Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak dobrze, że przeczytałam dopiero pierwszą część, bo od razu była kontynuacja! ale nawet, gdybym musiała poczekać, to i tak warto. Ta opowieść jest na swój sposób niezwykła i ja ja Wam wszystkim polecam bez marudzenia, przekonajcie się sami.

Jak dobrze, że przeczytałam dopiero pierwszą część, bo od razu była kontynuacja! ale nawet, gdybym musiała poczekać, to i tak warto. Ta opowieść jest na swój sposób niezwykła i ja ja Wam wszystkim polecam bez marudzenia, przekonajcie się sami.

Kurde, ludzie, ktoś mi ukradł całą sobotę, To było coś przez duże C.

Kurde, ludzie, ktoś mi ukradł całą sobotę, To było coś przez duże C.

Ta mała dziewczynka, rany, zaczarowała mnie, nie wiem kiedy i jak to się stało. Proces obrzydzania słowa matka w potocznej mowie - majstersztyk jak z Goebelsa. Chwilami czułam, jakbym tam była, jakbym z góry widziała co się dzieje. Niezwykłe wrażenia. Mam nadzieję na kontynuację.

Ta mała dziewczynka, rany, zaczarowała mnie, nie wiem kiedy i jak to się stało. Proces obrzydzania słowa matka w potocznej mowie - majstersztyk jak z Goebelsa. Chwilami czułam, jakbym tam była, jakbym z góry widziała co się dzieje. Niezwykłe wrażenia. Mam nadzieję na kontynuację.

utonęłam i wpadłam tak głęboko w fabułę, że cieszę się, że to teraz, gdy już jest drugi tom. Realizm poraża. czytając, czujesz się jak wtedy, gdy polska była tak inna, a jednak tak swojska. Motyw bliźniąt na początku wydawał mi się oklepany, ale finał, czapki z głów.

utonęłam i wpadłam tak głęboko w fabułę, że cieszę się, że to teraz, gdy już jest drugi tom. Realizm poraża. czytając, czujesz się jak wtedy, gdy polska była tak inna, a jednak tak swojska. Motyw bliźniąt na początku wydawał mi się oklepany, ale finał, czapki z głów.

wyjątkowo zmysłowa historia o odkrywaniu seksualności w świecie, w którym brakuje zaufania do drugiego człowieka. Goraco polecam.

wyjątkowo zmysłowa historia o odkrywaniu seksualności w świecie, w którym brakuje zaufania do drugiego człowieka. Goraco polecam.

To będzie hit tego lata! Uwierzcie mi. Założę się, że w granicach.pl to będzie tegoroczna książka na lato. Na bank Jagna Rolska powtórzy sukces z zeszłego roku, a to tym bardziej, że w przeciwieństwie do powieści z poprzedniej edycji konkursu tegoroczna jest lekka jak piórko i przyjemnie letnia w odbiorze, a do tego napisana w duecie z Izabellą Frączyk. Trzymałam kciuki i wyszło im to bosko!
Jak bardzo błyskotliwy to duet nie trzeba nikogo o tym przekonywać. Izę znamy z rynku wydawniczego od lat i jej powieści cieszą się niesłabnącym zainteresowaniem, za to Jagna debiutowała na papierze w zeszłym roku od razu dwoma powieściami i to w dwóch różnych kategoriach.
Nie jest tajemnicą, że dziewczyny się przyjaźnią, ale pewnie jeszcze nie wiecie, że z tak wybuchowego duetu może powstać tak interesująca współczesna powieść.
Macie już dość nadętych dupków milionerów, którzy kupują sobie wszystko, łącznie z kobiecym ciałem? Ja mam przesyt bzdur. Dlatego zapewniam Was, w tej powieści ich nie ma a fabuła mile Was zaskoczy, bo „Kaprys milionera” oceniony po okładce zupełnie nie jest tym, czego się spodziewacie.
Fakt, jest Kopciuszek i waży ponad sto dwadzieścia kilo, więc nie sposób jej nie zauważyć, jest i milioner, Emil, który chce zrobić z Danki Popiołek księżniczkę, ale wszystko prócz tego wymyka się schematom.
Dla mnie ta powieść to hit. Obiecuję, spodoba się Wam. Jest realistyczna, bywa przerażająca ale budzi też mnóstwo sympatii dla zwykłych ludzi. Prawdziwość postaci, miejsc czy budzącej się pasji sprawia, że czytając będziecie czuć się dobrze i wypoczniecie. Nie ma w niej emocjonalnej płycizny, a jest kawał solidnej pisarskiej roboty.
Przekonajcie się sami. Warto.

