Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W zakończeniu zaskoczyła mnie tylko jedna rzecz, reszta dość przewidywalna.
Niestety dalej Autorka ma skłonność do robienia idiotów z większości głównych bohaterów, podczas gdy taki Adrian wykreowany był tylko po to, żeby fabuła się kręciła, a mimo to był najlepszą postacią. Trochę boli nierozwiązany wątek Eddiego, Soni i alchemików.
Mam wrażenie, że wcześniejsze części pisane były bez pomysłu, a gdy pomysł wreszcie się znalazł, to należało już zacząć kończyć tę przydługą serię.
Lektura nie była zła, ale drugi raz nie przeczytam i dobrze, że już się skończyło.

W zakończeniu zaskoczyła mnie tylko jedna rzecz, reszta dość przewidywalna.
Niestety dalej Autorka ma skłonność do robienia idiotów z większości głównych bohaterów, podczas gdy taki Adrian wykreowany był tylko po to, żeby fabuła się kręciła, a mimo to był najlepszą postacią. Trochę boli n...

Rozwiń Zwiń

O dziwo nawet lepsza niż poprzednia, a już zaczynałam wątpić, ale nadal mocno naciągana.
Ratowanie Dymitra poszło zbyt łatwo, mnogość imprez po każdej rzezi jest ciężka do uwierzenia, a cała końcowa historia z morderstwem jest, lekko mówiąc, abstrakcyjna. Zasadniczy problem jest taki, że społeczeństwo wykreowane przez Autorkę nie miałoby prawa przetrwać przez tyle stuleci, gdyż są słabi, kłótliwi i wiecznie nietrzeźwi. Niestety rząd morojów to jedynie zbieranina, bez konkretnej myśli przywódczej i idei istnienia.
Przykro mi z powodu Adriana, który znowu jest dla Rose nikim. A sama Rose, cóż... Nie grzeszy inteligencją i wciąż jedzie tylko na tym, że dobrze walczy, podczas gdy jest egoistyczna, kłamliwa, arogancka i niesamodzielna. To naprawdę nie jest dobry bohater pierwszoplanowy, budzi u mnie same negatywne uczucia.

O dziwo nawet lepsza niż poprzednia, a już zaczynałam wątpić, ale nadal mocno naciągana.
Ratowanie Dymitra poszło zbyt łatwo, mnogość imprez po każdej rzezi jest ciężka do uwierzenia, a cała końcowa historia z morderstwem jest, lekko mówiąc, abstrakcyjna. Zasadniczy problem jest taki, że ...

Rozwiń Zwiń

Mimo identycznej oceny, jak dwie poprzednie, muszę przyznać, że ta część na chwilę obecną była najlepsza. Wreszcie coś się działo poza murami Akademii i historia była bardziej... rzeczywista.
Dobrze przedstawiony konflikt wewnętrzny Rose, bardzo dobrze pokazane końcowe sceny. Również wątek Lissy zaczął się szybko rozwijać.
Nadal nie podoba mi się traktowanie większości męskich bohaterów po macoszemu. Nawet Abe nie przejawiał pazura, którego posiadanie próbowała nam wmówić Autorka. Adrian stał się miłym szczeniaczkiem.
Niestety, jak zwykle, kuleją sceny walki i treningów. Ale nadal jest to przyzwoita młodzieżówka.

Mimo identycznej oceny, jak dwie poprzednie, muszę przyznać, że ta część na chwilę obecną była najlepsza. Wreszcie coś się działo poza murami Akademii i historia była bardziej... rzeczywista.
Dobrze przedstawiony konflikt wewnętrzny Rose, bardzo dobrze pokazane końcowe sceny. Również wąte...

Rozwiń Zwiń

Przyznam, że lepsza niż poprzednie dwie. Fabuła wreszcie zaczyna trzymać się kupy, a relacja Rose – Dmitry staje się nieco dojrzalsza. Całość niestety jest nadal dość płytka i fabularnie płaska, jednak lektura zdążyła mnie kilkukrotnie zaskoczyć. Ostrzejszych rysów nabrali też Lissa, Christian i Adrian.
Gdyby nie fakt, że nadal świat jest mocno wyidealizowany i bohaterowie żyją w bańce luksusów, całość dostałaby dużo wyższą ocenę. Jednak na razie nadal wszystkie problemy rozwiązują się same lub są niezauważane.

Przyznam, że lepsza niż poprzednie dwie. Fabuła wreszcie zaczyna trzymać się kupy, a relacja Rose – Dmitry staje się nieco dojrzalsza. Całość niestety jest nadal dość płytka i fabularnie płaska, jednak lektura zdążyła mnie kilkukrotnie zaskoczyć. Ostrzejszych rysów nabrali też Lissa, Chris...

