Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wybitna - przenosi nas w życie głównego bohatera i trzyma w nim konsekwentnie aż do ostatniej strony i jeszcze dużo dłużej, bo to książka, której się łatwo nie zapomina. Napisana specyficznym językiem, który wbrew marudom i sceptykom, wcale nie sprawia trudności w czytaniu. Wręcz przeciwnie, myślę że jawnie się przyczynia do stworzenia tak wciągającego klimatu.
Polecam czytać przy akompaniamencie muzyki klasycznej ;)

Wybitna - przenosi nas w życie głównego bohatera i trzyma w nim konsekwentnie aż do ostatniej strony i jeszcze dużo dłużej, bo to książka, której się łatwo nie zapomina. Napisana specyficznym językiem, który wbrew marudom i sceptykom, wcale nie sprawia trudności w czytaniu. Wręcz przeciwnie, myślę że jawnie się przyczynia do stworzenia tak wciągającego klimatu.
Polecam...

Autor miał zaplanowane postacie, miejsce akcji i wątki poboczne tylko chyba brakowało głównego wątku. Nie wciąga a momentami wręcz męczy. Wyszło "na siłę".

Autor miał zaplanowane postacie, miejsce akcji i wątki poboczne tylko chyba brakowało głównego wątku. Nie wciąga a momentami wręcz męczy. Wyszło "na siłę".

Cały czas czekałem na jakieś zawiązanie akcji, połączenie wątków... niestety. Książka sprawia wrażenie chaotycznej, a temat przewodni gubi się i rozmienia na drobne. Nie jest to ani biografia ani beletrystyka.

Cały czas czekałem na jakieś zawiązanie akcji, połączenie wątków... niestety. Książka sprawia wrażenie chaotycznej, a temat przewodni gubi się i rozmienia na drobne. Nie jest to ani biografia ani beletrystyka.

Fantastyczna ewolucja literacka Masłowskiej - podział treści na zdania sprawił, że dużo łatwiej się czyta. Teraz czekam, aż pojawi się więcej sensu a mniej odrealnienia...

Fantastyczna ewolucja literacka Masłowskiej - podział treści na zdania sprawił, że dużo łatwiej się czyta. Teraz czekam, aż pojawi się więcej sensu a mniej odrealnienia...

"Ileż to, u licha, razy pragnąłem zaatakować słońce, odebrać je wszechświatu, albo posłużyć się nim by podpalić ziemię? To dopiero byłyby zbrodnie..."

"Ileż to, u licha, razy pragnąłem zaatakować słońce, odebrać je wszechświatu, albo posłużyć się nim by podpalić ziemię? To dopiero byłyby zbrodnie..."

"― Mike, to nieważne, kim są ludzie dla nas. Ważne jest, kim my możemy stać się dla ludzi. Inaczej nie mamy nad nimi władzy."

"― Mike, to nieważne, kim są ludzie dla nas. Ważne jest, kim my możemy stać się dla ludzi. Inaczej nie mamy nad nimi władzy."

990 stron genialnej powieści... a na koniec 20 stron farsy :/
I nawet ostatnia strona - dobra - nie była w stanie tego odkręcić.
Cóż: trupy, Żydzi, gówno i sporo historii.

990 stron genialnej powieści... a na koniec 20 stron farsy :/
I nawet ostatnia strona - dobra - nie była w stanie tego odkręcić.
Cóż: trupy, Żydzi, gówno i sporo historii.

Bardzo przyjemna pozycja, nie oderwana od rzeczywistości ale dryfująca w specyficznym klimacie. Może dlatego, że różnice kulturowe uwidaczniają się w delikatny, subtelny sposób - pozornie niewidoczne, jednak obecne niemal na każdym kroku.

Bardzo przyjemna pozycja, nie oderwana od rzeczywistości ale dryfująca w specyficznym klimacie. Może dlatego, że różnice kulturowe uwidaczniają się w delikatny, subtelny sposób - pozornie niewidoczne, jednak obecne niemal na każdym kroku.

Dobrze się czyta, pewnie dlatego, że temat zawsze aktualny...

Dobrze się czyta, pewnie dlatego, że temat zawsze aktualny...

Kunszt pióra; perfekcyjna znajomość tematu, realiów wieku, historii i języka; arcyciekawa fabuła; wspaniali bohaterowie; ciekawe myśli i godne uwagi poglądy wplecione w powieść - trzeba znać tą pozycję!

Kunszt pióra; perfekcyjna znajomość tematu, realiów wieku, historii i języka; arcyciekawa fabuła; wspaniali bohaterowie; ciekawe myśli i godne uwagi poglądy wplecione w powieść - trzeba znać tą pozycję!