Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chociaż książka porusza bardzo ważny temat w dzisiejszym świecie, to czyta się ją jednym tchem. Opiera się na przemyśleniach oraz relacjach głównej bohaterki z otaczającym ją światem. Trudności jakie musiała przechodzić przez jej pochodzenie i ubiór, doprowadzały mnie do próby wejścia w ten wewnętrzny świat książki i wykrzyczenia ludziom, aby się ogarnęli (w tym realnym też tak mogę zrobić). Historia bohaterki, jak widać wywołuje u mnie emocje z jakimi dawno nie miałam do czynienia.
Polecam!
Dla sięgających po tę książkę: A co gdyby Ocean nosił twoje imię?

L xx

Chociaż książka porusza bardzo ważny temat w dzisiejszym świecie, to czyta się ją jednym tchem. Opiera się na przemyśleniach oraz relacjach głównej bohaterki z otaczającym ją światem. Trudności jakie musiała przechodzić przez jej pochodzenie i ubiór, doprowadzały mnie do próby wejścia w ten wewnętrzny świat książki i wykrzyczenia ludziom, aby się ogarnęli (w tym realnym też...

Napiszę cokolwiek, gdy otrę swoje łzy i się podniosę.

L xx

Napiszę cokolwiek, gdy otrę swoje łzy i się podniosę.

L xx

"Historia toksycznej miłości silniejszej od stereotypów" jak to pięknie brzmi, bo przecież teraz ludzie wręcz łakną, aby związek był JAKIŚ! Nie zwracając uwagi, czy idzie w dobrą stronę, czy w wyniszczenie czyjeś psychiki. Ale to tak słowem wstępu. Omijając całą historię, jak to autorka napisała "toksycznej miłości", poznajemy chłopaka Asę, który jest typowym szkolnym przystojniakiem i łamaczem dziewczęcych serc: zdobyć dziewczynę, zabrać ją do łóżka, zapomnieć (ewentualnie wykorzystać innym razem). Drugim bohaterem książki jest Hope Ciredman, która charakterkiem nie odchodzi daleko od naszego przystojniaczka. Cięty język i sarkazm to jej drugie imię. Obydwoje wpadają w sidła gry, którą wokół siebie stworzyli i nie potrafią z niej wyjść za sprawą zbyt mocnego przyciągania. Bawią się, chodzą wokół siebie jak mysz i kot, zmieniając na przemian swoje role i nie odpuszczając nawet do ostatniego tchu. Jak sama koncepcja mogłaby być ciekawa i wciągająca, tak w połowie, staje się wręcz nudna i męcząca. Pod koniec historia osiąga swoje apogeum i nawet mnie urzekło jak bohaterowie się pozmieniali i poukładali swoje życie.

Książka na pewno wielu osobom się spodoba, jednak to nie był mój typ - niestety. Jeszcze kilka lat temu, na pewno bym się zachwycała jej historią oraz nie nudną relacją, jednak w obecnym czasie, jednak odpuszczę.
Wrócę na pewno do niej za parę lat i wtedy jeszcze raz ocenię.

Wielki plus dla autorki za wykreowanie postaci kobiecej, która jest na równi z mężczyzną. Która wręcz dorównuje mu siłą.

"Historia toksycznej miłości silniejszej od stereotypów" jak to pięknie brzmi, bo przecież teraz ludzie wręcz łakną, aby związek był JAKIŚ! Nie zwracając uwagi, czy idzie w dobrą stronę, czy w wyniszczenie czyjeś psychiki. Ale to tak słowem wstępu. Omijając całą historię, jak to autorka napisała "toksycznej miłości", poznajemy chłopaka Asę, który jest typowym szkolnym...

"Patron" jest debiutancką powieścią autorki pod pseudonimem Eliana Lascaris. Opowiada o historii młodej dziewczyny po studiach, która zrobi wszystko, aby pomóc rodzinie w kłopotach finansowych. Historia niby schematyczna, ale nie banalna. W swej prostocie zachwyca serca i staje się emocjonującą walką o miłość. Thomas Köster- najlepszy prawnik, człowiek bez emocji, który pod swoją maską ukrywa ból krzywdy wyrządzonej mu z przeszłości. Będzie on tytułowym "patronem" dla naszej małej, nieśmiałej, ale ambitnej Felicity Andrews, która chce rozłożyć skrzydła w karierze prawniczej i to właśnie Thomas ma jej w tym pomóc. A może jednak będzie na odwrót?
Po tylu przeczytanych książkach, koniec był jedną z możliwości, które nie zaskakuje lecz pragnie się przeczytać jeszcze, jeszcze, jeszcze... Dlatego z niecierpliwością, aby zaspokoić swoją ciekawość sięgnę po drugą część.

