Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka reklamowana jako coś niesamowitego, na dodatek sprzedano już prawa do ekranizacji.
Zaczyna się fajnie, ale czym dalej tym gorzej. Niestety ale akcja jest absurdalna. Być może w komedii kryminalnej takie coś jest akceptowalne, ale ja tego nie kupuję.

Książka reklamowana jako coś niesamowitego, na dodatek sprzedano już prawa do ekranizacji.
Zaczyna się fajnie, ale czym dalej tym gorzej. Niestety ale akcja jest absurdalna. Być może w komedii kryminalnej takie coś jest akceptowalne, ale ja tego nie kupuję.

Mam wrażenie że autorzy faktycznie nie mają planu b na kontynuowanie tej serii. Początkowo ucieszyłem się że młodszy brat wspomoże Lee Childa, a z czasem przejmie pióro, ale teraz to bym wolał żeby jednak Lee uśmiercił Reachera wtedy kiedy planował.

Tego się nie da czytać. Wtórność, nierealność, masa bzdur i braku logiki. Nawet charakter głównego bohatera jest zupełnie inny.

Lee Child robił wszystko tak że nawet jeśli można było się czepiać braku logiki, to nie było to rzucone tak prosto w twarz. Nie wiem, ale w takiej formule to nie ma sensu tego czytać.

Mam wrażenie że autorzy faktycznie nie mają planu b na kontynuowanie tej serii. Początkowo ucieszyłem się że młodszy brat wspomoże Lee Childa, a z czasem przejmie pióro, ale teraz to bym wolał żeby jednak Lee uśmiercił Reachera wtedy kiedy planował.

Tego się nie da czytać. Wtórność, nierealność, masa bzdur i braku logiki. Nawet charakter głównego bohatera jest zupełnie...

Byłem sceptyczny gdy wydawnictwo Albatros robiło bodaj trzecie podejście do wydawania serii z Rebusem, ale na fb zapowiedzieli że będą wydawać i wznawiać, i nadal się tego trzymają, i już zapowiadają kolejną.

Dla osób nie znających poprzednich części, to nie polecam czytania od środka, albo wybiórczo. Najlepiej trzymać się chronologii.

Można też np. zacząć od części 18 "Stojąc w cudzym grobie" (tzw reaktywacji serii), doczytać do najnowszej, i zabrać się za początkowe.

Kilka pierwszych tomów to nie są arcydzieła, ale jak się zna jego późniejszą twórczość, można poznać ten rodzący się kunszt tego niesamowitego autora.

Byłem sceptyczny gdy wydawnictwo Albatros robiło bodaj trzecie podejście do wydawania serii z Rebusem, ale na fb zapowiedzieli że będą wydawać i wznawiać, i nadal się tego trzymają, i już zapowiadają kolejną.

Dla osób nie znających poprzednich części, to nie polecam czytania od środka, albo wybiórczo. Najlepiej trzymać się chronologii.

Można też np. zacząć od części 18...

Tego się nie da czytać.

Tego się nie da czytać.

Trzy niezależnie historie, dość nieudolnie połączone w jedną.
Przeraźliwie nudna i totalnie o niczym.
Końcówka niczym w jakichś trudnych sprawach.
Strata czasu.

Trzy niezależnie historie, dość nieudolnie połączone w jedną.
Przeraźliwie nudna i totalnie o niczym.
Końcówka niczym w jakichś trudnych sprawach.
Strata czasu.

Skończyłem czytać miesiąc temu, chciałem coś o niej napisać, ale już właściwie zapomniałem o czym to było...

Pamiętam że czytało się dobrze, ale że była niesamowicie naciągana, a wątki pozbawione realizmu.

Niesamowite, pierwszy raz nie pamiętam zakończenia książki skończonej miesiąc wcześniej...

Skończyłem czytać miesiąc temu, chciałem coś o niej napisać, ale już właściwie zapomniałem o czym to było...

Pamiętam że czytało się dobrze, ale że była niesamowicie naciągana, a wątki pozbawione realizmu.

