Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy dzień wcześniej zaczęłam czytać "Miedziaki" nie wiedziałam, że dzisiaj skończę czytać Pulitzera. Natomiast końcówka... kolejne zaskoczenie. Książka warta każdej spędzonej nad nią chwili.

Kiedy dzień wcześniej zaczęłam czytać "Miedziaki" nie wiedziałam, że dzisiaj skończę czytać Pulitzera. Natomiast końcówka... kolejne zaskoczenie. Książka warta każdej spędzonej nad nią chwili.

Chyba ktoś tu ocenia książkę po...okładce?! Ja w premierę wierzę i czekam :)

Chyba ktoś tu ocenia książkę po...okładce?! Ja w premierę wierzę i czekam :)

Historia miłosna dziwaka i dziewczyny "po przejściach". Jednego aspektu było za dużo, ale widzę, że to się powtarza w ostatnio wdanych książkach tego typu. Czytało się szybko.

Historia miłosna dziwaka i dziewczyny "po przejściach". Jednego aspektu było za dużo, ale widzę, że to się powtarza w ostatnio wdanych książkach tego typu. Czytało się szybko.

Po prostu uwielbiam.

Po prostu uwielbiam.

To już drugi tom przygód braci Zaniewskich, pełen zwrotów akcji. Po książkę sięgnęłam zaraz po tomie pierwszym, rozbudzona ciekawość nie pozwoliła mi odłożyć kontynuacji na bok. Książka nie nudna i nie mdła, może i trochę to wszystko nierealne, ale w końcu to książka. Nawet gdyby mi się nie spodobała (a w sumie mi się podobała) to i tak poleciłabym tego autora, bo go lubię. I tyle.

To już drugi tom przygód braci Zaniewskich, pełen zwrotów akcji. Po książkę sięgnęłam zaraz po tomie pierwszym, rozbudzona ciekawość nie pozwoliła mi odłożyć kontynuacji na bok. Książka nie nudna i nie mdła, może i trochę to wszystko nierealne, ale w końcu to książka. Nawet gdyby mi się nie spodobała (a w sumie mi się podobała) to i tak poleciłabym tego autora, bo go lubię....

Przerażająca. Przygnębiająca. Ponura.
Działa na wyobraźnię. Dialogi ma przejmujące.
Tylko nie wiem co ona wniosła w moje życie.
Chyba muszę ją jeszcze przemyśleć, zakończenie w szczególności.

Przerażająca. Przygnębiająca. Ponura.
Działa na wyobraźnię. Dialogi ma przejmujące.
Tylko nie wiem co ona wniosła w moje życie.
Chyba muszę ją jeszcze przemyśleć, zakończenie w szczególności.

Wątek dwóch dusz uwięzionych w jednym ciele był już w "Intruzie" S. Meyer. Jednak u Pani Zhang cały świat wykreowany jest w ten sposób: dusza dominująca powinna wyprzeć recesywną, pomimo głębokiej więzi istniejącej między nimi. Smutne. Książka typowo młodzieżowa, niesztandarowa, trochę inna niż wszystkie.

Wątek dwóch dusz uwięzionych w jednym ciele był już w "Intruzie" S. Meyer. Jednak u Pani Zhang cały świat wykreowany jest w ten sposób: dusza dominująca powinna wyprzeć recesywną, pomimo głębokiej więzi istniejącej między nimi. Smutne. Książka typowo młodzieżowa, niesztandarowa, trochę inna niż wszystkie.

Moja wewnętrzna bogini i podświadomość mówią mi kolejny raz, żebym nie brnęła w to dalej. Ale ja muszę, po prostu muszę, skończyć tę serię! Może gdzieś, w jakimś momencie, zrozumiem cały fenomen tej historii. Złudne nadzieje, co? No trudno, u mnie niestety ciekawość wygrywa. Niech moja ocena mówi sama za siebie.

Moja wewnętrzna bogini i podświadomość mówią mi kolejny raz, żebym nie brnęła w to dalej. Ale ja muszę, po prostu muszę, skończyć tę serię! Może gdzieś, w jakimś momencie, zrozumiem cały fenomen tej historii. Złudne nadzieje, co? No trudno, u mnie niestety ciekawość wygrywa. Niech moja ocena mówi sama za siebie.

„Najgorszy człowiek na świecie” to swoisty dziennik opisujący przebieg choroby jaką jest alkoholizm. W tym wypadku niemożliwe jest umieszczenie tej książki w konkretnej kategorii literatury, bo jest to po prostu spowiedź, szczera a czasem i dosadna, spowiedź człowieka chorego. Pozycja ta jest przesycona problemami emocjonalnymi, ciekawymi porównaniami i ciętymi ripostami. Przedstawia opisywany problem od całkiem innej strony, trochę bardziej ludzkiej, trochę bardziej zrozumiałej, bo z niewielką ilością psychologicznego „gadania”. Polecam szczególnie osobom, które chętnie porzucą swoje uprzedzenia, żeby zobaczyć z czym boryka się alkoholik każdego dnia.

„Najgorszy człowiek na świecie” to swoisty dziennik opisujący przebieg choroby jaką jest alkoholizm. W tym wypadku niemożliwe jest umieszczenie tej książki w konkretnej kategorii literatury, bo jest to po prostu spowiedź, szczera a czasem i dosadna, spowiedź człowieka chorego. Pozycja ta jest przesycona problemami emocjonalnymi, ciekawymi porównaniami i ciętymi ripostami....