Życzę samych sukcesów autorce i mam nadzieję, że jej książki będą co raz lepsze

x L

"Patron" jest debiutancką powieścią autorki pod pseudonimem Eliana Lascaris. Opowiada o historii młodej dziewczyny po studiach, która zrobi wszystko, aby pomóc rodzinie w kłopotach finansowych. Historia niby schematyczna, ale nie banalna. W swej prostocie zachwyca serca i staje się emocjonującą walką o miłość. Thomas Köster- najlepszy prawnik, człowiek bez emocji, który pod...

Nie ma czułych słówek. Nie jest to typowy romans. A z każdą przeczytaną stroną chce się więcej i więcej. I zgadzam się "Aciman jest wyjątkowym znawcą pożądania".

Bardzo polecam. Bardzo

Nie ma czułych słówek. Nie jest to typowy romans. A z każdą przeczytaną stroną chce się więcej i więcej. I zgadzam się "Aciman jest wyjątkowym znawcą pożądania".

Bardzo polecam. Bardzo

Książka mojej ulubionej autorki, jednak muszę przyznać, że trochę się zawiodłam.
W porównaniu do innych, "Obsesja" nie wciągnęła mnie w świat kosmitów i mam mieszane uczucia po jej przeczytaniu.
Mam wrażenie jakby ta historia się już gdzieś przydarzyła i nic nowego się nie działo, ani nic nie mogło mnie zaskoczyć.
Książka sama w sobie nie jest zła, ale po tylu super częściach np. "Obsydian" lub "Dark elements", oczekiwałam czegoś więcej.
Złej oceny jednak nie mogę dać, ponieważ trudno mi spojrzeć bez motywu innych książek Jennifer L. Armentrout.

Książka mojej ulubionej autorki, jednak muszę przyznać, że trochę się zawiodłam.
W porównaniu do innych, "Obsesja" nie wciągnęła mnie w świat kosmitów i mam mieszane uczucia po jej przeczytaniu.
Mam wrażenie jakby ta historia się już gdzieś przydarzyła i nic nowego się nie działo, ani nic nie mogło mnie zaskoczyć.
Książka sama w sobie nie jest zła, ale po tylu super...

Książka napisana językiem prostym do zrozumienia. Podaje konkretne przykłady, które czasami, aż za bardzo szokują.

Informacje są potwierdzone i polecam każdemu, kto chce zrozumieć jak działa polskie więziennictwo oraz zachęcam do pogłębienia tej wiedzy :D

Książka napisana językiem prostym do zrozumienia. Podaje konkretne przykłady, które czasami, aż za bardzo szokują.

Informacje są potwierdzone i polecam każdemu, kto chce zrozumieć jak działa polskie więziennictwo oraz zachęcam do pogłębienia tej wiedzy :D

Zachęcona wysokimi opiniami czytelników, stwierdziłam, że muszę przeczytać tą książkę. I jestem zachwycona.
Colleen Hoover jest znaną autorką bestsellerów tkj: "Hopeless"; "Maybe someday"; "Confess" lub "Wszystkie nasze obietnice". I choć czytałam większość z jej książek, nie byłam największą fanką jej twórczości. Jednak przekonana rozgłosem jej kolejnego dzieła, musiałam sama się przekonać jakie ono jest. Oto wnioski:

- Książka "Coraz większy mrok" pochłonęła mnie całkowicie.
- Tajemnica, intryga, nutka grozy, nieprzewidziana akcja - wszystko odhaczone.
- Przyjemnie się czyta - jest.
- Akcja zapiera dech w piersi - jak najbardziej.
- Szokujące zakończenie - bez dwóch zdać.

