym" nie ma nic, co mogłoby mnie zaciekawić.

Znalazłem tę książkę w domowej biblioteczce. Powiedziałem sobie: "dobrze, czas skosztować literatury klasycznej" i myśląc więcej zacząłem czytać te opowiadania. No to "Dwaj huzarzy" przeczytałem bardzo szybko i z przyjemnością. A potem przyszedł czas na "Szczęście rodzinne", które okazało się nie do przeczytania. W "Szczęściu rodzinnym" nie ma nic, co mogłoby mnie...

Eh... kolejna książka, której nie doczytałem. Chociaż pomysł na książkę był dobry, to narracja oraz "prawdziwy duch Ameryki" mnie zniechęciły.

Eh... kolejna książka, której nie doczytałem. Chociaż pomysł na książkę był dobry, to narracja oraz "prawdziwy duch Ameryki" mnie zniechęciły.

Świetny początek serii. Cherezińska jest pisarką, która opisami wydarzeń smutnych miażdży mi serce...

Świetny początek serii. Cherezińska jest pisarką, która opisami wydarzeń smutnych miażdży mi serce...

No,no... Pan Komuda to potrafi pisać ładnie, ciekawie i z rozmachem.

No,no... Pan Komuda to potrafi pisać ładnie, ciekawie i z rozmachem.

Nie jestem wielkim fanem opowiadań. Zdecydowanie preferuję powieści. Opowiadania Sapkowskiego są dość ciekawe, widać autor ma dużo pomysłów. Ponadto, warto przeczytać notki od autora przed opowiadaniami.

Nie jestem wielkim fanem opowiadań. Zdecydowanie preferuję powieści. Opowiadania Sapkowskiego są dość ciekawe, widać autor ma dużo pomysłów. Ponadto, warto przeczytać notki od autora przed opowiadaniami.

Chyba każdy ma taką książkę na półce, którą próbuje przeczytać, ale nigdy mu to nie wychodzi. W moim przypadku jest to "Eon". 3/4 powieści przeczytane i nie mam ochoty czytać jej dalej.

Chyba każdy ma taką książkę na półce, którą próbuje przeczytać, ale nigdy mu to nie wychodzi. W moim przypadku jest to "Eon". 3/4 powieści przeczytane i nie mam ochoty czytać jej dalej.

To było moje drugie podejście to twórczości Jacka Piekary. Mam ambiwalentny stosunek do tej książki. Po przeczytaniu odnoszę wrażenie, że opis książki jest trochę mylący i odbiegający od rzeczywistej treści. Mimo wszystko książkę czytało się dosyć dobrze, niemniej jednak pod koniec poczułem się zagubiony w fabule.

To było moje drugie podejście to twórczości Jacka Piekary. Mam ambiwalentny stosunek do tej książki. Po przeczytaniu odnoszę wrażenie, że opis książki jest trochę mylący i odbiegający od rzeczywistej treści. Mimo wszystko książkę czytało się dosyć dobrze, niemniej jednak pod koniec poczułem się zagubiony w fabule.

Piękna opowieść. Więcej słów nie potrzeba.

Piękna opowieść. Więcej słów nie potrzeba.

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Piekary. Czyta się dosyć przyjemnie, jednak odczułem brak czegoś mocnego. Bardzo ładne ilustracje

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Piekary. Czyta się dosyć przyjemnie, jednak odczułem brak czegoś mocnego. Bardzo ładne ilustracje