Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Początek nieco nudnawy gdy opisywana jest historia miasteczka Modesto ale później się rozkręca i pochłonęłam tę książkę szybciej niż się spodziewałam, im dalej tym ciekawiej. Bardzo podobały mi się zakulisowe historie związane nie tylko z Lucasem i jego pracą nad kolejnymi produkcjami ale też znajomość z innymi znanymi postaciami z historii kina. Prace nad Gwiezdnymi wojnami były dla mnie najbardziej pasjonującymi fragmentami, oglądałam oryginalną trylogię jak miałam jakieś 12 lat i od tamtej pory jestem fanką tego uniwersum, ta książka uświadomiła mi jakim fenomenem popkulturowym stały się te filmy w latach 70 i 80 - i są nadal 😄 szczególnie niezwykłe były opisy zmagań z efektami specjalnymi które były pionierskie na ówczesne czasy.
Polecam fanom Star Wars 😎

Początek nieco nudnawy gdy opisywana jest historia miasteczka Modesto ale później się rozkręca i pochłonęłam tę książkę szybciej niż się spodziewałam, im dalej tym ciekawiej. Bardzo podobały mi się zakulisowe historie związane nie tylko z Lucasem i jego pracą nad kolejnymi produkcjami ale też znajomość z innymi znanymi postaciami z historii kina. Prace nad Gwiezdnymi...

Znakomite podsumowanie całej trylogii trisolariańskiej, chyba nie czytałam do tej pory science-fiction które zrobiłoby na mnie tak wielkie wrażenie. Pierwsza część bardzo mi się podobała, druga jeszcze lepsza a przy tej miałam niemal przez całą książkę wrażenie z cyklu wow :D Niesamowite zwieńczenie całości, świetna konstrukcja fabularna i wspaniała wyobraźnia autora - zastanawia mnie jak długo pisał całość, akcja-mimo braku chronologii w pewnych momentach-jest płynna i nie odnosi się wrażenia chaosu. Także ładunek emocjonalny bohaterów - którzy też się z czasem zmieniają - jest ogromny, są świetnie napisani i można łatwo ich sobie wyobrazić i się z nimi utożsamić - chociaż bywały momenty że te same postaci potrafiły strasznie irytować, ale to może moje odczucie. Ponieważ autor jest z wykształcenia inżynierem i nauka przedstawiona w trylogii była na poziomie akademickim - a ja na pewno nie należę do umysłów ścisłych - to mimo to nie miałam wielkich trudności ze zrozumieniem niektórych rzeczy. Polecam zdecydowanie wszystkim fanom porządnego sci-fi :)

Znakomite podsumowanie całej trylogii trisolariańskiej, chyba nie czytałam do tej pory science-fiction które zrobiłoby na mnie tak wielkie wrażenie. Pierwsza część bardzo mi się podobała, druga jeszcze lepsza a przy tej miałam niemal przez całą książkę wrażenie z cyklu wow :D Niesamowite zwieńczenie całości, świetna konstrukcja fabularna i wspaniała wyobraźnia autora -...

Klimat stworzony przez autorkę charakteryzuje się odpowiednią dawką grozy i niepewności, obie linie fabularne - dziennik z przełomu XIX i XX wieku oraz akcja współczesna - znakomicie się ze sobą łączą. Bardziej makabryczne okazują się wydarzenia z przeszłości - mające swoje konsekwencje w przyszłości - które sprawiają że czytelnikowi przechodzą ciarki po skórze, do tego poczucie obezwładniającego zimna i niebezpieczeństwa. Podobał mi się wątek cioteczki Sarah - indiańskiej szamanki, od której bohaterka wiele się nauczyła. Książka wciągnęła mnie od pierwszych stron, polecam gorąco wszystkim miłośnikom powieści grozy, i z pewnością sięgnę po inne tytuły od Jennifer McMahon.

Klimat stworzony przez autorkę charakteryzuje się odpowiednią dawką grozy i niepewności, obie linie fabularne - dziennik z przełomu XIX i XX wieku oraz akcja współczesna - znakomicie się ze sobą łączą. Bardziej makabryczne okazują się wydarzenia z przeszłości - mające swoje konsekwencje w przyszłości - które sprawiają że czytelnikowi przechodzą ciarki po skórze, do tego...