Rozwiń Zwiń

Nadal dość lekko się czyta, chociaż zaczyna drażnić główna bohaterka, która jest zwyczajnie kreowana na głupią.
Jednocześnie trochę przeraża fakt, że gdy na świecie trup sieje się gęsto, to nasi bohaterowie szusują po stokach na nartach i flirtują. Fabuła skupia się na nastoletnich problemach, zamiast choćby wypośrodkować problemy w poważniejszymi zagadnieniami.
Do tego wątek Rose – Dmitrij jest naciągany do granic możliwości.

Nadal dość lekko się czyta, chociaż zaczyna drażnić główna bohaterka, która jest zwyczajnie kreowana na głupią.
Jednocześnie trochę przeraża fakt, że gdy na świecie trup sieje się gęsto, to nasi bohaterowie szusują po stokach na nartach i flirtują. Fabuła skupia się na nastoletnich proble...

Rozwiń Zwiń

Trafione jest porównanie tej sagi do "Zmierzchu".
Trzeba mieć od razu świadomość, iż nie jest to literatura intelektualnie wymagająca. Przy podejściu do niej bez wygórowanych oczekiwań, lektura okazuje się łatwa i przyjemna.
O ile świat morojów i strzyg niekoniecznie trzyma się kupy, to już sama akcja nawet w paru miejscach potrafiła zaskoczyć, a Autorka nienajgorzej buduje napięcie.
Szybko i miło się czyta, mogę polecić na odstresowanie.

Trafione jest porównanie tej sagi do "Zmierzchu".
Trzeba mieć od razu świadomość, iż nie jest to literatura intelektualnie wymagająca. Przy podejściu do niej bez wygórowanych oczekiwań, lektura okazuje się łatwa i przyjemna.
O ile świat morojów i strzyg niekoniecznie trzyma się...

Rozwiń Zwiń

Szczerze przy pierwszej części sądziłam, że może być dziesiątka, jednak im dalej, tym więcej zaczęło pojawiać się "ale".
Po pierwsze – rozwiązania fabularne. A raczej ich żałosny brak. Mam wrażenie, że bohaterka po prostu idzie przez świat, a ten pada jej do stóp. Wszystkie plany wypalają, jakimś magicznym zrządzeniem losu. Pyk i już jest. Każde rozwiązanie podsuwane jest jej pod nos i ono działa! Nawet jeżeli jest nielogiczne, a wręcz abstrakcyjne.
Nie wypaliła za to Strzelba Czechowa w Postaci Pogromczyni Światów. A wraz z nią cała podróż do Eremot była zwykłą zapchajdziurą. Kolejne niesamowite wyzwanie, bariera nie do przejścia, legendarny wróg, syf i zgliszcza...! Które nasza bohaterka pokonuje jakby nigdy nic.
Ostateczna walka o Izman – to samo.
Niestety ostatnia część potwornie mnie zawiodła. Napięcie, budowane przez trzy części, okazało się potężnym niewypałem. Ogólnie cała historia udana, Autorka potrafi budować świat i bohaterów, ale nawet najpiękniejsza kreacja otoczenia nie uratuje potężnych braków fabularnych.

Szczerze przy pierwszej części sądziłam, że może być dziesiątka, jednak im dalej, tym więcej zaczęło pojawiać się "ale".
Po pierwsze – rozwiązania fabularne. A raczej ich żałosny brak. Mam wrażenie, że bohaterka po prostu idzie przez świat, a ten pada jej do stóp. Wszystkie plan...

Rozwiń Zwiń

Dobry ciąg historii, wiele się dzieje, akcja nadal leci dość wartko, poznajemy kolejnych nieźle skonstruowanych bohaterów. Niestety czasem mocno czuć brak logiki i konsekwencji, jak również brak podstaw do konkretnych czynów, część pomysłów jest z eteru.
Jednak duży plus za świat przedstawiony, kreację dżinów, jak również Sułtana, Noorshama czy Sama. Widać, że Autorka bawi się swoimi postaciami i wczuwa się w uniwersum.

Dobry ciąg historii, wiele się dzieje, akcja nadal leci dość wartko, poznajemy kolejnych nieźle skonstruowanych bohaterów. Niestety czasem mocno czuć brak logiki i konsekwencji, jak również brak podstaw do konkretnych czynów, część pomysłów jest z eteru.
Jednak duży plus za świat przedsta...

Rozwiń Zwiń

Świetnie stworzony świat, wartka akcja, dużo detali, które świetnie wprowadzają klimat, fabuła, która jest spójna i wiarygodna.
-1 za wątek romantyczny – dość infantylny.

Świetnie stworzony świat, wartka akcja, dużo detali, które świetnie wprowadzają klimat, fabuła, która jest spójna i wiarygodna.
-1 za wątek romantyczny – dość infantylny.