Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wspaniałość. Doskonale wyważone proporcje fantastyki, kryminału, romansu i kilku innych gatunków. Ta książka krzepi.

Wspaniałość. Doskonale wyważone proporcje fantastyki, kryminału, romansu i kilku innych gatunków. Ta książka krzepi.

Kingfisher to autorka, która z czułością pochyla się nad swoimi niepozornymi bohaterkami. W "Cierniu" robi to po raz kolejny. Jej postaciom chce się kibicować. Jej baśnie chce się czytać.

Kingfisher to autorka, która z czułością pochyla się nad swoimi niepozornymi bohaterkami. W "Cierniu" robi to po raz kolejny. Jej postaciom chce się kibicować. Jej baśnie chce się czytać.

Jak ocenić książkę, która może literaturą nie jest wielką, ale jest poruszająca, szczera i prawdziwa? Jak ocenić przelany na papier ból matki, która traci dziecko? Jak w kategoriach estetycznych ocenić jej pierwszy rok żałoby? Nie wiem.

Jak ocenić książkę, która może literaturą nie jest wielką, ale jest poruszająca, szczera i prawdziwa? Jak ocenić przelany na papier ból matki, która traci dziecko? Jak w kategoriach estetycznych ocenić jej pierwszy rok żałoby? Nie wiem.

Bez kozery powiem - poziom "Heartstoppera". Rewelacja w literaturze YA.

Bez kozery powiem - poziom "Heartstoppera". Rewelacja w literaturze YA.

To nie "Heartstopper", ale i tak zasługuje na uwagę. Mądra opowieść o dorastaniu, miłości, przyjaźni i relacjach z rodzicami z niebanalnymi bohaterami.

To nie "Heartstopper", ale i tak zasługuje na uwagę. Mądra opowieść o dorastaniu, miłości, przyjaźni i relacjach z rodzicami z niebanalnymi bohaterami.

Bardzo dobre minireportaże o trzech tłumaczkach i trzech ich dziełach. Każdy z tekstów o bohaterkach jest w innym stylu: po jednej zostało dużo dokumentów, po drugiej niemal nic, trzecia nadal żyje i można z nią porozmawiać).
Praca tłumacza nie jest dramatyczna, nie jest porywająca - no chyba że jednak jest :)

Bardzo dobre minireportaże o trzech tłumaczkach i trzech ich dziełach. Każdy z tekstów o bohaterkach jest w innym stylu: po jednej zostało dużo dokumentów, po drugiej niemal nic, trzecia nadal żyje i można z nią porozmawiać).
Praca tłumacza nie jest dramatyczna, nie jest porywająca - no chyba że jednak jest :)

Rewelacyjny drugi tom wspaniałej serii dla dzieci. Tak powinny być pisane książki dla przedszkolaków. Z ich punktu widzenia, prosto, wzruszająco, z mądrym przekazem. Nie mogę się doczekać, kiedy przeczytam to dziecku.

Rewelacyjny drugi tom wspaniałej serii dla dzieci. Tak powinny być pisane książki dla przedszkolaków. Z ich punktu widzenia, prosto, wzruszająco, z mądrym przekazem. Nie mogę się doczekać, kiedy przeczytam to dziecku.

Tak powinno się pisać młodzieżówki. Mądrze, z humorem, prawdziwe.

Tak powinno się pisać młodzieżówki. Mądrze, z humorem, prawdziwe.

Wspaniałe czytadło. Romans - ale nie tylko. Chigaco, początek XX wieku, cztery dziewczyny, cztery historie, marzenia, ambicje, plany, intrygi. Co ważne - wszystko rozgrywa się wśród osób czarnych, a rzadko mamy okazję poznawać ich historie i ich punkt widzenia.
Przepyszna lektura.

Wspaniałe czytadło. Romans - ale nie tylko. Chigaco, początek XX wieku, cztery dziewczyny, cztery historie, marzenia, ambicje, plany, intrygi. Co ważne - wszystko rozgrywa się wśród osób czarnych, a rzadko mamy okazję poznawać ich historie i ich punkt widzenia.
Przepyszna lektura.