Muszę przyznać że po opisie z tyłu książki spodziewałam się wątku nadnaturalnego, który jednak nie wystąpił w takiej intensywności jak zakładałam. Jednak jak na debiut to kawał niezłej literatury, dobrze mi się ją czytało, fabuła była wciągająca a każda z postaci miała swój charakter i się wyróżniała. Stworzony przez autorkę klimat był wyrazisty i na tyle niepokojący, że podczas czytania nie było się pewnym czy morderstwo było czynem człowieka czy interwencji sił ponad naturalnych. Myślę, że książka podpada bardziej pod thriller psychologiczny niż powieść grozy - jak była reklamowana - ponieważ w dużej mierze fabuła skupia się na wspomnieniach i odczuciach bohaterki odnośnie swej przeszłości oraz pobytu na wyspie, niż na faktycznych elementach grozy. Z chęcią sięgnę po kolejną powieść tej autorki, ponieważ styl literacki i język mi odpowiadały.

Muszę przyznać że po opisie z tyłu książki spodziewałam się wątku nadnaturalnego, który jednak nie wystąpił w takiej intensywności jak zakładałam. Jednak jak na debiut to kawał niezłej literatury, dobrze mi się ją czytało, fabuła była wciągająca a każda z postaci miała swój charakter i się wyróżniała. Stworzony przez autorkę klimat był wyrazisty i na tyle niepokojący, że...

Spodziewałam się po tej książce czegoś lepszego, niby ciekawa historia ale nie do końca dopracowana, to samo można powiedzieć o postaciach. Nieco powierzchownie potraktowana fabuła, w zasadzie najbardziej mi się chyba podobał wątek Kroniki smoczych pieśni, aż pożałowałam że taka książka nie istnieje w rzeczywistości. Czytało się płynnie, język sprawny i prosty - poza hakerskimi pojęciami jak ktoś się niezbyt na tym zna. Mogło być lepiej.

Spodziewałam się po tej książce czegoś lepszego, niby ciekawa historia ale nie do końca dopracowana, to samo można powiedzieć o postaciach. Nieco powierzchownie potraktowana fabuła, w zasadzie najbardziej mi się chyba podobał wątek Kroniki smoczych pieśni, aż pożałowałam że taka książka nie istnieje w rzeczywistości. Czytało się płynnie, język sprawny i prosty - poza...

Bardzo dobra kontynuacja losów Świętosławy i jej bliskich. Sam fakt iż historia opisana w obu tomach rozciąga się na tyle lat politycznych zmagań o to by kraj rósł w siłę, był bardzo dobrym posunięciem. Autorka dobrze też postąpiła nie archaizując języka na siłę, bohaterowie mówią nieco współcześniej co zdecydowanie uprzyjemnia odbiór treści, a także łatwiej się z nimi utożsamić.
Oceniam tak samo jak część 1 czyli na 8, bo pomimo kilku wątków które mi się nie spodobały - co nie zależy jednak od autorki tylko mojej wizji losów bohaterów ;)- oba tomy zrobiły na mnie wrażenie swoich rozmachem.

Bardzo dobra kontynuacja losów Świętosławy i jej bliskich. Sam fakt iż historia opisana w obu tomach rozciąga się na tyle lat politycznych zmagań o to by kraj rósł w siłę, był bardzo dobrym posunięciem. Autorka dobrze też postąpiła nie archaizując języka na siłę, bohaterowie mówią nieco współcześniej co zdecydowanie uprzyjemnia odbiór treści, a także łatwiej się z nimi...

Bardzo mnie wciągnęła ta książka, głównie ze względu na tematykę - średniowiecze i powiązania polsko-skandynawskie. Bohaterka była bardzo silną osobowością, podobał mi się sposób jej wykreowania, chociaż chwilami wydawała mi się nieco irytująca. Świetnym pomysłem było skonstruowanie fabuły z punktu widzenia innych bohaterów, dodało to innego spojrzenia na całą historię i pokazało ich motywacje. Przyczepiłabym się tylko do sprawy powtórzeń treściowych, które się pojawiły w kilku momentach, np. wspomnienie historii Złotego Grodu w obu tomach było zbędne, zupełnie jakby autorka podejrzewała swoich czytelników o sklerozę. Ale może się czepiam, w ogólnej mierze oceniam ją na 8 i polecam miłośnikom powieści historycznych.

