Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To już kolejne spotykanie z Malin Fors. Szybko poprowadzona, konkretna akcja. Z każdym kolejnym tomem coraz lepsza, bez zbędnych opisów i wątków pobocznych, a jednocześnie bardzo realistycznie oddane istotne cechy bohaterów. Malin i jej demony.

To już kolejne spotykanie z Malin Fors. Szybko poprowadzona, konkretna akcja. Z każdym kolejnym tomem coraz lepsza, bez zbędnych opisów i wątków pobocznych, a jednocześnie bardzo realistycznie oddane istotne cechy bohaterów. Malin i jej demony.

Zbrodnia w pensjonacie na odludziu niedaleko granicy z Białorusią. Każdy z obecnych może być mordercą, każdy ma swoje tajemnice. Mroczna historia pełna lokalnego folkloru z nawałnicą w tle, trochę chaotyczna, mocno niedopowiedziana, jak to w życiu. Nigdy nie jest wszystko jasne i proste. Bardzo dobra lektura na popołudniowy odpoczynek. Bez niepotrzebnych wątków, zbędnych opisów, przy minimalnej ilości bohaterów.

Zbrodnia w pensjonacie na odludziu niedaleko granicy z Białorusią. Każdy z obecnych może być mordercą, każdy ma swoje tajemnice. Mroczna historia pełna lokalnego folkloru z nawałnicą w tle, trochę chaotyczna, mocno niedopowiedziana, jak to w życiu. Nigdy nie jest wszystko jasne i proste. Bardzo dobra lektura na popołudniowy odpoczynek. Bez niepotrzebnych wątków, zbędnych...

Fajny i dokładnie przedstawiony przedwojenny Lublin. Maciejewski i jego demony też. Przedwojenny glina z krwi i kości, tylko niektóre wątki mocno naciągane. Ale przyjemna lektura na popołudnie,

Fajny i dokładnie przedstawiony przedwojenny Lublin. Maciejewski i jego demony też. Przedwojenny glina z krwi i kości, tylko niektóre wątki mocno naciągane. Ale przyjemna lektura na popołudnie,

Zachwycona "Inkubem" i zniechęcona recenzjami w stylu "w klimacie Chłopców z ferajny" zaryzykowałam. Książka wymęczona i nie warta poświęconego jej czasu. Z każdą kartką byłam dalej od "Inkuba" a bliżej "Chłopców z ferajny"nie tylko z klimatu. Taka jakaś nudna, rozwleczona, chociaż sam pomysł zapowiadał się ciekawie. Dobrze że chociaż koniec jest niejednoznaczny, ale poza tym przez całą książkę miałam wrażenie, że stoję obok i czekam aż akcja nabierze tempa i mnie zaskoczy. No i dalej czekam.

Zachwycona "Inkubem" i zniechęcona recenzjami w stylu "w klimacie Chłopców z ferajny" zaryzykowałam. Książka wymęczona i nie warta poświęconego jej czasu. Z każdą kartką byłam dalej od "Inkuba" a bliżej "Chłopców z ferajny"nie tylko z klimatu. Taka jakaś nudna, rozwleczona, chociaż sam pomysł zapowiadał się ciekawie. Dobrze że chociaż koniec jest niejednoznaczny, ale poza...

Plusy za fajny pomysł, próbę oddania atmosfery Krakowa z początku XX wieku, sprytne połączenie wątków. Poza tym strasznie mi się nużyła i dłużyła, opisy przydługie i mocno przegadane dialogi, masę jakiś wątków pobocznych do niczego nie potrzebnych. Fakt nie zgadłam kto jest mordercą, bo byłam tak znudzona, że mi się nie chciała. Akcja zupełnie mnie nie wciągnęła, ale lobię retro kryminały to dotrwałam do końca.

Plusy za fajny pomysł, próbę oddania atmosfery Krakowa z początku XX wieku, sprytne połączenie wątków. Poza tym strasznie mi się nużyła i dłużyła, opisy przydługie i mocno przegadane dialogi, masę jakiś wątków pobocznych do niczego nie potrzebnych. Fakt nie zgadłam kto jest mordercą, bo byłam tak znudzona, że mi się nie chciała. Akcja zupełnie mnie nie wciągnęła, ale lobię...

