Królowa

Kolejna książka Elżbiety Cherezińskiej którą serdecznie polecam. Bardzo ciekawie poprowadzona fabuła.

Kolejna książka Elżbiety Cherezińskiej którą serdecznie polecam. Bardzo ciekawie poprowadzona fabuła.

Pokaż mimo to

warto przeczytac

warto przeczytac

Pokaż mimo to

Królowa Szwecji, Danii, Norwegii i Anglii. Żona, matka i siostra królów. Kobieta której bystry umysł i cierpliwość w dążeniu do celu pozwoliły wydobyć się mroków historii. Mroków które na zawsze pochłonęły inne piastowskie księżniczki których nawet imiona nie zapisały się w pieśniach, podaniach czy kronikach.

Sygryda Storråda w Polsce zwana Świętosławą powraca w drugim tomie powieści Elżbiety Cherezińskiej pod tytułem "Królowa". Jest to kontynuacja opowieści o Hardej której początkiem jest bitwa morska pod Svold zwana bitwą trzech króli. Naprzeciw siebie stanęli król Norwegii Olav Tryggvason oraz Duńczycy i Szwedzi wsparci w ostatniej chwili przez posiłki z Jomsborga.
Zakończona sromotną klęską Norwegii potyczka była dla Świętosławy nie tylko osobistą tragedią (Olav, jej miłość ranny w bitwie rzucił się do morza by nie dostać się w ręce wrogów) ale też zachwiała jej pozycją na dworze. Oskarżona przez swojego męża o zdradę i konszachty z wrogiem na wiele lat została wygnana z zimnej północy: z dala od dzieci, królewskiego splędoru i uwielbiających ją poddanych. Schronieniem dla niej stała się dla niej Polska i dwór brata Bolesława Chrobrego.
Dopiero śmierć jej męża pozwoliła jej ponownie wrócić na północ by pomóc synom w sprawowaniu władzy.

Druga część opowieści o losach Świętosławy różni się znacznie od pierwszej. Postać królowej schodzi na drugi plan. Na pierwszym zaś pojawiają się jej mężczyźni: mąż, synowie, brat Bolesław i ich walka o utrzymanie władzy i podboje nowych terytoriów. I tak jak "Hardą" nazwałabym powieścią kobiecą (choć nie przepadam za tym określeniem) tak "Królowa" to pełna brutalności, krwi i walki historia mężczyzn w okół których toczyło się jej życie.
Wątki z założenia drugoplanowe (jak choćby ten dotyczący Bolesława Chrobrego i jego walki o koronę) w tej części wysuwają się na pierwszy plan.

Nie brakuje jednak znanego z "Hardej" klimatu: surowości przyrody, dawnych podań czy ówczesnych zwyczajów. To nadal utrzymana w klimacie starej baśni pasjonująca opowieść o niezwykłej kobiecie. Z przyjemnością wysłuchałam jej w formie audiobooka w świetnej interpretacji mojego ulubionego lektora Filipa Kosiora. Polecam!

Królowa Szwecji, Danii, Norwegii i Anglii. Żona, matka i siostra królów. Kobieta której bystry umysł i cierpliwość w dążeniu do celu pozwoliły wydobyć się mroków historii. Mroków które na zawsze pochłonęły inne piastowskie księżniczki których nawet imiona nie zapisały się w pieśniach, podaniach czy kronikach.

Sygryda Storråda w Polsce zwana Świętosławą powraca w drugim...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dobra powieść historyczna. Moim zdaniem "Królowa" jest odrobinę lepsza od "Hardej". Mam ochotę przeczytać kolejne książki Cherezińskiej więc na pewno nie jest to moje ostatnie spotkanie z twórczością tej Autorki.

Bardzo dobra powieść historyczna. Moim zdaniem "Królowa" jest odrobinę lepsza od "Hardej". Mam ochotę przeczytać kolejne książki Cherezińskiej więc na pewno nie jest to moje ostatnie spotkanie z twórczością tej Autorki.

Pokaż mimo to

Ciekawa opowieść historyczna z elementami fikcyjnymi. Dzięki takim książkom postacie z minionych epok stają się troszkę bliższe, bardziej ludzkie.
Momentami ciężko mi się czutało, ze względu na styl pisarki, język, nazewnictwo. Czytałam w sposób przerywany, więc troche to zajęło. W między czasie przeczytałam inne książki ;-P
Ogólnie warto, polecam.

Ciekawa opowieść historyczna z elementami fikcyjnymi. Dzięki takim książkom postacie z minionych epok stają się troszkę bliższe, bardziej ludzkie.
Momentami ciężko mi się czutało, ze względu na styl pisarki, język, nazewnictwo. Czytałam w sposób przerywany, więc troche to zajęło. W między czasie przeczytałam inne książki ;-P
Ogólnie warto, polecam.

Pokaż mimo to

W drugiej części przygód Świętosława początkowo nie ma aż tak dużo do powiedzenia, jak w pierwszej, ale po śmierci Swena Widłobrodego ta sytuacja ulegnie zmianie. Z jej doświadczenia korzystają synowie, służy też radą swojemu bratu Bolesławowi. Mimo że straciła kilka najbliższych jej osób, to nadal nieugięcie kroczy do przodu, ku własnym i synów celom.