Jestem pozytywnie zaskoczona i oby autorka napisała więcej tak doskonałych utworów.
Z całego serca, polecam każdemu <3

Zachęcona wysokimi opiniami czytelników, stwierdziłam, że muszę przeczytać tą książkę. I jestem zachwycona.
Colleen Hoover jest znaną autorką bestsellerów tkj: "Hopeless"; "Maybe someday"; "Confess" lub "Wszystkie nasze obietnice". I choć czytałam większość z jej książek, nie byłam największą fanką jej twórczości. Jednak przekonana rozgłosem jej kolejnego dzieła, musiałam...

Szybka recenzja:
- wciągająca lektura młodzieżowa, szczególnie dla tych, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z książkami i nie oczekują jakiś większych cudów
- bardzo lekko się czyta
- w porównaniu z serią 'Nocna Szkoła" w 'Tajemnym ogniu" i "Tajemnym mieście' wątek miłosny jest mało rozbudowany
- akcja dzieje się bardzo szybko i nie wszystkie wątki zostały wyjaśnione
- czuć wielki niedosyt, jeśli chodzi o zakończenie ( Autorki rozwiązanie akcji zawarły w ok. 10-ciu ostatnich stronach).

Historia zapowiadała się obiecująco, lecz dwa tomy to za mało, aby zaznajomić się doskonale z całą fabuła i światem alchemików.
Jestem trochę zawiedziona, ale książka może spodobać się osobom mniej wprawionym w czytaniu lub młodzieży (ok. 10-13 lat)

Szybka recenzja:
- wciągająca lektura młodzieżowa, szczególnie dla tych, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z książkami i nie oczekują jakiś większych cudów
- bardzo lekko się czyta
- w porównaniu z serią 'Nocna Szkoła" w 'Tajemnym ogniu" i "Tajemnym mieście' wątek miłosny jest mało rozbudowany
- akcja dzieje się bardzo szybko i nie wszystkie wątki zostały wyjaśnione
-...

Książka "Lalka" jest nadal zmorą wielu licealistów. I choć do niedawna należałam do tego grona, to jednak muszę stwierdzić, że jest również bardzo wartościową lekturą. Zawiera w sobie mnóstwo motywów i wątków. Czytając ją, bardzo się męczyłam, jednak Bolesław Prus faktycznie wykonał dobrą robotę. Za parę lat postaram się po nią sięgnąć jeszcze raz, a kto wie, może będzie w moich ulubieńcach.

Książka "Lalka" jest nadal zmorą wielu licealistów. I choć do niedawna należałam do tego grona, to jednak muszę stwierdzić, że jest również bardzo wartościową lekturą. Zawiera w sobie mnóstwo motywów i wątków. Czytając ją, bardzo się męczyłam, jednak Bolesław Prus faktycznie wykonał dobrą robotę. Za parę lat postaram się po nią sięgnąć jeszcze raz, a kto wie, może będzie w...

Książka lekka, z humorem. Idealna na chwilę relaksu i letnie dni :D Świetna młodzieżówka.

Książka lekka, z humorem. Idealna na chwilę relaksu i letnie dni :D Świetna młodzieżówka.

On jest katem, a ona ofiarą. On sam wybiera sobie ścieżkę kariery, ją zmusiło do tego życie. Czy mogło coś ich połączyć? Owszem. W pewnym momencie swego życia ich losy się splatają i obydwoje trafiają do tak zwanego „piekła na ziemii”. A tam liczy się tylko przetrwanie.
To było moje pierwsze spotkanie z twórczością pana Wojciecha Dutki i jestem mile zaskoczona, gdyż książka „Czerń i Purpura” znalazła się w moich ulubieńcach na wysokim szczeblu. Nie jest ona typowym romansem z miłością jak z bajki i happy endem. Nie znajdzie się w niej czułych słówek, wielkich wyznań miłości i wybuchów namiętności, czy niebezpiecznych schadzek po kątach. Natomiast, utwór pokazuje jak wyglądało naprawdę życie przed i w trakcie II wojny światowej, a szczególnie w obozie koncentracyjnym. Nawet miłość, nie była w tamtych czasach kolorowa.
Wielki plus za to, że zostało przedstawione całe życie głównych bohaterów, bez zakłamiania i ze szczegółami. Obserwowało się ich rozterki życiowe i konsekwencje podjętych decyzji, walkę o przetrwanie i próby uratowania innych ludzi od zagłady. Bardzo prawdziwa i wciągająca historia oparta na faktach.

