Maladie i inne opowiadania

Słabsze niż wiedźmin, ale dobrze napisane.

Słabsze niż wiedźmin, ale dobrze napisane.

Opowiadania bardzo nierówne.
Wybrane- przyjemnie się czytało, na część szkoda czasu

Opowiadania bardzo nierówne.
Wybrane- przyjemnie się czytało, na część szkoda czasu

Ogólnie czyta się dobrze, ale opowiadania jak dla mnie nierówne. Niektóre 9/10 (Lej po bombie, mischief creek, bitewny pył),a inne jak np. Tanderei! czy muzykanci mniej niż 5/10.
Ale mimo to polecam, czuć moc i pióro Sapkowskiego :)

Ogólnie czyta się dobrze, ale opowiadania jak dla mnie nierówne. Niektóre 9/10 (Lej po bombie, mischief creek, bitewny pył),a inne jak np. Tanderei! czy muzykanci mniej niż 5/10.
Ale mimo to polecam, czuć moc i pióro Sapkowskiego :)

Ponowna lektura zbioru opowiadań, które się nieźle zestarzały, a jedno - wręcz znakomicie (W leju po bombie).
Zdecydowanie polecam fanom Sapkowskiego, fantasy i gatunków pokrewnych.

Ponowna lektura zbioru opowiadań, które się nieźle zestarzały, a jedno - wręcz znakomicie (W leju po bombie).
Zdecydowanie polecam fanom Sapkowskiego, fantasy i gatunków pokrewnych.

Świetne opowiadania. Według mnie najlepsze i najbardziej aktualne: "W leju po bombie"

Świetne opowiadania. Według mnie najlepsze i najbardziej aktualne: "W leju po bombie"

Maladie to zbiór opowiadań Andrzeja Sapkowskiego. I jak to zbiory opowiadań lubią być nierówne tak jest i w tym wypadku. Zacznę od tych lepszych. Zamieszczone tu opowiadania o wiedźminie są najlepsze z wszystkich, jest ich jednak mało. Wyróżniłbym też "w leju po bombie" jako niezłe. Co do pozostałych są zazwyczaj przeciętne a w przypadku niektórych słabe. W mojej opinii Sapkowski nie sprawdził się w horrorze. Często przedstawiana przez autora historia nie wciąga tak jak powinna. O bohaterach można powiedzieć że są i raczej się niczym nie wyróżniają. Raczej nie polecam tej książki. Jedyne na co warto rzucić okiem to "Coś się kończy, coś zaczyna" i "Drogę, z której się nie wraca".

Maladie to zbiór opowiadań Andrzeja Sapkowskiego. I jak to zbiory opowiadań lubią być nierówne tak jest i w tym wypadku. Zacznę od tych lepszych. Zamieszczone tu opowiadania o wiedźminie są najlepsze z wszystkich, jest ich jednak mało. Wyróżniłbym też "w leju po bombie" jako niezłe. Co do pozostałych są zazwyczaj przeciętne a w przypadku niektórych słabe. W mojej opinii...

Bardzo dobry zbiór opowiadań.
Warto przeczytać.
Polecam.

Bardzo dobry zbiór opowiadań.
Warto przeczytać.
Polecam.

Droga z której się nie wraca - 7/10
Wiedźmin bez wiedźmina, ale w naprawdę solidnym wykonaniu. Szkoda że takie krótkie.

Muzykanci - 2/10
Dziwne, bardzo chaotyczne i nie sprawiające mi żadnej frajdy. Niedługie, więc dałem sobie 2 razy szansę z tym opowiadaniem i nadal mam wrażenie że niewiele rozumiem. Kolejnego podejścia nie będzie.

Tandaradei! - 4/10
Trochę horror, trochę thriller, ale taki który o ciarki mnie nie przyprawił. Bardzo średni utwór.

W leju po bombie - 9/10
Nastawiłem się na fantastykę, a tu wojenne political fiction. Byłem zaskoczony, ale ostatecznie bardzo zadowolony. Pierwszorzędny manifest antywojenny.