Świat odmalowany przez autorkę jest równie barwny, co w Hardej, a wraz z bohaterami podróżujemy od Kijowa, przez Poznań, Skandynawię i Rzeszę, aż do Anglii. Wszystkie elementy - i te prawdziwe i te fikcyjne pięknie tworzą spójną całość. Najbardziej do gustu przypadło mi przedstawienie odejścia Świętosławy z tego świata i za taką formę zakończenia jedna gwiazdka w górę. Czekam na więcej od pani Cherezińskiej, a tymczasem pora zabrać się za to, co pod ręką.

Piękna, barwna i pouczająca lekcja historii - brawo.

W drugiej części przygód Świętosława początkowo nie ma aż tak dużo do powiedzenia, jak w pierwszej, ale po śmierci Swena Widłobrodego ta sytuacja ulegnie zmianie. Z jej doświadczenia korzystają synowie, służy też radą swojemu bratu Bolesławowi. Mimo że straciła kilka najbliższych jej osób, to nadal nieugięcie kroczy do przodu, ku własnym i synów celom.

Świat odmalowany...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przeczytałam zarówno Królową jak i Hardą. Świetne książki historyczne. Wspaniały nieprzytłaczający język. Tak mało wiemy o córce Mieszka I a tu otwiera się przed nami jej życie niczym książka.

Przeczytałam zarówno Królową jak i Hardą. Świetne książki historyczne. Wspaniały nieprzytłaczający język. Tak mało wiemy o córce Mieszka I a tu otwiera się przed nami jej życie niczym książka.

Pokaż mimo to

„Królowa” to kontynuacja „Hardej” Elżbiety Cherezińskiej. Losy rodzeństwa - Świętosławy i Bolesława zaciekawiają oraz zadziwiają czytelnika. Oprócz ich historii poznajemy też dzieje Haralda i Knuta (synów Świętosławy i Svena) oraz Bezpryma i Mieszka (synów Bolesława z pierwszego i drugiego małżeństwa). Oczywiście, można sięgnąć do źródeł i poczytać sobie o dokonaniach postaci historycznych, jednakże Cherezińska tak zajmująco opisuje uczucia i emocje targające bohaterami, kierujące ich wyborami, że cała historia staje się barwniejsza i bardziej ekscytująca.

Niewątpliwym atutem tej powieści jest główna bohaterka, opisana tak, że mucha nie siada. Nie dziwię, że gdziekolwiek pojawiała się Świętosława, budziła w bohaterach silne uczucia wszelakiej barwy. Jej relacje z Bolesławem, Astrydą, Svenem, synami, topornikami to nie ciepłe kluski, ale pikantne danie meksykańskie. Aż iskry lecą. Nieprzeciętna inteligencja zderzona ze sprytem i temperamentem.

Prawdziwym zaskoczeniem był dla mnie ostatni rozdział „Nawa królów”. Nie spodziewałam się takiego zamknięcia sagi, ale bardzo mi się spodobał pomysł autorki.

„Królowa” to kontynuacja „Hardej” Elżbiety Cherezińskiej. Losy rodzeństwa - Świętosławy i Bolesława zaciekawiają oraz zadziwiają czytelnika. Oprócz ich historii poznajemy też dzieje Haralda i Knuta (synów Świętosławy i Svena) oraz Bezpryma i Mieszka (synów Bolesława z pierwszego i drugiego małżeństwa). Oczywiście, można sięgnąć do źródeł i poczytać sobie o dokonaniach...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Męczyłam się bardzo z tą powieścią, bardziej niż z "Hardą". Trudno się było zorientować w zawiłościach polityki początków XI wieku. Razi nachalne ewangelizowanie (zwłaszcza ostatni rozdział: "Ot, siła chrztu"). A przedstawianie legend o Torem Jeleniu i demonie Eyvindzie żałosne w powieści jednak bądź co bądź historycznej. Rozumiem, że tak to przedstawiają islandzkie sagi, ale można było te same historie opowiedzieć wkładając je w czyjeś usta (ludzie powiadają, że...), a nie sugerując, że tak się działo naprawdę.

Męczyłam się bardzo z tą powieścią, bardziej niż z "Hardą". Trudno się było zorientować w zawiłościach polityki początków XI wieku. Razi nachalne ewangelizowanie (zwłaszcza ostatni rozdział: "Ot, siła chrztu"). A przedstawianie legend o Torem Jeleniu i demonie Eyvindzie żałosne w powieści jednak bądź co bądź historycznej. Rozumiem, że tak to przedstawiają islandzkie sagi,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nikt tak nie pisze oPiastach jak Cherezińska. Jej Świętosława , Sigirda Storadda to wspaniała kobieta z krwi i kośći. Odnajduje się w pełnym intryg świecie walki o władzę i jej utrzymanie. Świętosława zawsze wie jakie są powinności władcczyni. Włada północnymi królestwami ale zawsze jest Piastówną córką swojego ojca siostrą swojego Brata

Nikt tak nie pisze oPiastach jak Cherezińska. Jej Świętosława , Sigirda Storadda to wspaniała kobieta z krwi i kośći. Odnajduje się w pełnym intryg świecie walki o władzę i jej utrzymanie. Świętosława zawsze wie jakie są powinności władcczyni. Włada północnymi królestwami ale zawsze jest Piastówną córką swojego ojca siostrą swojego Brata

Pokaż mimo to