Mocno polecam tą książkę i mam nadzieję, że będzie takich więcej.

On jest katem, a ona ofiarą. On sam wybiera sobie ścieżkę kariery, ją zmusiło do tego życie. Czy mogło coś ich połączyć? Owszem. W pewnym momencie swego życia ich losy się splatają i obydwoje trafiają do tak zwanego „piekła na ziemii”. A tam liczy się tylko przetrwanie.
To było moje pierwsze spotkanie z twórczością pana Wojciecha Dutki i jestem mile zaskoczona, gdyż...

Jeśli sądziłam, że pierwsza część „ognisty pocałunek” oraz druga część „arktyczny dotyk” były dla mnie niesamowitymi książkami, to trzecia część „ostatnie tchnienie”, dosłownie powaliła mnie na kolana. Przy tej lekturze nie obędzie się bez emocji, a co kartkę objawiają się nowe. Przez większość czasu moje serce waliło jak młotem, później wylewałam hektolitry łez, a na sam koniec zabrakło mi tchu. Całą sobą przeżywałam wszystkie zdarzenia zawarte na stronach i nadal nie mogę powrócić do rzeczywistości i otrząsnąć się po wrażeniach.

Nic więcej nie mówiąc, historia Jennifer L. Armentrout pochłonęła moją całą duszę i jeszcze jej nie oddała.

I na prawdę nie wiem, kiedy przestanę nucić piosenkę "Paradise City".

Jeśli sądziłam, że pierwsza część „ognisty pocałunek” oraz druga część „arktyczny dotyk” były dla mnie niesamowitymi książkami, to trzecia część „ostatnie tchnienie”, dosłownie powaliła mnie na kolana. Przy tej lekturze nie obędzie się bez emocji, a co kartkę objawiają się nowe. Przez większość czasu moje serce waliło jak młotem, później wylewałam hektolitry łez, a na sam...

Książka nie zalicza się do tych, bez których nie da się żyć. Jest to jednak dość ciekawa lektura i z rozdziału na rozdział, co raz bardziej wciąga cała fabuła tajemniczości i zagadki.
Fajna książka do poczytania w czasie nudy, dla relaksu. Bez zbędnego główkowania.

Książka nie zalicza się do tych, bez których nie da się żyć. Jest to jednak dość ciekawa lektura i z rozdziału na rozdział, co raz bardziej wciąga cała fabuła tajemniczości i zagadki.
Fajna książka do poczytania w czasie nudy, dla relaksu. Bez zbędnego główkowania.

To jedna z tych książek, która jak chwyci to nie puści, dopóki się jej nie ukończy. Mimo, że ma dość dużo stron, czyta się jednym tchem. Motyw apokalipsy, walki dobra ze złem oraz wątki miłości, czego tutaj chcieć więcej?
Zaskakująca i dynamiczna, nie do przewidzenia akcja. Nigdy nie wiadomo, kto przeżyje, a kto zginie do ostatnich stron. Nie ma słów, aby wyrazić mój zachwyt.
Dawno nie czytałam z takim zapałem i zdecydowanie wrócę w najbliższym czasie, aby ponownie przeżyć całą historię.

Polecam każdemu

To jedna z tych książek, która jak chwyci to nie puści, dopóki się jej nie ukończy. Mimo, że ma dość dużo stron, czyta się jednym tchem. Motyw apokalipsy, walki dobra ze złem oraz wątki miłości, czego tutaj chcieć więcej?
Zaskakująca i dynamiczna, nie do przewidzenia akcja. Nigdy nie wiadomo, kto przeżyje, a kto zginie do ostatnich stron. Nie ma słów, aby wyrazić mój...

Właśnie skończyłam czytać drugi tom serii #DarkElements pt. „Arktyczny dotyk”. Od pierwszych stron człowiek wczuwa się w całą akcję i pragnie więcej i więcej. Podąża za przygodami głównej bohaterki, w tym przypadku siedemnastoletniej Laylii i odczuwa każdą malutką emocje z tym związaną.
Mimo, że jak w większości książek jest wątek między wyborem odpowiedniego chłopaka, autorka wykorzystuje to jedynie jako ubarwienie powieści, dzięki czemu nie zakłóca całej koncepcji książki.
Ta część jednak bardziej opiera się na relacjach między Laylią, a Zaynem. Pokazuje ich głębokie uczucia wobec siebie, troskę, przyjaźń i oddanie. Nie zabraknie również delikatnej nuty zazdrości.

