Jesteśmy społecznością, która kocha książki

“Wei WuXian smiled again, “Do you know why I’m not carrying my sword? It wouldn’t make a difference if I told you anyways.”

He turned around, stating one word at a time, “Because I want you to know that even if I don’t use my sword, with nothing but what you call a ‘crooked path,' I will still rise unparalleled and leave all of you staring at me from behind.”

_
Wei WuXian już zawsze pozostanie jednym z moich ulubionych antybohaterów. Arogancki, genialny i ambitny, a zarazem lojalny, dowcipny i całkowicie bezwstydny. Jego historia pochłonęła mnie całkowicie podczas długich zimowych miesięcy - na przemian śmiałam się i wzruszałam razem z nim, próbując rozwikłać zagadki w dwóch czasowo odddzielonych narracjach (i nie oszukujmy się, to wszystko przy nieustających próbach rozeznania się w gąszczu chińskich imion i tytułów...).

Jeśli lubicie skomplikowane intrygi polityczne, oryginalne systemy magii oraz historie o miłości i odkupieniu, a także niewstydzicie się płakać nad losami fikcyjnych bohaterów, to gorąco Wam polecam tę pozycję. Pomimo złożoności fabuły wszystkie wątki otrzymują logiczne rozwiązania, co warsztatowo naprawdę robi wrażenie, a także daje pełne poczucie satysfakcji, że czas zainwestowany w historię zwrócił się nam z nawiązką. A naprawdę, suspens goni suspens w tej historii i czasem, wracając po dłuższych przerwach do powieści miałam wrażenie, że powinnam mieć własny detektywistyczny kajecik, aby móc sprawdzać powiązania między bohaterami na przestrzeni lat (obyło się jednak bez notatek, więc niech was to nie przeraża).

Ze względu na ostrą cenzurę w Chinach (książka ma wątki homoseksualne), a co za tym idzie problematyczny temat sprzedaży praw autorskich na razie nie istnieje angielskie lub polskie wydanie. Jednak w sieci jest łatwo dostępne tłumaczenie wszystkich rozdziałów wraz z późniejszymi dodatkami, profesjonalnie i drobiazgowo wykonane.

UWAGA: historia nie jest lekka i przyjemna; zawiera ciężkie tematy, m.in. przewijają się wątki napaści na tle seksualnym i samobójstwa. Na pewno nie polecam małoletnim ani homofobom, pozostałym wg wrażliwości i preferencjom.

“Wei WuXian smiled again, “Do you know why I’m not carrying my sword? It wouldn’t make a difference if I told you anyways.”

He turned around, stating one word at a time, “Because I want you to know that even if I don’t use my sword, with nothing but what you call a ‘crooked path,' I will still rise unparalleled and leave all of you staring at me from behind.”

_
Wei WuXian...

+ Świetny warsztat literacki, przejawiający się przede wszystkim w bogactwie języka i lekkości pisania
+ Niewymuszone dowcipy i prawdziwy humor(!)
+ Ciekawi bohaterowie o różnych, skomplikowanych motywacjach
+ Budowanie oryginalnego uniwersum

Wielka szkoda, że sama historia nie nadąża za całą formą. Nie chodzi o to, że fabuła jest mierna albo nudna. Historia jest oryginalna i momentami b. wciągająca; tylko, że przy tym całym bogactwie świata wydaje się być... niesatysfakcjonująco rozwiązywana. Niektóre wątki postaci proszą się wprost o pogłębienie (i podejrzewam, że znalazłoby się na nie miejsce, gdyby skrócić kilka scen w 3 i 4 akcie).

Aby ująć to kulinarnie, to goście są głodni, blacha jest duża, tylko ciasta przygotowano za mało.
Trzymam jednak kciuki za następną część cyklu!

+ Świetny warsztat literacki, przejawiający się przede wszystkim w bogactwie języka i lekkości pisania
+ Niewymuszone dowcipy i prawdziwy humor(!)
+ Ciekawi bohaterowie o różnych, skomplikowanych motywacjach
+ Budowanie oryginalnego uniwersum

Wielka szkoda, że sama historia nie nadąża za całą formą. Nie chodzi o to, że fabuła jest mierna albo nudna. Historia jest...