Kolejne śledztwo Patrika Hedstroma przy mniej lub bardziej zamierzonym udziale jego żony, kolejna wirtuozja kryminału skandynawskiego z historią w tle. Przeczytałam jednym tchem i nim się obejrzałam było mi żal już koniec. Wspaniale poprowadzona akcja z masą zaskakujących zwrotów, super opisy, informacje w opisach takie akurat potrzebne do oddania ważnych elementów otoczenia, nic za dużo. I ciekawe zakończenie.

Kolejne śledztwo Patrika Hedstroma przy mniej lub bardziej zamierzonym udziale jego żony, kolejna wirtuozja kryminału skandynawskiego z historią w tle. Przeczytałam jednym tchem i nim się obejrzałam było mi żal już koniec. Wspaniale poprowadzona akcja z masą zaskakujących zwrotów, super opisy, informacje w opisach takie akurat potrzebne do oddania ważnych elementów...

Została mi jeszcze jedna pozycja do przeczytania z tej serii, ale ta książka jest ewidentnie najgorsza. Sam pomysł jest ciekawy, ale zbyt rozwleczony, udziwniony i pod koniec wyskakują jakieś króliki z kapelusza, które powodują zwrot akcji, ale rozwalają logikę historii i ciąg przyczynowo- skutkowy.

Została mi jeszcze jedna pozycja do przeczytania z tej serii, ale ta książka jest ewidentnie najgorsza. Sam pomysł jest ciekawy, ale zbyt rozwleczony, udziwniony i pod koniec wyskakują jakieś króliki z kapelusza, które powodują zwrot akcji, ale rozwalają logikę historii i ciąg przyczynowo- skutkowy.

Książka wspomnieniowa dla wielbicieli historii rejonu. Okolice Łukowa w województwie Lubelskim. Autor przedstawił swoje wspomnienia w sposób zadziwiająco szczegółowy, chociaż w kilku drobnych sprawach oczywiście są pomyłki. Trudno ich uniknąć po latach. co ważne opisy miejsc i ludzi są zgodne z rzeczywistością, jeszcze niedawno wspomnienia starszych ludzi w tym rejonie pokrywały się z opisem autora.

Książka wspomnieniowa dla wielbicieli historii rejonu. Okolice Łukowa w województwie Lubelskim. Autor przedstawił swoje wspomnienia w sposób zadziwiająco szczegółowy, chociaż w kilku drobnych sprawach oczywiście są pomyłki. Trudno ich uniknąć po latach. co ważne opisy miejsc i ludzi są zgodne z rzeczywistością, jeszcze niedawno wspomnienia starszych ludzi w tym rejonie...

To moje pierwsze spotkanie z tym duetem autorskim, choć książki Monsa Kallentofta czytałam wcześniej. Brutalna, ostra książka w skandynawskim stylu, ale bardzo płynnie napisana. W przeciwieństwie do poprzednich książek Monsa w tej akcja rozwija się dość szybko i już od początku wciąga, nie trzeba przebrnąć 50 stron wstępu, żeby resztę połknąć jednym tchem. Tu od razu jest akcja. Sprawdzę co dalej z Zackiem, bo pierwsza książka z serii jest zachęcająca.

To moje pierwsze spotkanie z tym duetem autorskim, choć książki Monsa Kallentofta czytałam wcześniej. Brutalna, ostra książka w skandynawskim stylu, ale bardzo płynnie napisana. W przeciwieństwie do poprzednich książek Monsa w tej akcja rozwija się dość szybko i już od początku wciąga, nie trzeba przebrnąć 50 stron wstępu, żeby resztę połknąć jednym tchem. Tu od razu jest...

Zaczynamy kolejną serię z Malin Fors. Trudna historia zabitych małżonków i zaginionego, adoptowanego dziecka, temat handlu dziećmi i pedofili.Pani komisarz ma swoje demony przeszłości, walczy z nałogiem, musi też uporać się z nie do końca zgodna z prawem adopcją dziecka z Azji przez swoją koleżankę.
Ogólnie książkę dobrze się czyta, do podwójnej narracji szło przywyknąć. Tylko końcówka już w Wietnamie trochę za bardzo pokazowa. Nie bardzo pasowała mi do reszty książki, jakby pisana na czas i na sile. Już czytam następne części.