To będzie hit tego lata! Uwierzcie mi. Założę się, że w granicach.pl to będzie tegoroczna książka na lato. Na bank Jagna Rolska powtórzy sukces z zeszłego roku, a to tym bardziej, że w przeciwieństwie do powieści z poprzedniej edycji konkursu tegoroczna jest lekka jak piórko i przyjemnie letnia w odbiorze, a do tego napisana w duecie z Izabellą Frączyk. Trzymałam kciuki i...

Doskonała antyutopia, niezwykle aktualna, opisująca jak może skończyć się dla nas wszystkich, jeśli radykalni fundamentaliści jak np ordo iuris dorwać się do władzy jak świnie do koryta.
Każdy fundamentalizm jest zły, a ten pokazany w tej powieści ukazuje hipokryzję rządzących, uciemiężenie zwykłych ludzi i opłakane skutki patriarchatu.

Doskonała antyutopia, niezwykle aktualna, opisująca jak może skończyć się dla nas wszystkich, jeśli radykalni fundamentaliści jak np ordo iuris dorwać się do władzy jak świnie do koryta.
Każdy fundamentalizm jest zły, a ten pokazany w tej powieści ukazuje hipokryzję rządzących, uciemiężenie zwykłych ludzi i opłakane skutki patriarchatu.

Nietuzinkowa powieść pełna postaci, których nie da się lubić, a jednak czytanie nie jest nieprzyjemne. Honorata jest koszmarna, Bogusława powinna nazywać się Dulska , a Lilka, cóż, lubi seks z przypadkowymi osobami, nie jest zdecydowana, co do tego gdzie ma własne granice i nie przeszkadza jej płacenie ciałem. Prócz tego jest niezwykle uzdolniona i ma mocno zryta bańkę.
Powieść napisana bardzo dobrze , Zawiera sporo seksu , ale jest on tematem pobocznym. Polecam

Nietuzinkowa powieść pełna postaci, których nie da się lubić, a jednak czytanie nie jest nieprzyjemne. Honorata jest koszmarna, Bogusława powinna nazywać się Dulska , a Lilka, cóż, lubi seks z przypadkowymi osobami, nie jest zdecydowana, co do tego gdzie ma własne granice i nie przeszkadza jej płacenie ciałem. Prócz tego jest niezwykle uzdolniona i ma mocno zryta bańkę....

Myślę, że tylko ktoś, kto chorował wie, co naprawdę czuje bohaterka Sylvi Plath. Tę książkę powinni przeczytać współcześni rodzice nastolatków, bo problemy, które ma Esther we współczesnym świecie dotyczą nie studentów a raczej młodzież kończącą podstawówkę. Czasy się zmieniły a problem chorób psychicznych jest coraz aktualniejszy. Wybór zawodu w wieku lat 15 to nic mądrego.

Myślę, że tylko ktoś, kto chorował wie, co naprawdę czuje bohaterka Sylvi Plath. Tę książkę powinni przeczytać współcześni rodzice nastolatków, bo problemy, które ma Esther we współczesnym świecie dotyczą nie studentów a raczej młodzież kończącą podstawówkę. Czasy się zmieniły a problem chorób psychicznych jest coraz aktualniejszy. Wybór zawodu w wieku lat 15 to nic mądrego.

Lubię Dionę, jest mądra, ale zwyczajna, żadna tam super bohaterka. to co się jej przytrafia jest możliwe, a historia jest doskonale wpasowana w nasza rzeczywistość.

Lubię Dionę, jest mądra, ale zwyczajna, żadna tam super bohaterka. to co się jej przytrafia jest możliwe, a historia jest doskonale wpasowana w nasza rzeczywistość.

Tylko może być. Obliczalna, nudnawa, nic świeżego.

