Jeśli szukacie książki pełnej dynamicznej treści i niespodziewanych zwrotów akcji to nie spotkacie tego w "Świętych z Qumran". Jeśli jednak szukacie książki z myślącym, trzeźwo patrzącym i rozwijającym się bohaterem to książka dla Was.

To piękna powieść historyczna, osadzona w czasach rozwoju chrześcijaństwa. To historia przepełniona życiowymi prawdami i naukami. Uczy tego, co w życiu najważniejsze - szczerości, miłości, wzajemnego poszanowania i dążenia do pokojowego życia.

Sławomir Dąbek tak umiejętnie poprowadził akcję i dialogi, że można w poszczególnych scenach odnaleźć własnego siebie. Bo cóż różni nas od ludzi z pierwszych wieków naszej ery? Jedynie rozwój technologii, bo porywy serca pozostały takie same.

Sceptycznie podchodzę do książek bazujących na wydarzeniach religijnych. Ta pozycja jednak rozwiała moje wątpliwości. Poprowadzona jest w sposób spokojny, bohater rozwija się z każdym rozdziałem a jego serce widzi błędy wokół niego i rwie się do prawdy. Chociaż nie ma tu nagłych zwrotów akcji to dojrzewanie młodego Egipcjanina jest ucztą dla zmysłów. Zakłamanie, prawda, wiara, oddanie, szczerość, miłość i ból straty to tylko nieliczne emocje,. które kłębią się w sercu Mennepherza.

Świetnym zabiegiem jest wprowadzenie do książki postaci takich jak św. Jan Chrzciciel, św. Paweł czy św. Szczepan oraz Zesłanie Ducha Świętego. Niezwykle ożywia to całą opowieść jak i nadaje realniejszy charakter wędrówki Mennepherza ku prawdzie i wolności.

Reasumując książka przepełniona życiowymi prawdami, czytanie "na ślepo" otwartych stron zawsze przyniesie piękne pouczenie bądź wskazówkę. W postaci Młodego Egipcjanina możemy odnaleźć samych siebie, nasze pragnienia i życiowe wędrówki.

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Novaeres.

Jeśli szukacie książki pełnej dynamicznej treści i niespodziewanych zwrotów akcji to nie spotkacie tego w "Świętych z Qumran". Jeśli jednak szukacie książki z myślącym, trzeźwo patrzącym i rozwijającym się bohaterem to książka dla Was.

To piękna powieść historyczna, osadzona w czasach rozwoju chrześcijaństwa. To historia przepełniona życiowymi prawdami i naukami. Uczy...

Dzisiaj opowiem Wam o książce, która pochodzi z gatunku w sumie rzadkiego na rynku literackim, ponieważ mowa tu o fantastyce z motywami biblijnymi. Głowny bohater Mennepher jest Egipcjaninem. Po utracie ojca i za sprawą macochy trafia do pustelników, którzy tworzą pewnego rodzaju zakon. Jeden za wszystkiego, wszyscy za jednego? Poczucie równości? Nie, to nie są cechu, które charakteryzują zakon z Qumran. Raczej panuje w nim hipokryzja, poczucie wywyższania się oraz konkurencji. To panuje w tym zakonu. Mennepher jednak zamiast z tym wojować szuka pewnej drogi, drogi, która ujawni mu cel życia, ale również zbliży do Boga. Jesteście gotowi na historię przepełnionej miłością, stratą, śmiercią, upokorzeniem, ale również poznawaniem ludzi to z pewnością musicie sięgnąć po tę historię.

"Święci z Qumran" jest niesamowitą historią, która na swoich kartach skrywa pełne życiowych nauk. Oprócz tego uczy sporo rzecy o miłości, pokoju, a także szacunku jakim powinniśmy darzyć każdego człowieka. W dodatku pokazuje jeszcze jedną naukę: że doceniamy coś dopiero po jak coś stracimy. To również tyczy się człowieka, że doceniamy kogoś, jak już go zabraknie.

Na uwagę zasługuje samo przygotowanie historii, jak i wykonany przez autora rekonesans. Jak już kiedyś pisałam w przypadku ostatnio recenzowanych książek, rozeznanie w temacie przez autora jest niesamowite i trzeba to doceniać. Poza tym historia nie raz skłania do refleksji. A jeśli książka zmusza do tego czytelnika znaczy, że coś za sobą niesie.