Bardzo mnie wciągnęła ta książka, głównie ze względu na tematykę - średniowiecze i powiązania polsko-skandynawskie. Bohaterka była bardzo silną osobowością, podobał mi się sposób jej wykreowania, chociaż chwilami wydawała mi się nieco irytująca. Świetnym pomysłem było skonstruowanie fabuły z punktu widzenia innych bohaterów, dodało to innego spojrzenia na całą historię i...

Taka niepozorna książeczka idealna dla bibliofilów, gdyż akcja całej powieści rozgrywa się w księgarni, której ekscentryczny właściciel stracił niedawno żonę w wypadku oraz chęć życia. W trzy lata po śmierci ukochanej w jego życiu pojawiają się dwie inne kobiety - przedstawicielka handlowa wydawnictwa Amelia, oraz kilkumiesięczna dziewczynka Maja, porzucona przez matkę, która pisze do właściciela liścik w którym wyraża pragnienie by jej córka wychowywała się wśród książek i była oczytana. Pod wpływem impulsu bohater adoptuje dziewczynkę, a jego życie ulega diametralnej zmianie. Dzięki obecności małej w księgarni pojawia się coraz więcej ludzi zainteresowanych dziewczynką i pomagającym im w miarę możliwości. Wkrótce między nim a przedstawicielką handlową także rodzi się przyjaźń.
Dodatkowym atutem książki są rekomendacje ulubionych opowiadań bohatera, zamieszczone na początku każdego rozdziału, które kieruje do starszej Mai.
Książkę czyta się szybko - pomimo upływu wielu lat w fabule nie ma się wrażenia że czegoś brakuje, wszystko płynnie łączy się ze sobą - i przyjemnie. Język może nie jest zbyt wygórowany ale pisarka ma niewątpliwie lekkie pióro.

Taka niepozorna książeczka idealna dla bibliofilów, gdyż akcja całej powieści rozgrywa się w księgarni, której ekscentryczny właściciel stracił niedawno żonę w wypadku oraz chęć życia. W trzy lata po śmierci ukochanej w jego życiu pojawiają się dwie inne kobiety - przedstawicielka handlowa wydawnictwa Amelia, oraz kilkumiesięczna dziewczynka Maja, porzucona przez matkę,...

Zwykle gdy książka jest tak bardzo rozreklamowana to jest albo bardzo dobra albo wręcz przeciwnie. Na szczęście w tym przypadku okazało się, że jest świetna, wciągająca od samego początku. Wiadomo że książek, których akcja rozgrywa się w czasach II wojny jest pełno, każda może być z innego punktu widzenia i nadal będzie interesująca (lub nie - zależy od pisarza), ta ma narratora w postaci samej Śmierci z czym się jak dotąd nie spotkałam. Śmierć jest ironiczna ale też pokazuje stronę sentymentalną w stosunku do bohaterki. Oglądamy oczami narratora życie Liesel od momentu jej drogi do obcych ludzi, którzy mają ją zaadoptować, ponieważ jej matka ze względu na poglądy polityczne trafia do więzienia. Bohaterowie książki są dobrze napisani, łatwo się z nimi zżyć i współczuć tylko czasów w jakich przyszło im żyć. Liesel jest tym bardziej ciekawą dla mnie postacią, ponieważ pomimo nieumiejętności czytania ciągnie ją do książek, chce zanurzać się w historiach spisanych na kartach.
Jej losy są bardzo poruszające i pomimo wszystkich przeciwności udaje jej się dożyć starszego wieku i w spokoju rozstać ze światem.

Zwykle gdy książka jest tak bardzo rozreklamowana to jest albo bardzo dobra albo wręcz przeciwnie. Na szczęście w tym przypadku okazało się, że jest świetna, wciągająca od samego początku. Wiadomo że książek, których akcja rozgrywa się w czasach II wojny jest pełno, każda może być z innego punktu widzenia i nadal będzie interesująca (lub nie - zależy od pisarza), ta ma...

