Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest to na pewno dobry kryminał. Sytuacja jest nam przedstawiana z perspektyw dwóch osób, co wydaje mi się plusem tej książki. Akcja rozwija się powoli, więc osoby, które lubią jak w każdym rozdziale jest jakiś przełom, nie będą czytały z przyjemnością. Mnie się przyjemnie czytało tę książkę i nie żałowałam spędzonego na niej czasu.
PS: Rozdziały są stosunkowo długie.

Jest to na pewno dobry kryminał. Sytuacja jest nam przedstawiana z perspektyw dwóch osób, co wydaje mi się plusem tej książki. Akcja rozwija się powoli, więc osoby, które lubią jak w każdym rozdziale jest jakiś przełom, nie będą czytały z przyjemnością. Mnie się przyjemnie czytało tę książkę i nie żałowałam spędzonego na niej czasu.
PS: Rozdziały są stosunkowo długie.

Jedynym powodem, dla którego dałam tej części o jedną gwiazdkę niżej jest tematyka. Jest ona dla mnie mniej interesująca niż w poprzedniej części. Nikogo więc nie zniechęcam do czytania tego tomu, ponieważ inne elementy są tak samo dobre jak w pierwszej książce.

Jedynym powodem, dla którego dałam tej części o jedną gwiazdkę niżej jest tematyka. Jest ona dla mnie mniej interesująca niż w poprzedniej części. Nikogo więc nie zniechęcam do czytania tego tomu, ponieważ inne elementy są tak samo dobre jak w pierwszej książce.

Uwielbiam kryminały, więc nic dziwnego, że tak bardzo spodobała mi się ta książka. Podoba mi się styl pisania. Autor nas nie zanudza, a proporcje między opisami a dialogami są wręcz dla mnie idealne. Jest to na pewno książka, do której nie musiałam się zmuszać, a szłam do niej z chęcią i myślą, że mogę dobrze spędzić czas.

Uwielbiam kryminały, więc nic dziwnego, że tak bardzo spodobała mi się ta książka. Podoba mi się styl pisania. Autor nas nie zanudza, a proporcje między opisami a dialogami są wręcz dla mnie idealne. Jest to na pewno książka, do której nie musiałam się zmuszać, a szłam do niej z chęcią i myślą, że mogę dobrze spędzić czas.

Ostatnia książka z serii "Harry'ego Potter'a". Hogwart i Ministerstwo jej przejęte przez śmiercożerców, czarodzieje się ukrywają. Harry, Ron i Hermiona sami muszą znaleźć i zniszczyć wszystkie horkruksy, a później zabić samego Voldemorta. Zaczyna się ostatnia walka, która zadecyduje o losach świata czarodziejów.
Książka pięknie zamyka serię, którą tak wielu z nas uwielbiało i jestem pewna, że będziemy często do niej wracać.

Ostatnia książka z serii "Harry'ego Potter'a". Hogwart i Ministerstwo jej przejęte przez śmiercożerców, czarodzieje się ukrywają. Harry, Ron i Hermiona sami muszą znaleźć i zniszczyć wszystkie horkruksy, a później zabić samego Voldemorta. Zaczyna się ostatnia walka, która zadecyduje o losach świata czarodziejów.
Książka pięknie zamyka serię, którą tak wielu z nas uwielbiało...

Moja ulubiona część z całej serii. Poznajemy dużą część przeszłości Voldemorta, a Dumbledore wyjawia od czego trzeba zacząć, aby go pokonać. Zaostrza się nieufność Harry'ego do Snape'a, której nawet zapewnienia dyrektora nie mogą stłumić. No i wreszczie Draco staje się kimś więcej niż tylko szkolnym dręczycielem. Uwydatnia się również wątek miłości między bohaterami, który według mnie jest dobrze poprowadzony, dzięki czemu mi nie przeszkadza.
Polecam książkę całym sercem.

Moja ulubiona część z całej serii. Poznajemy dużą część przeszłości Voldemorta, a Dumbledore wyjawia od czego trzeba zacząć, aby go pokonać. Zaostrza się nieufność Harry'ego do Snape'a, której nawet zapewnienia dyrektora nie mogą stłumić. No i wreszczie Draco staje się kimś więcej niż tylko szkolnym dręczycielem. Uwydatnia się również wątek miłości między bohaterami, który...