Niesamowite, pierwszy raz nie pamiętam zakończenia książki skończonej miesiąc wcześniej...

Czytając Ciemną Nocą, miałem wrażenie że coś mnie ominęło, a przecież czytam całą serię po kolei, więc coś takiego nie powinno mieć miejsca.
Okazuje się jednak, że wydawnictwo ominęło jedną część.

Connelly lubuje się w crossoverach, i jako że swoje serie tworzy w jednym universum, to często się one przenikają.

W tej części pojawia się Renee Ballard, która swoją solową powieść dostała rok wcześniej.

Przez to właśnie przemyślenia głównej bohaterki mają pewną nutkę tajemnicy.

Czytając Ciemną Nocą, miałem wrażenie że coś mnie ominęło, a przecież czytam całą serię po kolei, więc coś takiego nie powinno mieć miejsca.
Okazuje się jednak, że wydawnictwo ominęło jedną część.

Connelly lubuje się w crossoverach, i jako że swoje serie tworzy w jednym universum, to często się one przenikają.

W tej części pojawia się Renee Ballard, która swoją solową...

Błyskotliwy i inteligentny William Warwick błyskawicznie przechodzi przez początkowe stopnie kariery.
Wszyscy wiedzą że detektyw inspektor, to tylko krótki przystanek dla tego charyzmatycznego policjanta, a jego celem jest dojście na sam szczyt policji metropolitarnej.

Przyczynić się może to tego kolejne śledztwo, wytropienie czarnych owiec biorących udział w korupcji w szeregach Met. Ale nie ma nic gorszego niż policjant tropiący innych policjantów. Czy taka sprawa może faktycznie się przysłużyć jego karierze?

Jakby tego było mało, wracają starzy wrogowie. Miles Faulkner chce odzyskać należne mu miejsce po ciemnej stronie Londynu, a i Khalil Rashidi nie powiedział ostatniego słowa.

Trochę bardziej naciągana (może bardziej niż trochę) niż dwie poprzednie, ale jako kontynuacja daje radę.

Warto.

Błyskotliwy i inteligentny William Warwick błyskawicznie przechodzi przez początkowe stopnie kariery.
Wszyscy wiedzą że detektyw inspektor, to tylko krótki przystanek dla tego charyzmatycznego policjanta, a jego celem jest dojście na sam szczyt policji metropolitarnej.

Przyczynić się może to tego kolejne śledztwo, wytropienie czarnych owiec biorących udział w korupcji w...

Zwykle to filmy i seriale są inspirowane książkami, a tym razem mamy do czynienia z czymś odwrotnym. Podobnie jak drugi tom, także ta książka powstała na podstawie jednego z odcinków serialu Purpurowe rzeki.

Tym razem Niémans i Ivana zostają wysłani do Alzacji, żeby przeprowadzić śledztwo w sprawie śmieci przywódcy religijnego.

Grange zwykle przyzwyczaił czytelników do rozbudowanych historii, a ta książka jest chyba najkrótsza z wszystkich jakie kiedykolwiek napisał.

Zwykle to filmy i seriale są inspirowane książkami, a tym razem mamy do czynienia z czymś odwrotnym. Podobnie jak drugi tom, także ta książka powstała na podstawie jednego z odcinków serialu Purpurowe rzeki.

Tym razem Niémans i Ivana zostają wysłani do Alzacji, żeby przeprowadzić śledztwo w sprawie śmieci przywódcy religijnego.

Grange zwykle przyzwyczaił czytelników do...

Odkrywanie początkowych tomów z Johnem Rebusem to fantastyczna sprawa. Już niewiele brakuje do tego, żeby seria była wydana w całości po polsku.

W czwartym tomie powoli kształtuje się ten charakterystyczny, nieco gawędziarski styl, obecny w dalszych częściach cyklu.

To też ostatnia część, w której brakuje Siobhan Clarke, późniejszej protegowanej, i również oddanej przyjaciółki.