Pierwsza książka tego autora jaka wpadła mi w ręce podczas przetrząsania namiotu z książkami. Jako fanka horrorów od razu zwróciłam uwagę na okładkę, tym bardziej ucieszyłam się że natknęłam się na polskiego autora. Przeczytanie kilku pierwszych zdań zachęciło mnie do kupna i nie pożałowałam. Oczywiście jest tu wątek kryminalny, fabuła ciekawie skomponowana i wciągający, bohater intrygujący i skrywający przed znajomymi pewien dar. Bardzo miło zaskoczył mnie też język pisany, nieliczne archaizmy nie sprawiają trudności w odbiorze i nie rażą przesadną stylizacją. Książka z pewnością nie jest żadnym przełomem gatunkowym ale dobrze wiedzieć, że jest coraz więcej polskich pisarzy, którzy specjalizują się w tworzeniu takich historii. Polecam miłośnikom powieści z dreszczykiem.

Pierwsza książka tego autora jaka wpadła mi w ręce podczas przetrząsania namiotu z książkami. Jako fanka horrorów od razu zwróciłam uwagę na okładkę, tym bardziej ucieszyłam się że natknęłam się na polskiego autora. Przeczytanie kilku pierwszych zdań zachęciło mnie do kupna i nie pożałowałam. Oczywiście jest tu wątek kryminalny, fabuła ciekawie skomponowana i wciągający,...

Do autora dotarłam podczas zbierania materiałów do pracy licencjackiej.Bardzo lubię utwory z gatunku horroru i grozy,a te z przełomu XIX i XX wieku mają szczególny klimat.Największe wrażenie zrobiło na mnie pięć pierwszych opowiadań, pozostałe już nie tak bardzo, ale i tak miały dobrze zbudowaną atmosferę niepokoju i niesamowitości. Podobno twórczość Blackwooda była dla H.P.Lovecrafta ważnym źródłem inspiracji. Polecam czytanie tych opowiadań wieczorem, gdy na dworze pada i wieje 😉

Do autora dotarłam podczas zbierania materiałów do pracy licencjackiej.Bardzo lubię utwory z gatunku horroru i grozy,a te z przełomu XIX i XX wieku mają szczególny klimat.Największe wrażenie zrobiło na mnie pięć pierwszych opowiadań, pozostałe już nie tak bardzo, ale i tak miały dobrze zbudowaną atmosferę niepokoju i niesamowitości. Podobno twórczość Blackwooda była dla...

Początek książki był dla mnie strasznie męczący, te opisy pracy w kopalni i ciężkie warunki były nieco przytłaczające i.. po prostu nudnawe. Jednak kiedy już przebrnęłam przez tych pierwszych kilkadziesiąt kartek, zaczęłam się przyzwyczajać do bohaterów, jednak żebym ich polubiła to ciężko określić, bardziej było mi ich żal. Z tą całą biedą górników, kontrast ich świata ze światem burżuazji jeszcze bardziej potęgował wymowę utworu, tą zwierzęcą walkę o godność, o której sami w końcu zapomnieli, przeszedłszy cierpiąc głód. Szczególnie zakończenie było bardzo wstrząsające.
Jeśli chodzi o sam język pisania, czytało się dobrze, płynnie, niektórzy bohaterowie byli okropnie irytujący i czasem wręcz odstręczający, ale byli też tacy, których dało się zrozumieć i usprawiedliwiało ich późniejsze poczynania.
Daję 7 ponieważ nie powaliła mnie na kolana, jednak treść i przekaz moralny jest dosadny i bez wątpienia aktualny - uniwersalny.

Początek książki był dla mnie strasznie męczący, te opisy pracy w kopalni i ciężkie warunki były nieco przytłaczające i.. po prostu nudnawe. Jednak kiedy już przebrnęłam przez tych pierwszych kilkadziesiąt kartek, zaczęłam się przyzwyczajać do bohaterów, jednak żebym ich polubiła to ciężko określić, bardziej było mi ich żal. Z tą całą biedą górników, kontrast ich świata ze...

Moje pierwsze spotkanie z tym klasykiem zakończyło się sukcesem :) Banalna tematyka miłosna posłużyła stworzeniu niesamowitej atmosfery, pustkowia i rozległego wrzosowiska na którym rozgrywa się cała akcja, do pokazania różnych postaw życiowych bohaterów, a także przesądów które nadal wyznają niektórzy. Palenie ognisk i sposób obchodzenia świąt wciąż ma tam elementy wierzeń pogańskich, co potęguje klimat powieści, w której dominują kaprysy natury oraz zależność bohaterów od niej. Czytając ją można odnieść wrażenie, że niemal cały czas wrzosowisko targane jest wiatrami i deszczem, a większość kluczowych wydarzeń ma miejsce o zmroku, szczególnie dramatyczne jest rozwiązanie losów obojga par. Jeśli ktoś gustuje w literaturze typu "Wichrowe wzgórza" czy "Dziwne losy Jane Eyre", na pewno znajdzie coś dla siebie również w tej książce. polecam :)