Tak jak w przypadku poprzedniej historycznej książki mówiłam, że raczej była ona dla lubiących historię, to w przypadku tej książki nie jest to potrzebne. Autor idealnie przedstawia temat, dzięki czemu zarówno nie wiedzący nic o tym temacie czytelnik będzie zadowolony, jak i zaznajomiona z tematem osoba będzie zachwycony. Tym bardziej bardzo spodobało mi się poruszenie tematu tajemniczych zwojów odnalezionych w grotach nad Morzem Martwym. Po prostu coś niesamowitego. Ja jestem oczarowana tą historią i wszystkich wielbicieli przygodowo-fantastycznych historii gorąco zachęcam po sięgnięcie tego tytułu, bo dzięki tej książce znajdziecie się w zupełnie innym świecie i przeżyjecie niesamowitą przygodę. Serdecznie Wam ją polecam!

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Novae Res.

Dzisiaj opowiem Wam o książce, która pochodzi z gatunku w sumie rzadkiego na rynku literackim, ponieważ mowa tu o fantastyce z motywami biblijnymi. Głowny bohater Mennepher jest Egipcjaninem. Po utracie ojca i za sprawą macochy trafia do pustelników, którzy tworzą pewnego rodzaju zakon. Jeden za wszystkiego, wszyscy za jednego? Poczucie równości? Nie, to nie są cechu, które...

Oj ciezko bylo mi przez nia przebrnac....

Oj ciezko bylo mi przez nia przebrnac....

W moje ręce trafiła powieść „Święci z Qumran”, autorstwa Sławomira Dąbka, będąca pozycją z gatunku fantastyki biblijnej.
Młody Egipcjanin Mennepher, po śmierci ojca i za przyczyną macochy trafia do osobliwego zakonu pustelników w Qumran. Hipokryzja panująca wśród mnichów oraz poczucie bycia lepszymi od ludzi spoza wspólnoty, doprowadzają z czasem do rozterek moralnych naszego bohatera, a w konsekwencji do opuszczenia bractwa. Duży wpływ ma na to spotkanie z „tajemniczym bratem”, którego etyka i wizja życia, prowadzą Mennephera do odkrywania sensu życia i poszukiwania drogi ku Bogu. W kolejnych etapach życia spotka go wielka miłość, śmierć bliskich osób, upokorzenia, ale też spotkania z ludźmi, od których będzie mógł sporo wynieść dla swego jestestwa. Autor w przystępny sposób przybliżył laikowi czasy narodzin chrześcijaństwa, wykorzystując fakt istnienia wspólnoty w Qumran. Niejeden z nas słyszał przecież o tajemniczych zwojach, odnalezionych w grotach nad Morzem Martwym, które wciąż budzą emocje wśród biblistów.
Dąbek, do kolei losów Mennephera w Egipcie i Palestynie, udanie wplótł interesujące wątki, takie jak kształtowanie się religii opartej na naukach Jezusa, znajdziemy tutaj zwiastowanie Ducha Świętego i mnogość teologicznych debat, dających nam okazję do wielu refleksji nad wiarą, Bogiem i sensem istnienia. W książce przewijają się tak znane postaci z Pisma Świętego, jak św. Paweł, św. Szczepan, Jan Chrzciciel, czy też Jakub, poznajemy różnice pomiędzy Faryzeuszami i Saduceuszami. Ciekawie przedstawiony został także wątek integracji judeochrześcijan z poganochrześcijanami.
Książka co prawda nie jest najłatwiejsza w odbiorze, zwłaszcza dla kogoś niezorientowanego w temacie, nieznającego historycznego tła, pełno w niej opatrzonych przypisami cytatów z Biblii, ale zdecydowanie warto zatrzymać się na chwilę, aby przeczytać z uwagą tę powieść. Niektórych czytelników mogą co prawda drażnić zbyt częste teologiczne dysputy, tutaj mam lekki zarzut do autora książki, bo wpłynęło to ujemnie na wiarygodność bohaterów i przez to zbyt mało o nich wiemy.
Podsumowując, jako katolik, przeczytałem tę powieść ze sporym zainteresowaniem, duchowa opowieść na tle panoramy dziejów wypadła bardzo obiecująco, natchnęła do wielu refleksji, zmusiła do wejrzenia w siebie i do rozwijania własnej religijności. Chętnie sięgnę po kolejne książki Pana Dąbka.