Tylko może być. Obliczalna, nudnawa, nic świeżego.

Dobra, mocna, fajnie skonstruowana opowieść. Przeczytana głosem aksamitnym i powodującym przyjemny dreszcz. Gorąco polecam.

Dobra, mocna, fajnie skonstruowana opowieść. Przeczytana głosem aksamitnym i powodującym przyjemny dreszcz. Gorąco polecam.

Dziewczyna z małego miasteczka realizuje swoje wielkie marzenie , na swojej drodze spotyka harpie z firmy i cudownych sąsiadów. Doskonale pokazana rywalizacja w korpo i ciepłe, dobrosąsiedzkie stosunki, walka o stołki i spychologia oraz zwykła ludzka życzliwość, która kształtuje i wzmacnia to, co w nas dobre.
Najlepsza moim zdaniem z całej trylogii, toczy się płynnie, łatwo utożsamić się z młodziutką Agą i polubić bohaterów tej części.

Dziewczyna z małego miasteczka realizuje swoje wielkie marzenie , na swojej drodze spotyka harpie z firmy i cudownych sąsiadów. Doskonale pokazana rywalizacja w korpo i ciepłe, dobrosąsiedzkie stosunki, walka o stołki i spychologia oraz zwykła ludzka życzliwość, która kształtuje i wzmacnia to, co w nas dobre.
Najlepsza moim zdaniem z całej trylogii, toczy się płynnie, ...

Czegoś tak pojechanego i pokręconego dawno nie czytałam. Doskonale skonstruowana powieść, majstersztyk. A ile razy sądziłam, że coś wiem, zawsze trafiałam na ścianę. Opis małomiasteczkowej mentalności ludzi, którzy byli zatrudnieni w instytucie to taki typowy obrazek z PRLu. Jestem zachwycona tym pomysłem i wykonaniem.

Czegoś tak pojechanego i pokręconego dawno nie czytałam. Doskonale skonstruowana powieść, majstersztyk. A ile razy sądziłam, że coś wiem, zawsze trafiałam na ścianę. Opis małomiasteczkowej mentalności ludzi, którzy byli zatrudnieni w instytucie to taki typowy obrazek z PRLu. Jestem zachwycona tym pomysłem i wykonaniem.

Doskonała praca redaktorska. Wnikliwa analiza przyczyny i skutków sięgająca korzeniami do Światowych Dni Młodzieży a nawet wcześniej, by pokazać niebezpieczeństwo powrotu do średniowiecza, którego pragnie dla kobiet grupa starych inceli.

Doskonała praca redaktorska. Wnikliwa analiza przyczyny i skutków sięgająca korzeniami do Światowych Dni Młodzieży a nawet wcześniej, by pokazać niebezpieczeństwo powrotu do średniowiecza, którego pragnie dla kobiet grupa starych inceli.

Misiołek jest w świetnej formie. Dotyka trudnego tematu poporodowej depresji z lekkością pióra, pomimo ciężaru tematu. (Szkoda, że bohaterka jest z tych bogatych, bo mogłoby być jeszcze trudniej, gdyby była bezrobotna.)
Co zrobić gdy choroba nie wybiera, partner ma w nosie własne dzieci i pomoc nie nadchodzi znikąd? Krzyczeć. Bohaterka uzmysławia nam, że nie ważne ile masz kasy, z depresją nie poradzisz sobie sama. Nie pomoże branie się w garść, poklepywanie po pleckach i mówienie, poradzisz sobie.
Bardzo dziękuję za tę powieść, to ważna pozycja.

Misiołek jest w świetnej formie. Dotyka trudnego tematu poporodowej depresji z lekkością pióra, pomimo ciężaru tematu. (Szkoda, że bohaterka jest z tych bogatych, bo mogłoby być jeszcze trudniej, gdyby była bezrobotna.)
Co zrobić gdy choroba nie wybiera, partner ma w nosie własne dzieci i pomoc nie nadchodzi znikąd? Krzyczeć. Bohaterka uzmysławia nam, że nie ważne ile...

Ale się urechotałam. Naprawdę dobra zabawa. A jaka sympatyczna nastolatka!

Ale się urechotałam. Naprawdę dobra zabawa. A jaka sympatyczna nastolatka!

