Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Biały kruk" stanowi pozycję, po którą polecam sięgnąć jedynie osobom, dla których sama fabuła nie gra najważniejszej roli.
Historia, którą Stasiuk opisuje w swojej książce była dla mnie bardzo ciekawa, mimo że przez opisy przemyśleń i spostrzeżeń narratora samą akcję można nazwać wręcz fragmentaryczną. Główni bohaterowie - piątka mężczyzn, kumpli z dzieciństwa, którzy wybrali się na swoisty biwak w ciemny, zaśnieżony, zimowy las w środku niczego - sprawiają, że ta powieść jest męska do granic możliwości. I właśnie ten aspekt jest ogromnym atutem "Białego kruka".
Proza Stasiuka porwała mnie od pierwszych przeczytanych zdań. Niesamowicie wnikliwe opisy spostrzeżeń głównego bohatera nie znudziły mnie ani trochę. Muszę nawet przyznać, że były głównym powodem, dla którego nie potrafiłam wyzbyć się tej książki z głowy jeszcze długo po przeczytaniu ostatniej strony. Stasiuk oferuje czytelnikowi metafizyczną podróż przez sens życia i znaczenie (pozornej i subiektywnej) rzeczywistości. Co ciekawe, powieść została napisana językiem kolokwialnym, momentami nawet brutalnym i wulgarnym. Ale to czyni ją jeszcze bardziej intrygującą.
Osobiście szczerze polecam "Białego kruka" i na pewno jeszcze do niego wrócę.

"Biały kruk" stanowi pozycję, po którą polecam sięgnąć jedynie osobom, dla których sama fabuła nie gra najważniejszej roli.
Historia, którą Stasiuk opisuje w swojej książce była dla mnie bardzo ciekawa, mimo że przez opisy przemyśleń i spostrzeżeń narratora samą akcję można nazwać wręcz fragmentaryczną. Główni bohaterowie - piątka mężczyzn, kumpli z dzieciństwa, którzy...

"Ludzie ludziom zgotowali ten los."
Jest to pierwsze zdanie, które czytelnik spotyka otwierając książkę Zofii Nałkowskiej. I to właśnie zdanie zdaje się odbijać w praktycznie każdym fragmencie tego dzieła.
Zofia Nałkowska w sposób niesamowity, a zarazem zwięzły i pełen faktów, w tej zajmującej niecałe 70 stron książce ujmuje tragiczne losy milionów ludzi w 2 Wojnie Światowej.
Moim zdaniem jest to ewenement i arcydzieło literatury wojennej, a co za tym idzie - lektura obowiązkowa dla każdego.

"Ludzie ludziom zgotowali ten los."
Jest to pierwsze zdanie, które czytelnik spotyka otwierając książkę Zofii Nałkowskiej. I to właśnie zdanie zdaje się odbijać w praktycznie każdym fragmencie tego dzieła.
Zofia Nałkowska w sposób niesamowity, a zarazem zwięzły i pełen faktów, w tej zajmującej niecałe 70 stron książce ujmuje tragiczne losy milionów ludzi w 2 Wojnie...

Dramat Krasińskiego "Nie-boska komedia" jest napisany wyjątkowo czytelnie i, można by rzec, wręcz nowocześnie. Brakuje tam typowych dla dramatów rymów, przypomina to nawet momentami utwór epicki.
Jeżeli chodzi o treść, moim zdaniem dramat ten jest niesamowicie ciekawy i wciągający. Czytając książki, szczególnie tak ważne klasyki jak właśnie "Nie-boska komedia", nie oceniam ich przez pryzmat poglądów podmiotu lirycznego/bohatera czy nawet samego autora, lecz raczej tego jak zostały one przedstawione i napisane. A owe, nie tak typowe zresztą, poglądy w "Nie-boskiej komedii" odgrywają, powiedziałabym, jedną z głównych ról. Krasiński zdecydowanie, eksponując je tak wyraźnie, wykazuje się tu sporą odwagą. Dodaje to jednak tej książce swego rodzaju wyjątkowy klimat i na pewno czyni ją bardziej oryginalną (patrząc na to, że powstała w epoce pełnej tak podobnych do siebie dzieł).
Cała historia jest oczywiście, jak to w romantyźmie często bywało, pełna motywów wręcz typowych dla tej epoki. Oczywiście dostajemy tu motywy wyzwoleńczej walki, okupacji, walki dobra ze złem i wiele, wiele innych. Nawet znany nam wszystkim cierpiący niesamowicie bohater werterowski znajduje tu swoje miejsce. Jednak jest to wszystko podane nam w trochę innej, ale za to jakże intrygującej formie.
Zdecydowanie "Nie-boska komedia" jest książką konieczną do przeczytania w przypadku zapoznawania się z dziełami romantycznymi. Na pewno nie spodoba się każdemu, szczególnie biorąc pod uwagę mocno kontrowersyjne poglądy przewijające się przez nią. Jednak uważam, że trzeba się o tym samemu przekonać, mierząc się z nią pewnego dnia.

Dramat Krasińskiego "Nie-boska komedia" jest napisany wyjątkowo czytelnie i, można by rzec, wręcz nowocześnie. Brakuje tam typowych dla dramatów rymów, przypomina to nawet momentami utwór epicki.
Jeżeli chodzi o treść, moim zdaniem dramat ten jest niesamowicie ciekawy i wciągający. Czytając książki, szczególnie tak ważne klasyki jak właśnie "Nie-boska komedia", nie oceniam...