Książka, która rozpoczyna jakąś nową rzeczywistość w świecie "Harry'ego Potter'a". Po ostatnich wydarzeniach Harry, jego przyjaciele oraz część czarodziejów przygotowują się do wojny. Ministerstwo, które zaczyna się mieszać w sprawy Hogwartu, próbuje im to uniemożliwić.
Rozwija się wątek Harry'ego i Voldemorta, udaje nam się też postać trochę przeszłości Syriusza i Snape'a, co mnie osobiście się spodobało.

Książka, która rozpoczyna jakąś nową rzeczywistość w świecie "Harry'ego Potter'a". Po ostatnich wydarzeniach Harry, jego przyjaciele oraz część czarodziejów przygotowują się do wojny. Ministerstwo, które zaczyna się mieszać w sprawy Hogwartu, próbuje im to uniemożliwić.
Rozwija się wątek Harry'ego i Voldemorta, udaje nam się też postać trochę przeszłości Syriusza i...

Książka bardzo mi się podobała. W dużym stopniu ma to związek z tym, że trwa turniej, co po prostu pokochałam. Rozwija się również wątek śmierciożerców, co bardzo mi pasuje. Widać, że bohaterowie dorastają, bo pojawia się trochę romansu. Nie powiem, czy jest jest to część lepsza czy gorsza od poprzedniej, bo nie umiem wybrać. Jest to jednak jak najbardziej książka, która mnie nie zawiodła.

Książka bardzo mi się podobała. W dużym stopniu ma to związek z tym, że trwa turniej, co po prostu pokochałam. Rozwija się również wątek śmierciożerców, co bardzo mi pasuje. Widać, że bohaterowie dorastają, bo pojawia się trochę romansu. Nie powiem, czy jest jest to część lepsza czy gorsza od poprzedniej, bo nie umiem wybrać. Jest to jednak jak najbardziej książka, która...

Podoba mi się ta część trochę bardziej od poprzednich. Widać, że robi się coraz mrocznej. Pojawiają się niepokojące postacie a obrona przed czarną magią naprawdę się zaczyna.
Pojawiają się nowe postacie takie jak Syriusz albo Lupin, które na pewno wielu z was polubi, a Harry zaczyna dowiadywać się więcej o śmierci swoich rodziców.
Książka pokazuje nam wiele nowych rzeczy, rozwija świat jaki poznaliśmy w poprzednich częściach, więc na pewno warto ją przeczytać.

Podoba mi się ta część trochę bardziej od poprzednich. Widać, że robi się coraz mrocznej. Pojawiają się niepokojące postacie a obrona przed czarną magią naprawdę się zaczyna.
Pojawiają się nowe postacie takie jak Syriusz albo Lupin, które na pewno wielu z was polubi, a Harry zaczyna dowiadywać się więcej o śmierci swoich rodziców.
Książka pokazuje nam wiele nowych rzeczy,...

Książka tak samo dobra jak poprzednia. Jest napisana w podobnym klimacie i na pewno jest to pozycja obowiązkowa dla fanów "Harry'ego Potter'a i Kamienia Filozoficznego".

Książka tak samo dobra jak poprzednia. Jest napisana w podobnym klimacie i na pewno jest to pozycja obowiązkowa dla fanów "Harry'ego Potter'a i Kamienia Filozoficznego".

Bardzo dobre wprowadzenie w świat "Harry'ego Potter'a". Opisuje ten świat oraz zasady, na których on działa. Pokazuje również zarys tej ciemniejszej strony, czyli Voldemorta oraz jego sprzymierzeńców. Polecam każdemu, kto lubi fantasy.

Bardzo dobre wprowadzenie w świat "Harry'ego Potter'a". Opisuje ten świat oraz zasady, na których on działa. Pokazuje również zarys tej ciemniejszej strony, czyli Voldemorta oraz jego sprzymierzeńców. Polecam każdemu, kto lubi fantasy.

Bardzo podoba mi się pomysł na tę książkę, bohaterowie zamknięcie ze sobą oraz morderca między nimi. Czytało się bardzo szybko, można przeczytać w jeden dzień. Jest książka lepsza od wielu kryminałów z dłuższą fabułą.

Bardzo podoba mi się pomysł na tę książkę, bohaterowie zamknięcie ze sobą oraz morderca między nimi. Czytało się bardzo szybko, można przeczytać w jeden dzień. Jest książka lepsza od wielu kryminałów z dłuższą fabułą.