Moje pierwsze spotkanie z tym klasykiem zakończyło się sukcesem :) Banalna tematyka miłosna posłużyła stworzeniu niesamowitej atmosfery, pustkowia i rozległego wrzosowiska na którym rozgrywa się cała akcja, do pokazania różnych postaw życiowych bohaterów, a także przesądów które nadal wyznają niektórzy. Palenie ognisk i sposób obchodzenia świąt wciąż ma tam elementy wierzeń...

Pomysł dobry, sama fabuła całkiem wciągająca i gdyby nie ciekawość jak się skończy i kto się okaże mordercą, nie dotrwałabym do końca. Styl pisania mnie irytował, nie przepadam za takimi szczegółowymi opisami co kto zrobił, jak jest ubrany albo jakiej marki rzeczy nosi. Pewnie dlatego że jestem fanką bardziej minimalistycznego stylu a ten wydał mi się nieco pretensjonalny. Jak dla mnie średnia, czytałam lepsze książki o wampirach.

Pomysł dobry, sama fabuła całkiem wciągająca i gdyby nie ciekawość jak się skończy i kto się okaże mordercą, nie dotrwałabym do końca. Styl pisania mnie irytował, nie przepadam za takimi szczegółowymi opisami co kto zrobił, jak jest ubrany albo jakiej marki rzeczy nosi. Pewnie dlatego że jestem fanką bardziej minimalistycznego stylu a ten wydał mi się nieco pretensjonalny....

Książkę kupiłam bo była promocja w matrasie i zaciekawił mnie opis fabuły. Pierwsze moje spotkanie z tym autorem zakończyło się pozytywnie i już wypożyczyłam z biblioteki miejskiej kolejną część serii. Bardzo podobał mi się motyw dwóch linii czasowych, które są na początku nieco nielinearne, i to jak się powoli - dosłownie - układało w całość z każdą kolejną stroną. Fakt, że akcja rozkręcała się na nieco wolnych obrotach a później nagle nabrała tempa, sprawił że ostatnie 200 parę stron przeczytałam dość szybko i jak musiałam odłożyć książkę, to cały czas się zastanawiałam co będzie dalej.

Książkę kupiłam bo była promocja w matrasie i zaciekawił mnie opis fabuły. Pierwsze moje spotkanie z tym autorem zakończyło się pozytywnie i już wypożyczyłam z biblioteki miejskiej kolejną część serii. Bardzo podobał mi się motyw dwóch linii czasowych, które są na początku nieco nielinearne, i to jak się powoli - dosłownie - układało w całość z każdą kolejną stroną. Fakt,...

Krótka książka, można by nawet powiedzieć książeczka ;) w której pisarka zainspirowała się stylem Agaty Christie, okazała się niezła. Nie porwała mnie ale trzeba przyznać, ze zakończenie było zaskakujące - tego się nie spodziewałam. Jeszcze nie czytałam żadnej jej książki z serii ale zamierzam bo ostatnio mnie wzięło na kryminały - szczególnie te skandynawskie, które mają niesamowicie mroczny klimat i aż bije od nich to zimno i surowość :D

Krótka książka, można by nawet powiedzieć książeczka ;) w której pisarka zainspirowała się stylem Agaty Christie, okazała się niezła. Nie porwała mnie ale trzeba przyznać, ze zakończenie było zaskakujące - tego się nie spodziewałam. Jeszcze nie czytałam żadnej jej książki z serii ale zamierzam bo ostatnio mnie wzięło na kryminały - szczególnie te skandynawskie, które mają...

Książka była dobra ale nie porwała mnie na całego. Historia, której źródłem jest greckie podanie o Kupidynie i Psyche jest ciekawie napisane. Starożytna kraina Glome i postaci są wyraziste, wszystko to świadczy o dużej wyobraźni autora jednak jak na mój gust za bardzo ta książka przefilozofowana (nie wiem czy jest takie słowo ale dobra ;D). Rozumiem, że jest o Bogach i musiała być taka ale...to właśnie jedna z książek co do której mam mieszane uczucia. Każdy musi ocenić sam po lekturze ;)

Książka była dobra ale nie porwała mnie na całego. Historia, której źródłem jest greckie podanie o Kupidynie i Psyche jest ciekawie napisane. Starożytna kraina Glome i postaci są wyraziste, wszystko to świadczy o dużej wyobraźni autora jednak jak na mój gust za bardzo ta książka przefilozofowana (nie wiem czy jest takie słowo ale dobra ;D). Rozumiem, że jest o Bogach i...

