Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sztos! Może dlatego, że odnalazłam cząstkę siebię w tych opowiadaniach. Chce więcej!

Sztos! Może dlatego, że odnalazłam cząstkę siebię w tych opowiadaniach. Chce więcej!

Świat wykreowany przez Kinga, zawsze jest światem dla mnie realnym. Niezależnie od potworów,outsiderów, złych duchów i innych upiorów. Zawsze, gdzieś z tyłu głowy słyszę (jakby głos Holly): - "uwierz".

Świat wykreowany przez Kinga, zawsze jest światem dla mnie realnym. Niezależnie od potworów,outsiderów, złych duchów i innych upiorów. Zawsze, gdzieś z tyłu głowy słyszę (jakby głos Holly): - "uwierz".

"W tym cały sęk. Nike nie wie ze stuprocentową pewnością, w jakim stopniu jego postępowanie odbija się na życiu innych" - najlepsze podsumowanie tej książki. Nie potrafiłam oderwać się od lektury.

Pierwotne zakończenie książki nie pasuje do tej historii. Drugie, sprawia, że historia na długo zapada w pamięć.

"W tym cały sęk. Nike nie wie ze stuprocentową pewnością, w jakim stopniu jego postępowanie odbija się na życiu innych" - najlepsze podsumowanie tej książki. Nie potrafiłam oderwać się od lektury.

Pierwotne zakończenie książki nie pasuje do tej historii. Drugie, sprawia, że historia na długo zapada w pamięć.

Krótko: rewelacyjna. Zarówno Star, jak i Flora przypominają mi siebie samą - dlatego nie mogłam się oderwać od książki. Polecam!

Krótko: rewelacyjna. Zarówno Star, jak i Flora przypominają mi siebie samą - dlatego nie mogłam się oderwać od książki. Polecam!

Historia, która zapada długo w pamięci...

Historia, która zapada długo w pamięci...

Fabuła przewidywalna od połowy książki - a zapowiadała się bardzo dobrze. Coś od incydentu Vesty w łazience poszło nie tak jak powinno.. ;) Niestety mnie nie zachwyciła.

Fabuła przewidywalna od połowy książki - a zapowiadała się bardzo dobrze. Coś od incydentu Vesty w łazience poszło nie tak jak powinno.. ;) Niestety mnie nie zachwyciła.

Jest to przede wszystkim zbiór zdjęć z okresu Powstania Warszawskiego. Choć wiele z nich można znaleźć w Internecie, to również znajdą się takie, które nie były publikowane.

Jest to przede wszystkim zbiór zdjęć z okresu Powstania Warszawskiego. Choć wiele z nich można znaleźć w Internecie, to również znajdą się takie, które nie były publikowane.

A co mi tam! Książka jest zabawna! Niech ma pięć, a nie sześć gwiazdeczek!

A co mi tam! Książka jest zabawna! Niech ma pięć, a nie sześć gwiazdeczek!

Zarówno pierwszy, jak i drugi tom otrzymałam w prezencie, i to tak naprawdę skłoniło mnie do przeczytania tych pozycji. Żadnych nowości, żadnego powiewu świeżości - kolejne schematyczne powieści. Niestety rynek wydawniczy "tonie" w tego typu pozycjach i to sprawia, że "nowości" tak na prawdę nie są "nowościami", a powielaniem utartego schematu, który niewątpliwe się sprzedaje. Niestety konsekwencją jest to, że czytelnika trudno zaskoczyć, a szybciej zanudzić. Pierwsza część zdecydowanie lepsza od drugiej. Książki na wieczorne chwile, czyta się szybko, a czy przyjemnie, to niech już każdy oceni sam.

Zarówno pierwszy, jak i drugi tom otrzymałam w prezencie, i to tak naprawdę skłoniło mnie do przeczytania tych pozycji. Żadnych nowości, żadnego powiewu świeżości - kolejne schematyczne powieści. Niestety rynek wydawniczy "tonie" w tego typu pozycjach i to sprawia, że "nowości" tak na prawdę nie są "nowościami", a powielaniem utartego schematu, który niewątpliwe się...

Uwielbiam portrety, mają w sobie coś magicznego. Zawsze zastanawiam się jakie życie miała dana osoba, czy była szczęśliwa, spełniona.

Uwielbiam portrety, mają w sobie coś magicznego. Zawsze zastanawiam się jakie życie miała dana osoba, czy była szczęśliwa, spełniona.

tatuaże... <3

tatuaże... <3

Problem książek, tego typu, polega na tym, że wszystkie są schematyczne, co czyni je przewidywalne. Piszę to z czystym sumienie, gdyż przeczytałam trochę takich pozycji. Mam za sobą historie m.in.: Greya, Crossa i wielu innych. Przez co wyrobiłam sobie nieco zdanie. Na ogół panuje jeden schemat: on – przystojny, bogaty, najczęściej z mroczną tajemnicą i masą problemów. Ona – cicha, niedoświadczona, również z mroczną przeszłością. Zakochują się w sobie i walczą z wrogami. Potem ślub, dzieci i żyli długo i szczęśliwie. Jeśli chodzi o kwestię seksu – powtarzalne! Każda kolejna scena, to te same jęki, głosy, słowa... Jakby autorki robiły kopiuj/wklej.
Ktoś również może zarzucić, że powieści kryminalne i detektywistyczne (które uwielbiam) również są powtarzalne. Bowiem możemy spodziewać się morderstwa-detektywa-śledztwa-rozwiązania zagadki. Mimo to wybiorę kryminały i stanę za nimi murem.
Nie chce oczywiście umniejszać literaturze erotycznej pewnej wartości. Wydaje mi się, że nie są to jednak historie dla mnie…