Zaczynamy kolejną serię z Malin Fors. Trudna historia zabitych małżonków i zaginionego, adoptowanego dziecka, temat handlu dziećmi i pedofili.Pani komisarz ma swoje demony przeszłości, walczy z nałogiem, musi też uporać się z nie do końca zgodna z prawem adopcją dziecka z Azji przez swoją koleżankę.
Ogólnie książkę dobrze się czyta, do podwójnej narracji szło przywyknąć....

Fajny, zachęcający pomysł, kryminał, Warszawa 1830 roku. Skusiłam się, ale szału nie ma. Opowieść bardzo chaotyczna, kilka razy się pogubiłam na przeskokach myślowych autora i choć się cofałam o parę stron i tak nie bardzo zrozumiałam skąd bohater wyciągnął pewne wnioski i spostrzeżenia. Gwiazdki za ciekawy pomysł, dokładną topografię Warszawy, wplecione postacie historyczne, ciekawostki i atmosferę z tamtych lat. Jednak spodziewałam się czegoś innego po tej pozycji, a końcówka ogólnie mnie rozczarowała.

Fajny, zachęcający pomysł, kryminał, Warszawa 1830 roku. Skusiłam się, ale szału nie ma. Opowieść bardzo chaotyczna, kilka razy się pogubiłam na przeskokach myślowych autora i choć się cofałam o parę stron i tak nie bardzo zrozumiałam skąd bohater wyciągnął pewne wnioski i spostrzeżenia. Gwiazdki za ciekawy pomysł, dokładną topografię Warszawy, wplecione postacie...

Miała być lekka komedia kryminalna i była. Komizm słowa, postaci i sytuacji, świetna odprężająca pozycja. Bardzo szybko się czyta, również dzięki fajnie dobranej czcionce.

Miała być lekka komedia kryminalna i była. Komizm słowa, postaci i sytuacji, świetna odprężająca pozycja. Bardzo szybko się czyta, również dzięki fajnie dobranej czcionce.

Miała być literatury grozy i jest to kawał "strasznie" dobrej literatury grozy. Świetna, szybka akcja, bez zbędnych 5-cioronicowych opisów przyrody i wewnętrznych rozważań bohatera do 5-ciu pokoleń wstecz. Czasy współczesne przeplatają się z latami siedemdziesiątymi XX wieku. Dużo ciekawostek i smaczków ze starych wierzeń. No i inkwizytor we współczesnych czasach... Byłaby to rewelacyjna powieść, gdyby nie ostatnia zamykająca część. Trochę przykrótka, na siłę zamykająca pewne wątki. Jakby autora terminy goniły. Ale nie był to stracony czas. Ciekawe co dalej, fajnie poprowadzone otwarte zakończenie sugeruje, że jednak nie wszystko skończone. Dodatkowa gwiazdka za ten koniec.

Miała być literatury grozy i jest to kawał "strasznie" dobrej literatury grozy. Świetna, szybka akcja, bez zbędnych 5-cioronicowych opisów przyrody i wewnętrznych rozważań bohatera do 5-ciu pokoleń wstecz. Czasy współczesne przeplatają się z latami siedemdziesiątymi XX wieku. Dużo ciekawostek i smaczków ze starych wierzeń. No i inkwizytor we współczesnych czasach... Byłaby...

Książka trzymająca w napięciu od pierwszych stron, pełna zwrotów akcji. I zaskakujący finał - seryjny morderca i filantrop w jednym. Oczywiście moją sympatię od razu wzbudził Orest Rambert i jego kultowy samochód (mercedes W123), chociaż trochę za bardzo pozwalał pani komisarz wchodzić sobie na głowę. Z jednej strony to zgrzytało, z drugiej dodawało naturalizmu sytuacji. Żadna współpraca w realu nie układa się idealnie gładko. Do tego trochę mrocznych historii z II wojny światowej. Książka warta poświęconego jej czasu.