Odkrywanie początkowych tomów z Johnem Rebusem to fantastyczna sprawa. Już niewiele brakuje do tego, żeby seria była wydana w całości po polsku.

W czwartym tomie powoli kształtuje się ten charakterystyczny, nieco gawędziarski styl, obecny w dalszych częściach cyklu.

To też ostatnia część, w której brakuje Siobhan Clarke, późniejszej protegowanej, i również oddanej...

Zdarzają się książki słabe, ale napisać całą serię słabych książek to jest niesamowity wyczyn.
Seria zapowiadała się bardzo ciekawie.
Małżeństwo podróżników poszukujących skarbów? Co może pójść nie tak?
Jak widać w przypadku tej serii totalnie wszystko.
Nierealna i absurdalna fabuła, żenujące dialogi, tragiczni bohaterowie. Nie wiem dla kogo i po co są te brednie.

Ostatni raz dałem się nabrać.
Zdecydowanie odradzam, i osobiście rezygnuję z dalszego czytania tych bzdur.

Zdarzają się książki słabe, ale napisać całą serię słabych książek to jest niesamowity wyczyn.
Seria zapowiadała się bardzo ciekawie.
Małżeństwo podróżników poszukujących skarbów? Co może pójść nie tak?
Jak widać w przypadku tej serii totalnie wszystko.
Nierealna i absurdalna fabuła, żenujące dialogi, tragiczni bohaterowie. Nie wiem dla kogo i po co są te brednie.

Ostatni...

Tej książki nie potrafię do końca ocenić. Z jednej strony jest inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, a z drugiej cała fabuła jest tak głupia, że aż mi opadają ręce.
Kobieta przez 20 lat nie zaoszczędziła tylu pieniędzy, żeby się przedostać na drugi koniec USA? Trochę mnie to dziwiło.

Później przydarzają się jej wszystkie możliwe nieszczęścia, jakie tylko mogą, i równocześnie pojawia się ktoś, kto jej pomaga.

Kolejna książka tak żałośnie jadąca na schematach, że aż oczy bolą od tego.

Zakończenie to taki typowy melodramatyczny wyciskacz łez.

Ech, to było takie dziwne jakieś. Nie wiem.

Tej książki nie potrafię do końca ocenić. Z jednej strony jest inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, a z drugiej cała fabuła jest tak głupia, że aż mi opadają ręce.
Kobieta przez 20 lat nie zaoszczędziła tylu pieniędzy, żeby się przedostać na drugi koniec USA? Trochę mnie to dziwiło.

Później przydarzają się jej wszystkie możliwe nieszczęścia, jakie tylko mogą, i...

To taka książka, o której trudno napisać coś odkrywczego.
Jak dla mnie to powieść klasy B, i to taka średnich lotów.
Co prawda czyta się lekko, i w miarę niezłym zainteresowaniem, ale to taki typowy odmóżdżacz do pociągu, czy do machnięcia po (lub przed) wymagającej pozycji.

Autor cały czas jedzie na schematach, charymatyczny główny bohater, inteligentna młoda partnerka, banda podwładnych idiotów, itd, itp.

Praktycznie kolejnego rozdziału można się domyśleć, bo żaden inny logiczny krok nie jest możliwy.

Wprawdzie nie warto, ale od biedy można.
Raczej nie nudzi, więc na szybcika da się ją łyknąć.
Ale nie polecam.

To taka książka, o której trudno napisać coś odkrywczego.
Jak dla mnie to powieść klasy B, i to taka średnich lotów.
Co prawda czyta się lekko, i w miarę niezłym zainteresowaniem, ale to taki typowy odmóżdżacz do pociągu, czy do machnięcia po (lub przed) wymagającej pozycji.

Autor cały czas jedzie na schematach, charymatyczny główny bohater, inteligentna młoda partnerka,...

Poprzednia książka z Rakerem nieco podkopała moją dobrą opinię o autorze, bo mocno mnie negatywnie zaskoczyła.