Podziwiam przygotowanie historyczne autora. Powieść nie jest łatwa w odbiorze, bo naszpikowano ją cytatami z Biblii, i jeśli ktoś nie ma pojęcia o jej treści, ani nie zna historycznego tła, to może się męczyć. To nie jest literatura dla szerokiego odbiorcy.
Napisana z punktu widzenia mnicha, czyli człowieka oderwanego od "normalnej" rzeczywistości odrobinę męczy, ale dostarcza dużo przyjemnej wiedzy i sposobie myślenia ludzi żyjących w pierwszym wieku.
Chwilami mam wrażenie, że autor pogubił chronologię, ale właściwie wszystko się działo tak dawno, że nie będę z tym dyskutować, niech się spierają naukowcy.
Podoba mi się wyjątkowo sposób w jaki zwykli ludzie mówią o Jezusie. Przemyślana i dobrze skonstruowana książka.

Podziwiam przygotowanie historyczne autora. Powieść nie jest łatwa w odbiorze, bo naszpikowano ją cytatami z Biblii, i jeśli ktoś nie ma pojęcia o jej treści, ani nie zna historycznego tła, to może się męczyć. To nie jest literatura dla szerokiego odbiorcy.
Napisana z punktu widzenia mnicha, czyli człowieka oderwanego od "normalnej" rzeczywistości odrobinę męczy, ale...

Nie lubię książek wydawnictwa WasPos, bo redakcję w nich robi ktoś słabo przygotowany do pracy, ale nie sposób nie zwrócić uwagi na te pozycję.
Książka jest bardzo dobra. Dotyka tematu wychowywania dziecka w patologicznej rodzinie. Ukazuje problemy matki współuzależnionej od alkoholika oprawcy i dziecka. Interesujące jest, że narracja prowadzona z punktu widzenia nastolatki nie jest infantylna, ani przesadnie dorosła. Zaimponował mi ten wyważony zabieg.
Jest na rynku dużo pozycji o przemocy, a jednak ta robi zupełnie inne wrażenie. Emocje dziecka, jego rozczarowanie dorosłymi i sposób rozumienia świata nie zaskakują, ale ukazują problem jakby z drugiej strony. Gorąco polecam tę powieść. Warto.

Nie lubię książek wydawnictwa WasPos, bo redakcję w nich robi ktoś słabo przygotowany do pracy, ale nie sposób nie zwrócić uwagi na te pozycję.
Książka jest bardzo dobra. Dotyka tematu wychowywania dziecka w patologicznej rodzinie. Ukazuje problemy matki współuzależnionej od alkoholika oprawcy i dziecka. Interesujące jest, że narracja prowadzona z punktu widzenia...

Izka jest jak facet. W obliczu problemów wyolbrzymia je i zrzuca na nie winę za to, co w robi irracjonalnego. Jest przerażona i zachłanna życia. Popełnia błąd za błędem ale jest do ból prawdziwa. Nie udaje nigdzie, poza własnym domem. a przecież jest żoną i matką, jej rodzina to doskonale naoliwiona machina, która będzie tak samo sprawnie działać, jeśli jej kiedyś zabraknie... Strach jest wyolbrzymiony, ale cała reszta już nie. Pokryta pleśnią rzeczywistość jest nudna, przewidywalna i czas zacząć żyć. w dążeniu do własnej perfekcji możemy zgubić to to wartościowe, Perfekcyjne ciało i obsesyjna potrzeba, by pozostało zdrowe nie pomaga jej trzymać się życiowej ścieżki.
Postać Izabeli budzi skrajne uczucia. Wielu ją znienawidzi, inni potępią. ale kreacja tej postaci to mistrzostwo świata. Polecam, choć kipią skrajności.

Izka jest jak facet. W obliczu problemów wyolbrzymia je i zrzuca na nie winę za to, co w robi irracjonalnego. Jest przerażona i zachłanna życia. Popełnia błąd za błędem ale jest do ból prawdziwa. Nie udaje nigdzie, poza własnym domem. a przecież jest żoną i matką, jej rodzina to doskonale naoliwiona machina, która będzie tak samo sprawnie działać, jeśli jej kiedyś...