Pamiętnik diabła

No, no. To jest właśnie to. Mega fajna pozycja. Kuba- zwykły student, który toczy normalne życie, ma dziewczynę, mieszkanie i czego może chcieć więcej? Chęć mordowania, zabijania... Tylko dlaczego? Czytelnik wciela się w mordercę, podąża za nim krok w krok. Czuję jak on, widzi jak on, jest nim. Polecam przeczytać, już mam ochotę na kolejne części.

No, no. To jest właśnie to. Mega fajna pozycja. Kuba- zwykły student, który toczy normalne życie, ma dziewczynę, mieszkanie i czego może chcieć więcej? Chęć mordowania, zabijania... Tylko dlaczego? Czytelnik wciela się w mordercę, podąża za nim krok w krok. Czuję jak on, widzi jak on, jest nim. Polecam przeczytać, już mam ochotę na kolejne części.

Pokaż mimo to

Drastyczny horror -thriller wciągający bez reszty. Kuba - student prawa to klasyczny przykład urodzonego psychopaty - w dodatku w otoczeniu uczelni, studentów - gdzie rzeczony psychopata urządza sobie łowy wśród bezbronnej "zwierzyny". Opowieść niesamowicie działała mi na wyobraźnię

Drastyczny horror -thriller wciągający bez reszty. Kuba - student prawa to klasyczny przykład urodzonego psychopaty - w dodatku w otoczeniu uczelni, studentów - gdzie rzeczony psychopata urządza sobie łowy wśród bezbronnej "zwierzyny". Opowieść niesamowicie działała mi na wyobraźnię

Pokaż mimo to

Przerażająca i przewrotna, bo pisana z punktu widzenia psychopaty. Niektóre sceny omijałam, ale od książki nie mogłam się oderwać. Oprócz planowania kolejnych zabójstw brunetek, Kuba jest studentem prawa, podobał mi się opis życia studentów z dużą kasą. Jedyny dla mnie słabszy punkt to kompletnie nieprawdopodobne sceny w sądzie, ale do tego czepiam się zawsze, tak jak lekarze czepiają się scen w szpitalach :) Poza tym, nie polecam osobom o słabych nerwach :)

Przerażająca i przewrotna, bo pisana z punktu widzenia psychopaty. Niektóre sceny omijałam, ale od książki nie mogłam się oderwać. Oprócz planowania kolejnych zabójstw brunetek, Kuba jest studentem prawa, podobał mi się opis życia studentów z dużą kasą. Jedyny dla mnie słabszy punkt to kompletnie nieprawdopodobne sceny w sądzie, ale do tego czepiam się zawsze, tak jak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

,,Gra we wszystko albo nic. Najbardziej ryzykowna gra świata. Zwykle toczy się o bardzo wysoką stawkę. Podejmują jej się ci, którzy nie mają nic do stracenia, lub ci, którzy chcą zyskać więcej, niż posiadają. Pierwszym przypadku, w wypadku przegranej, nie spadają niżej, bo są na dnie jeszcze przed rozpoczęciem gry. Jeżeli jednak mają coś, co mogą przegrać, stawka wzrasta niebagatelnie. Wygrana oznaczać może raj, przegrana - piekło."

A jakby tak zagościć w głowie mordercy.. wiedzieć co myśli, czego pragnie, być przy narodzinach jego chorych żądzy, przy drobiazgowym planowaniu makabrycznych morderstw. Zastanawiać się dlatego TAK jest, TAK myśli, TO robi.. Co takiego musiało się stać, że jest bestią.
Fascynująca książka Adriana Bednarka daje nam taką możliwość.
Nieprawdopodobnie realna, wciągająca, uwzależniającą, diabelska. Wstrząsa, przeraża i daje do myślenia..
Psychopaci są wśród nas ! To wielu wie z autopsji. A tu mamy pamietnik jednego z nich. Ta forma podania sprawia, że czytelnik zaczyna rozumieć dlaczego.. i to dopiero jest przerażające.
Nie polubiłam Kuby Sobańskiego, ale jego umysł jest niewątpliwie fascynujący, intrygujący, mroczny.
Bylo tu wszystko, co powinno być.
Jako ,,diabeł wcielony" muszę stwierdzić, że ten kto to powiedział, nie zna się na rzeczy. Nie poznał jeszcze Kuby S. i musi uważać spacerując po Krakowie.. jeszcze Go ktoś pomyli z ponentną brunetką.😈