"Droga królów" to książka z ciekawszych książek jakie czytałam.
Jej atutem jest na pewno "nowy" świat. W większości romansów świat jest taki sam, w jakim żyjemy. W książkach fantasy dostajemy coś innego, coś czego jeszcze nie znamy. Jednak to "Droga królów" urzekła mnie swoim najbardziej. Ważne są w niej każde szczegóły (o czym świadczy długość opisów). Nie wszystko jest jasne od początku, dowiadujemy się dopiero później. To bardzo duży atut.
Bohaterami, nad którymi książka się skupia, są Kaladin, Dalinar i Shallan. Pierwszy to chirurg-wojownik, który jest zmuszony do pracy, której celem jest bycie żywą przynętą. Drugi to arcyksiąże próbujący zjednoczyć ludzi. Trzeci to młoda kobieta, która stara się o przetrwanie swej rodziny. Żadny z tych bohaterów nie jest płytki i jednolity. Podczas czytania poznawałam ich nowe oblicza.
Uważam, że jest to jedna z lepszych książek, które czytałam i na pewno mogę ją polecić fanom fantasy.

"Droga królów" to książka z ciekawszych książek jakie czytałam.
Jej atutem jest na pewno "nowy" świat. W większości romansów świat jest taki sam, w jakim żyjemy. W książkach fantasy dostajemy coś innego, coś czego jeszcze nie znamy. Jednak to "Droga królów" urzekła mnie swoim najbardziej. Ważne są w niej każde szczegóły (o czym świadczy długość opisów). Nie wszystko jest...

Książka, od której nie możesz się oderwać.

Gra o tron to jedna z moich ulubionych książek. Ciekawa fabuła (trochę fantastycznych elementów, a trochę realistycznych), która pokazuje jak doszło do początku walki o tron. Nieprzydługie rozdziały, dzięki którym nie trzeba kończyć czytania w środku akcji. I najważniejsze - bohaterowie.

Zacznę od tych, którzy nie za bardzo mi się podobali. Na pewno zaliczam do nich Daenerys. Nie ciekawiło mnie w tej postaci nic. Zwykła głupiutka dziewczynka z zastraszającym ją bratem i mężem.
Nie podobała mi się również Catelyn. Nie lubię jej, ponieważ odrzuciła Jona (bękarta swojego męża). Po każdym jej rozdziale czułam niesmak.

Lubię resztę bohaterów, a najbardziej Eddarda Starka. Jest postacią dobrą, sprawiedliwą, odważną, jedyną, która nie chce się "bawić" w grę o tron. Nie wiedziałam, że jestem wstanie polubić dobrą postać, a jednak. Zawsze czekałam na jego rozdziały i były moimi ulubionymi.
Na pierwszym miejscu jest również Tyrion Lannister. Zabawny karzeł. Tyle mi wystarczyło na wstawienie go obok Eddarda.

Podsumowując. Polecam książkę każdemu kto nie obejrzał serialu (wiem, że nie podoba się większości osób po serialu).

Książka, od której nie możesz się oderwać.

Gra o tron to jedna z moich ulubionych książek. Ciekawa fabuła (trochę fantastycznych elementów, a trochę realistycznych), która pokazuje jak doszło do początku walki o tron. Nieprzydługie rozdziały, dzięki którym nie trzeba kończyć czytania w środku akcji. I najważniejsze - bohaterowie.

Zacznę od tych, którzy nie za bardzo mi...

Prawodziejka i jej przyjaciółka.
Zaczynając od bohaterów. Safi jest główną bohaterką. Jej postać nie jest przeze mnie zbytnio lubiana. Mam problem z kobietami jako najważniejszymi postaciami (oczywiście tylko w młodzieżówkach). Jej chłopak też mi się nie podobał. Za to Iseulet była intrygująca. Nie wiadomo było jaką miała moc ani do czego ona służy. Związany z nią i Safi jest również postać o imieniu Aeduan. To jest najlepszy bohater całej powieści. Jest Krwiodziejem czyli osobą, która wyczuwa zapach krwi.
Przechodząc do fabuły. Nie jest ona skomplikowana i zbytnio wymagająca, ale mnie wciągnęła.

Prawodziejka i jej przyjaciółka.
Zaczynając od bohaterów. Safi jest główną bohaterką. Jej postać nie jest przeze mnie zbytnio lubiana. Mam problem z kobietami jako najważniejszymi postaciami (oczywiście tylko w młodzieżówkach). Jej chłopak też mi się nie podobał. Za to Iseulet była intrygująca. Nie wiadomo było jaką miała moc ani do czego ona służy. Związany z nią i Safi...