Tym razem jest dużo lepiej, i książkę czytało się z przyjemnością. Dawid Raker ma tym razem "odnaleźć tożsamość" mężczyzny, który zwraca się do niego o pomoc.
Richard Kite stracił pamięć, i nie pamięta nic ze swojej przeszłości.

Z początku zupełnie nie wiadomo, o co może do końca chodzić, i tradycyjnie już autor podrzuca nam fałszywe tropy.
W pewnej chwili autor mocno pcha akcję do przodu, i mamy już dużo większą jasność.

Są pewne fabularne niedociągnięcia, Raker jest tradycyjnie nieśmiertelny i w czepku urodzony, ale to już taki urok tej serii.

Poprzednia książka z Rakerem nieco podkopała moją dobrą opinię o autorze, bo mocno mnie negatywnie zaskoczyła.

Tym razem jest dużo lepiej, i książkę czytało się z przyjemnością. Dawid Raker ma tym razem "odnaleźć tożsamość" mężczyzny, który zwraca się do niego o pomoc.
Richard Kite stracił pamięć, i nie pamięta nic ze swojej przeszłości.

Z początku zupełnie nie wiadomo, o...

Nigdy nie czekam z utęsknieniem na kolejną książkę Cobena, a mimo wszystko i tak ją z jakiegoś powodu czytam.
Ostatnio totalnie mnie przemieliła beznadziejna książka z Winem, i zupełnie nie wiedziałem czego się spodziewać po tej pozycji.

Chłopiec z Lasu był całkiem przyjemny. Taka luźniejsza książka, coś tak na pograniczu jakiejś serii dla nastolatków a'la młody Bolitar. Książka zostawiła sporo otwartych wątków, i można było spodziewać się kontynuacji, mimo że nie było takich zapowiedzi.

Brakujący element z jednej strony chce te luki zapełnić, a z drugiej strony pojawiają się kolejne. Natomiast sama seria już bardziej ewoluuje w kierunku obyczajowego romansu z wątkiem kryminalnym.

Słabe to było.

Nigdy nie czekam z utęsknieniem na kolejną książkę Cobena, a mimo wszystko i tak ją z jakiegoś powodu czytam.
Ostatnio totalnie mnie przemieliła beznadziejna książka z Winem, i zupełnie nie wiedziałem czego się spodziewać po tej pozycji.

Chłopiec z Lasu był całkiem przyjemny. Taka luźniejsza książka, coś tak na pograniczu jakiejś serii dla nastolatków a'la młody Bolitar....

Powoli Kościelny jakby zaczynał przeistaczać się w Mroza.
A takie seryjnie czytanie książek na jedno kopyto, byle było dużo krwi i flaków, to nie jest moja bajka. I pewnie na tych trzech książkach (które przeczytałem) moja przygoda z tym autorem się skończy.

Sidła to druga książka, której bohaterem jest komisarz Sikora. O ile w pierwszej części policyjne śledztwo było jakby tłem dla zabawy w sędziego i kata, jaką sobie urządzili główni bohaterowie, tak tym razem to komisariat i śledztwo jest tym głównym miejscem akcji.

Przez całą książkę nie mogłem zrozumieć okrucieństwa i motywów sprawcy. Całe te wątki od tej strony były jakieś takie żenujące i bezsensowne, że zupełnie mi to odbierało chęć dalszego czytania.

Może gdyby do tego naprawdę dobrego policyjnego śledztwa z nieźle wykreowanymi policyjnymi bohaterami dodać jakiś bardziej cywilizowany wątek antybohatera, to byłoby lepiej?

Powoli Kościelny jakby zaczynał przeistaczać się w Mroza.
A takie seryjnie czytanie książek na jedno kopyto, byle było dużo krwi i flaków, to nie jest moja bajka. I pewnie na tych trzech książkach (które przeczytałem) moja przygoda z tym autorem się skończy.

Sidła to druga książka, której bohaterem jest komisarz Sikora. O ile w pierwszej części policyjne śledztwo było...

Trzeci tom serii już wypada nieco lepiej na tle dwóch poprzednich.