Tej pozycji chyba nie trzeba nikomu przedstawiać. Rzadko mi się zdarza, że książkę czytam po obejrzeniu ekranizacji, a tak było tym razem. Język powieści jest plastyczny, książkę czyta się lekko i bardzo szybko. Jako wytchnienie od morderstw i psychopatów idealna, bo zawiera elementy baśni i fantastyki, czego ostatnio czytam coraz mniej.

Tej pozycji chyba nie trzeba nikomu przedstawiać. Rzadko mi się zdarza, że książkę czytam po obejrzeniu ekranizacji, a tak było tym razem. Język powieści jest plastyczny, książkę czyta się lekko i bardzo szybko. Jako wytchnienie od morderstw i psychopatów idealna, bo zawiera elementy baśni i fantastyki, czego ostatnio czytam coraz mniej.

Książka Pana Munroe to przede wszystkim zbiór naukowych odpowiedzi na często absurdalne pytania. Dodatkowo omawiane zagadnienia opatrzone są komiksami. Znajdziecie w niej odpowiedzi na takie pytania jak ” Co by się stało, gdyby Ziemia wraz ze wszystkimi znajdującymi się na niej obiektami nagle przestała się obracać wokół osi, a atmosfera nadal poruszałaby się z tą samą prędkością?”. Ta pozycja pełna jest uszczypliwego humoru oraz wiedzy, która została podana w bardzo nietypowy sposób. Książkę polecam, szczególnie jako przerywnik od ulubionego rodzaju literatury.

Książka Pana Munroe to przede wszystkim zbiór naukowych odpowiedzi na często absurdalne pytania. Dodatkowo omawiane zagadnienia opatrzone są komiksami. Znajdziecie w niej odpowiedzi na takie pytania jak ” Co by się stało, gdyby Ziemia wraz ze wszystkimi znajdującymi się na niej obiektami nagle przestała się obracać wokół osi, a atmosfera nadal poruszałaby się z tą samą...

Po książkę sięgnęłam tylko i wyłącznie z ciekawości. Nie oczekiwałam od niej zbyt wiele, bo inaczej na pewno bym się zawiodła. Ostatnio coraz częstszy sposób na przedłużanie sag, czyli zmiana narratora i w tym wypadku przedstawienie powieści słowami Tobiasa. Fajnie było wrócić na chwilę do serii i odświeżyć sobie pamięć.

Po książkę sięgnęłam tylko i wyłącznie z ciekawości. Nie oczekiwałam od niej zbyt wiele, bo inaczej na pewno bym się zawiodła. Ostatnio coraz częstszy sposób na przedłużanie sag, czyli zmiana narratora i w tym wypadku przedstawienie powieści słowami Tobiasa. Fajnie było wrócić na chwilę do serii i odświeżyć sobie pamięć.

Po rosnącym zainteresowaniu książką z niecierpliwością czekałam, aż dostanę książkę w swoje ręce. I naprawdę się nie rozczarowałam. Uwielbiam kryminały, a ostatnio polscy autorzy coraz bardziej mnie zachwycają. Zgrabnie wykreowani bohaterowie, ciekawe zwroty akcji, i przede wszystkim zagadka, którą ciężko samemu rozgryźć. Na samym końcu nie byłam w stanie krzyknąć „Ha! Wiedziałam”, ale w pewnym momencie książki przeszło mi przez myśl, że ta postać może być mordercą. Klimat książki trochę przypomina mi sagę Camilli Läckberg o Fjällbace. Czy ktoś miał podobne odczucia?
Pozycję czyta się lekko i przyjemnie, momentami ciężko było mi się oderwać od kolejnego rozdziału. Ten debiut literacki z czystym sumieniem polecam każdemu, a w szczególności osoby nieprzekonane do Naszych pisarzy.

Po rosnącym zainteresowaniu książką z niecierpliwością czekałam, aż dostanę książkę w swoje ręce. I naprawdę się nie rozczarowałam. Uwielbiam kryminały, a ostatnio polscy autorzy coraz bardziej mnie zachwycają. Zgrabnie wykreowani bohaterowie, ciekawe zwroty akcji, i przede wszystkim zagadka, którą ciężko samemu rozgryźć. Na samym końcu nie byłam w stanie krzyknąć „Ha!...

1/2016 „Podaruj mi miłość. 12 świątecznych opowiadań” Kelly Link, Holly Black, Gayle Forman, David Levithan, Ally Carter, Kiersten White, Myra McEntire, Stephanie Perkins, Laini Taylor, Jenny Han, Rainbow Rowell, Matt de la Peña

"Podaruj mi miłość" to zbiór świątecznych opowiadań pełnych dowcipu, uroku i wzruszeń. Opowiadania te zostały napisane przez dwunastu autorów znanych w kręgach literatury młodzieżowej. Książka bardzo fajnie wprowadza w nastrój świąteczny, każdy na pewno znajdzie jedno opowiadanie, które zauroczy i trafi prosto w serce. Opowiadania są różnorodne, przeplatają się w nich rozmaite wątki, niektóre oczarowały mnie do granic, inne lekko rozczarowały. Jeżeli tylko ktoś lubi tego rodzaju literaturę, jak najbardziej może sięgnąć po tę pozycję, a nawet inne opowiadania autorów.

1/2016 „Podaruj mi miłość. 12 świątecznych opowiadań” Kelly Link, Holly Black, Gayle Forman, David Levithan, Ally Carter, Kiersten White, Myra McEntire, Stephanie Perkins, Laini Taylor, Jenny Han, Rainbow Rowell, Matt de la Peña

"Podaruj mi miłość" to zbiór świątecznych opowiadań pełnych dowcipu, uroku i wzruszeń. Opowiadania te zostały napisane przez dwunastu autorów...