W moje ręce trafiła powieść „Święci z Qumran”, autorstwa Sławomira Dąbka, będąca pozycją z gatunku fantastyki biblijnej.
Młody Egipcjanin Mennepher, po śmierci ojca i za przyczyną macochy trafia do osobliwego zakonu pustelników w Qumran. Hipokryzja panująca wśród mnichów oraz poczucie bycia lepszymi od ludzi spoza wspólnoty, doprowadzają z czasem do rozterek moralnych...

Fantastyka biblijna, tj ciekawa próba przybliżenia narodzin chrześcijaństwa. Autor o sporej wiedzy i czuć to w książce, niestety publikacja zbyt przypomina naukową debatę, niż żywą historię.

jeśli kogoś zainteresuje nieco szerszy opis to zapraszam tu http://goodbuk.pl/2020/04/11/swieci-z-qumran-s-dabek/

Fantastyka biblijna, tj ciekawa próba przybliżenia narodzin chrześcijaństwa. Autor o sporej wiedzy i czuć to w książce, niestety publikacja zbyt przypomina naukową debatę, niż żywą historię.

jeśli kogoś zainteresuje nieco szerszy opis to zapraszam tu http://goodbuk.pl/2020/04/11/swieci-z-qumran-s-dabek/

Podziwiam przygotowanie historyczne autora. Powieść nie jest łatwa w odbiorze, bo naszpikowano ją cytatami z Biblii, i jeśli ktoś nie ma pojęcia o jej treści, ani nie zna historycznego tła, to może się męczyć. To nie jest literatura dla szerokiego odbiorcy.
Napisana z punktu widzenia mnicha, czyli człowieka oderwanego od "normalnej" rzeczywistości odrobinę męczy, ale dostarcza dużo przyjemnej wiedzy i sposobie myślenia ludzi żyjących w pierwszym wieku.
Chwilami mam wrażenie, że autor pogubił chronologię, ale właściwie wszystko się działo tak dawno, że nie będę z tym dyskutować, niech się spierają naukowcy.
Podoba mi się wyjątkowo sposób w jaki zwykli ludzie mówią o Jezusie. Przemyślana i dobrze skonstruowana książka.

Podziwiam przygotowanie historyczne autora. Powieść nie jest łatwa w odbiorze, bo naszpikowano ją cytatami z Biblii, i jeśli ktoś nie ma pojęcia o jej treści, ani nie zna historycznego tła, to może się męczyć. To nie jest literatura dla szerokiego odbiorcy.
Napisana z punktu widzenia mnicha, czyli człowieka oderwanego od "normalnej" rzeczywistości odrobinę męczy, ale...

Jestem czepliwą babą, zawsze się przychrzaniam do szczegółów, szczególnie, że to źle wykonana prace nie autora, a redaktora. Jak to możliwe, że żyjąc w czasach Nerona bohater słyszy fragmenty tzw Ewangelii wg Tomasza, która jest datowana na drugie stulecie po Chrystusie?
Sam zamysł powieści mi się podoba. Lubię wnikliwość głównego bohatera, Autor pięknie wyłożył różnice z myśleniu Faryzeuszy i Saduceusz. Oczarowuje mnie różnorodność wierzeń i kultur. Fabuła trochę się wlecze, ale warto. To niezła powieść.

Jestem czepliwą babą, zawsze się przychrzaniam do szczegółów, szczególnie, że to źle wykonana prace nie autora, a redaktora. Jak to możliwe, że żyjąc w czasach Nerona bohater słyszy fragmenty tzw Ewangelii wg Tomasza, która jest datowana na drugie stulecie po Chrystusie?
Sam zamysł powieści mi się podoba. Lubię wnikliwość głównego bohatera, Autor pięknie wyłożył różnice...