Książka trzymająca w napięciu od pierwszych stron, pełna zwrotów akcji. I zaskakujący finał - seryjny morderca i filantrop w jednym. Oczywiście moją sympatię od razu wzbudził Orest Rambert i jego kultowy samochód (mercedes W123), chociaż trochę za bardzo pozwalał pani komisarz wchodzić sobie na głowę. Z jednej strony to zgrzytało, z drugiej dodawało naturalizmu sytuacji....

Z serii o Kay Scarpetta to nie najlepsza pozycja, ale warta poświęcenia 2 czy 3 wieczorów. Początek mocno zagmatwany i za dużo wątków pobocznych, ale potem wciąga.

Z serii o Kay Scarpetta to nie najlepsza pozycja, ale warta poświęcenia 2 czy 3 wieczorów. Początek mocno zagmatwany i za dużo wątków pobocznych, ale potem wciąga.

Życiorys 5 kobiet współpracujących z gestapo lub SB. Literatura faktu trudna do przełknięcia, ponieważ w naszyj mentalności kobiety czasów wojny i komunizmu to odważne patriotki ryzykujące życie dla słusznej sprawy, to sanitariuszki, łączniczki, kobiety ukrywające Żydów. Ale były i takie, które z różnych przyczyn zdradzały i wykorzystywały swoją urodę oraz umiejętności dla wroga. Z bardzo różnych przyczyn. Czysta literatura faktu, czasem ze zbyt dużą ilością szczegółów i osób pobocznych, ale warta uwagi

Życiorys 5 kobiet współpracujących z gestapo lub SB. Literatura faktu trudna do przełknięcia, ponieważ w naszyj mentalności kobiety czasów wojny i komunizmu to odważne patriotki ryzykujące życie dla słusznej sprawy, to sanitariuszki, łączniczki, kobiety ukrywające Żydów. Ale były i takie, które z różnych przyczyn zdradzały i wykorzystywały swoją urodę oraz umiejętności dla...

Zawisza Czarny - najbardziej znany polski rycerz, człowiek honoru. Ale czy na pewno? Książka w rewelacyjny sposób ujawnia inne oblicze Zawiszy. Czy był to rycerz bez skazy jak nakazuje nasza tradycja czy James Bond swoich czasów. Pewnie ani jedno ani drugie, ale jako bohater tej książki wydaje się bardziej realny i bliższy prawdy historycznej. To człowiek uwikłany w gry polityczne, akcje szpiegowskie, romanse i nie do końca czyste interesy. Do tego umie zakląć jak trzeba i chwytać się nieczystych metod kiedy nie ma mowy o honorowych rozwiązaniach, ale jest oddany swoim przyjaciołom i szanuje współpracowników. Fajna powieść i dobrze się ją czyta, jak się człowiek pozbędzie przywiązania d konwenansów i rycerskich ideałów.

Zawisza Czarny - najbardziej znany polski rycerz, człowiek honoru. Ale czy na pewno? Książka w rewelacyjny sposób ujawnia inne oblicze Zawiszy. Czy był to rycerz bez skazy jak nakazuje nasza tradycja czy James Bond swoich czasów. Pewnie ani jedno ani drugie, ale jako bohater tej książki wydaje się bardziej realny i bliższy prawdy historycznej. To człowiek uwikłany w gry...

Pozycja dla wielbicieli historii. Każdy znajdzie coś dla siebie, a każdą część można czytać oddzielnie. Bardzo konsekwentnie podzielona na zagadnienia. Autor nie boi się również przedstawiania kontrowersyjnych opinii.

Pozycja dla wielbicieli historii. Każdy znajdzie coś dla siebie, a każdą część można czytać oddzielnie. Bardzo konsekwentnie podzielona na zagadnienia. Autor nie boi się również przedstawiania kontrowersyjnych opinii.

Właściwie szkoda na nią słów. Pozycja nastawiona na szokowanie jak "40 twarzy Greya". Nudna i przydługa.

Właściwie szkoda na nią słów. Pozycja nastawiona na szokowanie jak "40 twarzy Greya". Nudna i przydługa.