Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cudowna książka o tym, jak można zmierzyć się z przeciwnościami losu i jak mimo wszystko znaleźć radość.

Dwoje nastolatków po wypadku: dziewczyna, która dopiero co się zbiera do kupy i chłopak, utrzymujący się w ryzach na drodze do pomocy.

Nie sądziłam, że ta historia tak bardzo mnie wciągnie. Wylałam na niej nieco łez, lecz uśmiech nie uciekał mi z twarzy. Czyta się szybko i bez problemu brnie się przez lekturę. Postacie nie są "puste", każda ma inną osobowość i autorka porządnie to podkresliła. Choć książka jest przeznaczona dla czytelników 12+ polecam ją każdemu.

Cudowna książka o tym, jak można zmierzyć się z przeciwnościami losu i jak mimo wszystko znaleźć radość.

Dwoje nastolatków po wypadku: dziewczyna, która dopiero co się zbiera do kupy i chłopak, utrzymujący się w ryzach na drodze do pomocy.

Nie sądziłam, że ta historia tak bardzo mnie wciągnie. Wylałam na niej nieco łez, lecz uśmiech nie uciekał mi z twarzy. Czyta się...

Na długo nie zapomnę tej historii. Samo osadzenie wydarzeń w Polsce na początku XXI wieku daje wyjątkowy charakter, o wydarzeniach już nie wspominając. Ostatni rozdział wraz z epilogiem tak wcisnęły mnie w fotel, że ledwo przewracałam strony. Ta historia jest tak mocna, autor nie głaszcze czytelnika po główce.

Na długo nie zapomnę tej historii. Samo osadzenie wydarzeń w Polsce na początku XXI wieku daje wyjątkowy charakter, o wydarzeniach już nie wspominając. Ostatni rozdział wraz z epilogiem tak wcisnęły mnie w fotel, że ledwo przewracałam strony. Ta historia jest tak mocna, autor nie głaszcze czytelnika po główce.

Jestem narazie na połowie i nie robi na mnie jakiegoś dużego efektu. Pomyśl na fabułę jest spoko, ale wykonanie już niezbyt. Dużo przeskoków czasowych, wszystko dzieje się od razu. Wątki bywają głupkowate, a zachowanie głównej bohaterki jest tak irytujące, że ciężko mi się czyta. Dużo powtórzeń "po czym", "ponieważ", każda czynność opisana i wciśnięta w jeden akapit. Niektóre wydarzenia nie mają żadnego sensu. "Relacja" Tessy i Trevora jest pusta, wzięta od tak, bo dlaczego nie. Brakuje wprowadzenia czytelnika do zaciekawienia i zainteresowania, co będzie dalej. Autorka powinna nieco popracować nad pisaniem zdań, czytając tą książkę, czułam, jakbym czytała wypracowanie 11-latki.

Edit: jestem na 15 rozdziale i oznaczam jako dnf. bardzo się zawiodłam.

Jestem narazie na połowie i nie robi na mnie jakiegoś dużego efektu. Pomyśl na fabułę jest spoko, ale wykonanie już niezbyt. Dużo przeskoków czasowych, wszystko dzieje się od razu. Wątki bywają głupkowate, a zachowanie głównej bohaterki jest tak irytujące, że ciężko mi się czyta. Dużo powtórzeń "po czym", "ponieważ", każda czynność opisana i wciśnięta w jeden akapit....

Ta książka może nie jest zła, ale gdyby napisano ją inaczej byłaby o połowę krótsza. Za dużo opisów i rozmyślań bohaterów, które moim zdaniem są tutaj nie potrzebne. Bohaterów jest trochę za dużo i zaczynali mi się mylić, mówię tutaj głównie o dziewczynach, które także mnie nieco irytowały. Kolejny minus to fakt, że większość wydarzeń dzieje się podczas palenia papierosów. Naprawdę? Tutaj praktycznie wszyscy palą. Na plus daję poruszenie tematów psychiki i źle podjętych decyzji.

Ta książka może nie jest zła, ale gdyby napisano ją inaczej byłaby o połowę krótsza. Za dużo opisów i rozmyślań bohaterów, które moim zdaniem są tutaj nie potrzebne. Bohaterów jest trochę za dużo i zaczynali mi się mylić, mówię tutaj głównie o dziewczynach, które także mnie nieco irytowały. Kolejny minus to fakt, że większość wydarzeń dzieje się podczas palenia papierosów....

Zatrzymałam się w połowie i zrobiłam skip do epilogu. Fabuła okropnie mnie zmęczyła. ⅔ książki to tak naprawdę aby wzdychanie Charlotte do tego chłopaka i paplanina o muzyce. Irytowała mnie główna bohaterka i tłumaczenia piosenek, bo skoro grupa docelowa 15+ no to raczej takie małe fragmenty utworów są w stanie przetłumaczyć, prawda? Denerwowało mnie też to, że autorka przedstawia 13/14 latki jak dzieci, a już 15/16 latków już jak dorosłych. Jedyny plus to poruszenie tematu hejtu i wyśmiewania.

Zatrzymałam się w połowie i zrobiłam skip do epilogu. Fabuła okropnie mnie zmęczyła. ⅔ książki to tak naprawdę aby wzdychanie Charlotte do tego chłopaka i paplanina o muzyce. Irytowała mnie główna bohaterka i tłumaczenia piosenek, bo skoro grupa docelowa 15+ no to raczej takie małe fragmenty utworów są w stanie przetłumaczyć, prawda? Denerwowało mnie też to, że autorka...