Diabelsko dobra książka. Zamawiam kolejne tomy😃
Polecam😈

,,Gra we wszystko albo nic. Najbardziej ryzykowna gra świata. Zwykle toczy się o bardzo wysoką stawkę. Podejmują jej się ci, którzy nie mają nic do stracenia, lub ci, którzy chcą zyskać więcej, niż posiadają. Pierwszym przypadku, w wypadku przegranej, nie spadają niżej, bo są na dnie jeszcze przed rozpoczęciem gry. Jeżeli jednak mają coś, co mogą przegrać, stawka wzrasta...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Faktycznie, ta książka ma w sobie coś.

Niby około 400 stron w papierze, a czytało się długo, ale nie żeby nudno. Książka po prostu jest wypełniona treścią. Czasem może zbędną, jak w co kto się ubrał, czy te narkotyczne imprezy, ale w sumie nie jest to irytujące. Do tego występuje tu naprawdę mało dialogów, a mimo to czyta się z lekkością. Mój czytnik świrował w określaniu czasu do końca rozdziału.
Miałam wrażenie, że historia opowiadana jest niczym anegdota. Występują po sobie zdania w różnych czasach. Do tego ciągle towarzyszyło mi odczucie, że książka podobna jest do filmu "Wilk z Wall Street".
Julia ma tak skonstruowane wypowiedzi, że autentycznie miałam wrażenie, że oglądam ją na ekranie i słyszę, jak akcentuje zdania.

Myślę, że dla osób szukających poważniejszej lektury, powieść może się wydać nieco infantylna, w końcu opowiada o grupie studentów żyjących pełnią życia. Po przeczytaniu ciszę się, że nigdy w tego typu grupie nie byłam.

Zbrodnia doskonała jest przerażająca.

Faktycznie, ta książka ma w sobie coś.

Niby około 400 stron w papierze, a czytało się długo, ale nie żeby nudno. Książka po prostu jest wypełniona treścią. Czasem może zbędną, jak w co kto się ubrał, czy te narkotyczne imprezy, ale w sumie nie jest to irytujące. Do tego występuje tu naprawdę mało dialogów, a mimo to czyta się z lekkością. Mój czytnik świrował w określaniu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pomimo początkowej wolnej akcji przez książkę płynie się szybko i sprawnie. Przeszkadzać może wyczuwalna maniera pisarska i fakt, że bohaterowi wiele uchodzi na sucho.

Pomimo początkowej wolnej akcji przez książkę płynie się szybko i sprawnie. Przeszkadzać może wyczuwalna maniera pisarska i fakt, że bohaterowi wiele uchodzi na sucho.

Pokaż mimo to

Rewelacyjna książka. Bednarek to mój top one.

Rewelacyjna książka. Bednarek to mój top one.

Pokaż mimo to

Najwięksi zwyrodnialcy, a równocześnie bezwzględni psychopaci wyglądają niepozornie. Na co dzień obleczeni maską normalności żyją i funkcjonują jak każdy z nas. Jednak pod tą fasadą i inteligencją kryje się mrok tak gęsty, że nie dociera do niego najmniejszy strumień światła. Właśnie tam rodzi się pragnienie mordu, którego nikt, ani nic nie może zatrzymać.

𝐊𝐥𝐚𝐫𝐳𝐞
Pan Adrian ma niewątpliwy talent do tworzenia bestii w ludzkiej skórze. Jego lekkie i przystępne pióro wprowadza czytelnika w mroczny świat, który dzieje się obok niczego nieświadomych, prawych obywateli. Wielką zaletą książki jest narracja z punktu widzenia pierwszej osoby, która pozwala wczuć się w bohatera i z innej strony zobaczyć jego potrzeby. Kuba musi nieustannie walczyć ze są i swoimi słabościami. Jest piekielnie inteligentny, dlatego manipuluje nawet czytelnikiem. Kibicujemy mu, co jest całkowicie nie na miejscu, aby za chwilę irytować się jego decyzjami. Stopniowo Kuba otwiera się, ukazując swoją mroczną przeszłość, która tak go ukształtowała. Jego postać ma bardzo dobrze wykreowany profil psychologiczny, dzięki czemu czytelnik rozumie więcej. Już samo to, jak wiele potrafi obudzić uczuć u czytającego, ukazuje jak ciekawą jest postacią. Trzeba jednak pamiętać, że w tej całej historii nic nie jest czarno-białe, łatwe i przyjemne. Na próżno szukać tu moralności i szczerości. Dobra zabawa, własne żądze i pieniądze, które otwierają wszystkie drzwi, oto w jaki świat wprowadził Pan Adrian Bednarek czytelnika. Szkoda tylko, że początkowo ciężko jest się wgryźć w całą historię. Akcja toczy się dość wolno, a masa opisów nieustannie spowalnia wszystkie wydarzenia. Po pewnym czasie czytelnik ma też wrażenie, że tych wszystkich negatywnych bodźców, którymi częstuje nas autor jest zwyczajnie zbyt wiele i nie robiły one już takiego wrażenia. Jednak warto tu zaznaczyć, że jest to debiut, a więc pod tym względem nie można być dla książki zbyt surowym.