Zdaję sobie sprawę, że książka ,, Święci z Qumran" jest pozycją kontrowersyjną. Jednak mnie zachwyciła swoim klimatem, pięknie, a zarazem szczegółowo opisanymi tradycjami. Główny bohater jest bardzo realistyczny i można się z nim utożsamiać. To nie jest łatwa powieść historyczna, bowiem w swych filozoficznych i religijnych rozważaniach, skłania czytelnika do różnorodnych refleksji, co uważam za ogromny plus. Owszem minusem może być monotonność, bowiem nie ma tu żadnych akcji zapierających dech w piersiach, a podróż mająca na celu odpowiedzieć nam na nurtujące nas pytanie, które prowadzić może tylko do jednego: naszej przemiany duchowej. Jednak ta książka potrafi zaciekawić i wciągnąć. Cytaty z Ewangelii dodają tylko autentyczności, że ja jako czytelnik mogę uwierzyć, że takie coś mogło wydarzyć się na prawdę, bowiem postać Jezusa jest tak tajemnicza i nie odkryta, że każda najmniejsza o nim wzmianka wzbudza naszą ciekawość. To tak jakby ktoś wymyślił nowy smak lodów truskawkowych. Niby wszyscy wiemy jak one smakują jednak chęć wypróbowania tej nowej kombinacji jest silniejsza od nas samych. Czy zatem warto schrupać tę powieść? Zdecydowanie tak, to wspaniała podróż do przeszłości , która stara się przybliżyć nam nauki, które zostały odkryte w Qumran i odnaleźć własne Ja.

Zdaję sobie sprawę, że książka ,, Święci z Qumran" jest pozycją kontrowersyjną. Jednak mnie zachwyciła swoim klimatem, pięknie, a zarazem szczegółowo opisanymi tradycjami. Główny bohater jest bardzo realistyczny i można się z nim utożsamiać. To nie jest łatwa powieść historyczna, bowiem w swych filozoficznych i religijnych rozważaniach, skłania czytelnika do różnorodnych...