Coś się kończy, coś się zaczyna - 7/10
Wiedźmin po raz drugi, tym razem z Geraltem i całą resztą znanych postaci. Bardzo zabawne opowiadanie, ale docenią najbardziej wszyscy, którzy najpierw zapoznali się z całym cyklem, pomimo, że powstało zanim większość historii o Geralcie, Yen i Ciri ujrzało światło dzienne.

Bitewny pył 9/10
Ja chcę więcej!!!!!!
Króciutkie, bardzo treściwe i świetnie napisane opowiadanie S-F. Zakończone w taki sposób, że nic nie stało na przeszkodzie aby rozwinąć to w cały cykl, ale niestety Andrzej Sapkowski nigdy z tej możliwości nie skorzystał.

Złote popołudnie (7/10)
Fabularnie średnie, ale bardzo nadrabia humorem.

Zdarzenie w Mischief Creek (8/10)
Zaczęło się niewinnie, a wyszło bardzo konkretnie. Odrobinkę wiedźmowego horroru, szczyptę humoru i udana zabawa z konwencją. Wyszło dużo lepiej niż pierwotnie się zapowiadało.

Spanienkreuz (7/10)
Teoretycznie fantasy, ale właściwie nie ma to absolutnie znaczenia, w tym wypadku. Doskonała pozycja mówiąca o różnych postawach wobec żołnierskich rozkazów i ofiarach wojny.

Maladie (9/10)
Jest to wariacja na temat mitów arturiańskich, więc spodziewałem się fantasy, którego właściwie nie uświadczyłem. Absolutnie nie jest to wada. Fabularnie bardzo ciekawie, ale to bohaterowie są tutaj najmocniejszym ogniwem.

W sumie wychodzi 7/10, ale wystawiam 8/10 i osobiście zalecam omijać szerokim łukiem "Muzykantów", i trochę mniejszym "Tandaradei!". Pozostałe utwory są co najmniej dobre, albo bardzo dobre.

Droga z której się nie wraca - 7/10
Wiedźmin bez wiedźmina, ale w naprawdę solidnym wykonaniu. Szkoda że takie krótkie.

Muzykanci - 2/10
Dziwne, bardzo chaotyczne i nie sprawiające mi żadnej frajdy. Niedługie, więc dałem sobie 2 razy szansę z tym opowiadaniem i nadal mam wrażenie że niewiele rozumiem. Kolejnego podejścia nie będzie.

Tandaradei! - 4/10
Trochę horror,...

Mam wrażenie jakby opowiadania były wyciągnięte z szuflady autora i sklejone w jedną całość. Jak to bywa z takimi opowiadaniami, jedne były ciekawsze, drugie były nijakie, a trzecie niezwykle nudne. Książka najwyżej nadaje się do bezmyślnego czytania w trasie.

Mam wrażenie jakby opowiadania były wyciągnięte z szuflady autora i sklejone w jedną całość. Jak to bywa z takimi opowiadaniami, jedne były ciekawsze, drugie były nijakie, a trzecie niezwykle nudne. Książka najwyżej nadaje się do bezmyślnego czytania w trasie.

Czytając Wiedźmina myślałem OK. Świat piękny ale postacie beznadziejne i fabuła przesycona napaleńczymi tekstami i słabymi opisami seksu. Po przeczytaniu Maladi stwierdzam, że to nie charakter postaci a Sapkowskiego. W każdym opowiadaniu doświadczamy fajnego świata, ciekawych opisów, potworów czy zjawisk. Ale poza tym w ten świat zawsze wrzucony jest tekst dennych opisów czyiś uwodzicielskich uroków itd. Opisy postaci są powtarzające i znacząco do siebie podobne. Myślę, że ten autor zrobił by większą karierę w jakiś romansidłach klasy B albo i C niż w fantastyce. 5 gwiazdek jedynie za "światy", było by więcej gdyby w świat wrzucić bardziej różnorodne i ciekawe postacie.

Czytając Wiedźmina myślałem OK. Świat piękny ale postacie beznadziejne i fabuła przesycona napaleńczymi tekstami i słabymi opisami seksu. Po przeczytaniu Maladi stwierdzam, że to nie charakter postaci a Sapkowskiego. W każdym opowiadaniu doświadczamy fajnego świata, ciekawych opisów, potworów czy zjawisk. Ale poza tym w ten świat zawsze wrzucony jest tekst dennych opisów...