Dobrze jest wejść w nowy rok z Nickiem i Charliem. Tym razem jednak najbardziej ujął mnie wątek Tori.
Nieustająco polecam tę serię - jest ciepła, mądra i prawdziwa.

Dobrze jest wejść w nowy rok z Nickiem i Charliem. Tym razem jednak najbardziej ujął mnie wątek Tori.
Nieustająco polecam tę serię - jest ciepła, mądra i prawdziwa.

No i to jest cozy fantasy, jakiego mi trzeba. Żadna wielka literatura, ale miła rzecz do poczytania i uśmiechu. Z chęcią przeczytam ciąg dalszy.

No i to jest cozy fantasy, jakiego mi trzeba. Żadna wielka literatura, ale miła rzecz do poczytania i uśmiechu. Z chęcią przeczytam ciąg dalszy.

Kingfisher jest magiczna. Kocham jej styl pisania, pełen czułości wobec bohaterów (bohaterek) i dyskretnego humoru. To opowieść YA o magii, odwadze, niechcianym bohaterstwie i pewnym nietypowym zakwasie chlebowym.
Idealna na prezent na Święta. Ja ją kocham.

Kingfisher jest magiczna. Kocham jej styl pisania, pełen czułości wobec bohaterów (bohaterek) i dyskretnego humoru. To opowieść YA o magii, odwadze, niechcianym bohaterstwie i pewnym nietypowym zakwasie chlebowym.
Idealna na prezent na Święta. Ja ją kocham.

Trochę ukraiński Szczerek, trochę Kerouac. Opowiadania pełne alkoholu, zioła, imprez i smutnych ludzi ze smutnymi życiami. Dwa z nich bardzo, bardzo dobre.
Uwaga - opowiadanie początkowe chyba najsłabsze, może zniechęcić!

Trochę ukraiński Szczerek, trochę Kerouac. Opowiadania pełne alkoholu, zioła, imprez i smutnych ludzi ze smutnymi życiami. Dwa z nich bardzo, bardzo dobre.
Uwaga - opowiadanie początkowe chyba najsłabsze, może zniechęcić!

Pisanie opek nie jest niczym złym, ale po co je wydawać...?

Pisanie opek nie jest niczym złym, ale po co je wydawać...?

Bardzo dobra i oryginalna powieść dla młodzieży. O tym, że warto o siebie walczyć, o sile przyjaźni i pasji, o tym, że bycie inną i pozostanie temu wierną ma swoją cenę. I o kilku innych rzeczach, które nastolatkom są bliskie.
Bardzo dużym plusem są niesztampowi bohaterowie - od tytułowej "dziewczyny w różowym" poczynając. Naturalne dialogi, dobra polszczyzna, niewymuszony humor to inne godne zauważania mocne strony. No i zakończenie! Oczywiście nie powiem jakie - ale warte poznania.
Bardzo polecam.

Bardzo dobra i oryginalna powieść dla młodzieży. O tym, że warto o siebie walczyć, o sile przyjaźni i pasji, o tym, że bycie inną i pozostanie temu wierną ma swoją cenę. I o kilku innych rzeczach, które nastolatkom są bliskie.
Bardzo dużym plusem są niesztampowi bohaterowie - od tytułowej "dziewczyny w różowym" poczynając. Naturalne dialogi, dobra polszczyzna, niewymuszony...

Książka - szantaż emocjonalny. Pretensjonalna wielce. Na plus - polskie tłumaczenie, pisanie bez zdradzania rodzaju głównej postaci musiało być trudne.

Książka - szantaż emocjonalny. Pretensjonalna wielce. Na plus - polskie tłumaczenie, pisanie bez zdradzania rodzaju głównej postaci musiało być trudne.

Przyjemne, ale nic nie zostaje w człowieku po lekturze.

Przyjemne, ale nic nie zostaje w człowieku po lekturze.