Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Dwudziesty szósty października 1949 roku nie należał do dni obfitujących w sensacje."

Wstęp do tej krótkiej powieści z 1994 (polskie wydanie już w 1996) to reminiscencja Marqueza - wspomnienie początków kariery pisarskiej, gdy terminował jako nieopierzony jeszcze dziennikarz - a zarazem oddanie hołdu ludziom, którym sporo zawdzięcza. Bo dziennikarstwa uczył się pod okiem Clemente Manuela Zabala, redaktora dziennika El Universal v Cartagenie, a nad wydaniami jego książek czuwała Carmen Balcells, która w opinii wielu wydawanych pisarzy za to, jak się o nich starała, powinna być uznana za świętą. Zabalowi dziękuje we wstępie, Balcells dedykuje całą książkę. Wstęp, poświęcony realnym postaciom i wydarzeniom z 1949 roku* (przebudowa starego klasztoru klarysek w Cartagenie i usunięcie szczątków ludzkich z krypty, która dziś jest barem hotelu Sofitel), nawiązuje do niemal baśniowej narracji, której akcja toczy się w XVIII w. przenosząc nas jednym szwenkiem - jak w filmie - w przeszłość, przy czym nie wiemy, czy autor zmyślił tylko historie z przeszłości, czy wszystko, włącznie ze wstępem. (...)

Cała recenzja na stronie: https://nakanapie.pl/recenzje/niewiara-moze-przetrwac-wiecej-niz-wiara-bo-zywi-si-o-milosci-i-innych-demonach

"Dwudziesty szósty października 1949 roku nie należał do dni obfitujących w sensacje."

Wstęp do tej krótkiej powieści z 1994 (polskie wydanie już w 1996) to reminiscencja Marqueza - wspomnienie początków kariery pisarskiej, gdy terminował jako nieopierzony jeszcze dziennikarz - a zarazem oddanie hołdu ludziom, którym sporo zawdzięcza. Bo dziennikarstwa uczył się pod okiem...