Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Widać, że dla autorki neuroróżnorodność to prawdziwa pasja. Autorka w ciekawy sposób przeplata ze sobą wyniki badań naukowych z opowieściami z własnego życia (opowieść o mamie idącej do sklepu odstawionej jak na rozdanie Oscarów mnie urzekła). Autorka bardzo przystępnie i ciekawie opowiada o takich zjawiskach jak stimy czy maskowanie, podając przykłady, które sprawiają, że chyba każdy będzie w stanie zrozumieć te zjawiska, nieważne, czy ma coś wspólnego z psychologią i czy sam jest na spektrum, czy nie. Niektóre spostrzeżenia mi trochę zalatują efektem horoskopowym (np. w opisie profilu sensorycznego spostrzeżenie, że osoby z ASD lubią być dotykane pod warunkiem, że robi to osoba, którą darzą głębokim uczuciem... A to nie każdy albo prawie każdy tak ma?) ale ogólnie zdecydowanie warto.

Widać, że dla autorki neuroróżnorodność to prawdziwa pasja. Autorka w ciekawy sposób przeplata ze sobą wyniki badań naukowych z opowieściami z własnego życia (opowieść o mamie idącej do sklepu odstawionej jak na rozdanie Oscarów mnie urzekła). Autorka bardzo przystępnie i ciekawie opowiada o takich zjawiskach jak stimy czy maskowanie, podając przykłady, które sprawiają, że...

Książka ciekawie pokazuje, jak kobiecy autyzm różni się od męskiego, uznawanego jeszcze do niedawna za jedyny. Autorka bazuje głównie na swoich własnych badaniach jakościowych. W rozdziale o seksualności trochę brakowało mi odpowiedzi na pytanie, dlaczego wśród osób z autyzmem jest więcej osób LGBT+, ale wgląd uzyskany dzięki wywiadom przeprowadzonym przez autorkę jest bezcenny.

Książka ciekawie pokazuje, jak kobiecy autyzm różni się od męskiego, uznawanego jeszcze do niedawna za jedyny. Autorka bazuje głównie na swoich własnych badaniach jakościowych. W rozdziale o seksualności trochę brakowało mi odpowiedzi na pytanie, dlaczego wśród osób z autyzmem jest więcej osób LGBT+, ale wgląd uzyskany dzięki wywiadom przeprowadzonym przez autorkę jest...

Bardzo udane połączenie książki popularnonaukowej i biograficznej. Otwiera oczy na specyfikę kobiecego autyzmu i ukazuje meandry powiązania między autyzmem a nieheteronormatywnością. Mimo połączenia tak pozornie różnych gatunków autorka wyraźnie oddziela swoje doświadczenia od naukowych faktów, a wszystkie dane mają przypisy. Niejeden popularyzator nauki, nawet mający tytuł naukowy, mógłby się uczyć od autorki. Bardzo polecam.

Bardzo udane połączenie książki popularnonaukowej i biograficznej. Otwiera oczy na specyfikę kobiecego autyzmu i ukazuje meandry powiązania między autyzmem a nieheteronormatywnością. Mimo połączenia tak pozornie różnych gatunków autorka wyraźnie oddziela swoje doświadczenia od naukowych faktów, a wszystkie dane mają przypisy. Niejeden popularyzator nauki, nawet mający tytuł...

Ważna i potrzebna książka. Przedstawia autyzm i ADHD bez oceniania i stygmatyzacji, ale też bez upiększania i lukrowania (przykład dziewczynki z ASD, która powiedziała mamie, że chciałaby, żeby mama umarła, bo wtedy tata będzie jej pozwalał jeść hamburgery). Niemniej ważne są wywiady ze specjalistami, bo przecież każdy przypadek ASD czy ADHD jest inny, więc trudno na podstawie opisanych kilku historii wyciągać generalne wnioski na temat ASD czy ADHD.  Książka pokazuje też, jak trudna jest sytuacja matek dzieci z niepełnosprawnościami, jak np. historia kobiety, której mąż, gdy ta sygnalizowała, że ich dziecko może być "inne", mówił "nudzi ci się w domu, to coś wymyślasz". A i tak miała szczęście, że mąż w ogóle był, bo ojcowie w takiej sytuacji często uciekają. No i historia Aleny, która wg teściowej była wyrodną matką, no bo jak to tak, robić doktorat, będąc matką, i to matką dziecka z niepełnosprawnością, no skandal po prostu...  Bardzo dobra pozycja dla osób, które mają już jakąś podstawową wiedzę na temat ASD i ADHD.

Ważna i potrzebna książka. Przedstawia autyzm i ADHD bez oceniania i stygmatyzacji, ale też bez upiększania i lukrowania (przykład dziewczynki z ASD, która powiedziała mamie, że chciałaby, żeby mama umarła, bo wtedy tata będzie jej pozwalał jeść hamburgery). Niemniej ważne są wywiady ze specjalistami, bo przecież każdy przypadek ASD czy ADHD jest inny, więc trudno na...

Autorka konkretnie, prosto i bez jakichś udziwnień stylistycznych opisuje swoje życie i swoją rodzinę, wstręt ojca do słowa pisanego, pretensje matki do ojca, że zwracał się do córki w niewłaściwy sposób i to na pewno dlatego córka została lesbijką. Jednak momentami nadmiar szczegółów był dla mnie przytłaczający. Poza tym biorąc pod uwagę opisy tej książki w internecie liczyłam jednak na więcej wątków związanych z autyzmem i z nieheteronormatywnością. Trochę dała mi do myślenia recenzja Psycholog na Spektrum, która zwróciła uwagę, że ten autyzm jest obecny w książce, tylko jest wyrażony wprost, a np. przejawia się w skupieniu na szczegółach. Wydawało mi się, że skupienie na szczegółach jest po prostu cechą stylu autorki, a nie czymś powiązanym koniecznie ze spektrum autyzmu. Tak, jak opis przebodźcowania po różnych wydarzeniach typu spotkania autorskie. Wydawało mi się, że każdy prędzej czy później tak ma, kwestia właśnie tylko, czy prędzej, czy później. Plus za przyjemny i pokrzepiający ostatni rozdział.

Autorka konkretnie, prosto i bez jakichś udziwnień stylistycznych opisuje swoje życie i swoją rodzinę, wstręt ojca do słowa pisanego, pretensje matki do ojca, że zwracał się do córki w niewłaściwy sposób i to na pewno dlatego córka została lesbijką. Jednak momentami nadmiar szczegółów był dla mnie przytłaczający. Poza tym biorąc pod uwagę opisy tej książki w internecie...