Pierwsza książka Gaimana po którą sięgnęłam, pomógł w tym też film który widziałam parę lat temu. Podobał mi się język ze specyficznym poczuciem humoru, dobrze się czytało a sama historia była ciekawa. Na pewno jeszcze nie raz sięgnę po jego książkę.

Pierwsza książka Gaimana po którą sięgnęłam, pomógł w tym też film który widziałam parę lat temu. Podobał mi się język ze specyficznym poczuciem humoru, dobrze się czytało a sama historia była ciekawa. Na pewno jeszcze nie raz sięgnę po jego książkę.

O tej serii, aż wstyd chyba przyznać, usłyszałam dopiero kiedy pojawił się serial. Tradycyjnie chciałam najpierw przeczytać chociaż pierwszą część, żeby wiedzieć co i jak. Jak zobaczyłam objętość to pomyślałam tylko: oby to było dobre ;) Okazała się bardzo dobra, wyraziste postaci, z których mało która nie jest jednoznacznie zła. Jedni irytują, z innymi się utożsamiamy ale w trakcie czytania stosunek do kilku postaci zmienił mi się. Oczywiście mało kto nie lubi rodziny Starków, są szlachetni, odważni i hołdują starym tradycjom, ja z dzieciaków polubiłam najbardziej Aryę, Robba i Brana. Sansa sprawia wrażenie panienki, która ma głowę wypchaną wyidealizowanymi historiami ale "związek" z Joffreyem zmienią ją z czasem. Jeśli chodzi i Jona to podoba mi się ta postać bardziej w książce niż serialu. No i Targaryenowie..to jest niezła rodzinka ;) Myślałam, że w końcu na tronie zasiądzie Dany jednak kiedy pojawił się Aegon trochę się zmieniło, ciekawa jestem jak Martin to rozwiąże. Kiedy pojawiła się Brienne to od razu ją polubiłam, można też powiedzieć, że na znajomości z nią skorzystał Jaime Lannister, trochę spokorniał i stał się bardziej znośny. Postać Tyriona uwielbiam, jest świetny z tym swoim poczuciem humoru i chyba jest najmilszym z całej tej rodziny, Cersei mnie denerwuje przez większość czasu, chociaż miała swoje momenty, gdy była milsza...trochę :D
Z niecierpliwością czekam na kolejną część.

O tej serii, aż wstyd chyba przyznać, usłyszałam dopiero kiedy pojawił się serial. Tradycyjnie chciałam najpierw przeczytać chociaż pierwszą część, żeby wiedzieć co i jak. Jak zobaczyłam objętość to pomyślałam tylko: oby to było dobre ;) Okazała się bardzo dobra, wyraziste postaci, z których mało która nie jest jednoznacznie zła. Jedni irytują, z innymi się utożsamiamy ale...

A niech będzie te 7 gwiazdek bo na dobrą sprawę wahałam się między dobra a bardzo dobra. Kolejna książka z cyklu "tajemnice zza grobu sławnych autorów" ;) Trzeba przyznać, że fabuła jest wciągająca, bohaterka mnie chwilami irytowała ale tempo wydarzeń na szczęście nadrabiało drobne niedoróbki. Trzeba jednak coś wiedzieć na temat fabuły sztandarowych sztuk Szekspira, żeby lepiej się zagłębić plus można się też dowiedzieć paru ciekawostek. Polecam tym, którzy lubią książki tego typu ;)

A niech będzie te 7 gwiazdek bo na dobrą sprawę wahałam się między dobra a bardzo dobra. Kolejna książka z cyklu "tajemnice zza grobu sławnych autorów" ;) Trzeba przyznać, że fabuła jest wciągająca, bohaterka mnie chwilami irytowała ale tempo wydarzeń na szczęście nadrabiało drobne niedoróbki. Trzeba jednak coś wiedzieć na temat fabuły sztandarowych sztuk Szekspira, żeby...