Ta książka będzie super nawet dla 6-8-klasistów do podstawówki i rodzic nie musi się bać, że znajdą się tam kwestie w jakiś sposób nieodpowiednie. Mega mi się to podoba! Ja raczej sama nie wrócę do czytania tego tytułu, bo wystarczył mi na raz, ale miło znaleźć coś, co nie jest romansem, tylko historią o dorastaniu

Ta książka będzie super nawet dla 6-8-klasistów do podstawówki i rodzic nie musi się bać, że znajdą się tam kwestie w jakiś sposób nieodpowiednie. Mega mi się to podoba! Ja raczej sama nie wrócę do czytania tego tytułu, bo wystarczył mi na raz, ale miło znaleźć coś, co nie jest romansem, tylko historią o dorastaniu

Nie pasowała mi ta książka. Nie byłam w stanie wczuć się i uwierzyć w rozterki głównej bohaterki. I to nie z powodu różnicy wieku pomiędzy mną a nią, a pomiędzy nią a autorką. Nastoletniość bohaterki nie była, moim zdaniem, wiarygodnie oddana. Napisana też zresztą nie; autorka za bardzo siliła się na blyskotliwy i zabawny język, co wypadło sztucznie.

Nie pasowała mi ta książka. Nie byłam w stanie wczuć się i uwierzyć w rozterki głównej bohaterki. I to nie z powodu różnicy wieku pomiędzy mną a nią, a pomiędzy nią a autorką. Nastoletniość bohaterki nie była, moim zdaniem, wiarygodnie oddana. Napisana też zresztą nie; autorka za bardzo siliła się na blyskotliwy i zabawny język, co wypadło sztucznie.

Bardzo dobrze napisana, a postacie wiarygodnie stworzone. Bardzo podobał mi się wątek żużlowy, zwłaszcza że nie jest to zbyt często spotykane w literaturze czy filmach.
Ta książka sprawiła, że wszystkie moje wspomnienia z liceum odżyły.

Bardzo dobrze napisana, a postacie wiarygodnie stworzone. Bardzo podobał mi się wątek żużlowy, zwłaszcza że nie jest to zbyt często spotykane w literaturze czy filmach.
Ta książka sprawiła, że wszystkie moje wspomnienia z liceum odżyły.

Strasznie nudna

Strasznie nudna

Nie mieszczę się w ramach i dobrze mi z tym!

Książki młodzieżowe Asi to lektury, po które sięgam z przekonaniem, że się nie zawiodę. Przeczytania "Dziewczyny w różowym" wręcz nie mogłam się doczekać, czułam, że to będzie pozycja idealna dla mnie. I to przeczucie dobrze u mnie działa, gdyż w ogóle się nie myliłam!

Klamka, a właściwie Patrycja to dziewczyna, która wyłamuje się wszystkim schematom. Bo kto powiedział, że blondynka kochająca różowe sukienki nie może zdawać na maturze rozszerzonej fizyki? Klamka udowadnia, że właśnie może! Ostatnia klasa liceum jest dla dziewczyny bardzo wymagająca, ale ta nie poddaje się w dążeniach do pokazania, że może wszystko, jeśli tego pragnie, a marzenie o studiowaniu na politechnice jest realne. Na drodze Patrycji w tym ciekawym, a jednocześnie trudnym okresie jej życia staje Tomek, który jest bardzo sympatyczny genialny, ale... chyba za bardzo idealny. Czy Klamka spełni swoje marzenia? Jaką rolę odegra w jej życiu Tomek?

Powieść zachwyciła mnie już od pierwszych stron i praktycznie od samego początku wiedziałam, że w świecie Klamki spędzę miłe chwile. Główna bohaterka książki to moje zupełne przeciwieństwo, za to czytając o jej przyjaciółce, zresztą mojej imienniczce, miałam wrażenie, że czytam o sobie samej, co jeszcze bardziej uprzyjemniło i uatrakcyjniło mi lekturę.

Joanna Krystyna Radosz w swojej książce stawia na realizm — pokazuje świat nastolatków takim, jakim jest naprawdę, bez koloryzowania. Przy okazji, prawie mimochodem, bez moralizowania, a jednocześnie w sposób bardzo dosadny pisze o tym, co ważne, czyli między innymi o akceptacji, przełamywaniu barier, byciu sobą i sięganiu po marzenia.

Klamka i inne postaci z książki zdecydowanie mogą być przyjaciółmi młodych ludzi. Zapewniam, że praktycznie każdy nastolatek sięgający po tę pozycję odnajdzie w niej chociaż trochę siebie. Sama jestem niewiele starsza od bohaterów i tym bardziej doceniam sposób, w jaki Autorka opisała ich świat i ich samych.