„To czego szukasz, poszukuje ciebie”.
Święci z Qumran to lektura, w której każdy znajdzie coś dla siebie. Wystarczy tylko dogłębnie i wnikliwie rozejrzeć się wkoło, a można zauważyć, ile wzajemnych relacji i stosunków wymaga poprawy czy wzmocnienia. Nie bądźmy głusi i ślepi, zauważmy bliźnich i wzmocnijmy ich chociażby dobrym słowem czy drobnym gestem. To tak niewiele, a potrafi uczynić tak wiele. Zachęcam do podróży przez pustynię, gdzie dobre słowo niesie się szerokim echem ...
Młody Egipcjanin, Mennepher, po śmierci ojca, został – na prośbę macochy – umieszczony w elitarnym zakonie esseńczyków w Qumran, gdzie prowadził pustelnicze życie. W miarę upływu czasu zauważał hipokryzję panującą w zakonie, nie zgadzał się z głoszonymi przez mnichów prawdami. Wydawały mu się coraz bardziej obce i wynaturzone. Na swojej drodze życiowej spotkał „tajemniczego brata”, którego nauki w nim kiełkowały. Obecny zakon stał się dla niego nieodpowiednim miejscem, chęć jego porzucenia w nim narastała, aż doszło do punktu kulminacyjnego i zrzucił habit. Czuł się wolnym człowiekiem, ale obawiał się o swoje życie. Ponadto gorące uczucie do czystej i nieskazitelnej jak łza kobieta umocniło go w przekonaniu, że postąpił słusznie. Uważał, że nie można służyć dwóm panom. Lepiej szczerze i prawdziwie, ale jednej prawdzie. Ale trzeba pamiętać, że lata pobytu za murem klasztoru odcisnęły na bohaterze piętno. Czy będzie potrafił żyć poza murem klasztoru? Czy sumienie pozwoli mu spokojnie żyć i rozwijać się? Czy miłość zwycięży i będzie jego kierunkowskazem na dalsze lata życia? A może będzie tak pochłonięty nauki nowego proroka, że nie będzie widział dla siebie życia w związku z kobietą?
Święci z Qumran to niesamowita lektura, pełna życiowych i miarodajnych nauk. Z niej tryskają niewyczerpane pokłady miłości, życia w prawdzie, pokoju i szacunku dla drugiej osoby. Wartości, którym hołduje bohater, powinny być drogowskazem dla każdego człowieka, każdy powinien wziąć sobie do serca chociaż jeden promyk z całej gamy pozytywnych wartości. Wystarczy obejrzeć się wkoło i zauważyć drugiego człowieka, uśmiechnąć się do niego, powiedzieć dobre i ciepłe słowo. Bardzo często docenia się człowieka i tęskni za nim, gdy już go nie ma pośród nas. Ale to już jest za późno …
„Ile jest płaczu i bólu, kiedy człowiek umiera, a jak niewiele miłości i akceptacji, kiedy żyje”.
Jestem pewna, że po głębszej lekturze i refleksji, każdy w tej powieści odnajdzie cząstkę samego siebie. Autor skłania nas do wniknięcia we własne wnętrze, nurtuje nas masą intrygujących pytań, na które odpowiedzi często dopiero poszukujemy. Błądzimy, ale w słusznej sprawie, szukamy swojego prawdziwego „ja”. Autor sieje ziarnko niepokoju i zostawia nas samych, sami musimy wydobyć z głębi własnych przekonań, to co najlepsze.
„Pamiętaj, wspierać trzeba, a nie tonąć we łzach. Nadal dla wielu akceptacja i szacunek wobec człowieka bywają ponad ich siły. Żeby kochać miłością anielską, trzeba pierś wystawianą na medale zastąpić piersią mlekodajną. A mało komu przychodzi to bez wysiłku”.
Święci z Qumran to emanująca prawdą i urokliwą atmosferą czasów Jezusa z Nazaretu historia. Urzeka od pierwszych stron, porusza wewnętrznie i powoduje, że w każdym czytelniku zachodzi duchowa przemiana. Często dotychczasowa hierarchia wartości zostaje zakłócona i rozpoczynają się poszukiwania tych prawdziwych duchowych doznań.
„Jezus nie pragnie człowieka zaprogramowanego na określone zachowania, pragnie uczynić człowieka wolnego, w pełni zanurzonego w miłości do bliźniego”.
Dziękuję autorowi, że ta lektura pojawiła się w tym momencie. Jest bardzo pożądana w dzisiejszych czasach, gdzie światem rządzi pieniądz i ludzie dążą za wszelką cenę do pomnażanie dóbr materialnych. Nie dostrzega się drugiej osoby i jej wołania o pomoc. Ludzi stali się sobie obojętni i zamknięci w kokonie własnych przyjemności. Warto zadać pytanie, na co mi te wszelkie dobra, przecież korzystać z nich mogę tylko tu, w ziemskim życiu, po śmierci i tak nie będą mi potrzebne. Czy zatem warto poświęcać swój cenny czas i energię na bezgraniczne bogacenie się? Czas się opamiętać i stworzyć własną hierarchię wartości, która zaspokoi nas duchowo i zapewni wewnętrzny ład oraz zapewni umiar w hołdowaniu materializmowi.
„Bogactwo deprawuje i życiowo rozprasza. Bycie prawdziwym uczniem Jezusa zobowiązuje nas nie tylko do przestrzegania Bożych przykazań. Jezus zachęcał nas, abyśmy go naśladowali również w jego ubóstwie. Miłość do bogactwa może omotać człowieka, stając się wielką przeszkodą dla jego cnoty. Ona wymaga ofiar, zaś pokusa bogactwa żąda bez końca nowych zysków”.
Ta powieść jest uniwersalna i ponadczasowa. Nie ważne na której stronie się ją otworzy, z każdej strony bije miłość, radość, spokój i opanowanie. Ona jest skarbnicą dobrych myśli i refleksji. Nie sposób ich wszystkich przytoczyć, ale niektórym warto poświęcić chwilkę. Niech podsumowaniem nauk płynących z tej mądrej lektury będą poniższe słowa:
„Droga człowieka jest prosta. Kiedy rozważa on w łasce wiary własne doświadczenie, nie wolno mu nie wyciągać wniosków. Inaczej nie tworzy wartości, które stanowią o jego rozwoju. Tylko one wynoszą ludzi na wyższy poziom duchowy. Od poznania siebie zależy, czy będzie żył w świadomości człowieka duchowo pijanego, czy też wyciągnie wnioski i wzniesie się na wyższy poziom świadomości. Czas płynie. Ludzie, którzy tego nie robią, z czasem stają się w swych sercach ślepi, a wtedy nie potrafią zobaczyć siebie takimi, jakimi są. Będąc jak pijani winem, widzą świat i siebie duchowo nijakim, bez wyrazu”.
Piękna i pełna wzruszeń historia, proszę, aby każdy przeżył ją na swój niepowtarzalny sposób ...

„To czego szukasz, poszukuje ciebie”.
Święci z Qumran to lektura, w której każdy znajdzie coś dla siebie. Wystarczy tylko dogłębnie i wnikliwie rozejrzeć się wkoło, a można zauważyć, ile wzajemnych relacji i stosunków wymaga poprawy czy wzmocnienia. Nie bądźmy głusi i ślepi, zauważmy bliźnich i wzmocnijmy ich chociażby dobrym słowem czy drobnym gestem. To tak niewiele, a...