𝐏𝐨𝐝𝐬𝐮𝐦𝐨𝐰𝐚𝐧𝐢𝐞
„Pamiętnik diabła” jest debiutem dobrym i intrygującym. Akcja niestety początkowo rozkręca się dość wolno, ale gdy wciągnie czytelnika, to nawet nie wiadomo kiedy minęły kolejne strony. Autor rewelacyjnie ukazał skrzywiony i pełen pragnień świat Kuby. Relacje, które tworzy z otoczeniem są maską i świetnie przemyślaną grą, z której zwycięsko wyjdzie jedynie Sobański.

Najwięksi zwyrodnialcy, a równocześnie bezwzględni psychopaci wyglądają niepozornie. Na co dzień obleczeni maską normalności żyją i funkcjonują jak każdy z nas. Jednak pod tą fasadą i inteligencją kryje się mrok tak gęsty, że nie dociera do niego najmniejszy strumień światła. Właśnie tam rodzi się pragnienie mordu, którego nikt, ani nic nie może zatrzymać.

𝐊𝐥𝐚𝐫𝐳𝐞
Pan...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ooooooooooo... Oceny na „Lubimy czytać” nie kłamią. Ależ mnie pochłonęła ta książka! Nie potrafiłem się oderwać, a czasami niestety musiałem. Jednak nawet wtedy myślami byłem przy Kubie Sobańskim. Hmmm… To chyba niezbyt dobrze o mnie świadczy ;-) Ale wiecie, co miałem na myśli ;-)
Niesamowicie mocną stroną tej książki jest narracja pierwszoosobowa. Wchodzimy do głowy okrutnego zabójcy. Żyjemy jego życiem, obserwujemy, jak gra, jak manipuluje… To naprawdę wciąga!
Panie Bednarek, kupił mnie Pan, więc zaraz ja kupuję kolejne tomy!
Warto!

Ooooooooooo... Oceny na „Lubimy czytać” nie kłamią. Ależ mnie pochłonęła ta książka! Nie potrafiłem się oderwać, a czasami niestety musiałem. Jednak nawet wtedy myślami byłem przy Kubie Sobańskim. Hmmm… To chyba niezbyt dobrze o mnie świadczy ;-) Ale wiecie, co miałem na myśli ;-)
Niesamowicie mocną stroną tej książki jest narracja pierwszoosobowa. Wchodzimy do głowy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mocna, naprawdę dobra książka. Zwłaszcza jak na polskie realia. Wg mnie nie jest to horror, ale horror przeżywały ofiary tegoż zabójcy. Kuba Sobański zaskakuje - w wieku 22 lat zaczął swoją krucjatę mordercy i stwarzał nam kolejne powody do przeczytania tejże ksiązki. Nie spoczywa na laurach, jego plany są coraz to bardziej perfidne. Ogólnie polecam osobom, które lubią dużo krwi i nieprzeciętne morderstwa, jeśli można mówić o morderstwie jako przeciętne. Jeden minus - w książce są błędy stylistyczne.

Mocna, naprawdę dobra książka. Zwłaszcza jak na polskie realia. Wg mnie nie jest to horror, ale horror przeżywały ofiary tegoż zabójcy. Kuba Sobański zaskakuje - w wieku 22 lat zaczął swoją krucjatę mordercy i stwarzał nam kolejne powody do przeczytania tejże ksiązki. Nie spoczywa na laurach, jego plany są coraz to bardziej perfidne. Ogólnie polecam osobom, które lubią dużo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to