John Rebus (i jego demony) zostaje oddelegowany jako konsultant do Londynu, by wspomóc lokalną policję w złapaniu groźnego mordercy nazwanego przez media Wolfmanem.

Na miejscu okazuje się że oprócz inspektora, z którym będzie współpracował, reszta ekipy nie darzy go sympatią. Zresztą dla Rebusa to nic nowego, sam ma takie same odczucia.

W Londynie mieszka także była żona i córka Rebusa. Jak pogodzić życie uczuciowe, próbę znalezienia seryjnego mordercy, i nawiązać płomienny romans z pewną kobietą związaną ze śledztwem? Jak się jest Rebusem, to można.

Jedno "mechhh" to niestety sama końcówka i niesamowita dedukcja kto jest Wolfmanem. No jakoś mi się to nie spina.
takie to jakieś śliskie.

Trzeci tom serii już wypada nieco lepiej na tle dwóch poprzednich.

John Rebus (i jego demony) zostaje oddelegowany jako konsultant do Londynu, by wspomóc lokalną policję w złapaniu groźnego mordercy nazwanego przez media Wolfmanem.

Na miejscu okazuje się że oprócz inspektora, z którym będzie współpracował, reszta ekipy nie darzy go sympatią. Zresztą dla Rebusa to nic...

Nie potrafię jednoznacznie ocenić tej książki. Sam nie wiem czy gdyby ta seria była wydawana na bieżąco, to bym dotrwał do jakichś lepszych tomów, czy sobie ją odpuścił po kilku częściach, bo drugi tom serii szału nie robi.
Osobiście traktuję te części nieco z przymrużeniem oka, bo znam też wszystkie najnowsze wydane przez Albatrosa.

Osobom które są znudzone dwoma pierwszymi książkami sugeruję żeby się nie zrażały, bo z każdą kolejną książką powinno być dużo lepiej.

Nie potrafię jednoznacznie ocenić tej książki. Sam nie wiem czy gdyby ta seria była wydawana na bieżąco, to bym dotrwał do jakichś lepszych tomów, czy sobie ją odpuścił po kilku częściach, bo drugi tom serii szału nie robi.
Osobiście traktuję te części nieco z przymrużeniem oka, bo znam też wszystkie najnowsze wydane przez Albatrosa.

Osobom które są znudzone dwoma...

Moje ponowne spotkanie z tą książką, więc nie byłem jakoś specjalnie zdziwiony jej poziomem. Zresztą sam autor w przedmowie wspomina że napisał ją niejako przypadkiem, i nie miał właściwie pomysłu na kontunuowanie jej, jako zalążka serii. Na dodatek trzeba sobie zdać sprawę że to jest dopiero druga książka autora, bo zadebiutował zaledwie rok wcześniej.

Mi osobiście się podobało, choć książka nie wbija w fotel.
Z drugiej strony historia nie jest zbyt fascynująca, no a morderca sam się pcha w ręce.

Moje ponowne spotkanie z tą książką, więc nie byłem jakoś specjalnie zdziwiony jej poziomem. Zresztą sam autor w przedmowie wspomina że napisał ją niejako przypadkiem, i nie miał właściwie pomysłu na kontunuowanie jej, jako zalążka serii. Na dodatek trzeba sobie zdać sprawę że to jest dopiero druga książka autora, bo zadebiutował zaledwie rok wcześniej.

Mi osobiście się...

Wiele się spodziewałem po tej pozycji, bo mam jeszcze w pamięci szokującego Łowcę.
Niestety totalnie się zawiodłem, bo mimo że książkę szybko się czyta, to fabuła jest irytująca i totalne absurdalna. Do tego dochodzą nieco nudni i przerysowani bohaterowie.

Wiele się spodziewałem po tej pozycji, bo mam jeszcze w pamięci szokującego Łowcę.
Niestety totalnie się zawiodłem, bo mimo że książkę szybko się czyta, to fabuła jest irytująca i totalne absurdalna. Do tego dochodzą nieco nudni i przerysowani bohaterowie.