Problem książek, tego typu, polega na tym, że wszystkie są schematyczne, co czyni je przewidywalne. Piszę to z czystym sumienie, gdyż przeczytałam trochę takich pozycji. Mam za sobą historie m.in.: Greya, Crossa i wielu innych. Przez co wyrobiłam sobie nieco zdanie. Na ogół panuje jeden schemat: on – przystojny, bogaty, najczęściej z mroczną tajemnicą i masą problemów. Ona...

No cóż... mistrzostwo ;)

No cóż... mistrzostwo ;)

Książka to opowieść o bałuckich Żydach jeszcze sprzed czasów getta i komór gazowych. Jednak, przede wszystkim jest to opowieść o brutalnym i smutnym dzieciństwie Aksztajna.

Książka to opowieść o bałuckich Żydach jeszcze sprzed czasów getta i komór gazowych. Jednak, przede wszystkim jest to opowieść o brutalnym i smutnym dzieciństwie Aksztajna.

Sprawia, że pozostaje w pamięci na dłużej...

Sprawia, że pozostaje w pamięci na dłużej...

"Czytanie uratowało mi życie" - Al Pacino!

"Czytanie uratowało mi życie" - Al Pacino!

Wojna w Iraku widziana oczami żołnierzy, księdza, archeologa… Czytając książkę włos jeży się na głowie… Porównania polskiej armii i amerykańskiej przerażają. Bo państwo zdecydowało się wysłać na wojnę żołnierzy ze starym sprzętem… Pistolety polskim żołnierzom zacinały się notorycznie. W biegu wypadały magazynki, żołnierze przymocowywali je więc do broni taśmą klejącą. Buty nie wytrzymywały gorąca, pękały. W topornych kamizelkach kuloodpornych na pustyni można było się wykończyć ze zmęczenia a przynajmniej odwodnić…. A to tylko nieliczne przeciwności, z którymi musieli zmagać się nasi żołnierze. Nawet po powrocie do Polski ranni - musieli zmagać się z ubezpieczeniami, które rzekomo im się nie zależały…
Wrażanie również robi bitwa o City Hall… Po wszystkim jeden z żołnierzy opowiada jak do Babilonu przyjeżdża dowódca polskiego kontyngentu generał Mieczysław Bieniek, wraz z nim telewizja, która pokazała później z Karbali migawkę z generałem, co się kulom nie kłania… Takie życie żołnierza. Nie zawsze zbiera laury ten, kto się napocił….

Wojna w Iraku widziana oczami żołnierzy, księdza, archeologa… Czytając książkę włos jeży się na głowie… Porównania polskiej armii i amerykańskiej przerażają. Bo państwo zdecydowało się wysłać na wojnę żołnierzy ze starym sprzętem… Pistolety polskim żołnierzom zacinały się notorycznie. W biegu wypadały magazynki, żołnierze przymocowywali je więc do broni taśmą klejącą. Buty...

Bardzo rzadko sięgam po książki polskich autorów, co na pewno muszę zmienić. Miłoszewski stworzył genialny klimat powieści i dobrze wykreował postać prokuratora Szackiego i innych bohaterów. Nie zabrakło również krytycznego spojrzenia na nasze społeczeństwo, które niestety w pewnych sprawach przesiąknięte jest wierzeniami w zabobony i nienawiścią.

Bardzo rzadko sięgam po książki polskich autorów, co na pewno muszę zmienić. Miłoszewski stworzył genialny klimat powieści i dobrze wykreował postać prokuratora Szackiego i innych bohaterów. Nie zabrakło również krytycznego spojrzenia na nasze społeczeństwo, które niestety w pewnych sprawach przesiąknięte jest wierzeniami w zabobony i nienawiścią.

Krótko - książka jest genialna!

Krótko - książka jest genialna!

W wielu książkach na temat twórczości Poego pisze się, że właśnie to Człowiek Tłumu jest najważniejszym opowiadaniem w dorobku pisarza. Chociaż nie dostrzega się w nim elementów powieści kryminalnej - gatunku, którego Poe jest "ojcem". Można jednak uznać to opowiadanie za preludium do powieści detektywistycznej. Narrator obserwuje przechodniów, dokonuje analizy z jakich warstw społecznych pochodzą na postawie ich ubioru, zachowania, kroku, czy gestów twarzy. Nie jest on detektywem, ale ma pewne cechy detektywa – zmysł obserwacji i dociekliwości. A jeśli chodzi o finał opowiadania.. No cóż niech każdy oceni sam. Dla mnie intrygujący.

W wielu książkach na temat twórczości Poego pisze się, że właśnie to Człowiek Tłumu jest najważniejszym opowiadaniem w dorobku pisarza. Chociaż nie dostrzega się w nim elementów powieści kryminalnej - gatunku, którego Poe jest "ojcem". Można jednak uznać to opowiadanie za preludium do powieści detektywistycznej. Narrator obserwuje przechodniów, dokonuje analizy z jakich...