"Sześcioro wyrzutków. Jeden niewykonalny skok."
Książka porwała mnie od samego początku. Ta powieść charakteryzuje się mrocznym klimatem. Nie jest on jednak identyczny jak w "Tajemnicy Diabelskiego Kręgu", ponieważ tam mieliśmy anioły i demony, a tu jest zepsute miasto.
Kaz. Przywódca gangu, a zarazem główny bohater, jest aspołeczny. M.in. nie umie wyrazić uczuć do ukochanej. Brzmi to trochę sztywno i głupio, jakbyśmy czytali tył "Zmierzchu". Autor jednak nie wstawia tego na pierwszy plan i nie ujmuje tego wątku jak w romansach. Kaz bywa również okrutny, co widać jak jego "inwestycja" zostaje ranna. Nie będę teraz opisywać innych bohaterów, bo powinniście ich odkrywać sami.
Dałam tej książce 10/10, bo było w niej wszystko czego oczekiwałam. Polecam wszystkim.

"Sześcioro wyrzutków. Jeden niewykonalny skok."
Książka porwała mnie od samego początku. Ta powieść charakteryzuje się mrocznym klimatem. Nie jest on jednak identyczny jak w "Tajemnicy Diabelskiego Kręgu", ponieważ tam mieliśmy anioły i demony, a tu jest zepsute miasto.
Kaz. Przywódca gangu, a zarazem główny bohater, jest aspołeczny. M.in. nie umie wyrazić uczuć do...

Zaczęłam czytać tę książkę nastawiona na zwykłą młodzieżówkę. Jest to jednak bardziej wymagająca powieść.
Głównym plusem jest klimat. Była to moja pierwsza lektura z nutką mroku. Pod pasowała mi też tematyka demonów i aniołów, o których lubię czytać.
Bohaterowie są na początku zwykłymi nastolatkami, dzięki czemu łatwo się z nimi utożsamić. Oczywiście później następują w nich zmiany, ale nie będę spoilerować.
Minusem książki jest na pewno długość rozdziałów. Niektóre miały bodajże 40 stron. Mnie to męczy, ponieważ jak czyta się np. w szkole to lepsze są krótkie rozdziały, bo możne je szybko dokończyć.
Ogólnie jest to książka, którą można polecać kolegom i koleżankom, którzy zamiast od razu zabierać się za Stephena Kinga, chcą na rozgrzewkę zacząć od czegoś lżejszego.

Zaczęłam czytać tę książkę nastawiona na zwykłą młodzieżówkę. Jest to jednak bardziej wymagająca powieść.
Głównym plusem jest klimat. Była to moja pierwsza lektura z nutką mroku. Pod pasowała mi też tematyka demonów i aniołów, o których lubię czytać.
Bohaterowie są na początku zwykłymi nastolatkami, dzięki czemu łatwo się z nimi utożsamić. Oczywiście później następują w...

Książka, w której dużo morza i statków.

Pierwsza część "Drużyny" jest rewelacyjna. Bohaterowie są barwni i ciekawi. John Flanagan znowu pokazał, że jest dobrym pisarzem. Gdyby nie to, że nie jestem miłośniczką tematów o morzu itp., dałabym tej książce większą ocenę. Mnie zanudziły opisy pracy na statku, które pojawiły się gdzieś w połowie książki. Na szczęście jest to jedyny minus całej powieści.

Książka jest napisana tak samo lekko jak poprzednia seria Flanagana pt."Zwiadowcy". Autor to, aż jedna gwiazdka więcej. Dla tych, którzy zniechęcą się po przeczytaniu tej części, są fanami "Zwiadowców", i też nie są w temacie morza. Czwarta i piąta część jest lepsza i warto przeczekać te TROCHĘ gorsze.

Książka, w której dużo morza i statków.

Pierwsza część "Drużyny" jest rewelacyjna. Bohaterowie są barwni i ciekawi. John Flanagan znowu pokazał, że jest dobrym pisarzem. Gdyby nie to, że nie jestem miłośniczką tematów o morzu itp., dałabym tej książce większą ocenę. Mnie zanudziły opisy pracy na statku, które pojawiły się gdzieś w połowie książki. Na szczęście jest to...

