Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tym razem będzie szybko... Bo tak samo szybko biegła akcja w książce. Aż chciało się krzyczeć "daj chwilę wytchnienia!", ale nie... Nie ma litości. Takim sposobem, gdy zakupiłam dwa ostatnie tomy, "zjadłam je" w dwa dni(razem).
A tak dodatkowo: w każdej części podobały mi się nagłe zwroty akcji, których - co było dla mnie zaskoczeniem - nie spodziewałam się. Prym w tym wiódł tom pierwszy, szczególnie w końcówce mocno tyczącej się tajemnic Vale'a. :)
Polecam. Naprawdę. I wielki plus za wyważony, dobrze zrobiony wątek miłosny, oraz przyjaźń damsko-męską, która nie zmieniła wszystkiego w trójkącik!

Tym razem będzie szybko... Bo tak samo szybko biegła akcja w książce. Aż chciało się krzyczeć "daj chwilę wytchnienia!", ale nie... Nie ma litości. Takim sposobem, gdy zakupiłam dwa ostatnie tomy, "zjadłam je" w dwa dni(razem).
A tak dodatkowo: w każdej części podobały mi się nagłe zwroty akcji, których - co było dla mnie zaskoczeniem - nie spodziewałam się. Prym w tym...

"Kosogłosie", skrzywdziłeś mi psychikę... Za to Cię kocham, za to nienawidzę. W dodatku poruszyłeś we mnie coś, czego poruszać nie chciałam.
Dawno nie płakałam nad książką. Dawno nie płakałam z jej powodu... Co najwyżej tępo wpatrywałam się w przestrzeń, trawiąc treść. A co z "Kosogłosem"? Cóż... Tak to ja dawno nie płakałam. W ogóle od jakiegoś czasu nie płakałam... Do dzisiaj.
I co teraz...?

"Kosogłosie", skrzywdziłeś mi psychikę... Za to Cię kocham, za to nienawidzę. W dodatku poruszyłeś we mnie coś, czego poruszać nie chciałam.
Dawno nie płakałam nad książką. Dawno nie płakałam z jej powodu... Co najwyżej tępo wpatrywałam się w przestrzeń, trawiąc treść. A co z "Kosogłosem"? Cóż... Tak to ja dawno nie płakałam. W ogóle od jakiegoś czasu nie płakałam... Do...

Oh, oh i jeszcze raz oh!
W końcu mogę czytać, w końcu mam czas.
Dawkowanie tej książki jest niemożliwe... Miałam czytać 10 rozdziałów dziennie i przy odrobinie szczęścia i samozaparcia starczyłaby mi na cały tydzień! Niestety... Pochłonęłam ją w 2 dni i to tylko dlatego, że pierwszego alkohol brutalnie zagonił mnie do łóżka... Albo raczej mężczyzna. :) Jaką ja musiałam mieć silną wolę, gdy czytałam pierwszą część i byłam w stanie ją dawkować...
Książka dorównuje poprzedniczce, nie ma co... Większość faktów proszę zaczerpać z tamtej opinii, gdyż uważam tamte słowa za wciąż aktualne.
Jedyne, co uległo zmianie, a bardzo mnie urzekło... Okładka. Gdybyśmy zostali przy równie uroczej, minimalistycznej wersji amerykańskiej, byłoby smutno. Bardzo się cieszę, że to właśnie Polska ma okładkę, która nie pozwala książki nie zakupić, chociażby dlatego, żeby stała sobie jako ozdoba na półce i która w dodatku oddaje CAŁY klimat zawarty na zapisanych literkami stronach. Jestem wniebowzięta...
Bardzo mnie raduje fakt, że zakończenie umożliwia mi nieco lepsze dożycie kolejnej częśći. Jest ciut... Delikatniejsze.

Oh, oh i jeszcze raz oh!
W końcu mogę czytać, w końcu mam czas.
Dawkowanie tej książki jest niemożliwe... Miałam czytać 10 rozdziałów dziennie i przy odrobinie szczęścia i samozaparcia starczyłaby mi na cały tydzień! Niestety... Pochłonęłam ją w 2 dni i to tylko dlatego, że pierwszego alkohol brutalnie zagonił mnie do łóżka... Albo raczej mężczyzna. :) Jaką ja musiałam mieć...