Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trzecie spotkanie z książkami Jacka Piekary, niemal na pewno ostatnie.
Wykreowany świat z pewnością jest ciekawy, skrywa wiele tajemnic i przejawia potencjał, jednakże wszystko inne, moim zdaniem, leży. Ciągłe wodolejstwo (na 1 stronę budowania świata, ciekawych intryg, wartościowych dialogów itp przypada kilkanaście stron zapychaczy) zniechęca do zaczynania kolejnych opowiadań, podobnie jak prostota i schematyczność, sprawiająca, że ciężko się zaskoczyć jakimkolwiek twistem, których za wiele tu nie ma. -> schemat: wstęp, czesto dosyc przedluzany, Mordimerowi zostaje doniesione ze cos sie dzieje - Mordimer wyrusza by to sprawdzic, x stron zapychaczy - Mordimer sprawdza, faktycznie sie to dzieje - szybka interwencja w ktorej przeciwnik zostaje pokonany sztuczką, siłą, bądź Deus ex machiną i fajrant, do zobaczenia w nastepnym opowiadniu kochani. Nie trafia do mnie również humor autora oraz przemyślenia na temat świata, wypowiadane ustami Mordimera, a jednak w oczywisty sposób nawiązujące do rzeczywistości.
Szkoda, pod piórem bardziej ambitnego pisarza Świat Inkwizytorów mógłby z pewnością zaoferować wiele ciekawszej treści i dobrej rozrywki.
Jeszcze tylko 20 prequeli prequeli sequeli prequeli i około 2044 może uda się cykl zakończyć, tymczasem miłego czytania zarówno fanom autora, którzy sięgną po kolejne części, jak i osobom, które zabiorą się za coś innego, podobnie jak ja.

Trzecie spotkanie z książkami Jacka Piekary, niemal na pewno ostatnie.
Wykreowany świat z pewnością jest ciekawy, skrywa wiele tajemnic i przejawia potencjał, jednakże wszystko inne, moim zdaniem, leży. Ciągłe wodolejstwo (na 1 stronę budowania świata, ciekawych intryg, wartościowych dialogów itp przypada kilkanaście stron zapychaczy) zniechęca do zaczynania kolejnych...