Powrót Rotha zwiastuje pełną dozę tajemnic i wyborów oraz szokujących wiadomości.

Pełna wrażeń po skończonej książce, sięgam po kolejną część, czyli "Ostatnie Tchnienie".

Właśnie skończyłam czytać drugi tom serii #DarkElements pt. „Arktyczny dotyk”. Od pierwszych stron człowiek wczuwa się w całą akcję i pragnie więcej i więcej. Podąża za przygodami głównej bohaterki, w tym przypadku siedemnastoletniej Laylii i odczuwa każdą malutką emocje z tym związaną.
Mimo, że jak w większości książek jest wątek między wyborem odpowiedniego chłopaka,...

Tej książki nie trzeba nikomu przedstawiać. Jest bardzo dobrą lektur, zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych. Nosi ze sobą życiowe przesłanie i skłania do refleksji. Ta mała, cienka książeczka jest skarbnicą mądrości życiowych i właśnie w niej znalazłam zupełne inne spojrzenie na świat.

Uwielbiam do niej wracać i od najmłodszych lat towarzyszy mi w wędrówce zwanej " życiem".

Tej książki nie trzeba nikomu przedstawiać. Jest bardzo dobrą lektur, zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych. Nosi ze sobą życiowe przesłanie i skłania do refleksji. Ta mała, cienka książeczka jest skarbnicą mądrości życiowych i właśnie w niej znalazłam zupełne inne spojrzenie na świat.

Uwielbiam do niej wracać i od najmłodszych lat towarzyszy mi w wędrówce zwanej " ...

Będąc w liceum musiałam zetknąć się z tą lekturą i mimo wszystko bardzo ją polubiłam. Róża jest bardzo nieszczęśliwą osobą, która utrudniała życie nie tylko sobie, ale również swoim bliskim. Jednak trzeba ją zrozumieć, a inaczej nie da się tego zrobić, niż przeczytać dokładnie całą książkę.

Będąc w liceum musiałam zetknąć się z tą lekturą i mimo wszystko bardzo ją polubiłam. Róża jest bardzo nieszczęśliwą osobą, która utrudniała życie nie tylko sobie, ale również swoim bliskim. Jednak trzeba ją zrozumieć, a inaczej nie da się tego zrobić, niż przeczytać dokładnie całą książkę.

Z "Dżumą" Alberta Camusa spotkałam się będąc w liceum. I powiem szczerze, że była to jedna z niewielu lektur, które przeczytałam i mi się spodobała. Jest pełna motywów oraz niesamowitych zdarzeń.

Nie ukrywam, że również dzięki tej książce zdobyłam wysoki wynik na maturze z ustnego polskiego :)

Jeśli ktoś lubi motyw apokalipsy, polecam.

Z "Dżumą" Alberta Camusa spotkałam się będąc w liceum. I powiem szczerze, że była to jedna z niewielu lektur, które przeczytałam i mi się spodobała. Jest pełna motywów oraz niesamowitych zdarzeń.

Nie ukrywam, że również dzięki tej książce zdobyłam wysoki wynik na maturze z ustnego polskiego :)

Jeśli ktoś lubi motyw apokalipsy, polecam.

"Wielki Gatsby" zalicza się już do klasyków książkowych. I choć na początku myślałam, że jak większość takich książek będzie się czytał dość trudno i ze skupieniem, to nic bardziej mylnego. Czyta się szybko, szczególnie, że lektura jest cienka i nie zawiera jakiś mocno skomplikowanych słów. Niesie ze sobą przesłanie i nakłania do rozważań. Historia wciągająca i z zaskakującym zakończeniem. Dla mnie warta przeczytania powieść.

"Wielki Gatsby" zalicza się już do klasyków książkowych. I choć na początku myślałam, że jak większość takich książek będzie się czytał dość trudno i ze skupieniem, to nic bardziej mylnego. Czyta się szybko, szczególnie, że lektura jest cienka i nie zawiera jakiś mocno skomplikowanych słów. Niesie ze sobą przesłanie i nakłania do rozważań. Historia wciągająca i z...