Następne spotkanie z Gaimanem.
Od obejrzenia historii Thora i Lokiego w wersji Marvela zapragnęłam dowiedzieć się jacy oni byli w mitologi. Pierwsze rozdziały były dla mnie zaskoczeniem, ponieważ film różnił się pod niektórymi względami, ale szybko się przyzwyczaiłam.
Książki Neila czyta się lekko i przyjemnie co jest naprawdę dużym plusem. Dzięki tej powieści mogłam poznać nowe oblicze moich ulubionych bohaterów i poznać ich na nowo.
Ale niektóre historie, tak jak w każdej mitologi, były po prostu nudne i sztywne. Nie wiem czy autor nie miał już z czego wybierać, czy wszytko mu się podobało.
Jednak największym minusem (czyli drugim) była za krótka książka. Jak skończyłam czytać, czułam niedosyt.
Mimo wszystko polecam tę książkę :)

Następne spotkanie z Gaimanem.
Od obejrzenia historii Thora i Lokiego w wersji Marvela zapragnęłam dowiedzieć się jacy oni byli w mitologi. Pierwsze rozdziały były dla mnie zaskoczeniem, ponieważ film różnił się pod niektórymi względami, ale szybko się przyzwyczaiłam.
Książki Neila czyta się lekko i przyjemnie co jest naprawdę dużym plusem. Dzięki tej powieści mogłam...

"Księga cmentarna". Tytuł, że aż chce się czytać.
Wydawałoby się, że książka będzie mroczna i straszna. Jeśli na to się nastawiacie, to nie czytajcie tego.

Powieść opowiada o chłopcu wychowującym się na cmentarzu. Spotykają go tam różne przygody np. spotkanie z wiedźmą. Pojawia się tam wątek mordercy, ale jest on (moim zdaniem) na słabym poziomie.
Nie utożsamiłam się z żadnym z bohaterów. Akcja zbyt wolno się rozwijała, przez co książka dłużyła mi się i nie chciałam jej czytać. Dopiero końcówka mnie ożywiła.

Daję tej powieści ocenę bardzo dobrą nie tylko dlatego, że nie stawiam złych ocen. Ten tytuł sprawdził się idealnie jako przerwa między trudnymi lekturami szkolnymi. Jeśli jesteś zmęczony i chcesz odpocząć przy jakiejś krótkiej i nieskomplikowanej książce to polecam "Księgę cmentarną".

"Księga cmentarna". Tytuł, że aż chce się czytać.
Wydawałoby się, że książka będzie mroczna i straszna. Jeśli na to się nastawiacie, to nie czytajcie tego.

Powieść opowiada o chłopcu wychowującym się na cmentarzu. Spotykają go tam różne przygody np. spotkanie z wiedźmą. Pojawia się tam wątek mordercy, ale jest on (moim zdaniem) na słabym poziomie.
Nie utożsamiłam się z...

Książka miała potencjał: różne rodzaje krwi, "czerwona królowa". Fabuła na pewno spodobałaby się miłośnikom romansów (do których nie należę). Jednakże Victoria Ayeyard nadaje się bardzie do pisania powieści psychologicznych. Opisy uczuć głównej bohaterki, o której zaraz powiem, ciągnęły się stronami. Pomijałam je i skróciłam książkę o 1/4.
Mówiąc o bohaterach. Główna bohaterka Mare jest tak nudną postacią, że aż szkoda gadać. Jej ciągłe problemy i wątpliwości. Nie da się o nich czytać. Dwaj książęta Maven i Cal. Cal tak samo nie ciekawy jak Mare. Maven na początku wydawał mi się intrygującą postacią. To wrażenie szybko prysło.

Nie mogła bym powiedzieć jednak, że ta książka jest zła. Pewne wątki i wydarzenia są ciekawe i sądzę, że jeśli ktoś chce poszerzać swoje horyzonty, sięgając po książkę, w której główny wątek to miłość to polecam.

Książka miała potencjał: różne rodzaje krwi, "czerwona królowa". Fabuła na pewno spodobałaby się miłośnikom romansów (do których nie należę). Jednakże Victoria Ayeyard nadaje się bardzie do pisania powieści psychologicznych. Opisy uczuć głównej bohaterki, o której zaraz powiem, ciągnęły się stronami. Pomijałam je i skróciłam książkę o 1/4.
Mówiąc o bohaterach. Główna...