Ja nie przeczytałam "Dziewczyny w różowym", ja ją wręcz pochłonęłam. Zupełnie inaczej było z napisaniem tej recenzji... chyba po prostu potrzebowałam czasu, by przemyśleć i ubrać w słowa moje zachwyty. ;) Bardzo ważna i świetna młodzieżówka, jedna z najlepszych, jakie przeczytałam w tym roku. Wśród wielu podobnych pozycji skierowanych do nastolatków ta zdecydowanie się wyróżnia i naprawdę Wam ją polecam!

Egzemplarz recenzencki otrzymałam od Autorki.

Nie mieszczę się w ramach i dobrze mi z tym!

Książki młodzieżowe Asi to lektury, po które sięgam z przekonaniem, że się nie zawiodę. Przeczytania "Dziewczyny w różowym" wręcz nie mogłam się doczekać, czułam, że to będzie pozycja idealna dla mnie. I to przeczucie dobrze u mnie działa, gdyż w ogóle się nie myliłam!

Klamka, a właściwie Patrycja to dziewczyna, która wyłamuje...

A może szukacie jeszcze czegoś naprawdę DOBRZE SKROJONEGO, nadającego się zarówno dla młodzieży jak i dorosłych? Jeśli tak, z czystym sercem polecam „Dziewczynę w różowym” Joanny Krystyny Radosz. Książka z tych, które może czytać każde pokolenie.
Bohaterka Luiza, zwana Patrycją Klamkowską vel. Klamką jest tak irytująca, że nie można przestać o niej myśleć. Ba, nie można oderwać od niej oczu i odłożyć książki na bok! To jedna z tych osób, która jest tak dobrze wykreowana, niczym wrzód na d…, którego po prostu się kocha, mimo wad. Dawno nie spotkałam w książce tak zagorzałej psychofanki, a żużlu jeszcze nigdy! (Żużlu – nie żużlowców!:). Czytając zastanawiałam się, jak długo biedny Tomek czy jej przyjaciele to wytrzymają. Czy ich relacje są tak mocne, by przejść nieodbierane trzy dni telefony z powodu wypadku jakiegoś tam zawodnika?
Ba, zaczęłam rozkminiać czy ja bym zaakceptowała fakt, że moja przyjaciółka woli kibicować żużlowcom niż spędzić ze mną czas. Po przemyśleniu, wiem, że tak. Teraz. Ale gdy byłam nastolatką? Chyba po kilku razach strzeliłabym focha. Szacun dla Liki i Wiki – przyjaciółki nad wyraz dojrzałe i wyrozumiałe. A Tomek – mój słodki Tomek… ech… no liczę na tę postać w drugiej części.
Styl pisarski absolutnie bez zastrzeżeń, z akcentem na znakomity. Literacki – nawet wulgaryzmy brzmią jak poezja. Nic nie razi, nic nie gryzie, rzekłabym „domknięte na Klamkę”. Dodatkowy punkt za moje ulubione słowo: oksymoron. Jedyna wątpliwość – czy dzisiejsza młodzież łapała wszystkie nawiązania literackie np.do Chmielewskiej czy Musierowicz? Oczytana pewnie tak. Mniej oczytana… pewnie i tak nie sięgnie po książkę inną niż lektura szkolna, więc w sumie nie ma co się martwić
Podsumowując – książka naprawdę wciągająca! Róż oraz blond stanowią fajny kontrast dla fanki fizyki i żużlu. Klamka nie jest ze stali, żelaza, ani żadnego innego surowca – jest z krwi kości, emocji, uczuć, mądrości i nadziei. To kombinacja marzeń, wyborów i wielkiego serca. Wszystkiego Klamkowego Wam życzę!
PS: „Wikuś, dlaczego bycie nastolatką nie mogłoby być… bo ja wiem… trochę prostsze?”

A może szukacie jeszcze czegoś naprawdę DOBRZE SKROJONEGO, nadającego się zarówno dla młodzieży jak i dorosłych? Jeśli tak, z czystym sercem polecam „Dziewczynę w różowym” Joanny Krystyny Radosz. Książka z tych, które może czytać każde pokolenie.
Bohaterka Luiza, zwana Patrycją Klamkowską vel. Klamką jest tak irytująca, że nie można przestać o niej myśleć. Ba, nie można...

Bardzo fajna powieść. O pasji, kochaniu swojego idola, o spełnionych marzeniach, ale także o brutalnej rzeczywistości. Bo życie to nie tylko lukier i cukierki, ale także popełniane błędy. Klamka jest jedyna w swoim rodzaju i warto ją poznać. Specyficzna, roześmiana, totalnie prawdziwa, porywa nas swoim charakterem i chce sie czytać więcej i więcej :)

Bardzo fajna powieść. O pasji, kochaniu swojego idola, o spełnionych marzeniach, ale także o brutalnej rzeczywistości. Bo życie to nie tylko lukier i cukierki, ale także popełniane błędy. Klamka jest jedyna w swoim rodzaju i warto ją poznać. Specyficzna, roześmiana, totalnie prawdziwa, porywa nas swoim charakterem i chce sie czytać więcej i więcej :)

"Dziewczyna w różowym" autorstwa Joanny Krystyny Radosz to bardzo przyjemna młodzieżówka, zwłaszcza dla osób w wieku około maturalnym.

Patrycja, mająca pseudonim Klamka, jest w ostatniej klasie liceum i staje przed pierwszymi ważnymi, życiowymi decyzjami. Różowowłosa nastolatka interesuje się żużlem, co sprawia, że chciałaby się dostać na politechnikę. Na przekór stereotypom dziewczyna postanawia zainteresować się rozszerzoną fizyką, co spotyka się z brakiem akceptacji ze strony rówieśników. Patrycja postanawia zawalczyć o swoje. Czy jednak na pewno ten kierunek studiów jest jej spełnieniem marzeń? Do tego wszystkiego, pojawił się także chłopak- Tomek, który w całym tym zamieszaniu wkracza do życia Klamki. Czy dziewczyna zainteresuje się tą relacją?

"Dziewczyna w różowym" to publikacja, w której razem z główną bohaterką czytelnik przeżywa pierwsze nastoletnie rozterki. To opowieść o odkrywaniu własnej tożsamości, pierwszych wewnętrznych przekonaniach, relacjach przyjacielskich i romantycznych, a także wyborach rzutujących na nadchodzącą przyszłość. Historia nastolatki jest interesująca, a poruszana problematyka, choć na pierwszy rzut oka infantylna, przypomina o tym, że warto być sobą, nie zważając na reakcje innych ludzi. Momentami dłużyły mi się trochę fragmenty opisujące hobby Klamki, jednak jestem w stanie to zrozumieć, ponieważ tworzą one codzienność dziewczyny.

Myślę, że książka jest zdecydowanie warta przeczytania zarówno przez młodzież, jak i dorosłych, a morał historii jest uniwersalny i bardzo ważny do zapamiętania. Z czystym sumieniem polecam wam tę lekturę!

"Dziewczyna w różowym" autorstwa Joanny Krystyny Radosz to bardzo przyjemna młodzieżówka, zwłaszcza dla osób w wieku około maturalnym.

Patrycja, mająca pseudonim Klamka, jest w ostatniej klasie liceum i staje przed pierwszymi ważnymi, życiowymi decyzjami. Różowowłosa nastolatka interesuje się żużlem, co sprawia, że chciałaby się dostać na politechnikę. Na przekór...

Ta książka ma właściwości odmładzające!😅❤️
Poważnie!
Przeczytałam historię Klamki w dwa wieczory i od tamtej pory dryfuję gdzieś między czasami liceum, a chwilą obecną!😅

Klamka jest nastolatką wyjątkową - ma cięty język, kręci ją matma i fizyka, a do tego żużel!
Jak to nastolatka - wszystkie życiowe dylematy traktuje zero-jedynkowo, na śmierć i życie. Psuje jej to zdrowie ale...

To też sprawia, mam wrażenie, że każdy żużlowiec chciałby mieć taką oddaną fankę jak dziewczyna w różowym!💖

No właśnie - ten róż, szczególnie w połączeniu z blondem czupryny, nie raz pakuje Klamkę w kłopoty i w ciasnych umysłach ludzi odbiera jej jakimś sposobem powagi, a nawet inteligencji...
Niezbyt fajnie.

To opowieść o tym, że nie zawsze trzeba się wpisywać w schemat. Że dziewczyny nie muszą spełniać oczekiwań, ani potakiwać, ani milczeć, gdy coś im nie pasuje.

To opowieść o nas wszystkich, które kiedykolwiek pomyślały "co ludzie powiedzą?"

Powieść idealna dla nastolatek i każdej kobiety, która nastolatką kiedyś była lub nadal się nią czuje.

Mnie przeniosła w czasy liceum, szczególnie, że akcja rozgrywa się... w Toruniu!✨
Klamka jako nastolatka podąża niemal moimi nastoletnimi śladami! Choć zdecydowanie jest ode mnie bardziej odważna, pyskata, no i dużo lepsza z fizyki 🤭

Ta książka ma właściwości odmładzające!😅❤️
Poważnie!
Przeczytałam historię Klamki w dwa wieczory i od tamtej pory dryfuję gdzieś między czasami liceum, a chwilą obecną!😅

Klamka jest nastolatką wyjątkową - ma cięty język, kręci ją matma i fizyka, a do tego żużel!
Jak to nastolatka - wszystkie życiowe dylematy traktuje zero-jedynkowo, na śmierć i życie. Psuje jej to zdrowie...

O nie, to takie jerzycjadowe jest.
Dorosła kobieta próbująca pisać dla nastolatków, wspominając jak to drzewniej było i reanimując własne czasy nastoletnie - to się nie mogło udać.

O nie, to takie jerzycjadowe jest.
Dorosła kobieta próbująca pisać dla nastolatków, wspominając jak to drzewniej było i reanimując własne czasy nastoletnie - to się nie mogło udać.